Peer-review: PENDING

Edit word

น ่ า

Add letter-sound correspondence launch
Delete
Peer-review 🕵🏽‍♀📖️️️️

Do you approve the quality of this word?



Contributions 👩🏽‍💻
Revision #1 (2025-09-30 08:35)
0xc70d...39b3
Falling tone (nâa)
Resources
Labeled content
Emojis
None

Images
None

Videos
// TODO

Storybook paragraphs containing word (83)

"แม่ ไก่ มีค วาม สุข กับ ลูกไก่ ที่ น่า รัก ของ มัน"
แม่ไก่กกไข่

"แล้ว นี่ … คือ หาง ที่ น่า รัก ๆ ของ เรา"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก

"นี่ คือ บ้าน ของ ฉัน แม่ พ่อ และ ชี น่า ก็ อาศัย อยู่ ที่ นี่"
เจ้าแมวสะอาด

"ชี น่า เป็น เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ ฉัน ฉัน รอ ชี น่า กลับ มา จาก โรงเรียน"
เจ้าแมวสะอาด

"โร โบ ทู น่า ว่าย น้ำ ได้ ไกล และ รวดเร็ว เหมือน ปลา ทู น่า"
ปลาใช่ไหม

"เรื่อง น่า จะ ยุ่ง"
นิทานคำกลอน มดน้อยในตู้จดหมาย

"การ ศึกษา เรื่อง รอย เท้า น่า สนใจ มาก"
ตัวอะไรเพิ่งผ่านไปนะ

"วัน นี้ วัน หยุด น่า สนุก นัก! ไป เถอะ ไป กัน ไป ที่ เทศกาล เสื้อกั๊ก!"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก

"คุณ แม่! คุณ แม่! มี แต่ เสื้อ สี สัน สด สวย ทรง หลากหลาย ด้วย ดู น่า สนใจ ยิ่ง นัก"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก

"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู เห็น เขา ร้อง รำ และ ทำ เพลง ทุก คน เต้น กัน ครื้นเครง ดู น่า สนุก จัง เลย"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก

"“เจ้า ตุ๊กตา ตัว น้อย แสน น่า รัก เธอ อยู่ ไหน เอ่ย” ฉัน เรียก หา ตุ๊กตา"
พบกันเป็นครั้งแรก

"“ชื่อ เธอ น่า รัก จัง!”"
พบกันเป็นครั้งแรก

"แย่ แล้ว! บี น่า ตื่น สาย อีก ตาม เคย แต่ ที่ เลว ร้าย คือ วัน นี้ เธอ มี สอบ น่ะสิ บี น่า ต้อง ไป อาบ น้ำ แล้ว"
แย่เเล้ว!

"นั่นไง ผ้าเช็ดตัว ของ บี น่า ฟิ้ว … ฟิ้ว! บี น่า คว้า ได้ แล้ว! โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ปกติ บี น่า ไม่ ทำ ของ รก รุงรัง แบบ นี้ หรอก นะ แต่ วัน นี้ เธอ รีบ"
แย่เเล้ว!

"โอ้โฮ แถว ยาว เหยียด เลย! สถาน เลี้ยง เด็ก กำพร้า แห่ง นี้ มี ห้องน้ำ แค่ สาม ห้อง ถ้า บี น่า ไม่ อยาก ต่อ แถว เธอ ต้อง ตื่น เช้า กว่า นี้"
แย่เเล้ว!

"โธ่ ใคร อยู่ ข้าง ในเนี่ย บี น่า คิด หวัง ว่า จะ ไม่ ใช่ เทียร่านะ เทียร่าอาบ น้ำ นาน เสมอ เลย น่ะสิ"
แย่เเล้ว!

"บี น่า คิด ถูก คน ที่ อยู่ ใน ห้องน้ำ คือ เทียร่าจริง เทียร่าจริง ด้วย แต่ พอ เทียร่าอาบ เสร็จ อา ริ นีก็วิ่ง เข้าไป ใน ห้องน้ำ ทันที “ฉัน ขอ เข้า ก่อน” อา ริ นีบอก “ฉัน ปวด ท้อง!” บี น่า ชัก จะ กังวล เธอ เกือบ จะ สาย แล้ว"
แย่เเล้ว!

"ทันที เมื่อ อาบ น้ำ เสร็จ บี น่า ก็ ล้ม ตุ้บ! โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ เธอ ต้อง ไป กิน ข้าว เช้า แล้ว"
แย่เเล้ว!

"กว่า บี น่า จะ มา ถึง ห้อง อาหาร ก็ ไม่ มี อาหารเหลือเเล้ว อาจ จะ มี ไข่ อยู่ ใน ห้อง ครัว ก็ได้ บี น่า คิด"
แย่เเล้ว!

"เอ ไข่ อยู่ ไหน นะ บี น่า มอง หา จน ทั่ว"
แย่เเล้ว!

"นั่นไง! ไข่ อยู่ บน ตู้ เย็น แต่ บี น่า จะ หยิบ ลง มา ได้ ยังไงล่ะ"
แย่เเล้ว!

"ก่อน อื่น บี น่า ล้าง เท้า จาก นั้น ก็ ตอก ไข่ ป๊อก!"
แย่เเล้ว!

"บี น่า ทำ เม นูไข่เก่ง และ ตอน นี้ เธอ ต้อง พลิก ไข่ ที่ อยู่ ใน กระทะ"
แย่เเล้ว!

"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้องเต รี ยมก ระ เป่า นักเรียน ก่อน เธอ จัดการ อาหาร เช้า แล้ว รีบ วิ่ง ออก จาก ครัว"
แย่เเล้ว!

"กล่อง ดินสอ อยู่ ไหนเนี่ย บน โต๊ะ ไม่ เห็น มี เลย หรือ จะ อยู่ ใต้ เตียง กล่อง ดินสอ ไม่ ได้ อยู่ ใต้ เตียง และ ใน ตู้ ก็ ไม่ มี ด้วย บี น่า หา จน ทั่ว ห้อง แต่ ก็ ยัง ไม่ เจอ"
แย่เเล้ว!

"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้อง สวม ชุด นักเรียน ก่อน แล้ว บี น่า จะ เอา ดินสอ ที่ไหน ใช้ ล่ะ เธอ คิด ว่า เดี๋ยว ค่อย ยืม เพื่อน ที่ โรงเรียน ก็ได้"
แย่เเล้ว!

"เรียบร้อย! บี น่า แต่งตัว เสร็จ แล้ว"
แย่เเล้ว!

"หลบ หน่อย! บี น่า วิ่ง เร็ว จี๋ เพราะ ไม่ อยาก ไป โรงเรียน สาย"
แย่เเล้ว!

"ระวัง! มี หลุม อยู่ ตรง นั้น! บี น่า หลบ หลุม ทัน แต่ กลับ เหยียบ ลง แอ่ง โคลนซะนี่ แผละ!"
แย่เเล้ว!

"เอา น่า! วิ่ง เร็ว! บี น่า มั่นใจ ว่า เธอ ต้อง ไป โรงเรียน ทัน แน่"
แย่เเล้ว!

"ใน ที่สุด! บี น่า ถึง โรงเรียน แล้ว"
แย่เเล้ว!

"บี น่า เข้า มา ใน ห้อง เรียน เดี่ยว ก่อน นะ นี่ ไม่ ใช่ เพื่อน เพื่อน ฉัน นี่!"
แย่เเล้ว!

"อะไร กันเนี่ย! บี น่า เพิ่ง นึก ขึ้น ได้ ว่า จริง จริง แล้ว เธอ มี เรียน ตอน บ่าย ตอน นี้ เธอ ต้อง กลับ ไป เก็บข้าว ของ ที่ ทำ รก ไว้ แล้ว ละ"
แย่เเล้ว!

"เช้า แล้ว จืด จอบ และ ตา ได้ หมึก สด สด เพิ่ง ขึ้น จาก เรือ “สัตว์ ประหลาด สี เขียว คือ แสง ไฟ จาก เรือ นั่นเอง” จืด พูด จอบ หัวเราะ “แสง เขียว เขียว ที่ เรา เห็น จาก เรือ เมื่อ คืน ไม่ เห็น น่า กลัว เลย” “สงสัย เรา จะ ดู ที วี กัน มาก เกินไป นะ จืด” จอบ บอก น้อง “ใช่ เห็น เรือ จับ หมึก ยัง นึก ว่าเป็น สัตว์ ประหลาด” จืด หัวเราะ"
แสงปริศนา

"ห้อย ตัว ต่องแต่ง ต่องแต่ง โตงเตง ดู น่า ครื้นเครง โคลงเคลง ไป มา"
เจ้าเขียวไปไหน

"โรงเรียน ไม่ ได้ น่า กลัว สัก หน่อย"
ผมกลัว

"อัญชัน ฟัง เพื่อน เพื่อน คุย ถึง หัวข้อ ที่ คิด ขึ้น ได้ มี หลาย หัวข้อ น่า สนใจ แล้ว ตัว เธอ ล่ะ จะ ทำ หัวข้อ ไหน ดี"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!

""คุณ ครู กับ เพื่อน เพื่อน ค่ะ "อัญชัน ตอบ "นั่นไง" ครู สม ศรี ยิ้ม "แล้ว เรื่อง อะไร ที่ พวก เรา รวม ถึง ตัว เธอ ด้วย น่า จะ สนใจ ล่ะ" "อาจ จะ เป็น เรื่อง การบ้าน น้อย ลง มั้งคะ" อัญชัน พูด ติดตลก"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!

"ธิดา คิด ว่าต่าง จังหวัด เป็น ที่ ที่ น่า เบื่อ ตอน กลางคืน มืด สนิท เธอ นึก อยาก จะ เอน กลาย ภาย ใต้ แสง แดด รำไร เหลือเกิน"
แสงเล็กๆ

"มะม่วง สี แดง แสน ชุ่ม ฉ่ำ ดู สด น่า กิน"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ

"ลูก เป็ด น้อย ผู้ น่า สงสาร ร้องไห้ ส่งเสียงก้าบ ส่งเสียงก้าบ"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย

"Sambhaw Maharjan เพิ่ง สำเร็จ การ ศึกษา ปริญญา ศิลป บัณฑิต สาขา การ ออก แบบ ก รา ฟิก จาก ศูนย์ ศิลปะ และ การ ออก แบบ แห่ง มหาวิทยาลัย กาฐ มา ณฑุ แม้ ว่า งาน ของ เขา ส่วน ใหญ่ จะ เกี่ยวข้อง กับ การ ออก แบบ ก รา ฟิก และ การ์ตูนมังงะ แต่ ใน บาง ครั้ง เขา ก็ ชอบ ขยาย ขอบเขต งาน ออก ไป เพื่อ ท้าทาย ตัว เอง ด้วย เทคนิค และ รูป แบบ ศิลปะ ใหม่ ใหม่ หนังสือ เล่ม นี้ เป็น ผล งาน ชิ้น หนึ่ง ที่ เขา ก้าว ออก จาก ขอบเขต ศิลปะ รูป แบบ เดิม ของ ตัว เอง และ เข้า สู่ การ วาด ภาพประกอบ แบบ มิ นิมอล เพื่อ บอก เล่า วรรณกรรม ผ่าน ภาพ ที่ น่า สนใจ"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย

"“ว้า ว มัน น่า ตื่นเต้น มาก ค่ะ แม่ ตอน นี้ หนู มี คำ ถาม อีก อย่าง” เฮ เลพูด"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?

""ได้ สิ ไม่ มี ปัญหา!" เจ้า บี เวอร์ยิ้ม โชว์ ฟัน หน้า แสน น่า รัก"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ

"ตัว ต่อ ไป คือ เสือ ผู้ ที่ ลือ กัน ว่า น่า กลัว"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ

"วัน หนึ่ง ลา ร่า ได้ เดินทาง ติดตาม คุณ พ่อ ไป ขาย ของ ที่ ตลาด แต่ แล้ว บาง สิ่ง บาง อย่าง ที่ น่า ประหลาด ก็ เกิด ขึ้น"
เรื่องของลาร่า

"คุณ ได้ยิน เสียง ลม หายใจ ของ ตัว เอง ไหม? ปกติ จะ ไม่ ได้ยิน แต่ คุณ สามารถ ได้ยิน เสียง ผึ้ง หายใจ นั่น ก็ เพราะ เสียง หึ่ง หึ่ง ของ ผึ้ง เป็น เสียง ลม หายใจ ของ ผึ้ง ด้วย ผึ้ง มี ลำ ตัว ที่ เล็ก และ มี ลักษณะ เป็น ปล้อง ดังนั้น เมื่อ มัน หายใจ อากาศ จะ ไป จับ อยู่ ตรง ส่วน ที่ มี ลักษณะ คล้าย รถไฟ เหาะ ผ่าน ส่วน นูน ที่ อยู่ ภายใน เหล่า นั้นทั้ง หมด และ สร้าง เสียง หึ่ง หึ่ง ฟัง ดู น่า ตื่นเต้น ไม่ ใช่ เล่น ใช่ ไหม? ผึ้ง จอม ขยัน เหล่า นี้ ไม่ ได้ น่า ทึ่ง หรอก หรือ?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?

"อรุณ รุ่ง มา เยือน อีกา ชื่อ ก๊าชตื่น มา ใน รัง ของ ตัว เอง กวาดตา มอง รอบ รอบ แล้ว ก็ รู้สึก เบื่อ หน่าย เธอ กระแอม ไอ และ ร้อง ออก มาส อง สาม ครั้ง น่า - เบื่อ ต่อ มา ไม่ นาน นาง ก็ หูผึ่ง เสียง นก กาเหว่า กำลัง ร้องเพลง แสน หวาน มา จาก ที่ไหน สัก แห่ง ไม่ ไกล"
อีกาใจกว้าง

"เดิน ไป อ่าน แผนที่ ดี กว่า ใกล้ ใกล้ นี้ มี น้ำพุ ร้อน ว้า … น่า จะ อุ่น ไป หน่อย ตรง นั้น มี น้ำตก ว้า … เดิน ไกล ไป หน่อย ตรง นั้น ล่ะ มี ทะเล ฟ้า ใส ว้า... ไม่ ไหว ไม่ ไหว ทะเล ฟ้า ใส อยู่ ตั้ง ไกล แสน ไกล ปี๊น … ปี๊น เรือ เมล์ จอด เทียบ กบ ภูเขา เรียก ไป ว่าย น้ำ ทะเล ด้วย กัน ไหม"
ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ

"คุณ ต้อง เดินทาง เป็น ไมล์ เพื่อ จะ ไป ที่ หมู่ บ้าน ของ ทีเค ถนน จะ ลื่น ขุรข ระ และ มัน น่า เบื่อ หน่าย ถนน จะ เดิน ลำบาก มาก ถ้า มี น้ำ ท่วม ซึ่ง น้ำ ก็ มา จาก ทาง น้ำ ล้น และ คน จำนวน มาก ก็ ไม่ สามารถ ข้าม ไป ได้ ที เคโชคดี ที่ บาง ครั้ง มีค น ใจดี ให้ เธอ นั่ง ข้าม ผ่าน เข้า เมือง ไป ฟรี ตอน ลง เขา ต้อง ไป อย่าง ช้า ช้า แต่ ที เคชอบ สนุก ดี"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่

"ภูเขาน้ำแข็ง ถล่ม นี่ น่า กลัว มาก เลย"
เราจับมือกัน

"เฮ้อ... คิมิเบื่อ ที่ ต้อง รอ คอย มี อะไร อยู่ ด้าน ล่าง นั้น นะ? ดู น่า สนใจ ดี แฮะ บางที ถ้า ดำ น้ำลง ไป ลึก อีก หน่อย ก็ ไม่ เป็นไร หรอก น่า คิมิคิด"
เราจับมือกัน

""ออก มา เถอะ จ้ะ! ฉัน ดู น่า กลัว ขนาด นั้น เลย เห รอ? "นิ ต้าถามและ หัวเราะ เด็กชาย"
ดวงดาวสีเขียว

"โห ผลไม้ พวก นี้ น่า กิน จัง"
โบยบินสู่ทิศใต้

""ผม กำลัง มอง บาง สิ่ง ที่ ขาว และ นุ่ม ตกแต่ง ด้วย ซอส หวาน สี น้ำตาล น่า อร่อย""
ริโออยากนั่งรถม้า

"ดี ลาวา ร์มี เพื่อน สาม คน คือ บี น่า โน มี่ และโชตู ดิลาวาร์ชอบ เล่น กับ เพื่อน เพื่อน ทั้ง สาม พวก เขา แต่ละ คน ล้วน แบก เป้ ใบ ใหญ่ และ หนัก ไว้ บน หลัง และ ไม่ ยอม ให้ ใคร ได้ ดู สิ่ง ที่ อยู่ ข้าง ใน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"ดี ลาวา ร์รู้ ว่า เป้ ใบ ใหญ่ พวก นี้ มีค วาม ลับ ซ่อน อยู่ มากมาย และ ยัง รู้ ด้วยว่า ความ ลับ ไม่ จำเป็น ต้อง เป็น เรื่อง สนุก น่า ตื่นเต้น เสมอ ไป วัน นี้ ดี ลาวา ร์กับ เพื่อน เพื่อน มา เล่น กัน ที่ ใต้ ต้น ไทร ใหญ่ ซึ่ง เป็น ที่ ประจำ ที่ เขา กับ เพื่อน เพื่อน มัก มา เล่น ดีด ลูกแก้ว และ ไม้หึ่ง กัน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"บี น่า นั่ง หัวร่อ แต่ ดี ลาวา ร์สังเกต เห็น รอย ช้ำ บน แขน ของ เธอ ซึ่ง ดู แล้ว ไม่ ชวน ให้ ขำ โชตูมี รอย คล้ำ รอบ ดวงตา เศร้า สร้อย เขา ดู ตัว หด เล็ก เมื่อ อยู่ ใต้ น้ำหนัก ของ กระเป๋า ใบ โต ส่วน โน มี่ กำลัง นั่ง เหม่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"ดี ลาวา ร์คิด หนัก ว่า เพื่อน เพื่อน น่า จะ ต้องการ อะไร กัน บ้าง บี น่า น่า จะ อยาก ได้ สี เทียน ที่ มี หลาย สี กว่า นี้ เขา คิด พลาง ยิ้ม ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"ดี ลาวา ร์บอก แผนการ ที่ เขา คิด ไว้ ให้ เพื่อน เพื่อน รู้ หลัก หลัก แล้ว ง่าย มาก นั่น คือ เขา จะ เอา ขนม และ ของ ที่ เตรียม มา แลก กับ ของ ใน กระเป๋า ของ เพื่อน ทั้ง สาม บี น่า โชตู และ โน มี่ คิด ทบทวน ดู แล้ว ตัดสินใจ เลือก ของ จาก ใน เป้ มา แลก กับ ของ เหมาะ เหมาะ ที่ ดี ลาวา ร์เตรียม มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"ดี ลาวา ร์มอง บี น่า กับ โน มี่ แล้ว พูด ขึ้น" เรา ต้อง ช่วย โชตูจาก เจ้า เงามืด นั่น""
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"ทันใด นั้น ดี ลาวาร์ บี น่า และ โน มี่ ก็ พร้อม ใจ กัน วิ่ง เข้าไป ช่วยโชตู"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

""หยุด เดี๋ยวนี้ นะ! แก หลอก โชตูไม่ ได้ อีก แล้ว"บี น่า กล่าว"เรา จะ ช่วย เขา เอง""
ผู้พิทักษ์ความฝัน

""ฉัน มี เรื่อง จะ มา เล่า ให้ ฟัง แลก กับ สี เทียน นะ "บี น่า พูด กับ ดี ลาวาร์"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

""แม่ กับ พ่อ ของ ฉัน ชอบ อารมณ์ เสีย และ ทะเลาะ กัน บ่อย บ่อย แล้ว ฉัน ก็ พลอย โดน ดุ ไป ด้วย "บี น่า หน้าซีด เธอ เริ่ม ร้องไห้ ขณะ ที่ เล่า ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"โชตูมอง ขนม ลัด ดู ครุ่นคิด ครู่ หนึ่ง แล้ว พูด ว่า" บี น่า ก่อน ที่ ฉัน จะ กล้า เล่า ปัญหา ให้ ใคร ฟัง ฉัน กลัว มาก ฉัน นึก ว่า ไม่ มี อะไร ช่วย ฉัน ได้ หรอก แต่ ความ จริง มีค น พร้อม ช่วย เรา อยู่ ทั่ว เลย นะ ถ้า เธอ เลือก ที่ จะ มอง หา""
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"บี น่า มอง โชตูอย่าง ประหลาด ใจ แล้ว ยิ้ม ออก มา ช้า ช้า"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

""พวก เรา จะ ช่วย เธอ เอง "ดี ลาวา ร์สัญญา กับ บี น่า แล้ว เขา โชตู กับ โน มี่ ก็ จับ กับ บี น่า ซึ่ง เพิ่ง หยุด ร้องไห้ แล้ว ล้อม กัน เป็น วง "เรา มา หา วิธี คุย กับ พ่อ แม่ ของ เธอ กัน ดี กว่า "ดี ลาวา ร์บอก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"ทันใด นั้น เหล่า นางฟ้า สี สัน สด สวย ก็ ปรากฏ ตัว ขึ้น ปกป้อง บี น่า พ่อ กับ แม่ ของ บี น่า และ ตัว เธอ เอง ต่าง โอบ กอด กัน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

""ขอบคุณ นะ ลูก ที่ เตือน พ่อ กับ แม่ ว่า เรา ทุก คน ล้วน สำคัญ พ่อ กับ แม่ น่า จะ ไม่ ลืม ว่า สิ่ง ที่ เรา ทำ อยู่ มัน กระทบ ลูก "พ่อ บอก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"แล้ว เป้ ใบ ใหญ่ ของ บี น่า ก็ หาย ไป จาก นั้น บี น่า ใช้ สี เทียน ที่ ดิลาวาร์ให้ มา วาด ผีเสื้อ ที่ สวย ที่สุด พวก มัน บิน ไป มาร อบ อบ ตัว เธอ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

""แต่ บา จี ผู้ กล้า ไม่ ได้ พูด อย่าง นั้น นะ "บี น่า บอก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"เพียง แค่ บี น่า เรียก ชื่อ บา จี ผู้ กล้า เป้ ใบ ใหญ่ ของ โน มี่ ก็ หาย ไป"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"หลังจาก นั้น ไม่ นาน ดิลาวาร์ โชตู และ โน มี่ ก็ มา แอบ มอง อยู่ ตรง มุม หนึ่ง พวก เขา เห็น บา จี ผู้ กล้า นั่ง อยู่ กับ บี น่า และ พี่ สาว ของ โน มี่ ใน ห้อง พร้อม กับ ผู้หญิง คน อื่น อื่น"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"แล้ว ดี ลาวาร์ บี น่า โชตู และ โน มี่ ก็ ตั้ง กลุ่ม ขึ้น มา ชื่อว่า ผู้ พิทักษ์ ความ ฝัน ซึ่ง พร้อม จะ ช่วยเหลือ ดูแล ทุก คนใน ชุมชน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน

"โนรา รู้สึก ได้ ว่า มี ลม พัด ผ่าน หน้าต่าง เข้า มา แต่ น่า แปลก ที่ ไฟ ใน ตะเกียง กลับ ไม่ ดับ โนรา รู้ ตอน นั้น เอง ว่า โถ แก้ว ของ ตะเกียง ช่วย กัน ลม ให้ เปลว ไฟ"
เด็กหญิงตะเกียง

"โนรา นำ ถุง พลาสติก ใช้ แล้ว มา ปิด รู บน ฝา หม้อ และ ระบายสี ตกแต่ง ให้ ดู น่า รัก ขึ้น"
เด็กหญิงตะเกียง

"บี รู ไม่ ยอม ขยับ เลย อัลมาลอง เร่ง เครื่อง ครั้ง แล้ว ครั้ง เล่า แต่ บี รู ก็ ยัง ไม่ ขยับ " อย่า เพิ่ง เสีย นะ บี รู! ขอร้อง ละ พวก เรา ทำได้ น่า " อัลมาปลอบ"
บรื้น บรื้น!

"คำ ศัพท์ น่า สนใจ"
บรื้น บรื้น!

""ช้างน้อย น่า สงสาร"แม่ โบต อม พูด"มัน ต้อง หิว แล้ว ก็ หลง ทาง มา แน่ แน่""
ช้างในบ้านฉัน

"ซาก อร์ตาม ติด โบต อม ไป ทุก ที่ ช่าง เกะกะ น่า รำคาญ จริง จริง โบต อม ได้ แต่ สงสัย ว่า เมื่อ ไร มัน จะ กลับ บ้าน ใน ป่า ไป เสียที"
ช้างในบ้านฉัน

""ว้า ว! น่า สนใจ มาก!"นับ ส์พูด แล้ว เจ้า ดินสอ ก็ ก้ม มอง ตัว เอง บ้าง"ฉัน คิด ว่า วัน นี้ ฉัน เตี้ย ลง กว่า เมื่อ วาน นะ เธอ คิด ว่า ยังไง""
บ้านตุ๊กตา

"ไอ รา กุม มือ คุณ แม่ ของ เธอ แน่น ตรง หน้า เธอ คือ ตึก หลัง หนึ่งซึ่ง ดู น่า กลัว " เสร็จ จาก ที่ นี่ แล้ว เรา จะ ไป กิน พิซซ่า กัน ใช่ ไหม คะ คุณ แม่? " ไอ ราก ระ ซิบ ถาม"
ไอราไม่กลัว