0x0b0c...f633
0x8c14...5ee5Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (380)
"เจ้าของ ของ ฉัน"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"เอ๊ะ! นั่น ใช่ ผม ของ คุณ โกมา หรือ เปล่า"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"เอ๊ะ! นั่น ใช่ มือ ของ คุณ โกมา หรือ เปล่า"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"เอ๊ะ! นั่น ใช่ เสื้อ ของ คุณ โกมา หรือ เปล่า"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"เอ๊ะ! นั่น ใช่ กระเป๋า ของ คุณ โกมา หรือ เปล่า"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"นี่ คือ ร่างกาย ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ ผม ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"ผม ช่วย ปกป้อง หนัง ศรีษะ ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ ตา ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ หู ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ จมูก ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ ปาก ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ ฟัน ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ ลิ้น ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ มือ ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"นี่ คือ เท้า ของ ฉัน"
ร่างกายของฉัน
"เพลง ของ เขา คือ"
ร้องเพลงในสายฝน
"เธอ เดา ได้ ไหม ว่า ใคร คือ เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ เรา?"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ พวก เรา คือ นก!"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"นก จะ มา จิก ทำความ สะอาด ฟัน ของ ฉัน"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"เพื่อน ซี้ ของ มัน เป็น คน ชวน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"ฉัน ชอบ กิน เค้ก ของ หวาน"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"เห็น ไหม กล้าม แขน ของ ฉัน"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"เชื่อ ไหม ใน รัง ของ ฉัน"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"มัน รอ และ รอ ให้ ลูก ของ มัน ออก ฟัก ออก มา จาก ไข่"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ ไก่ รอ และ รอ " เมื่อ ไห ร่นะฉัน จะ ได้ เห็น ลูกไก่ ตัว น้อย ของ ฉัน " มัน สงสัย"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ ไก่ มีค วาม สุข กับ ลูกไก่ ที่ น่า รัก ของ มัน"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ แกะ แม่ หมู และ แม่ วัว ไป กัน หมด แล้ว ตอน นี้ แม่ ไก่ พร้อม แล้ว มัน จะ พา ลูก ๆ ของ มัน ไป เที่ยว งาน เทศกาล ด้วย หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก"
แม่ไก่กกไข่
"ใน งาน เทศกาล แม่ ไก่ และ ลูกไก่ ทั้ง หก มี ช่วง เวลา ที่สุด แสน วิเศษ สนุก อะไร อย่าง นี้! ลูกไก่ น้อย ของ มัน คุ้ม ค่า กับ การ รอ คอย"
แม่ไก่กกไข่
"เชอะ! งั้น ดู ที่ จมูก ของ ฉัน สิ ฉัน ใช้ จมูก สูด หายใจ"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"แล้วไงล่ะ เรา ก็ มี จมูก แถม ยัง สวย กว่า ของ เธอ อีก"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"งั้น นี่ ดู ที่ ฟัน ของ ฉัน ฉัน ใช้ กัด และ เคี้ยว ทุก อย่าง เลย"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"จะ อวด ฟัน? ฮ่า ฮ่า! นี่ เห็น ฟัน ของ พวก เรา รึยัง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"แล้วด้วย เท้า ของ ฉัน ฉัน ทั้ง เดิน ทั้ง วิ่ง และ เต้น ได้ ด้วย"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"เธอ เคย เห็น เล็บ ที่ แหลม คม ของ พวก เรา รึยัง ล่ะ?"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"ทำไม จะ ไม่ เคย แต่ เล็บ ของ พวก เธอ ได้ แต่ ขุด ดิน สกปรก ๆ"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"แล้ว นี่ … คือ หาง ที่ น่า รัก ๆ ของ เรา"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"คง ยัง งั้น ก็ ดู น้อง ชาย ของ ฉัน สิ!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"ฟัง นะ พวก เรา ต่าง ก็ เป็น สัตว์ โลก เป็น ส่วน หนึ่ง ของ โลก เหมือน เธอ น่ะแหละ"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"นี่ คือ บ้าน ของ ฉัน แม่ พ่อ และ ชี น่า ก็ อาศัย อยู่ ที่ นี่"
เจ้าแมวสะอาด
"เก้าอี้ ที่ ดี ที่สุด ใน บ้าน เป็น ของ ฉัน แต่ นั่ง บน ตัก มัน ก็ดี กว่า ไม่ ใช่ หรือ?"
เจ้าแมวสะอาด
"ชี น่า เป็น เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ ฉัน ฉัน รอ ชี น่า กลับ มา จาก โรงเรียน"
เจ้าแมวสะอาด
"ฉัน ทำให้ ตัว ของ ฉัน ให้ สะอาด โดย ไม่ ต้อง ใช้ น้ำ ฉัน ไม่ ต้อง อาบ น้ำ เหมือน อย่าง ท อม มี่"
เจ้าแมวสะอาด
"แม่ ดุ ฉัน เวลา ฉัน เอา ของ อร่อย มา จาก สวน"
เจ้าแมวสะอาด
"บาง ครั้ง เพื่อน ๆ ของ ฉัน ชอบ ร้อง เสียง ดัง ตอน กลางคืน ใน ตอน นั้น ฉัน ก็ นอน อย่าง เงียบ ๆ"
เจ้าแมวสะอาด
"วัน หนึ่ง ปลา พันธุ์ ใหม่ ลักษณะ แปลก ๆ เหล่า นี้ อาจ ว่าย น้ำ ไป ยัง ที่ ไกล ๆ และ ลึก พวก มัน จะ ทำให้ เรา เห็น ถึง ความ ลับ ของ ทะเล"
ปลาใช่ไหม
"ครอบครัว ของ ฉัน มี พ่อ และ แม่"
ครอบครัวกลมเกลียว
"พ่อ ของ ฉัน ทำ งาน ใน สวน"
ครอบครัวกลมเกลียว
"แม่ ของ ฉัน ทำ อาหาร ใน ครัว"
ครอบครัวกลมเกลียว
"พี่ ชาย ของ ฉัน เก็บ ขยะ"
ครอบครัวกลมเกลียว
"พี่ สาว ของ ฉัน นึ่ง ข้าว เหนียว"
ครอบครัวกลมเกลียว
"น้อง สาว ของ ฉัน กวาด บ้าน"
ครอบครัวกลมเกลียว
"ครอบครัว ของ ฉัน อยู่ ร่วม กัน อย่าง มี ความ สุข"
ครอบครัวกลมเกลียว
"ฉัน มี เพื่อน คน หนึ่ง เธอ อาศัย ใน บ้าน ของ ฉัน"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"แต่ ฉัน ไม่ ได้ยิน เสียง เธอ เพื่อน ของ ฉัน อยู่ ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"“ออก มา เถอะ,” ฉัน บอก เพื่อน ของ ฉัน “เรา จะ เล่น กัน” แต่ เธอ ก็ ไม่ ออก มา"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"ใน ตอน เช้า เพื่อน ของ ฉัน ก็ กลับ เข้า ไป ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"แต่ ก็ ไม่ เป็น ไร แล้ว เรา จะ เล่น ด้วย กัน อีก ใน ความ ฝัน ของ ฉัน!"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"ถึง เวลา ของ ฉัน ขว้าง ลูก แล้ว นะ. นั่น ไง... เธอ แพ้ แล้ว!!"
วันนี้ฉันเป็น...
"ตึ๊งฉึ่งง งง ง!!!! ไม้ กลอง ของ ฉัน เคลื่อนที่ ไป มา เร็ว มาก เลยหล่ะ แม้ กระทั่ง เธอ เอง อาจ จะ ไม่ สามารถ มอง เห็น มัน ได้ ทัน"
วันนี้ฉันเป็น...
"- นัก วิทยาศาสตร์ ค้น พบ ร่องรอย ของ สิ่ง มี ชีวิต ที่ อาศัย อยู่ บน โลก มา มาก กว่า 4 พัน ล้าน ปี ก่อน"
ตัวอะไรเพิ่งผ่านไปนะ
"- สมาชิก ของ เผ่า ที่ เรียก ว่า อิรูลัสสามารถ บอก ชื่อ ของ งู เพียง แค่ เห็น รอย ที่ มัน เลื้อย บน พื้น"
ตัวอะไรเพิ่งผ่านไปนะ
"วัน หนึ่ง โจ๊ก โจ๊ก จดจ่อ กับ งาน ชิ้น ล่า สุด จน ลืม กิน มื้อ เที่ยง ท้อง ของ มัน เริ่ม ร้อง เสียง ดัง"
กบแสนฉลาด
""แม่ ครับ ผม หิว แล้ว มื้อ เที่ยง ผม ล่ะ"โจ๊ก โจ๊ก ถาม เมื่อ กลับ ถึง บ้าน แต่ แม่ ของ เขา นอน ซม อยู่ บน เตียง สีหน้า ไม่สู้ ดี "แม่ ไม่ สบาย มาก ลูก รัก แม่ ตกลง ไป ใน ท่อ น้ำ ทิ้ง ระหว่าง หา อาหาร สาร เคมี ทำให้ แม่ เป็น ผื่น แดง แม่ ลุก ไม่ ไหว เลย"แม่ กบ พูด"ผม จะ ขึ้น เขา ไป หา ยา ให้ แม่ เอง ครับ"โจ๊ก โจ๊ก บอก แม่ แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ไอ แล้ว พูด ว่า"อย่า นะ ลูก มัน ไกล และ อันตราย เกินไป""ไม่ ต้อง ห่วง ครับ ผม กล้า หาญ และ ฉลาด ด้วย ผม ทำได้""
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก มีค วาม สุข ที่ ได้ เดินทาง ร่วม กับ เพื่อน ใหม่ ทั้ง สาม รับ ฟัง ความ คิด ของ โจ๊ก โจ๊ก และ ไม่ เคย หัวเราะ เยาะ เลย แต่ โจ๊ก โจ๊ก ก็ ยัง เป็น ห่วง แม่ อยู่"
กบแสนฉลาด
"ใน ที่สุด โจ๊ก โจ๊ก ก็ ขึ้น มา ถึง บน เขา ตรง จุด ที่ ใบไม้ วิเศษ เติบโต งอกงาม ใบไม้ เหล่า นี้ ใช้ ทำ ยา รักษา แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ได้ " ไชโย ฉัน ทำได้ แล้ว " โจ๊ก โจ๊ก ร้อง ตะโกน อย่าง ดีใจ"
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก กระโดด ขึ้น ไป กลาง อากาศ แต่ ไม่ นาน ฝน ก็ เริ่ม ตก ใส่ ร่มชูชีพ พลาสติก ของ โจ๊ก โจ๊ก จน ร่วง ลง มา จาก ฟ้า"
กบแสนฉลาด
"ใน ไม่ ช้า แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ก็ ฟื้นตัว "ลูก ไป ถึง ภูเขา และ กลับ มายัง ไงบ้าง" แม่ กบ ถาม โจ๊ก โจ๊ก เล่า เรื่อง การ ผจญ ภัย ครั้ง ใหญ่ ให้ แม่ ฟัง รวม ถึง วิธี นำ ขยะ มา ประดิษฐ์ สิ่ง ใหม่ ๆ อย่าง ชาญ ฉลาด เพื่อ ช่วย ใน การ เดินทาง ด้วย "แม่ ภูมิใจ ใน ตัว ลูก มาก จ้ะ โจ๊ก โจ๊ก" แม่ กบ พูด"
กบแสนฉลาด
""ก็ดี แล้ว นี่ พวก เธอ ก็ได้ ของ ตาม ราคา ที่ จ่าย แล้วไง "เจ้า จิ้งจอก เจ้าเล่ห์ พูด"
กลโกงเจ้าจิ้งจอก
"เสียง ของ ลูกไก่ นี่เอง"
นั่นเสียงของใคร
"เสียง ของ เป็ด นี่เอง"
นั่นเสียงของใคร
"เสียง ของ วัว นี่เอง"
นั่นเสียงของใคร
"เสียง ของ ม้า นี่เอง"
นั่นเสียงของใคร
"เสียง ของ ตุ๊กแก นี่เอง"
นั่นเสียงของใคร
"แล้ว เสียง ของ แพะ หล่ะเป็น อย่างไร"
นั่นเสียงของใคร
"เสียง ของ พวก มัน ช่าง ไพเราะ จริงๆ"
นั่นเสียงของใคร
"มัน ค่อย ๆ ต่อ ขนน ก เหล่า นั้น เข้า กับ หาง ของ มัน เมื่อ กาง ขน หาง ออก เป็น เหมือน พัด มัน ดู สวย งาม ไป ด้วย ขน หลาก สี สรร มี สเน่ห์"
ขนหางของเจ้านกยูง
"เจ้า นกยูง มีค วาม สุข ที่สุด มัน เป็น นก ที่ มี ขน สวย ที่สุด ใน ป่า และ มัน ไม่ ป รา ถ นา ที่ จะ บิน อีก แล้ว พวก นก อื่น ก็ ไม่ เยาะ เย้ย หรือ ล้อเลียน มัน อีก ต่าง ก็ พา กัน ชื่นชม ใน ความ สวย งาม ของ มัน"
ขนหางของเจ้านกยูง
"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู ได้ ลอง กิน ขนม เจ รี รวม ทั้ง ขนม สวา รี มี แต่ ของ อร่อย ทั้งนั้น"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"“บ้าน ใหม่ ของ เราไงจ๊ะ แยง จี” อา ม้า ตอบ"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“ได ตุ๊กตา ของ หนู อยู่ ไหน เห รอ”"
พบกันเป็นครั้งแรก
"ฉัน ตาม หา ตุ๊กตา ของ ฉัน"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“นี่ ตุ๊กตา ของ น้อง นา นี่” ได พูด ผ่าน หน้าต่าง ออก มา"
พบกันเป็นครั้งแรก
"นู นู อยาก ยอม แพ้ แต่ คำ พูด ให้ กำลังใจ ของ ลูก หมี ตัว น้อย แวบ เข้า มา ใน หัว เธอ"
ราชินีแห่งจักรยานเสือภูเขา
"แต่ ขณะ ปั่น ลง เขา บน ทาง แคบ แคบ จักรยาน ของ นู นู เสียหลัก ล้ม ลง"
ราชินีแห่งจักรยานเสือภูเขา
"นั่นไง ผ้าเช็ดตัว ของ บี น่า ฟิ้ว … ฟิ้ว! บี น่า คว้า ได้ แล้ว! โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ปกติ บี น่า ไม่ ทำ ของ รก รุงรัง แบบ นี้ หรอก นะ แต่ วัน นี้ เธอ รีบ"
แย่เเล้ว!
"ทันที เมื่อ อาบ น้ำ เสร็จ บี น่า ก็ ล้ม ตุ้บ! โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ เธอ ต้อง ไป กิน ข้าว เช้า แล้ว"
แย่เเล้ว!
"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้องเต รี ยมก ระ เป่า นักเรียน ก่อน เธอ จัดการ อาหาร เช้า แล้ว รีบ วิ่ง ออก จาก ครัว"
แย่เเล้ว!
"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้อง สวม ชุด นักเรียน ก่อน แล้ว บี น่า จะ เอา ดินสอ ที่ไหน ใช้ ล่ะ เธอ คิด ว่า เดี๋ยว ค่อย ยืม เพื่อน ที่ โรงเรียน ก็ได้"
แย่เเล้ว!
"อะไร กันเนี่ย! บี น่า เพิ่ง นึก ขึ้น ได้ ว่า จริง จริง แล้ว เธอ มี เรียน ตอน บ่าย ตอน นี้ เธอ ต้อง กลับ ไป เก็บข้าว ของ ที่ ทำ รก ไว้ แล้ว ละ"
แย่เเล้ว!
"มี นา กับ สิง หา อยาก มา ทำ ขนม แม่ กับ อา ไป ซื้อ ของ จึง ลอง ทำ ขนม จาก ดิน ปั้น"
มีนากับสิงหาอยากทำขนม
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
มีนากับสิงหาอยากทำขนม
"แม่ ของ เธอ หายตัว ไป!"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
""คุณ เป็น แม่ ของ ฉัน หรือ เปล่า คะ" ลูก นก ถาม อีกา "กา! กา! ฉัน ไม่ ใช่ แม่ เธอ นะ" อีกา ตอบ"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
""คุณ เป็น แม่ ของ ฉัน ใช่ ไหม คะ" ลูก นก ถาม แม่ ไก่ "กุ๊ก กุ๊ก! ไม่ ใช่ จ้ะ" แม่ ไก่ ตอบ"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
""คุณ เป็น แม่ ของ ฉัน หรือ เปล่า คะ" ลูก นก ถาม เป็ด "ก๊าบ! ก๊าบ! ไม่ ใช่ จ้ะ" เป็ด ตอบ"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"ลูก นก คิด ว่า ถ้า เธอ ส่งเสียง ร้อง ดัง ดัง แม่น ก จะ ได้ยิน เสียง ของ เธอ "จิ๊บ! จิ๊บ! จิ๊บ! จิ๊บ! จิ๊บ!""
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"จืด ดึง ของ ที่ ติด บน พื้น ขึ้น มา “อา … ขวด นี้ ประหลาด จัง”"
จืดกับเจ้าตึก
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
จืดกับเจ้าตึก
"บ้าน ของ มะลิ อยู่ ติด กับ สวน วัน นี้ แม่ ชวน ทำ ขนม กินกัน ใต้ ต้น มะพร้าว ไม้ยาว กระทุ้ง ตุ๊ ง ตุ๊ ง ตุ้บตั้บ โดด จับ ไล่ เก็บ"
ขนมถ้วยอร่อยจัง
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
ขนมถ้วยอร่อยจัง
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
แสงปริศนา
"พวก เรา อยาก ไป เที่ยว ทุก จังหวัด ของ ประเทศ กัมพูชา เลย ละ"
พวกเราอยากไปเที่ยว
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
เจ้าเขียวไปไหน
"ผม ชื่อ ดารา ส่วน ผู้หญิง คน นี้ คือ ดา ณี พี่ สาว ที่ แสน ดี ของ ผม"
ผมกลัว
"เด็ก คน อื่น อาจ จะ แย่ง เงิน หรือ ขนม ของ ผม ไป ถ้า พี่ ดา ณี อยู่ ด้วย ละ ก็ พี่ จะ ต้อง สั่ง ให้ พวก นั้น คืน ของ ของ ผม กลับ มา หมด เลย"
ผมกลัว
"แล้ว ถ้า เด็ก พวก นั้น เอา กระเป๋า ของ ผม ไป โยน ลง บ่อ น้ำ ล่ะ จะ ทำ ยังไง"
ผมกลัว
"อ๊ะ! นี่ มัน หนวก ของ พี่ นี่ นา"
ผมกลัว
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
จิ้งจอกน้อย
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
ปู่กะเจ้าจ๋อ
"วัน หนึ่ง เจ้า กิ้งก่า เปลี่ยน สี ตัว น้อย เดิน อยู่ ริม แม่น้ำ มัน เห็น เพื่อน เพื่อน คือ จิ้งเหลน และ แย้ กำลัง อวด ผิว ของ ตัว เอง กัน ไป มา"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"จิ้งเหลน กับ แย้ม อง มา ที่ เจ้า กิ้งก่า เปลี่ยน สี พวก มัน ย่น จมูก ใส่ เมื่อ เห็น ผิว ของ กิ้งก่า"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
""ฉัน ไม่ ชอบ ผิว ของ ฉัน มาก มาก เลย"กิ้งก่า บ่น กับ ตัว เอง"ต้อง ทำ ยัง ไงถึง จะ มี ผิว เรียบ ลื่น แบบ สอง ตัว นั้น ได้ นะ""
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
""โอ้โฮ ผิว ของ เธอ เปลี่ยน สี ได้ นี่! มหัศจรรย์ มาก เลย! "ทั้ง สอง พูด กับ กิ้งก่า น้อย"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"กาล ครั้ง หนึ่ง ณ ที่ราบ สามเหลี่ยม ปาก แม่น้ำ ของ ประเทศ บัง กลา เทศ ซึ่ง เหล่า แม่น้ำ แห่ง เทือกเขา หิมาลัย ไหล ผ่าน มี ยอด สตรี คน หนึ่ง ฝัน จะ ไป ให้ ถึง จุด สูง สุด ของ โลก นี้"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"ตอน นิ ชา ตอ อก ผจญ ภัย ครั้ง แรก ใน ชีวิต เธอ ไป พิชิต ยอด เขา เคียว คราด อง จุด สูง สุด ของ ประเทศ บัง กลา เทศ เธอ มีค วาม สุข กับ การ ปีน เขา มาก จน อยาก ปีน ให้ สูง ขึ้น ไป อีก หลังจาก ซ้อม อยู่ นาน หลาย เดือน เธอ วาง แผน จะ ไป สำรวจ เทือกเขา หิมาลัย แต่ เป้าหมาย สูง สุด ของ เธอ คือ ยอด เขา เอเวอเรสต์ อันเป็น จุด สูง สุด ของ โลก"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"การ เดินทาง สู่ ยอด เขา เอ เวอเรสต์ไม่ ใช่ เรื่อง ง่าย เลย ต้อง ใช้ เวลา ถึง 40 วัน นิ ชา ต กับ ทีม ต้อง ปีน ขึ้น เขา กลาง อากาศ เย็น จัด และ มี หิมะ ตก ทุก ทุก วัน เธอ ต้อง ต่อสู้ กับ อันตราย มากมาย และ ประสบ อุบัติเหตุ หลาย ครั้ง ตลอด ทาง ครั้ง หนึ่ง เกิด หิมะ ถล่ม ซัด นิ ชา ตอ อก มา จาก ทีม นิ ชา ต เกือบ จะ ไม่ รอดชีวิต แต่ เธอ ยัง คง ไป ต่อ ดวงตา ของ เธอ จับ จ้อง อยู่ ที่ ยอด เขา"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"วัน ที่ 19 พฤษภาคม ปี พ. ศ.2555 นิ ชา ต มายุมดาร์ ก็ ไป ถึง ยอด เขา เอเวอเรสต์ และ เป็น สตรี คน แรก ที่ ได้ โบก ธงชาติ บัง กลา เทศ ณ จุด สูง สุด ของ โลก หลังจาก นั้น นิ ชา ต ยัง คง เป็น นัก ผจญ ภัย และ นัก สำรวจ ผู้ สนใจ ใคร่ รู้ เธอ พร้อม เสมอ ที่ จะ เล่า เรื่องราว การ ผจญ ภัย ต่าง ต่าง และ จุด ประกาย ให้ หนุ่ม สาว ตั้งเป้าหมาย ที่ ท้าทาย ให้ ชีวิต"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"เช้า วัน หนึ่ง อัญชัน เลือก ไม่ ได้ ว่า จะ สวม ถุง เท้า คู่ ไหน ดี จึง หลับตา สุ่ม หยิบ มา หนึ่ง คู่ ปรากฏ ว่าเป็น ถุง เท้า รูป หูกระต่าย ของ พี่เลี้ยง "น่า อาย จัง" อัญชัน คิด "หวัง ว่า จะ ไม่ มี ใคร สังเกต เห็น นะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"อัญชัน กับ เพื่อน เพื่อน ใน ชั้น ต่าง มอง หน้า กัน อย่าง ตื่นเต้น พวก เขา ไม่ เคย ทำ วิดีโอ มา ก่อน เลย "หัวข้อ อะไร เห รอ ครับ "นักเรียน คน หนึ่ง ถาม" หัวข้อ คือ คุณ จะ พัฒนา โรงเรียน ของ เรา อย่างไร" ครู สม ศรี ตอบ พร้อม เขียน หัวข้อ ลง บน กระดาน "สร้างสรรค์ ให้ เต็มที่ นะ เลือก ประเด็น ที่ เธอ สนใจ และ ทำให้ เห็น ว่า ทำไม มัน ถึง สำคัญ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เมื่อ หมด ชั่วโมง เรียน แล้ว อัญชัน ยัง คง อยู่ ใน ห้อง เรียน "หนู ตื่นเต้น ที่ จะ ได้ ทำ วิดีโอ นะ คะ" อัญชัน บอก ครู สม ศรี "แต่ มี หัวข้อ ที่ สนใจ เยอะ เกินไป ค่ะ ครู" "มี เยอะ ก็ดี แล้ว จ้ะ" ครู บอก อัญชัน "แสดง ว่า เธอ มี เรื่อง อยาก เล่า เยอะ ลอง คิด แบบ ผู้ ผลิต สื่อ ดู สิ หนู ว่า ใคร คือ ผู้ ชม ของ หนู จ๊ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เย็น วัน นั้น อัญชัน เดิน ไป ใน ละแวก บ้าน พลาง คิด เกี่ยว กับ หัวข้อ วิดีโอ สั้น ของ เธอ อัญชัน มีค วาม สุข เมื่อ ได้ กลิ่น อาหาร มื้อ เย็น ที่ แต่ละ บ้าน กำลัง ทำ อยู่ ใน ที่สุด อัญชัน ก็ แวะ บ้าน เพื่อน ชื่อ ชบา "เธอ จะ ทำ วิดีโอ เกี่ยว กับ อะไร เห รอ" อัญชัน ถาม "ฉัน จะ ทำ เรื่อง โรงเรียน ควร แจก ขนม ให้ พวก เรา กิน ก่อน เข้า เรียน" ชบา ตอบ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"อัญชัน อยาก ให้ ตัว เอง เป็น คน คิด หัวข้อ นั้น ได้ ชบา พูด ต่อ "ตอน แรก ฉัน กังวล นะ เพราะ ไม่ มี กล้อง ถ่ายรูป แต่ แม่ บอก ว่า เรื่อง ที่ จะ นำ เสนอ สำคัญ กว่า อุปกรณ์ ฉัน เลย จะ ใช้ กล้อง มือ ถือ ของ แม่น่ะ" อัญชัน ยัง ไม่ ได้ นึกถึง การ ถ่าย วิดีโอ ด้วย ซ้ำ เธอ ต้อง รีบ คิด หัวข้อ ให้ ได้ แล้ว"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วัน รุ่ง ขึ้น อัญชัน ยัง กังวล เรื่อง หัวข้อ ที่ จะ ใช้ ทำ วิดีโอ สั้น ใน สนาม หญ้า ของ โรงเรียน มี เหล่า นักเรียน และ คุณ ครู เล่น หมากรุก หัวเราะ และ วิ่ง ไป มา อยู่ ด้วย กัน ก่อน ชั่วโมง เรียน จะ เริ่ม อัญชัน นั่ง มอง และ นึกถึง คน สำคัญ ทุก คน ที่ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ โรงเรียน"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"สัก พัก สงกรานต์ เพื่อน ของ อัญชัน ก็ เดิน มา นั่ง ข้าง ข้าง อัญชัน เลย ถาม ว่า "เธอ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร เห รอ" "ฉัน อยาก ให้ นักเรียน ทุก คน มี คอมพิวเตอร์ เป็น ของ ตัว เองน่ะ" สงกรานต์ ตอบ อย่าง กระตือรือร้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"บ่าย วัน นั้น ครู สม ศรี สังเกต เห็น ว่า อัญชัน ดู กังวล "หนู ต้อง จัดการ อะไร อีก หลาย อย่าง เลย ค่ะ" อัญชัน พูด "หนู ต้อง วาง แผน ถ่าย ทำ แต่ละ ฉาก ต้อง ยืม มือ ถือ ของ แม่ มา ถ่าย วิดีโอ" "หนู ต้อง ใช้ มือ ถือ นั้น ตัด ต่อ วิดีโอ ด้วย นะ" ครู สม ศรี พูด เสริม "ตัด ต่อ! เรื่อง นี้ หนู ก็ ยัง ไม่ ได้คิด เหมือน กัน แถม หนู ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เลย ค่ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เย็น วัน นั้น อัญชัน เริ่ม เรียบเรียง ความ คิด ก่อน จะ ขอยืม โทรศัพท์ มือ ถือ ของ แม่ และ ออก ไป สัมภาษณ์ เพื่อนบ้าน หลาย คน"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วิดีโอ เริ่ม ด้วย การ ฉาย ภาพ เพื่อน เพื่อน ของ อัญชัน คุณ ครู และ เพื่อนบ้าน ตาม ด้วย ภาพ อาหาร อร่อย อร่อย มากมาย "ฉัน จะ พัฒนา โรงเรียน เรา เรื่อง อาหาร การ กิน เพราะ อาหาร สำคัญ ต่อ พวก เรา เรา ควร จัด งาน เลี้ยง กิน อาหาร ร่วม กัน โดย ให้ ทุก คน เตรียม อาหาร จาก บ้าน มา แบ่งปัน กัน""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วิดีโอ ของ อัญชัน ทำให้ เห็น ว่า การ เชิญ ครู นักเรียน และ คนใน ละแวก มา กิน ข้าว ด้วย กัน จะ ช่วย ทำให้ ชุมชน เข้มแข็ง และ มีค วาม สุข สนุกสนาน มาก ขึ้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เยี่ยม มาก เลย จ้ะ อัญชัน" ครู สม ศรี ชม พร้อม ยิ้ม กว้าง ขณะ ที่ เพื่อน เพื่อน ทั้ง ห้อง ปรบ มือ ให้ อัญชัน ทุก คน เห็น ตรงกัน ว่าเป็น ความ คิด ที่ ยอด เยี่ยม และ พวก เขา ก็ หิว ขึ้น มา แล้ว สิ "ครู ว่า ครู ต้องหา วัน จัด งาน กิน อาหาร กัน แล้ว ละ" ครู สม ศรี พูด พลาง ขยิบ ตา ให้ อัญชัน ยิ้ม เธอ มีค วาม สุข ที่ ทำให้ คน อื่น เห็น คล้อย ไป กับ ความ คิด ของ เธอ ได้ แต่ ตอน นี้ เธอ เริ่ม คิด หัวข้อ ต่อ ไป ที่ จะ ทำ แล้ว ละ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"พอ ฟ้า มืด ธิดา เห็น แสง เล็ก เล็ก กระ พริบ อยู่ รอบ รอบ ตัว เธอ "แสง อะไรน่ะ สวย จริง" เธอ ถาม ดารา "หิ่งห้อยไงล่ะ เป็น แสงสว่าง ของ ที่ นี่" ดารา บอก"
แสงเล็กๆ
"เมื่อ กลับ มา ถึง บ้าน ของ คุณ ปู่ ธิดา ก็ เล่า เรื่อง การ ผจญ ภัย กับ เพื่อน ใหม่ ให้ คุณ ปู่ ฟัง อย่าง ไม่ รีรอ"
แสงเล็กๆ
"มือ ของ ฉัน ควาน สะเปะสะปะ ไป เด็ด มะม่วง"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"และ เป็น ที่ ที่ กิ้งก่า เลี้ยง ลูก ของ มัน"
ผืนดิน
"ผืน ดิน คือ ชีวิต ของ เรา"
ผืนดิน
"นก ขมิ้น พยายาม สงบ ศึก และ แยก นก ทั้ง สอง ออก จาก กัน ระหว่าง การ ต่อสู้ สี เหลือง ของ นก น้อย ผสม เข้า กับ สี แดง ของ นก หัวขวาน ทำให้ นก ขมิ้น กลาย เป็น... สี ส้ม"
นกหลากสี
"พวก นก แก้ว สี เขียว พา กัน อวด สี ของ ตัว เอง กับ นก กระเต็น "นก แก้ว พวก เธอ ได้ สี สวย งาม อย่าง นี้ มา จาก ไหน เห รอ""
นกหลากสี
"นก กระเต็น ชอบ สี ของ ท้อง ฟ้า คุณ ตา ผู้วิเศษ จึง ทำให้ พวก เธอ เป็น สี ฟ้า"
นกหลากสี
"- สำรวจ เรื่องราว ใน ลักษณะ สบาย สบาย ดึง ความ สนใจ ไป ที่ ราย ละเอียด - การ แสดงออก ของ ตัว ละคร ฉาก สี ฯลฯ แนว คิด คือ ให้ เด็ก แต่ละ คน สร้าง เรื่องราว ของ ตัว เอง หาก คุณ กำลัง ใช้ นิทาน กับ เด็ก แบบ เป็น กลุ่ม คุณ อาจ ขอ ให้ พวก เขา แต่ละ คน ให้ สร้าง ประโยค สำหรับ ภาพประกอบ 1 - 2 ประโยค สำหรับ แต่ละ ภาพ สนุก กับ การ สำรวจ ภาพประกอบ แต่ละ ภาพ และ สร้าง เรื่องราว ตาม ที่ คุณ ดำเนิน ไป"
ออกไปทำสวน
"- กระตุ้น ให้ เด็ก สร้าง เรื่องราว ที่ แตก ต่าง กัน 2 - 3 เรื่อง โดย ใช้ ภาพ ชุด เดียวกัน สิ่ง นี้ จะ ช่วย ผลัก ดัน จินตนาการ ของ พวก เขา โดย เฉพาะ ใน เรื่อง เช่น นี้ ที่ มี องค์ประกอบ ของ จินตนาการ"
ออกไปทำสวน
"วัน นี้ น่อช่าวา ดีใจ จะ ไป เกี่ยวข้อง ที่ ไร่ ของ พ่อ แม่"
เก็บเกี่ยวแสนสนุก
"น้อง สาว ของ ฉัน นอน หลับ อยู่"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"แม่ กับ ยาย ของ ฉัน ก็ ยุ่ง กัน อยู่"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"สงสัย ว่า จะ ทำ อย่างไร กับ เรื่องราว ที่ ไม่ มี คำ พูด หรือ ไม่? เรื่องราว ที่ ไร้ คำ พูด นั้น ยอด เยี่ยม เพราะ มัน มีค วาม เป็น ไป ได้ที่ ไม่ มี ที่ สิ้นสุด นี้ เป็น แนว คิด ส่วน หนึ่ง สำหรับ การ มี ส่วน ร่วม กับ เด็ก เด็ก โดย ใช้ เรื่องราว ที่ เป็น ภาพ : - สำรวจ เรื่องราว อย่าง สบาย สบาย ดึง ความ สนใจ ไป ที่ ราย ละเอียด - การ แสดงออก ของ ตัว ละคร ฉาก สี ฯลฯ แนว คิด คือ ให้ เด็ก แต่ละ คน สร้าง เรื่องราว ของ ตน เอง หาก กำลัง โชว์ นิทาน ให้ เด็ก เด็ก แบบ เป็น กลุ่ม คุณ อาจ ขอ ให้ พวก เขา แต่ละ คน ให้ ภาพประกอบ หนึ่ง หรือ สอง ประโยค สำหรับ แต่ละ ภาพ สนุก ไป กับ การ สำรวจ ภาพประกอบ แต่ละ ภาพ และ สร้าง เรื่องราว ตาม ที่ คุณ ดำเนิน ไป - ใช้ ธีมที่ สำรวจ ใน เรื่อง เพื่อ เริ่ม การ สนทนา ตัวอย่าง เช่น ใน เรื่อง นี้ คุณ สามารถ ถาม เด็ก เด็ก ว่า พวก เขา ทำ อะไร ใน วัน เกิด หรือ แม้แต่ ช่วย งาน ที่ บ้าน อย่างไร - กระตุ้น ให้ เด็ก สร้าง เรื่องราว ที่ แตก ต่าง กัน 2 - 3 เรื่อง โดย ใช้ ภาพ ชุด เดียวกัน สิ่ง นี้ จะ ช่วย ผลัก ดัน จินตนาการ ของ พวก เขา"
งานเลี้ยงวันเกิด
"ตา ปรัก ฟูมฟัก ทะนุถนอม เจ้า นก น้อย เป็น อย่าง ดี วันแล้ววันเล่า ขน ของ เจ้า นก น้อย ค่อย ค่อย ปรากฏ เป็น สี สัน สวย งาม"
นกผู้กล้า
"หลังจาก ที่ ถึงที่ หมาย โดย สวัสดิภาพ แล้ว ชาว บ้าน ช่วย กันสาด น้ำ ใส่ ปีก ของ โฉมงาม แม้ เจ้า นก น้อย ไม่ มี อาการ บาดเจ็บ แต่ ควัน และ เปลว ไฟ ได้ ทำลาย สี สัน สวย งาม ของ ขนน ก นั้น ไป สิ้น"
นกผู้กล้า
"โฉมงาม กังวล ว่า จะ ไม่ มี ใคร รัก เขา อีก เพราะ สี รุ้ง ของ ขน นั้น ถูก เปลว ไฟ ทำลาย ไป หมด"
นกผู้กล้า
"พำ อัน ลาว เป็น บริษัท ไม่ แสวง กำไร ซึ่ง ตี พิมพ์ หนังสือ เด็ก และ สนับสนุน เรื่อง การ อ่าน แก่ กลุ่ม ผู้ ด้อย โอกาส นัก เขียน ของ พำ อัน ทำ งาน ร่วม กัน เด็ก เด็ก และ ผู้ใหญ่ เพื่อ พัฒนา นิทาน ซึ่ง รวม ถึง เด็ก เด็ก ผู้ พิการ และ เด็ก เด็ก จาก ชนก ลุ่ม น้อย ด้วย พำ อัน ทั้ง พัฒนา ออก แบบ และ สร้างสรรค์ หนังสือ และ สื่อ การ สอน ให้ องค์การสหประชาชาติ (UN) และ องค์การ นอก ภาค รัฐ (NGO) และ ทำ งาน ใกล้ ชิด กับ กระทรวง ศึกษาธิการ และ การ กีฬา รวม ถึง กระทรวง เทคโนโลยี สารสนเทศ วัฒนธรรม และ การ ท่องเที่ยว"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา หนึ่ง ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สอง ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สาม ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สี่ ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา ห้า ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา หก ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา เจ็ด ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา แปด ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา เก้า ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สิบ ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"Pum Anh Lao เป็น องค์กร เพื่อ สังคม ที่ ไม่ แสวง หา ผล กำไร จัด พิมพ์ หนังสือ สำหรับ เด็ก และ ส่งเสริม การ อ่าน ให้ กลุ่ม ผู้ ด้อย โอกาส Pum Anh จัด เวิร์ก ช็อปสำหรับ นัก เขียน ร่วม กับ เด็ก และ ผู้ใหญ่ เพื่อ เขียน เรื่องราว ต่าง ต่าง รวม ถึง เด็ก พิการ และ ชนก ลุ่ม น้อย ทาง ชาติพันธุ์ ด้วย Pum Anh ได้ พัฒนา ออก แบบ และ วาด ภาพ สื่อ การ สอน และ หนังสือ เพื่อ รอง รับ การ อ่าน หลากหลาย รูป แบบ สำหรับ หน่วย งาน ของ สหประชาชาติ และ องค์กร พัฒนา เอกชน โดย ทำ งาน ใกล้ ชิด กับ กระทรวง ศึกษาธิการ และ การ กีฬา กระทรวง สารสนเทศ วัฒนธรรม และ การ ท่องเที่ยว"
ป้าของฉันขายปลา
""ชานู หลาน จะ นอน บน ที่นอน ของ น้อง ไม่ ได้ นะ!"คุณ ตาบ อก"หลาน โต เกินไป แล้ว!""
โตไป เล็กไป
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า เอ้า! 6 7 8 9 10 มือ ของ เด็ก เด็ก มี กี่ นิ้ว เอ่ย"
มานับเลขกันเถอะ!
""รัง นี้ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย "คุณ ช้าง ถาม"
ผึ้งกับช้าง
""เหว อ! ไม่ ใช่ ใช่"ผึ้ง น้อย ร้อง บอก"นี่ คือ บ้าน ของ นก ต่างหาก""
ผึ้งกับช้าง
""แล้ว ถ้ำ นี้ ล่ะ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย "คุณ ช้าง ถาม"
ผึ้งกับช้าง
""แล้ว รวง นี้ ล่ะ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย "คุณ ช้าง ถาม อีก"
ผึ้งกับช้าง
""อ๊ะ ใช่ เลย!"ผึ้ง น้อย ตอบ อย่าง ดีใจ"นี่แหละ บ้าน ของ ฉัน""
ผึ้งกับช้าง
"Durga Lal Shrestha เป็น กวี ชาว เนปาลที่มีชื่อ เสียง เขา เป็น ครู ภาษา เนปาลที่โรงเรียน มัธยม Kanya Mandir ใน ช่วง ปี 1950 และ 1960 และ ได้ แต่ง เพลง สร้าง แรง บันดาล ใจ ให้ เด็ก เด็ก กล้า ใช้ ภาษา แม่ เพื่อ แสดง ตัว ตน เพลง ของ เขา เป็น ที่ รู้จัก อย่าง กว้างขวาง ทั่ว ทั้ง หุบเขา กาฐ มา ณฑุ และ ชุด เพลง เด็ก ของ เขา ยัง คง ผลิต ซ้ำ และ เผยแพร่ อยู่ จนถึง ทุกวันนี้"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย
"Sambhaw Maharjan เพิ่ง สำเร็จ การ ศึกษา ปริญญา ศิลป บัณฑิต สาขา การ ออก แบบ ก รา ฟิก จาก ศูนย์ ศิลปะ และ การ ออก แบบ แห่ง มหาวิทยาลัย กาฐ มา ณฑุ แม้ ว่า งาน ของ เขา ส่วน ใหญ่ จะ เกี่ยวข้อง กับ การ ออก แบบ ก รา ฟิก และ การ์ตูนมังงะ แต่ ใน บาง ครั้ง เขา ก็ ชอบ ขยาย ขอบเขต งาน ออก ไป เพื่อ ท้าทาย ตัว เอง ด้วย เทคนิค และ รูป แบบ ศิลปะ ใหม่ ใหม่ หนังสือ เล่ม นี้ เป็น ผล งาน ชิ้น หนึ่ง ที่ เขา ก้าว ออก จาก ขอบเขต ศิลปะ รูป แบบ เดิม ของ ตัว เอง และ เข้า สู่ การ วาด ภาพประกอบ แบบ มิ นิมอล เพื่อ บอก เล่า วรรณกรรม ผ่าน ภาพ ที่ น่า สนใจ"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย
"“ทำไม หยด น้ำ ถึง เกาะ ติด อยู่ ที่ ปลาย ของ หัวก๊อก น้ำ”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"เมื่อ เขา นั่ง ใต้ ต้น แอ ป เปิ้ลและ มี แอ ป เปิ้ลลูก หนึ่ง ตกลง บน ศีรษะ ของ เขา"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"เหมือน ที่ หยด น้ำ หล่น จาก ปลาย ของ หัวก๊อก หัว นั้น แหละ จ้ะ!"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"“แรง โน้ม ถ่วง คือ แรง ชนิด หนึ่ง ที่ ดึงดูด ทุก สิ่ง ไป ยัง ศูนย์ กลาง ของ โลก นั่น ก็ คือ เหตุผล ที่ ทำไม เรา จึง เดิน บน พื้น ดิน ได้ แทนที่จะ ลอย ขึ้น ไป”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"“มี สิ จ้ะ! แรง โน้ม ถ่วง จะ ไม่ รุนแรง มาก ใน อวกาศ ดังนั้น นักบิน อวกาศ กับ วัตถุ อื่น จึง ลอย ไป ทั่ว แต่ ถ้า เป็น ของ ชิ้น ใหญ่ เช่น พวก ดาวเคราะห์ จะ ถูก ให้ โคจร รอบ ดวง อาทิตย์ ด้วย แรง โน้ม ถ่วง นั่นเอง”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"เรื่องราว ของ ฉัน มี อยู่ ว่า"
อะชีล่า
"คุณ แม่ อุ้มท้อง น้อง ของ ฉัน ฉัน ดีใจ มาก และ อยาก จะ เล่น ปีน ต้นไม้ เล่น เก็บความ ลับ เล่น แต่งตัว และ ขี่ จักรยาน กับ น้อง เร็ว เร็ว"
อะชีล่า
"คุณ พ่อ ให้ ฉัน นั่ง บน ตัก และ พูด ว่า" รู้ ไหม มายา ถ้า น้อง เป็น ผู้หญิง คง หน้าตา เหมือน หนู แต่ ถ้า น้อง เป็น ผู้ชาย คง หน้าตา เหมือน นิ โก้ ลูกพี่ลูกน้อง ของ หนู จ้ะ""
อะชีล่า
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน คุณ พ่อ กอด ฉัน นาน มาก จน ฉัน ผล็อย หลับใน อ้อม แขน ของ คุณ พ่อ"
อะชีล่า
"เมื่อ ฉัน ไป โรงเรียน ใน วัน รุ่ง ขึ้น ทุก คน ถาม ถึง น้อง สาว ของ ฉัน ฉัน ร้องไห้ และ บอก พวก เขา ว่า ฉัน ได้ น้อง ชาย ไม่ ใช่ น้อง สาว ฉัน บอก คุณ ครู ว่า ฉัน ไม่ รัก น้อง ชาย เลย"
อะชีล่า
"มีค น ยกมือ สี่ คน และ ไอ ร่า เพื่อน ของ ฉัน พูด ว่า" หนู รัก น้อง ชาย ของ หนู เพราะ กอด เขา แล้ว อบอุ่น ที่สุด ใน โลก เลย ค่ะ""
อะชีล่า
""น้อง ชาย ของ ฉัน ไม่ กอด ฉัน นี่ นา "ฉัน พูด"
อะชีล่า
"คุณ แม่ เดิน เข้า เข้า มา ใน ห้อง อย่าง เงียบ เงียบ มอง ดู เรา สอง พี่น้อง พัก หนึ่ง จาก นั้น ก็ อุ้ม น้อง ชาย วาง ลง บน ตัก ของ ฉัน น้อง ชาย มอง หน้า ฉัน และ ขยับ ริมฝีปาก เขา กำลัง ยิ้ม ให้ ฉัน หรือ เปล่า นะ"
อะชีล่า
"เป้าหมาย ของ การ จัด พิมพ์ หนังสือ ครั้ง นี้ คือ การ ผลิต เนื้อหา หนังสือ ให้ สอด คลอง กับ อายุ ของ เด็ก แม้ ว่า ใน ช่วง สอง ทศวรรษ ที่ ผ่าน มา จะ มีค วาม คืบ หน้าเป็น อย่าง มาก แต่ เรา ก็ เชื่อ ว่า เรา ยัง คง มี ศักยภาพ มาก พอ ใน การ ผลิต หนังสือ เด็ก ที่ มี คุณภาพ ต่อ ไป"
อะชีล่า
"ใน มุม มอง ของ เรา เรา เห็น ว่า หนังสือ เด็ก เต็ม ไป ด้วย จินตนาการ ความ รู้ ข้อมูล และ สิ่ง นันทนาการ ที่ ช่วย ให้ เด็ก เด็ก สร้าง นิสัย ใน การ อ่าน เมื่อ เด็ก เด็ก รัก การ อ่าน แล้ว พวก เขา จะ กลาย เป็น นักเรียน ศิลปิน และ นัก เขียน ที่ ดี จาก แนว คิด นี้ Rato Bangala Kitab (RBK) จึง มุ่ง มั่น ที่ จะ มอบ หนังสือ ที่ เขียน เป็น ภาษา เนปาลและ ภาษา อังกฤษ คุณภาพ ดี ให้ แก่ เด็ก เด็ก โดย หวัง ว่า พวก เขา จะ กลาย เป็น คน รัก หนังสือ ไป ตลอด ชีวิต"
อะชีล่า
"เขามอ ง เห็น ท้อง ฟ้า ของ แอ น ตาร์กติกา มัน เป็น สี ฟ้า สดใส ราวกับ เป็น ภาพ วาด"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เขา พุ่ง ลง ไป ใน น้ำ สิ่ง ที่ อยู่ เบื้องหน้า ของ เขา ก็ คือ ภูมิ ทัศน์ ใต้ ทะเล กว้างใหญ่ และ นั่น คือ จุด เริ่ม ต้น ของ การ เดินทาง ที่ สนุกสนาน"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"โน อาห์ไป หา สล อธ เป็น ตัว แรก" เฮ้ สล อธ เธอ มี สี วาด รูป สี ฟ้า บ้าง ไหม? ฉัน กำลัง จะ วาด รูป ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้ ล่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เจ้า สล อธ ส่าย หัว " มอง งง ปายยที่ ท้อง ฟ้าาวัน นี้ สส สิ " ท้อง ฟ้า ใน ตอน ที่ ฝน ตก ของ ป่า มี สี เทา อม ม่วง จริง จริง"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ บีเวอร์ ฉัน จะ วาด ภาพ ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้น่ะ ฉัน ขอยืม สี วาด รูป สี ฟ้า หน่อย ได้ ไหม?""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ เพื่อน ยินดี ที่ ได้ รู้จัก นะ เธอ พอ จะ มี สี วาด รูป สี ฟ้า บ้าง ไหม? ฉัน กำลัง จะ วาด รูป ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้น่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""ไม่ ไม่ มอง ไป ที่ ฟ้า ข้าง บน สิ! "เจ้า ยีราฟ ตอบ ดวง อาทิตย์ ที่ กำลัง ตก ของ แอ ฟริกา ปกคลุม ท้อง ฟ้า ให้ กลาย เป็น สี ส้ม เข้ม"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เมื่อ โน อาห์พูด จบ เจ้า กวาง เรนเดียร์ก็ ชี้ เขา ไป ที่ ท้อง ฟ้า " ไม่ ใช่ นะ ลอง มอง ขึ้น ไป ข้าง บน สิ! " ท้อง ฟ้า ของ ขั้วโลก เหนือ ปกคลุม ไป ด้วย แสง ออ โร ร่า (แสง เหนือ) ช่าง สวย มาก จริง จริง"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เพื่อน เพื่อน สัตว์ เริ่ม มา รวม กัน ที ละ ตัว ที่ บ้าน ของ โน อาห์เพราะพวก เขา ได้ยิน ว่า ภาพ วาด ที่ สวย งาม ใกล้ จะ เสร็จ แล้ว"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ดวงตา ของ โน อาห์เบิ กก ว้าง ท้อง ฟ้า ที่ เขา ได้ เห็น วัน นี้ ป ราก ฎ อยู่ บน กระดาน ผ้าใบ ของ เขา"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า เป็น เด็ก สาว ที่ อาศัย อยู่ ใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก แห่ง หนึ่ง ซึ่ง ห่าง ไกล จาก เมือง ใหญ่ หมู่ บ้าน แห่ง นี้ มี ผู้คน อาศัย อยู่ กัน มา เป็น ร้อย ร้อย ปี แล้ว โดย ไม่ เคย มี สิ่ง ใด เปลี่ยนแปลง เลย และ คน ส่วน ใหญ่ ก็ มีค วาม สุข กับ การ ใช้ ชีวิต แบบ เดิม นี้ ไป เรื่อย เรื่อย แต่ ลา ร่า เป็น เด็ก ขี้ สงสัย เธอ อยาก รู้ เกี่ยว กับ ทุกสิ่งทุกอย่าง และ วาด ฝัน ไว้ ว่า จะ ออก ไป เรียน รู้ เกี่ยว กับ โลก ภายนอก หมู่ บ้าน ของ เธอ"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน บ้าน เมื่อ อ่าน จน ครบ หมด แล้ว เธอ จึง อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน โรงเรียน แล้ว เธอ ก็ อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน ห้องสมุด สาธารณะ ถึง กระนั้น เธอ ก็ ยัง อยาก รู้ เพิ่ม อีก แม้ จะ นำ หนังสือ มา ทั้ง หมู่ บ้าน ก็ ยัง ไม่ เพียงพอ ที่ จะ คลาย ความ สงสัย ที่มา ก ล้น ของ ลา ร่า ได้"
เรื่องของลาร่า
"วัน หนึ่ง ลา ร่า ได้ เดินทาง ติดตาม คุณ พ่อ ไป ขาย ของ ที่ ตลาด แต่ แล้ว บาง สิ่ง บาง อย่าง ที่ น่า ประหลาด ก็ เกิด ขึ้น"
เรื่องของลาร่า
"ชาย ท่าทาง แปลก แปลก คน หนึ่ง เดิน เข้า มา หา ลา ร่า ใบหน้า และ ผม ของ เขา เป็น สี ขาว เหมือน แป้งสาลี ส่วน จมูก และ แก้ม ก็ แดง เป็น ลูก ตำลึง ตาขอ ง เขา สี ฟ้า เหมือน ท้อง ฟ้า เลย ชาย คน นั้น ก้ม มอง ดู มะเขือเทศ แล้ว พูด เป็น ภาษา ต่าง ประเทศ ว่า" มะเขือเทศ ราคา เท่า ไหร่จ๊ะ?""
เรื่องของลาร่า
"ตอน เย็น เมื่อ พระ อาทิตย์ ตกดิน พอ คุณ มาร์ตินก ลับ มา เห็น แกะ ของ เขา เหลือ เพียง สอง ตัว เขา ก็ หัวเสีย อย่าง มาก ลา ร่า และ คุณ มาร์ติน ใช้ เวลา ทั้ง คืน เพื่อ ตาม หา แกะ ที่ หาย ไป เมื่อ ต้อน แกะ ทุก ตัว กลับ มา อย่าง ปลอดภัย ได้ แล้ว คุณ มาร์ติน ก็ พูด กับ ลา ร่า ว่า" ลุง ไม่ จ่าย ค่า จ้าง หนู นะ เพราะ หนู ปล่อย ให้ แกะ ของ ลุง หาย ไป" ลา ร่า จึง ตอบ ว่า" หนู ขอโทษ ค่ะ หนู จะ ไป หา งาน ใหม่ ค่ะ""
เรื่องของลาร่า
"วัน ถัด มา ลา ร่า จึง ตัดสินใจ ทำ สวน เพื่อ ปลูก ผัก ไป ขาย เหมือน พ่อ ของ เธอ แต่ ผัก จะ โต เร็ว ทัน ขาย ก่อน สิ้น เดือน ที่ โทรศัพท์ มือ ถือ ยัง มี ราคา พิเศษ อยู่ ไหม นะ?"
เรื่องของลาร่า
"พอ หมด วัน ใน กล่อง ของ ลา ร่า ก็ เหลือ เพียง หัว แร ดิชที่ ติด กัน สอง ลูก เท่านั้น ที่ ยัง ขาย ไม่ ได้ ชาย คน หนึ่ง เดิน ผ่าน มา ก็ หยุด แล้ว ถาม ว่า ทำไม หัว แร ดิชสอง ลูก นี้ ถึง ติด กัน"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า นิ่ง คิด สัก พัก แล้ว เล่า ว่า " แม่ ของ หัว แร ดิชสอง ลูก นี้ ไป เยี่ยม ป้า ที่ ต่าง จังหวัด แล้ว ไม่ กลับ มา อีก เลย ค่ะ พ่อ ของ พวก เขา ก็ แต่งงาน ใหม่ กับ หัว ไช แร ดิชสาว สวย เลย ไม่ค่อย มี เวลา ให้ พวก เขา เลย ตกลง กัน ว่า จะ อยู่ตัว ติด กัน ตลอด ไป ค่ะ " เมื่อ ชาย คน นั้น ฟัง จบ ก็ หัวเราะ ขึ้น แล้ว จึง ซื้อ หัว แร ดิชสอง ลูก ใน ราคา 50 บาท แต่ แล้ว เขา ก็ ยื่น ให้ เธอ เพิ่ม อีก 25 0 บ า ท เป็น ค่า เล่า นิทาน"
เรื่องของลาร่า
"พอ ลา ร่า กลับ ถึง บ้าน เธอ นับ เงิน แต่ ก็ พบ ว่า เธอ เก็บ เงิน ได้ เพียง 2, 50 0 บ า ท พ่อ ของ เธอ จึง พยายาม ให้ กำลังใจ" มัน เป็นความ ผิด ของ หัว แรดิชน่ะ" พ่อ กล่าว พร้อม รอย ยิ้ม" เขา ว่า กัน ว่า หัว แร ดิชขาย ได้ ราคา ถูก ที่สุด ใน บรรดา ผัก ทุก ชนิด แล้ว""
เรื่องของลาร่า
"วัน แรก มี เพื่อน ของ เธอ เพียง สาม คน เท่านั้น ที่ เข้า มา ฟัง ส่วน วัน ที่ สอง และ สาม ก็ มีค น มา ร่วม ฟัง น้อย มาก เหมือน กัน และ แล้ว ใน วัน ที่ สี่..."
เรื่องของลาร่า
"... มีค น มา ร่วม ฟัง นิทาน ของ เธอ เยอะ มาก ราวกับ ว่า มา กัน ทั้ง หมู่ บ้าน พอ ครบ สัปดาห์ ลา ร่า ก็ สามารถ เก็บ เงิน ได้ เพียงพอ ที่ จะ ซื้อ โทรศัพท์ มือ ถือ แล้ว"
เรื่องของลาร่า
"โทรศัพท์ มือ ถือ เครื่อง นี้ จะ เปลี่ยน ชีวิต ของ ลา ร่า ไป เลย ไหม? เธอ จะ สามารถ รู้ ทุก เรื่อง ได้ จริง หรือ เปล่า? อาจ จะ ใช่ หรือ อาจ จะ ไม่ ใช่ แต่ อย่าง น้อย ลา ร่า ก็ได้ เรียน รู้ แล้ว ว่า เธอ จะ ต้อง ทำ งาน อย่างไร เพื่อ ที่ จะ ได้ ใน สิ่ง ที่ เธอ ใฝ่ฝัน"
เรื่องของลาร่า
"ไข้หวัด สามารถ ติดต่อ ได้ อย่าง รวดเร็ว จาก เธอ สู่ เพื่อน ของ เธอ"
สูดน้ำมูก
"ไม่ อย่าง นั้น พวก ไว รัสจะเดินทาง จาก มือ ไป ยัง จมูก ของ เธอ"
สูดน้ำมูก
"เมื่อ ผึ้ง เกาะ ดอกไม้ เพื่อ ดูด น้ำ หวาน ละออง เกสร ก็ จะ ติด ขา และ ตัว ของ มัน ไป"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"คุณ ได้ยิน เสียง ลม หายใจ ของ ตัว เอง ไหม? ปกติ จะ ไม่ ได้ยิน แต่ คุณ สามารถ ได้ยิน เสียง ผึ้ง หายใจ นั่น ก็ เพราะ เสียง หึ่ง หึ่ง ของ ผึ้ง เป็น เสียง ลม หายใจ ของ ผึ้ง ด้วย ผึ้ง มี ลำ ตัว ที่ เล็ก และ มี ลักษณะ เป็น ปล้อง ดังนั้น เมื่อ มัน หายใจ อากาศ จะ ไป จับ อยู่ ตรง ส่วน ที่ มี ลักษณะ คล้าย รถไฟ เหาะ ผ่าน ส่วน นูน ที่ อยู่ ภายใน เหล่า นั้นทั้ง หมด และ สร้าง เสียง หึ่ง หึ่ง ฟัง ดู น่า ตื่นเต้น ไม่ ใช่ เล่น ใช่ ไหม? ผึ้ง จอม ขยัน เหล่า นี้ ไม่ ได้ น่า ทึ่ง หรอก หรือ?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"2. เรื่อง แปลก ของ ผึ้ง ก็ คือ เมื่อ พวก มัน ทำ งาน ของ ผึ้ง ที่ อายุ น้อย กว่า สมอง ของ มัน จะ หยุด กระบวนการ ชรา มัน จะ เริ่ม ทำ งาน เหมือน สมอง ของ ผึ้ง ที่ อายุ น้อย กว่า ตอน นี้ คุณ อยาก เป็น ผึ้ง ขึ้น มา บ้าง แล้ว ใช่ ไหม?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"4. คา เฟอีน สาร เคมี ที่ พืช ใช้ เพื่อ ป้องกัน ตัว เอง จาก แมลง ร้าย ช่วย ให้ ผึ้ง จดจำ ตำแหน่ง ของ ดอกไม้ ได้ เหล่า บุ ป ผา ต้อนรับ ผึ้ง สำหรับ การ มา เยือน ครั้ง ที่ สอง"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"1. ผึ้ง ฮันนี่บี เต้นรำ เพื่อ บอก ผึ้ง ตัว อื่น ใน รวง ว่า จะ ไป หา น้ำ หวาน ได้ที่ ไหน ทีนี้ ลอง สื่อ ข้อมูล บาง อย่าง ผ่าน การ เต้น แล้ว ดู สิ ว่า เพื่อน ของ คุณ จะ เข้าใจ สิ่ง ที่ คุณ กำลัง สื่อ ได้ หรือ เปล่า!"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"แล้ว เจ้า หอย ทาก ก็ ปีน ขึ้น มาบ นก ระ ดอง เต่า เต่า ออก เดิน โดย มี หอย ทาก อยู่ บน หลัง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ทั้ง สอง เฝ้า แต่ มอง หา และ มอง หา แต่ ก็ ไร้ วี่แวว ของ บ้าน"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เรา กำลัง มอง หา บ้าน ของ เจ้า เต่า อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"เจ้า เต่า จึง เดิน ต่อ ไป โดย มี หอย ทาก และ นกกระจอก เกาะ บน กระดอง ของ เขา ทั้ง สาม เฝ้า มอง หา และ มอง หา แต่ ก็ ไร้ วี่แวว ของ บ้าน"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ พวก เรา กำลัง มอง หา บ้าน ของ เจ้า เต่า อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"เต่าทอง กระโดด ขึ้น บน กระดอง เต่า เจ้า เต่า เดิน ต่อ ไป พร้อม ทั้ง หอย ทาก นกกระจอก และ เต่าทอง ที่นั่ง อยู่ บน กระดอง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"พวก มัน ต่าง เฝ้า มอง หา และ มอง หา แต่ ก็ ไร้ วี่แวว ของ บ้าน"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เจ้า หนู ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ของ ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"หนู กระโดด ขึ้น บน หลัง ของ เต่า"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"เจ้า เต่า ออก เดิน ต่อ ไป โดย มี หอย ทาก นกกระจอก เต่าทอง และ หนู อยู่ บน หลัง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ทั้งหมด เฝ้า มอง หา และ มอง หา แต่ ก็ ไร้ วี่แวว ของ บ้าน"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""อึ๊ยย์! "เต่า ร้อง ด้วย ความ ตื่น กลัว แล้ว เขา หด ตัว กลับ เข้าไป อยู่ ใน กระดอง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ที่จริง เป็น ขวด พอ ร์ซ เลน ใบ เดียวกัน ที่ แหละ ที่ สมาชิก ทุก คนใน ครอบครัว จุ่ม ไม้ สี ฟัน ลง ไป รวม ถึง พี่ สาว ยาย ผู้ มี ฟัน เหลือง และ ดำ ซึ่ง ไม้ สี ฟัน ไป กัน ได้ ดี กับ ฟัน ของ เธอ"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"เสียง ของ ลูก ชาย ดร. เชฟฟิลด์ ที่ ชื่อ ลูเซียส ผู้ ไม่ ยอม จุ่ม ไม้ สี ฟัน ลง ใน ขวด อีก ต่อ ไป แล้ว หัน ไป ใช้ ยา สี ฟัน ชนิด ผง ตั้งแต่ นั้น มา ทว่า มีค วาม คิด หนึ่ง ค้าง คา อยู่ ใน ใจ มัน ต้อง มี วิธี ที่ ดี กว่า การ ใช้ ยา สี ฟัน สิ"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ที่ เหลือ ก็ แค่ เรื่อง ขี้ ป ระ ติ๋วใน การ หา วิธี เอา ยา สี ฟัน จาก ขวด ลง ไป อยู่ ใน หลอด ผ่าน รู เปิด เล็ก เล็ก คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด เปล่า ได้ อย่างไร? คุณ เคย โชค ร้าย แต่ เช้า ไหม เมื่อ บีบ ยา สี ฟัน มาก เกินไป ใน ช่วงสะลึมสะลืม? แล้ว ก็ เห็น ยา สี ฟัน เลอะ ทั่ว อ่าง ล้าง หน้า แล้ว ยัง มี คุณ แม่ ที่ คอย กำชับ ว่า รถ โรงเรียน จะ มา ถึง หน้า ประตู บ้าน ใน อีก ยี่สิบ นาที คุณ คง ไม่ อยาก ให้ แม่ โมโห เมื่อ มา เห็น ความ เลอะเทอะ ที่ คุณ ทำ ไว้ ใช่ ไหม? คุณ จะ เอา ยา สี ฟัน กลับ เข้าไป ใน หลอด ได้ อย่างไร ล่ะ ทีนี้? ถึง ตอน นี้ คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกับ พ่อ ของ เขา ใช้ อะไร ช่วย กรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด? ที่ แคะ หู? ช้อน เล็ก จิ๋ว? ไม้ จิ้ม ฟัน?"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ทันตแพทย์ ว่า นิ้ว ของ คุณ นั่นแหละ! มันดี มาก มาก สำหรับ ฟัน และ เหงือก"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"“โอ๊ย!” แม่น กก ระ สา เจ็บ ปีก และ ขา ของ เธอ ที่ ติด ใน ลวดหนาม"
ฉันจะช่วยเธอ
"“ฉัน เจ็บ ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้ แน่ แน่”"
ฉันจะช่วยเธอ
"“ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้”"
ฉันจะช่วยเธอ
"ตา อัน แหลม คม ของ แม่น กก ระ สา ได้ มอง ไป เห็น เหรียญ ที่ ส่อง ประกาย ใน น้ำ"
ฉันจะช่วยเธอ
"อรุณ รุ่ง มา เยือน อีกา ชื่อ ก๊าชตื่น มา ใน รัง ของ ตัว เอง กวาดตา มอง รอบ รอบ แล้ว ก็ รู้สึก เบื่อ หน่าย เธอ กระแอม ไอ และ ร้อง ออก มาส อง สาม ครั้ง น่า - เบื่อ ต่อ มา ไม่ นาน นาง ก็ หูผึ่ง เสียง นก กาเหว่า กำลัง ร้องเพลง แสน หวาน มา จาก ที่ไหน สัก แห่ง ไม่ ไกล"
อีกาใจกว้าง
"เธอ จึง ไป ขอ ให้ นกกระจอก ช่วย สอน แต่ นกกระจอก ไม่ ใย ดี " อย่าง เจ้า นะ หรือ? เจ้า ไม่ มี ทาง สร้าง รัง ได้ อย่าง ของ ข้า " นกกระจอก ป รามา ศ วางท่า ยโส แล้ว ไล่ ก๊าชกลับ"
อีกาใจกว้าง
"เธอ ภูมิใจ ที่ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ ครอบครัว ที่ มี จิตใจ กว้างขวาง อีกา ตัว อื่น อื่น เห็น ก๊าชมีค วาม สุข กับ ตัว เอง เป็น ที่สุด"
อีกาใจกว้าง
""ระวัง นะ อย่า ออก จาก น้ำ เป็น เวลา นาน เกินไป มิ ฉะนั้น ผิว ของ เจ้า จะ แห้ง หมด "เต่า น้ำ จืด ผู้ ชาญ ฉลาด เตือน"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ใน ตอน นั้น คางคก ยัง มี ผิว ที่ เปียก ลื่น เหมือนกับ กบ ถ้า ไม่ มี น้ำ ผิว ของ พวก เขา จะ แห้ง เกินไป"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ใน ขณะ ที่ กิ้งก่า กำลัง พูด ร่างกาย ของ มัน ก็ เปลี่ยน สี ม้อด ตกใจ กลัว เธอ จึง รีบ บอก ลา กิ้งก่า และ กระโดด เข้าไป ใน พุ่ม ไม้ ที่ อยู่ ใกล้ ใกล้"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ อยาก จะ หัน กลับ ไป เพราะ กลัว จะ พบ กับ กิ้งก่า อีก เธอ จึง หลบ อยู่ ใน พุ่ม ไม้ จะ เห็น ได้ เพียง ดวงตา กลม โต ด้วย ความ กลัว ของ เธอ เท่านั้น ม้อด ถูก ล้อม รอบ ด้วย ไฟ!"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ รู้ ว่า จะ ไป ไหน เปลว ไฟ เริ่ม แผด เผา หลัง ของ เธอ ทันใด นั้น เจ้า คางคก น้อย ก็ พลัน นัก ถึง แอ่ง น้ำ ที่ เธอ พบ กับ กิ้งก่า เธอ จึง หลับตา แน่น กลั้น หายใจ และ กระโดด สูง มุ่ง ไป ยัง ทิศทาง ของ แอ่ง น้ำ นั้น"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"คราว นี้ เธอ โชค ดี เธอ กระโดด ลง ใน แอ่ง น้ำ และ น้ำ ได้ ช่วย ดับ เปลว ไฟ ที่ เผา ผิว ของ เธอ แต่ ความ เสียหาย ก็ได้ เกิด ขึ้น แล้ว เมื่อ ม้อด ขึ้น มา จาก แอ่ง น้ำ ผิว บน หลัง ของ เธอ เต็ม ไป ด้วย แผล พุพอง"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ อยาก ผจญ ภัย อีก ต่อ ไป แล้ว เธอ อยาก จะ กลับ บ้าน แต่ เธอ ไม่ รู้ ทาง กลับ ไป ยัง แม่น้ำ ของ เธอ ใน ป่า"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ดังนั้น เจ้า คางคก น้อย ก็ หา ที่ ที่ เย็น และ มืด ใต้ ก้อน หิน และ สร้าง บ้าน ขึ้น ใหม่ อย่าง เศร้า สร้อย ผิว ที่ ไหม้ ของ เธอ ค่อย ค่อย หาย อย่าง ช้า ช้า แต่ ผิว กลับ แห้ง และ เป็น ตะปุ่มตะป่ำ"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ดี ว่า เรา รักษา ระยะ ห่าง เพื่อให้ ปลอดภัย จาก ปลา สิงโต เงี่ยง บน หลัง ของ มัน มี พิษ ร้ายแรง ทีเดียว!"
ดำน้ำ!
"ปลา การ์ตูน เหล่า นี้ ปก ปักษ์ บ้าน ของ ดอกไม้ทะเล อย่าง ระแวดระวัง จนแล้วจนรอด มัน ยอม ให้ ผม เก็บ ภาพ ได้ นิดหน่อย"
ดำน้ำ!
"เรา พบ ปลา ไหล มอ เรย์รังผึ้ง ที่ กำลัง ให้ ปลา นก ขุนทอง พยาบาล ทำความ สะอาด ฟัน ของ มัน อยู่ ปลา อีก คู่ เสนอ ตัว จะ ขัด ให้ เรา!"
ดำน้ำ!
"แพลง ก์ตอน เป็น แหล่ง อาหาร หลัก ของ สัตว์ ทะเล จำนวน มาก มัน คือ ส่วนผสม ระหว่าง สาหร่าย แบคทีเรีย และ สัตว์ เล็ก เล็ก รวม ถึง ไข่ และ ตัว อ่อน ของ สัตว์ ขนาด ใหญ่ ที่ ลอย อยู่ บน กระแสน้ำ ใน มหาสมุทร"
ดำน้ำ!
"ปลา การ์ตูน และ ดอกไม้ทะเล อาศัย อยู่ ด้วย กัน และ เกื้อกูล กันและกัน ปลา การ์ตูน ช่วย ดอกไม้ทะเล โดย ทำความ สะอาด หนวด พวก มัน และ ล่อ ปลา ตัว อื่น อื่น มา ให้ ดอกไม้ทะเล กิน ฝ่าย ดอกไม้ทะเล เอง ก็ ซ่อน ปลา การ์ตูน ให้ พ้น จาก หนวด พิษ ของ มัน โดย ไม่ ต่อย มัน"
ดำน้ำ!
"ปลา นก ขุนทอง พยาบาล เป็น ปลา ขนาด เล็ก ที่ ทำความ สะอาด ปลา ขนาด ใหญ่ ด้วย การ กิน ปรสิต และ ผิวหนัง ที่ ตาย แล้ว พวก ปลา ขนาด ใหญ่ จดจำ ปลา นก ขุนทอง พยาบาล จาก สี และ ท่าทาง ที่ เหมือน กำลัง เต้นรำ ของ พวก มัน"
ดำน้ำ!
"หมึก ยักษ์ ปะการัง ซ่อน ตัว ด้วย การ เปลี่ยน สี และ สภาพ ผิวหนัง ของ มัน พวก มัน สร้าง บ้าน ใน รู ซึ่ง อยู่ ใน แนว หินโสโครก หรือ ฝัง ตัว ใน ทราย"
ดำน้ำ!
"โรงเรียน ของ ผม อยู่ บน รถไฟ โรงเรียน รถไฟ แล่น ไป ฉึกฉัก"
โรงเรียนรถไฟ
"ที เคอาศัยอยู่ ใน ความ ดูแล ของ โลโล กับ โลลาใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก ที่อิริก้า ซึ่ง พ่อ แม่ ของ เธอ ต้อง ไป อยู่ ไกล บ้าน เพราะ พวก เขา ต้อง ทำ งาน เป็น เวลา นาน ใน ตัวเมือง"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"คุณ ต้อง เดินทาง เป็น ไมล์ เพื่อ จะ ไป ที่ หมู่ บ้าน ของ ทีเค ถนน จะ ลื่น ขุรข ระ และ มัน น่า เบื่อ หน่าย ถนน จะ เดิน ลำบาก มาก ถ้า มี น้ำ ท่วม ซึ่ง น้ำ ก็ มา จาก ทาง น้ำ ล้น และ คน จำนวน มาก ก็ ไม่ สามารถ ข้าม ไป ได้ ที เคโชคดี ที่ บาง ครั้ง มีค น ใจดี ให้ เธอ นั่ง ข้าม ผ่าน เข้า เมือง ไป ฟรี ตอน ลง เขา ต้อง ไป อย่าง ช้า ช้า แต่ ที เคชอบ สนุก ดี"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หมู่ บ้าน ที่ ห่าง ไกล นี้ ชื่อ ลูโย คุณ จำเป็น ต้อง ผ่าน สระ น้ำ แห่ง หนึ่ง ก่อน ไป ถึง บ้าน คุณ ตา คุณ ยาย ของ ทีเค ที่ บ้าน มี ปลา นิล ทอด อยู่ ใน ตระ ก ร้า แขวน บน หลังคา รอ ทีเคอยู่ ทุก เช้า ที เคกับ แมว ของ เธอ จะ ไป ทักทาย ให้ อาหาร ปลา ใน สระ น้ำ การ มอง เห็น ปลา ว่าย น้ำ สร้าง ความ สนุกสนาน รื่นเริง ให้ กับ พวก เขา เป็น เวลา นาน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หลังจาก รับประทาน อาหาร กลางวัน ที เคช่ว ยโลโลทันที ใน การ ดูแล ลา กี เจ้า ควาย ของ โลโล ที่ เขา ไว้ วางใจ ให้ ไถนา เกือบ ทุก ครั้ง โลโล ขี่ หลัง เจ้า ลา กี ไปทุ่ง นา และ กลับ มา พร้อม ผล ผลิต"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"ช่วง วัน หยุด ยาว ของ โรงเรียน โลโล จะ พา ที เคเข้าไป ใน เมือง และ ให้ เธอ ใช้ เวลา อยู่ กับ แม่ และ พ่อ ที เคชอบ มาก ที่ ได้ อยู่ กับ พ่อ แม่ แต่ เธอ ไม่ ชอบ บรรยากาศ ใน เมือง หลังจาก นั้น 2 - 3 วัน ที่ อยู่ ใน เมือง บ่อย ครั้ง ที่ เธอ ต้องการ กลับ มา อยู่ ที่ หมู่ บ้าน ซึง เป็น ที่ ที่ สงบ ปลอดภัย"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"บ้าน พ่อ กับ แม่ ของ เธอ ใน เมือง เต็ม ไป ด้วย สิ่งของ เช่น คอมพิวเตอร์ โทรทัศน์ และ ของเล่น มากมาย"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"บอ ดัง ตื่น ขึ้น มา เพราะ กลิ่น หอม ของ อาหาร เช้า ที่ นา เนย อิไซ"
บอดังหุงข้าว
"แม่ ของ เธอ กำลัง ทำ อยู่ ใน ครัว เธอ ลุก จาก เตียง และ ตรง ไป ที่ ครัว ทันที “แม่ กำลัง ทำ อะไร อยู่ คะ?” เธอ ถาม “อ้อ! แม่ กำลัง ทำ ข้าว หุง ใบ เตย อยู่ จ้ะ” อิไซ ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"“บอ ดัง หนู ต้อง หัด หุง ข้าว นะ ถ้า แม่ หรือ พ่อ ไม่ อยู่ บ้าน หนู จะ ได้ มี ข้าว กิน” โดด ง พ่อ ของ เธอ พูด “หนู จะ หัด หุง ข้าว ค่ะ!” บอ ดัง ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"ระหว่าง รอ ให้ ข้าวสุก บอ ดัง มอง ผ่าน บานเกล็ด ไป เห็น เนเน่ และ โต โต้ เพื่อน ของ เธอ กำลัง เก็บ ซา รี ซา (เชอ ร์รี่) อยู่ “เนเน่!” บอ ดัง ตะโกน “ฉัน อยาก ได้ เชอ ร์รี่ ด้วย!”"
บอดังหุงข้าว
"วัน รุ่ง ขึ้น บอ ดัง ตื่น แต่ เช้า เธอ หุง ข้าว และ คอย ระวัง อย่าง ดี ข้าว ไม่ ไหม้ และ สุก กำลังดี มี กลิ่น หอม ของ ใบ เตย ที่ บอ ดัง ใส่ ลง ไป หุง ด้วย บอ ดัง ยัง ช่วย แม่ ของ เธอ ทำ ไข่เจียว ใส่ มะเขือ ยาว ด้วย"
บอดังหุงข้าว
"คิมิได้ยิน อีก เสียง หนึ่ง ภูเขาน้ำแข็ง ตรง หน้า ของ คิมิถล่ม ลง มา"
เราจับมือกัน
"คิมิร้อง เรียก หา แม่ ของ เธอ หลาย ครั้ง แต่ แม่ อยู่ ที่ไหน กัน นะ"
เราจับมือกัน
"โอ้ เพื่อน ของ คิมินี่เอง"
เราจับมือกัน
"คิมิต้องเต รี ยม อุปกรณ์ ของ เธอ ก่อน แม่ เคย สอน ว่า ให้ เก็บ ก้อน หิน ไว้ ใน กระเป๋า หน้า ท้อง ก้อน หิน ใช้ เปิด ฝา หอย กาบ ได้"
เราจับมือกัน
"โอ้! นั่น ของ โปรด ที่ แม่ ชอบ หา มา ให้ เรา นี่ นา คิมิดำ น้ำลง ไป ลึก อีก เพื่อ ที่ จะ เห็น ได้ ชัดเจน มาก ขึ้น"
เราจับมือกัน
"โอ๊ะ! อุ้ง เท้า ที่ มี เล็บ แหลม คม ของ คิมิตัด โดน สาหร่าย ขาด ออก"
เราจับมือกัน
"โอ้ เพื่อน ของ คิมินั่นเอง พวก เขา ตาม คิมิลึก ลง มา ด้วย ความ เป็น ห่วง ฉลาม ขาว ว่าย ไป อีก ทาง หนึ่ง แล้ว พวก เขา ปลอดภัย แล้ว"
เราจับมือกัน
"ท้อง คิมิร้อง เสียง ดัง เพื่อน เพื่อน ของ เธอ ก็ หิว มาก เหมือน กัน"
เราจับมือกัน
"พร อม และ เพื่อน ของ เขา อาศัย อยู่ ที่ หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ พื้น ทั้ง เปียก และ เต็ม ไป ด้วย โคลน ดวงตา ของ พร อม มัก จะ เป็น ประกาย ด้วย ความ อยาก รู้ อยาก เห็น อยู่ เสมอ"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ทันใด นั้น ก็ มีเสียง ดัง ต๋อม! แล้ว ก้อน ดิน ก็ ร่วง ใส่ หัว ของ พร อม และ เพื่อน ของ เขา"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“มอง ลง มา ข้าง ล่าง สิ!” เสียง เล็ก เล็ก นั่น ร้อง ออก มา อีก ครั้ง เจ้า หนอน สี ส้ม โดน เท้า ของ พร อม เหยียบ อยู่ พร อม รีบ ยก เท้า ออก ทันที “โอ้ ฉัน ขอโทษ นะ” เขา บอก"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“วงกลม สี น้ำเงิน งั้น เห รอ? ว้า ว มัน เยี่ยม มาก เลย! ฉัน ชอบ สี ของ ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม มา ตลอด เลย” เรสรำพัน"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ทำไม จะ ไม่ ได้ ล่ะ พร อม? ฉัน เชื่อ ใน ตัว นาย นะ” เรสบอก “ดวงตา ของ นายก ระ จ่าง เหมือน ท้อง ฟ้า นาย ทำได้! ฉัน จะ คอย ให้ กำลังใจ นาย จาก ตรง นี้ เอง!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ความ ฝัน ก็ คือ ความ ปรารถนา ที่ ทำให้ ทุก วัน ของ เธอ กลาย เป็น วัน ที่ พิเศษ ถึง แม้ ว่า มัน อาจ จะ ยาก ลำบาก ที่ จะ ทำให้ สำเร็จ เธอ ก็ ต้อง ไม่ ยอม แพ้ นะ” มด บอก"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“คุณ ครู ของ เรา สอน มา” เร็มดู บอก “ความ ฝัน ฉัน คือ การ ได้ เป็น ครู เหมือนกับ เธอ”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ก้าว ขึ้น ไป ที ละ ขั้น วงกลม ก็ ใกล้ เข้า มา เรื่อย เรื่อย จน ใน ที่สุด ดวงตา ของ พร อม ก็ เป็น ประกาย จาก แสง ระยิบระยับ"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"พร อม รู้สึก ได้ ถึง เรี่ยวแรง ที่ ขา ของ เขา “นี่ เป็น เพียง จุด เริ่ม ต้น เท่านั้น!” เขา พูด กับ ตัว เอง “ตอน นี้ ฉัน จะ แบ่งปัน ความ รัก และ กำลังใจ ที่ ฉัน เคย ได้ รับ มา แก่ ทุก คน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"วัน หนึ่ง ก็ มีเสียง ดัง มา จาก ภูเขา ที่ อยู่ ด้าน หลัง บ้าน ของ เธอ"
ดวงดาวสีเขียว
"ตี๊ด! ตี๊ด! เสียง มา จาก มือ ของ เด็กชาย ประหลาด เขา ออก มา จาก หลัง ต้นไม้"
ดวงดาวสีเขียว
"เด็กชาย จึง บอก กับ เธอ ว่า " ฉัน มา จาก ดาว ดวง อื่น ยาน อวกาศ ของ ฉัน พัง และ ฉัน ก็ ทำ ลูก บอล พลังงาน หาย ไป"
ดวงดาวสีเขียว
"ร่างกาย ของ เขา ค่อย ค่อย ปล่อย แสง ออก มา"
ดวงดาวสีเขียว
""มัน เกือบ จะ มืด แล้ว และ พลังงาน ของ ฉัน ก็ ใกล้ จะ หมด เธอ ควร กลับ บ้าน ได้ แล้ว นะ "กรี น ส ตาร์พูด"
ดวงดาวสีเขียว
"เธอ กำลัง คิด เกี่ยว กับ แสง ที่ ออก มา จาก ร่างกาย ของ กรี น สตาร์"
ดวงดาวสีเขียว
"กรี น ส ตาร์ใช้ ชิ้น ส่วน ของ อุปกรณ์ ที่ นิ ต้าประ ดิษฐ์ เขา จึง มี พลังงาน เต็ม เปี่ยม เมื่อ เวลา กลางคืน มา ถึง"
ดวงดาวสีเขียว
""ตรง นั้น มี แสง สี เขียว ออก มา จาก โพรง ของ ต้นไม้ ด้วย ล่ะ! "นิ ต้าตะโกน อย่าง ดีใจ"
ดวงดาวสีเขียว
""ลา ก่อน นะ นิต้า! เธอ เป็น เด็กหญิง ที่ กล้า หาญ และ ฉลาด มาก เลย ฉัน หวัง ว่า วัน หนึ่ง เธอ จะ มา เยี่ยม ที่ ดาว ของ ฉัน นะ "กรี น ส ตาร์บอก "ฉัน จะ สร้าง ยาน อวกาศ ขึ้น มา แล้ว สัก วัน หนึ่ง ฉัน จะ บิน ไป หา เธอ นะ "นิ ต้าพูด เธอ โบกมือ ลาก รี น สตาร์"
ดวงดาวสีเขียว
"แม่น ก กำลัง ยุ่ง เพราะ ดูแล พี่น้อง ของ เจ้า คีรีบูน น้อย อยู่"
โบยบินสู่ทิศใต้
"คุณ ปู่ ชอบ ร้องเพลง ไป ด้วย ตอน ที่ เช็ด ทำความ สะอาด รถ ม้า ของเล่น ของ ริ โอ"
ริโออยากนั่งรถม้า
""งั้น เรา ไป บูกิต ติง กี กัน นะ ครับ แล้ว ก็ ใช้ เงิน ออม ของ ผม จ่าย ค่า รถ ม้า!""
ริโออยากนั่งรถม้า
"คุณ ปู่ หัวเราะ" เก็บ เงิน ของ หลาน ไว้ ใช้ ทีหลัง เถอะ นะ ริ โอ เรา ไป ที่ นั่น กัน ปู่ เอง ก็ คิดถึง เมือง นั้น เหมือน กัน""
ริโออยากนั่งรถม้า
"ครั้ง สุดท้าย ที่ พวก เขา มา เมือง นี้ ก็ ไม่ ได้ นั่ง รถ ม้า เลย แต่ ครั้ง นี้ ริ โอ ได้ นั่ง ที่ เบาะ หน้า ของ รถ ม้า กับ คน ขับ ด้วย!"
ริโออยากนั่งรถม้า
""หอ นาฬิกา กา ดัง ครับ! "คำ ตอบ ของ ริ โอ เสียง ดัง ฟัง ชัด!"
ริโออยากนั่งรถม้า
"ลำ ตัว ของ มัน ก็ ทั้ง ยาว และ คดเคี้ยว"
ริโออยากนั่งรถม้า
"เพราะ ริ โอ ตอบ คำ ถาม ของ คุณ ปู่ ได้ ถูก ต้อง ทุก ข้อ เขา จึง ได้ กิน ขนม ที่ เขา ชอบ นมควาย หมัก ราด ด้วย ซอส น้ำตาล ทราย แดง และ ผลไม้ หลาย ชนิด โปะ ด้วย นำ้แข็ง ไส"
ริโออยากนั่งรถม้า
"บี น่า นั่ง หัวร่อ แต่ ดี ลาวา ร์สังเกต เห็น รอย ช้ำ บน แขน ของ เธอ ซึ่ง ดู แล้ว ไม่ ชวน ให้ ขำ โชตูมี รอย คล้ำ รอบ ดวงตา เศร้า สร้อย เขา ดู ตัว หด เล็ก เมื่อ อยู่ ใต้ น้ำหนัก ของ กระเป๋า ใบ โต ส่วน โน มี่ กำลัง นั่ง เหม่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์บอก แผนการ ที่ เขา คิด ไว้ ให้ เพื่อน เพื่อน รู้ หลัก หลัก แล้ว ง่าย มาก นั่น คือ เขา จะ เอา ขนม และ ของ ที่ เตรียม มา แลก กับ ของ ใน กระเป๋า ของ เพื่อน ทั้ง สาม บี น่า โชตู และ โน มี่ คิด ทบทวน ดู แล้ว ตัดสินใจ เลือก ของ จาก ใน เป้ มา แลก กับ ของ เหมาะ เหมาะ ที่ ดี ลาวา ร์เตรียม มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เมื่อ เป้ ใบ ใหญ่ ของ โชตูหาย ไป ภาระ หนัก อึ้ง ที่ เขา แบก ไว้ ก็ ถูก ยก ออก ไป ด้วย เขา ยิ้ม อย่าง โล่ง อก เมื่อ ดี ลาวา ร์ยื่น ขนม ลัด ดู ให้ ตาม สัญญา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""แม่ กับ พ่อ ของ ฉัน ชอบ อารมณ์ เสีย และ ทะเลาะ กัน บ่อย บ่อย แล้ว ฉัน ก็ พลอย โดน ดุ ไป ด้วย "บี น่า หน้าซีด เธอ เริ่ม ร้องไห้ ขณะ ที่ เล่า ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""พวก เรา จะ ช่วย เธอ เอง "ดี ลาวา ร์สัญญา กับ บี น่า แล้ว เขา โชตู กับ โน มี่ ก็ จับ กับ บี น่า ซึ่ง เพิ่ง หยุด ร้องไห้ แล้ว ล้อม กัน เป็น วง "เรา มา หา วิธี คุย กับ พ่อ แม่ ของ เธอ กัน ดี กว่า "ดี ลาวา ร์บอก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ทันใด นั้น เหล่า นางฟ้า สี สัน สด สวย ก็ ปรากฏ ตัว ขึ้น ปกป้อง บี น่า พ่อ กับ แม่ ของ บี น่า และ ตัว เธอ เอง ต่าง โอบ กอด กัน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"แล้ว เป้ ใบ ใหญ่ ของ บี น่า ก็ หาย ไป จาก นั้น บี น่า ใช้ สี เทียน ที่ ดิลาวาร์ให้ มา วาด ผีเสื้อ ที่ สวย ที่สุด พวก มัน บิน ไป มาร อบ อบ ตัว เธอ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ช่วง นี้ ฉัน เศร้า มาก มาก เลย วัน ก่อน พี่ สาว ของ ฉัน เดิน กลับ จาก โรงเรียน แล้ว เจอ พวก เด็ก ผู้ชาย พยายาม จะ ขโมย กระเป๋า ไป ตอน นี้ พี่ ไม่ กล้า ไป ไหน เลย ละ แล้ว อา มี ก็ คิด ว่าผู้ หญิง ไม่ จำเป็น ต้อง ไป โรงเรียน "โน มี่ พูด ต่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เพียง แค่ บี น่า เรียก ชื่อ บา จี ผู้ กล้า เป้ ใบ ใหญ่ ของ โน มี่ ก็ หาย ไป"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"หลังจาก นั้น ไม่ นาน ดิลาวาร์ โชตู และ โน มี่ ก็ มา แอบ มอง อยู่ ตรง มุม หนึ่ง พวก เขา เห็น บา จี ผู้ กล้า นั่ง อยู่ กับ บี น่า และ พี่ สาว ของ โน มี่ ใน ห้อง พร้อม กับ ผู้หญิง คน อื่น อื่น"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"นี่ คือ เป้ ของ เธอ เธอ อยาก เล่า สิ่ง ที่ เธอ เก็บ ไว้ ใน ใจ ไหม"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เป้ ใบ นี้ เป็น ของ _ _ _ _ _"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""เรา กลับ ทาง เดิม ของ เรา ไม่ ดี กว่า เห รอ "ซิลฟาถาม"
เด็กหญิงตะเกียง
"... คบเพลิง ของ โนรา ก็ หล่น ลง บน พื้น และ ดับ สนิท ทุก คน ต่าง ตระหนก ตกใจ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ถ้า หมู่ บ้าน ของ พวก เขา มี ไฟฟ้า จะ ดี แค่ ไหน นะ แล้ว ยัง มี วิธี อื่น อีก ไหม ที่ จะ ทำให้ ทาง เดิน มี แสงสว่าง ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน ที่ โนรา กลับ ไป ถึง บ้าน แม่ ของ เธอ ทำ กับข้าว อยู่ เมื่อ เห็น เปลว ไฟ จาก เตา โนรา ก็ คิด อะไร ดี ดี ขึ้น ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
""แม่ คะ หนู ใช้ ไฟ ทำ อาหาร ของ แม่ จุด คบเพลิง ของ หนู ได้ ไหม "โนรา ถาม"
เด็กหญิงตะเกียง
"เมื่อ ได้ยิน คำ ถาม ของ โนรา แม่ ของ เธอ งุนงง แต่ ก็ พยัก หน้า พร้อม ถาม กลับ ว่า"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา กับ แม่ ผูก คบเพลิง ไว้ ที่ เสา ไม้ ไผ่ อย่าง แน่นหนา แล้ว หน้า บ้าน ของ โนรา ก็ สว่าง ขึ้น ทันที โนรา มีค วาม สุข มาก เลย ละ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ใน ที่สุด ไฟ ก็ ดับ ลง โนรา ผิดหวัง มาก ความ คิด ของ เธอ ที่ จะ ใช้ แสง คบเพลิง ส่อง ทาง นั้น ไม่ ได้ ผล"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา รู้สึก ได้ ว่า มี ลม พัด ผ่าน หน้าต่าง เข้า มา แต่ น่า แปลก ที่ ไฟ ใน ตะเกียง กลับ ไม่ ดับ โนรา รู้ ตอน นั้น เอง ว่า โถ แก้ว ของ ตะเกียง ช่วย กัน ลม ให้ เปลว ไฟ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ไม่ นะ! เมื่อ หยด น้ำ ฝน เย็น เย็น กระทบ กับแก้ ว ร้อน ร้อน ของ ตะเกียง แก้ว นั้น ก็ แตก กระจาย เปลว ไฟ ข้าง ใน ดับ ลง ทันที"
เด็กหญิงตะเกียง
""เรา มา ทำ ของ เรา กัน บ้าง ดี กว่า "ซิลฟาบอก"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน นี้ ถนน ใน หมู่ บ้าน ของ โนรา ไม่ มืด เท่า ที่ เคย แล้ว แม้ ว่า จะ ไม่ มี ไฟฟ้า แต่ ตะเกียง มากมาย ก็ ส่อง แสง ให้ ทาง เดิน และ ทำให้ ค่ำคืน สว่าง มาก กว่า เดิม"
เด็กหญิงตะเกียง
"พวก มัน ปีน ข้าม กำแพง เข้าไป ใน ครัว อย่าง รวดเร็ว คน เฝ้า ประตู นอน กรน ครอก ฟี้ อยู่ ด้าน ล่าง ใน ครัว ใหญ่ โต ห้อง นั้น มี อาหาร ละลาน ตา เกิน กว่า พวก แมว จะ คิด จินตนาการ ได้ สาม สหาย ยิ้มกริ่ม เมื่อ คิด ว่า พุง ของ ตน จะ กลม โต เพียง ใด ถ้า ได้ กิน อาหาร เหล่า นี้"
แมวสามสหาย
"เจ้า เมา โดน จับ ใส่ ส่าหรี สี แดง แถม บน หน้าผาก ยัง มี แต้ม จุด สี แดง แต้ม ไว้ มัน โดน กรีด ตา และ ประแป้ง ตรง แก้ม ด้วย มิม น้อง สาว ของ แมมโด จับ เจ้า เมา มา แต่งตัว เล่น นั่นเอง เจ้า เมา แทบ กลั้น น้ำตา ไว้ ไม่ อยู่"
แมวสามสหาย
"กาลัวเริ่ม ทำ หน้าที่ ตาม แผน เช่น กัน มัน กระโดด ขวาง หน้า แมมโด พร้อม อ้า ปากกว้าง เมื่อ อยู่ ใน ความ มืด ดวงตา ของ มัน ดู เป็น สี แดง ฉาน ส่วน คม เขี้ยว ก็ ขาว วับ หน้าตา เหมือน ผี จาก ยุค โบราณ ไม่ มี ผิด"
แมวสามสหาย
"ใน ความ มืด นั้น แมมโด นึก ว่า ตัว เอง เห็น ผี! เด็กชาย กลัว สุดขีด รีบ วิ่ง ออก จาก บ้าน แบบ ไม่ คิด ชีวิต! เจ้ากิว หมา ของ เขา ก็ กลัว หัวหด เช่น กัน"
แมวสามสหาย
"เจ้า เมา เป็น แมว เฉลียวฉลาด มัน รู้ ดี ว่า นี่ คือ แผนการ ของ สหาย ทั้ง สอง เพื่อ ช่วย ให้ มัน เป็น อิสระ มัน รีบ หนี จาก มือ ของ มิ มและ สลัด ชุด ที่ สวม อยู่ ทิ้ง อย่าง รวดเร็ว มิ มพยา ยาม คว้า ตัว เมา แต่ เมา ส่งเสียง เรอ ดัง ลั่น เพื่อ ขัดขวาง เมื่อ ได้ กลิ่น ลม จาก ปาก เจ้า เมา มิ มพลัน สลบ ไป ทันที"
แมวสามสหาย
"เจ้า เมา กับ กาลัวช่วย บิ ลูยัด อาหาร ลง กระสอบ อย่าง รวดเร็ว " เร็ว เข้า ขน อะไร ได้ ก็ ขน ไป " บิ ลูร้อง สั่ง แล้ว ทั้ง สาม ก็ แบก กระสอบ ขึ้น ไหล่ ก่อน จะ จาก มา คืน วัน นั้น พวก มัน กิน อาหาร อย่าง อิ่มหนำ สำราญ ใน บ้าน ของ ตน และ ดีใจ ที่ ได้ กลับ มา อยู่ พร้อมหน้า กัน อีก ครั้ง"
แมวสามสหาย
"ทู ลู่ ได้ยิน เสียง กริ่ง ประตู ดัง ขึ้น คน ที่มา หา คือ มังคัช เพื่อน ของ เขา นั่นเอง"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ทั้ง คู่คิด ว่า จะ เป็น ฮีโร่ทั้ง ที ก็ ต้อง มี ชุด สิ จึง ไป ขอ ให้ อู ยังก้า พี่ สาว คน โต ของ ทู ลู่ ช่วย ตัด ชุด ให้"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ชุด ของ ฉัน เป็น สี ฟ้า ละ "มังคัช พูด"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ส่วน ของ ฉัน เป็น สี แดง "ทู ลู่ บอก"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"พวก เขา เริ่ม ใช้ สอง มือ ของ ตัว เอง ร้อย ลูกปัด เม็ด แล้ว เม็ด เล่า ให้ เป็น สร้อย ข้อ มือ"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"วัน ถัด มา เป็น วัน หยุด สุด สัปดาห์ ทั้ง คู่ ตัดสินใจ ทำ เค้ก ไป แจก เด็ก เด็ก เป็น ภารกิจ ต่อ ไป ของ ซูเปอร์ฮีโร่"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"พวก เขา เข้าไป ใน ห้องเเรก เป็น ห้อง ของ เด็กชาย โบ ล์ด ซึ่ง กำลัง พัก รักษา ตัว หลังจาก ผ่า ตัด ทั้ง สอง ทักทาย เขา" สวัสดี โบ ล์ด พวก เรา คือ ฮีโร่ตัว จริง เสียง จริง พวก เรา มี ของขวัญ จะ ให้ นาย ด้วย ละ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เด็กชาย คน หนึ่ง ถาม ว่า" ความ สามารถ พิเศษ ของ คุณ คือ อะไร เห รอ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"หนังสือ เล่ม นี้ เป็น เล่ม ที่ สอง ใน หนังสือ ไตร ภาค ที่ แต่ง ขึ้น ด้วย แนว คิด " เทวดา บน รถ เข็น " หนังสือ ชุด นี้ เล่า เรื่องราว ชีวิต ประจำ วัน ของ ผู้ พิการ หลังจาก เกิด อุบัติเหตุ ทาง รถยนต์ จน บาดเจ็บ ฉัน ก็ เริ่ม ใช้ เก้าอี้ รถ เข็น และ ต้อง พบ เจอ ความ ท้าทาย มากมาย ใน ชีวิต ประจำ วัน จาก ประสบการณ์ นี้ ฉัน ได้ เห็น ทัศนคติ แบบ เลือก ปฏิบัติ ต่อ ผู้ พิการ มากมาย ใน สังคม และ เห็น ว่า ต้อง ทำ อะไร สัก อย่าง เพื่อ เปลี่ยน ทัศนคติ ดัง กล่าว เป้าหมาย ของ หนังสือ เล่ม นี้ คือ ส่งเสริม ให้ ผู้ พิการ ได้ รับ การ ยอม รับ ให้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สังคม มาก ยิ่ง ขึ้น ด้วย การ สื่อสาร ออก ไป ว่า ไม่ ว่า คน คน นั้น จะ มี สภาพ ร่างกาย อย่างไร ก็ มี สิทธิ ขั้น พื้นฐาน ที่ จะ เข้าถึง การ ศึกษา การ เรียน รู้ และ ความ ก้าวหน้า ตั้งแต่ ขวบ ปี แรก แรก ได้ อย่าง เท่าเทียม กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"งาน แรก ของ บี รู คือ ไป ส่ง หญิง ชรา คน หนึ่ง คุณ ยาย คน นี้ ต้องการ ไป งาน ศพ ญาติ ที่ เพิ่ง เสีย ชีวิต บี รู เร่ง เครื่อง อย่าง นุ่มนวล แล้ว แล่น ไป ด้วย ความ ระมัดระวัง บ รื้น บ รื้น!"
บรื้น บรื้น!
"คราว นี้ ลูกค้า ของ บี รู กับ อัลมาคือ คุณ แม่ ตั้ง ครรภ์ เอาละ บี รู ต้อง ระมัดระวัง เป็น พิเศษ ไม่ ให้ รถ กระเด้ง กระดอน เยอะ นัก"
บรื้น บรื้น!
"บี รู คิด ถูก เพราะ อัลมารู้ ว่า ต้อง จัดการ กับ กล่อง ขนม อย่างไร บี รู สัมผัส ได้ ว่า กล่อง ขนม ถูก มัด แน่น กับ เบาะ ของ เขา"
บรื้น บรื้น!
"บ รื้น บ รื้น! เครื่องยนต์ ของ บี รู ติด แล้ว ไป ส่ง ขนม พวก นี้ กัน เถอะ"
บรื้น บรื้น!
"บี รู กับ อัลมาทำ งาน ของ วัน นี้ เสร็จ หมด แล้ว"
บรื้น บรื้น!
"ช้างน้อย วิ่ง ตรง เข้าไป ใน บ้าน ของ โบต อม แล้ว เริ่ม กิน ข้าวของ ต่าง ต่าง"
ช้างในบ้านฉัน
"โบต อม คว้า หาง ของ ช้าง กระชาก สุด แรง " ออก มานะ เจ้า ช้าง! กลับ บ้าน แก ไปซะ! " โบต อมตะ โกน"
ช้างในบ้านฉัน
"แต่ พ่อ กับ แม่ ของ โบต อม กลับ วิ่ง มาบ อก ให้ เธอ หยุด ดึง"
ช้างในบ้านฉัน
"โบต อม อิจฉา ซาก อร์ที่ พ่อ แม่ ของ เธอ เอาอกเอาใจ และ ให้ กิน อาหาร ดี ดี"
ช้างในบ้านฉัน
"โบต อม คิด ว่า ถ้า เธอ ทำตัว ไม่ ดี กับ ซากอร์ มัน อาจ จะ หนี ไป ก็ได้ จึง โรย พริกไทย ใส่ งวง ของ ซาก อร์เพื่อให้ มัน จาม และ จับ มด มา แหย่ ให้ มัน กลัว"
ช้างในบ้านฉัน
"จังหวะ นั้น เอง แม่ ของ เธอ ตะโกน มา ว่า" ทำไม ลูก ไม่ ขี่ ซาก อร์ไป โรงเรียน ล่ะ""
ช้างในบ้านฉัน
"ตั้งแต่ นั้น มา ซาก อร์ก็ ไป โรงเรียน ทุก วัน โบต อม และ เพื่อน เพื่อน ของ เธอ ชอบ เล่น กับ ซากอร์"
ช้างในบ้านฉัน
"โบต อม ตอบ ว่า" หนู อยาก เป็น เจ้าหน้าที่ ป่า ไม้ ค่ะ จะ ได้ ช่วย ช้าง แบบ ซากอร์ และ ปกป้อง ป่า ไม้ ของ เรา""
ช้างในบ้านฉัน
"ทุก คน วิ่ง ออก ไป ดู ว่า เกิด อะไร ขึ้น ปรากฏ ว่า แม่ ของ ซาก อร์ตาม มา เจอ ซาก อร์แล้ว นั่นเอง"
ช้างในบ้านฉัน
"ถึง เวลา ที่ ซาก อร์ต้อง กลับ เข้า ป่า แล้ว โบต อม เสียใจ ที่ ต้อง บอก ลา ซากอร์ แต่ เธอ รู้ ว่า เพื่อน ของ เธอ จะ มีค วาม สุข ที่ ได้ กลับ บ้าน ไป หา ครอบครัว"
ช้างในบ้านฉัน
"แต่ วัน รุ่ง ขึ้น เพื่อน เพื่อน ของ ตั๊กแตน ก็ ยัง ไม่ ออก มา ที่ ทุ่ง หญ้า ตั๊กแตน มอง หา จน ทั่ว ก็ ไม่ เจอ จึง ตัดสินใจ บิน กลับ บ้าน ไป ตามลำพัง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“นี่ จิ้งหรีด ฉัน ว่า สาร เคมี ที่ เธอ พ่น ใส่ พืช นั่นน่ะ ไม่ ดี ต่อ อาหาร ที่ เธอ กิน นะ ส่วน ขวด ใส่ สาร เคมี ที่ ทิ้ง ลง แม่น้ำ ก็ ทำให้ ตา กับ ผิวหนัง ของ เจ้า กบ ย่ำแย่”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"จิ้งหรีด รู้สึก ผิด มาก ที่ เป็นต้น เหตุ ของ ปัญหา ต่าง ต่าง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"เมื่อ จิ้งหรีด กลับ มา แข็งแรง ดี อีก ครั้ง มัน ก็ เก็บ ขยะ และ ของ เสีย ทั้งหลาย ออก จาก แม่น้ำ ลำ คลอง และ หา วิธี ใหม่ ใหม่ เพื่อ ดูแล พืช โดย ไม่ ต้อง ใช้ สาร เคมี ที่ เป็นอัน ต ราย"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"กาล ครั้ง หนึ่ง นาน มา แล้ว สหาย ทั้ง สาม อัน ได้แก่ บ้าน ตุ๊กตา ชื่อ เกเบิลส์ ไม้บรรทัด ชื่อมิลลี และ ดินสอ ชื่อ นับส์ อยู่ ด้วย กัน อย่าง มีค วาม สุข ใน ห้อง นอน ของ เด็ก ผู้หญิง คน หนึ่ง"
บ้านตุ๊กตา
"มิลลีกับ นับ ส์พยายาม ทำให้ เก เบิลส์อารมณ์ ดี ขึ้น พวก เขา ปัด กวาด เช็ด ถู กำแพง และ หลังคา ของ เกเบิลส์ มิลลีดีด กีตาร์ ส่วน นับ ส์ร้องเพลง สนุก สนุก แต่ ไม่ มี อะไร ได้ ผล"
บ้านตุ๊กตา
"มิลลีกับ นับ ส์พา กัน กระโดด โลดเต้น ไป หา เก เบิลส์เพื่อ จะ บอก ว่า เขา หน้าตา เป็น ยังไง นับ ส์บอก ว่า หลังคา ของ เก เบิลส์เป็น รูป สามเหลี่ยม นั่น หมายความ ว่า มี สาม ด้าน มิลลีบอก ว่า กำแพง ของ เขา เป็น รูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า กับ สี่เหลี่ยมจัตุรัส แต่ เก เบิลส์ก็ ยัง ไม่ เห็น อยู่ ดี ว่า เขา หน้าตา เป็น ยังไง เขา ยัง รู้สึก เศร้า เหมือน เดิม"
บ้านตุ๊กตา
"แต่ กระจก บาน นั้น เล็ก เกินไป เก เบิลส์ก็ ยัง ไม่ เห็น หน้าตา ของ ตัว เอง อยู่ ดี"
บ้านตุ๊กตา
"มิลลีนอน ลง บน กระดาษ แผ่น หนึ่ง แล้ว นับ ส์ก็ ลากเส้น ตรง ตาม ตัว เขา ทั้ง สอง ช่วย กัน ลากเส้น อีก สอง เส้น จน ได้ รูป สามเหลี่ยม ดูเหมือน หลังคา ของ เก เบิลส์เลย"
บ้านตุ๊กตา
"หนู ชื่อ ขุศี กุมารี วัน นี้ เป็น วัน เกิด ของ หนู"
กระปุกออมสิน
"หนู ได้ ของขวัญ จาก แม่ เป็น ชุด กระโปรง ชุด ใหม่ ที่ คล้าย กับ ชุด เดิม ของ ตุ๊กตา หนู และ คุณ อา ให้ หีบเพลง สำหรับ ใช้ ปาก เป่า"
กระปุกออมสิน
""แล้ว ลูก อยาก ได้ อะไร อย่าง นั้น เห รอ ขุศี"พ่อ ถาม พยายาม จะ ปลอบ ใจ หนู หนู อ้ำอึ้ง ทำท่า จะ ร้องไห้ ออก มา"... เสื้อ ยืด ค่ะ"พ่อ ยื่น เงิน จำนวน หนึ่ง ให้ หนู แล้ว พูด ขึ้น ว่า"ตกลง เอาอย่าง นี้ ก็ แล้วกัน เอา เงิน นี้ ไป ซื้อ เสื้อ ที่ หนู ชอบ นะ จ๊ะ สาว น้อย ของ พ่อ""
กระปุกออมสิน
"แต่ ใคร จะ มา ขาย เสื้อ ยืด ให้ หนู ดึกดื่น มืดค่ำ ขนาด นี้ กัน หนู เลย เอา เงิน ที่ ได้ จาก พ่อ สอด ไว้ ใน กระปุก ออมสิน ของ หนู ก่อน"
กระปุกออมสิน
"วัน ต่อ มา พุ นุ พี่ สาว ของ หนู พูด ว่า" น้องขุศี พี่ ขอ แค่ หนึ่ง ใน สิบ จาก เงิน ที่ พ่อ ให้ เมื่อ วาน พี่ ขอ ซื้อ ขนม ให้ หนำใจ สัก หน่อย""
กระปุกออมสิน
"พ่อ อยาก ให้ พุ นุ ลูก สาว คน โต รู้จัก ประหยัด อดออม พ่อ จึง ให้ เงิน เธอ จำนวน หนึ่ง แล้ว บอก ให้ ไป ซื้อ กระปุก ออมสิน แต่ พุ นุ กลับ เอา ไป ใช้ จ่าย สุรุ่ยสุร่าย ซื้อ ของ ปรนเปรอ ตน เอง แล้ว ยัง มี นิสัย หน้าใหญ่ใจโต ชอบ เลี้ยง เพื่อน อีก ด้วย อย่าง นี้ แล้ว เธอ จะ ออม เงิน ได้ อย่างไร กัน"
กระปุกออมสิน
"ไม่ นาน นัก หลังจาก นั้น หน้าที่ การ งาน ของ พ่อ ทำให้ เรา ต้อง ย้าย บ้าน ไป เมือง ดัง บ้าน เกิด ของ พ่อ"
กระปุกออมสิน
"ถึง เทศกาลมาฆี บรรยากาศ ของ หมู่ บ้าน ก็ เต็ม ไป ด้วย ความ รื่นเริง ทุก คน ที่ บ้าน รวม ถึง คุณ ปู่ ต่าง ก็ ชอบ การ เต้น บน เวที ของ หนู มาก พวก ท่าน ให้ เงิน รูปี เป็น รางวัล มากมาย หนู เก็บ เงิน ทั้งหมด ที่ ได้ รวม ทั้ง เหรียญ เล็กน้อย ทั้งหลาย ไป หยอด กระปุก ออมสิน ให้ หมด เมื่อ เทศกาล รื่นเริง สิ้นสุด ลง หนู ก็ เข้า โรงเรียน ที่ ใหม่ ซึ่ง อยู่ ใกล้ บ้าน"
กระปุกออมสิน
"แม้ โรงเรียน จะ เปิด เทอม มา หนึ่ง สัปดาห์ เต็ม แล้ว หนู ก็ ยัง ไม่ มี ชุด นักเรียน ใหม่ เพราะว่า หนู เพิ่ง ย้าย เข้า มา แต่ ทำไม อนาร์กาลี ถึง ยัง ไม่ ใส่ ชุด นักเรียน เหมือน กัน ล่ะ ส่ง สัยชุด ของ เธอ คง ยัง อยู่ กับ ร้าน ตัด ชุด นักเรียน เหมือนกับ ชุด หนู ก็ เป็นได้"
กระปุกออมสิน
""ชุด นักเรียน ของ เธอ ก็ ยัง ตัด ไม่ เสร็จ เห รอ "หนู ถาม อนาร์กาลี แต่ เธอ กลับ ตอบ คำ ถาม ด้วย ความ เงียบ ปรากฏ ว่า ว่า บ้าน ของ เธอ ไม่ มี เงิน จะ ซื้อ ชุด นักเรียน ให้"
กระปุกออมสิน
"หนู ตัดสินใจ จะ ใช้ เงิน จาก กระปุก ออมสิน ของ หนู ซื้อ ชุด นักเรียน ใหม่ ให้ กับ เพื่อน คน นี้ ทันที ที่ ถึง บ้าน หนู รีบ ทุบ กระปุก ออมสิน จน แตก แล้ว นับ เงิน ที่ อยู่ ใน นั้น โอ้โห นี่ หนู เก็บ เงิน ได้ มาก กว่า หนึ่ง พัน รูปี เลย เชียว นะ!"
กระปุกออมสิน
"ไอ รา กุม มือ คุณ แม่ ของ เธอ แน่น ตรง หน้า เธอ คือ ตึก หลัง หนึ่งซึ่ง ดู น่า กลัว " เสร็จ จาก ที่ นี่ แล้ว เรา จะ ไป กิน พิซซ่า กัน ใช่ ไหม คะ คุณ แม่? " ไอ ราก ระ ซิบ ถาม"
ไอราไม่กลัว
"คุณ หมอบ อก ว่า เม็ดเลือด แดง ของ คุณ เต่า ลด ลง เรื่อย เรื่อย เรา จำเป็น ต้อง ให้ เม็ดเลือด แดง กับ คุณ เต่า กระบวนการ นี้ เรียก ว่าการ เปลี่ยน ถ่าย เลือด หาก ไม่ มี การ เปลี่ยน ถ่าย เลือด คุณ เต่า จะ อ่อนแอ และ ป่วย"
ไอราไม่กลัว
"ว้า ว! ยอด เยี่ยม มาก คุณ เต่า ไม่ กลัว เลย ตอน นี้ ถึงคราว ของ ไอ รา แล้ว ไอ รา จะ กล้า หาญ เหมือน คุณ เต่า"
ไอราไม่กลัว
"คุณ หมอ เตือน ไอ รา ให้ นับ หนึ่ง ถึง สิบ แล้ว ไอ รา ก็ จะ หาย เจ็บ และ สามารถ ดู การ์ตูน เรื่อง โปรด ของ เธอ ได้"
ไอราไม่กลัว
"ปัจจุบัน มี เด็ก หลาย คน เป็น โรค ธาลัส ซี เมีย หรือ ที่ เรียก ว่า โรค โลหิต จาง ซึ่ง เป็น โรค ที่ สามารถ ถ่ายทอด ทาง พันธุ กรรม จาก พ่อ แม่ และ ปู่ ยา ตา ยาย สู่ ลูก หลาน ได้ เด็ก ที่ เป็น โรค ธาลัส ซี เมีย จะ มี เม็ดเลือด แดง ปกติ น้อย กว่า คน อื่น เม็ดเลือด แดง นี้ ทำ หน้าที่ นำ ออกซิเจน และ สาร อาหาร ไป เลี้ยง ส่วน ต่าง ต่าง ของ ร่างกาย เด็ก ที่ เป็น โรค ธาลัส ซี เมีย จึง ต้อง ได้ รับ การ เปลี่ยน ถ่าย เลือด เป็น ประจำ นอกจาก นี้ ก็ ควร บริโภค ธัญพืช เช่น ข้าว สาลี ข้าว โอ้ ต ข้าวโพด ถั่วเหลือง นม ไข่ และ อาหาร ที่ มี วิตามิน อี เพื่อให้ สุขภาพ ร่างกาย แข็งแรง"
ไอราไม่กลัว
"โบ รา กับ ครอบครัว ของ เขา อาศัย อยู่ ริม แม่น้ำ โบ รา เป็น คน ชอบ อยู่ ใกล้ น้ำ มาก ยาม ว่าง เขา ชอบ นั่ง เรือ ไป กับ พ่อ และ แม่"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"พวก เขา ว่าย จน มา ถึง บ้าน ของ ฝูง โลมา โลมา ทุก ตัว เข้า ทักทาย เพื่อน รัก ทั้ง สอง โลมา จ่า ฝูง บอก ให้ โบ รา เอา แก้ว วิเศษ ติดตัว ไป ด้วย มัน อาจ จะ ช่วย แก้ ปัญหา ให้ ฝูง โลมา ได้ " แล้ว ปัญหา คือ อะไร เล่า " โบ รา ถาม"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"มา รู้ตัว อีก ที โบ รา ก็ ยืน อยู่ ริม ฝั่ง แม่น้ำ เหลือบ ไป เห็น กับ ชาว บ้าน กลุ่มหนึ่ง ที่ กำลัง จับตา มอง แสง ไฟ จาก แม่น้ำ ด้วย พลัง วิเศษ ของ แสง ไฟ นั้น พวก เขา ก็ เข้าใจ ทันที ว่า เกิด อะไร ขึ้น กับ แม่น้ำ ที่ เคย สวย งาม ถึง เวลา แล้ว ที่ ทุก คน ต้อง ลุก ขึ้น มา เปลี่ยนแปลง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"โบ ราก ลับ ไป ที่ ริม แม่น้ำ ด้วย หวัง ว่า จะ ได้ เจอ โลมา น้อย เพื่อน รัก แต่ เขา ไม่ เจอ โลมา เลย สัก ตัว หลังจาก ที่ พวก เขา รอด จาก แห ของ ชาว ประมง พวก มัน หาย ไป ไหน กัน หมด นะ?"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"เดี๋ยวนี้ ชาว บ้าน ทุก คน ต่าง พา กัน มา ช่วย ทำให้ แม่น้ำ ใส สะอาด และ คอย ดูแล ฝูง โลมา ผู้คน จาก ทั่ว โลก ต่าง ก็ หลั่งไหล มา เพื่อ ชม ความ งดงาม ของ สถาน ที่ แห่ง นี้ ทั้งหมด นี้ เป็น เพราะ ความ กล้า หาญ ของ โบ รา และ การ ผจญ ภัย ใน น้ำ ลึก ที่ บ้าน ของ ฝูง โลมา นั่นเอง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก