0xc70d...39b3Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (195)
"ใคร ทำ จังหวะ นี้ กัน นะ"
ร้องเพลงในสายฝน
"นก จะ ช่วย กิน เห็บ เหล่า นี้ จน หมด"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"“ข้า ทำให้ เจ้า ตื่น ได้ เอง” เจ้า แมลงวัน พูด “เจ้า ปลุก ข้า ตื่น แบบ นี้ ทุก ทุก เช้า ได้ ไหม” บี ม่า ถาม"
บีม่า เจ้าลาขี้เซา
"บี ม่า ดีใจ มาก ต่อ ไป นี้ มัน จะ ไม่ มี ปัญหา เรื่อง ตื่น เช้า อีก แล้ว"
บีม่า เจ้าลาขี้เซา
"แล้ว เธอ ก็ จำ ได้ ว่า วัน นี้ มี งาน เทศกาล"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ แกะ แม่ หมู และ แม่ วัว ไป กัน หมด แล้ว ตอน นี้ แม่ ไก่ พร้อม แล้ว มัน จะ พา ลูก ๆ ของ มัน ไป เที่ยว งาน เทศกาล ด้วย หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก"
แม่ไก่กกไข่
"ดู ทาง นี้ เจ้า สัตว์ ทั้งหลาย! ฉัน เป็น มนุษย์ โลก และ รอบรู้ ไป ทุก เรื่อง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"ชูวส์... อย่า บอก ใคร นะ ว่า ฉัน แอบ อยู่ ตรง นี้ 1 … 2 … 3 จ๊ะเอ๋!"
เจ้าแมวสะอาด
"วัน หนึ่ง ปลา พันธุ์ ใหม่ ลักษณะ แปลก ๆ เหล่า นี้ อาจ ว่าย น้ำ ไป ยัง ที่ ไกล ๆ และ ลึก พวก มัน จะ ทำให้ เรา เห็น ถึง ความ ลับ ของ ทะเล"
ปลาใช่ไหม
"มด นี้ ติด มา"
นิทานคำกลอน มดน้อยในตู้จดหมาย
"มา วัน หนึ่ง โกลูเอ่ย ชวน ว่า “วัน นี้ เรา มา เล่น เกม ใหม่ กัน เถอะ”"
เวลาเล่นสนุก
"วัน นี้ ฉัน เป็น มา แล้ว หลาย อย่าง"
วันนี้ฉันเป็น...
"“ฉัน ผสม สี แดง กับ สี เหลือง” ด้วง กว่าง บอก “ได้ ออก มา เป็น สี ส้ม ตอน นี้ ฉัน เป็น สี ส้ม แล้ว”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"“ส่วน ฉัน ผสม สี ฟ้า กับ สี เหลือง” ตั๊กแตน พูด บ้าง “ได้ เป็น สี เขียว ตอน นี้ ฉัน เป็น สี เขียว แล้ว”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"ทันใด นั้น เอง มี ขวด พลาสติก ขวด หนึ่ง ลอย ผ่าน มา โจ๊ก โจ๊ก คิด ออก แล้ว " ฉัน จะ ใช้ ขวด นี้ สร้าง เรือ ลอย ข้าม แม่น้ำ ไป""
กบแสนฉลาด
"ใน ที่สุด โจ๊ก โจ๊ก ก็ ขึ้น มา ถึง บน เขา ตรง จุด ที่ ใบไม้ วิเศษ เติบโต งอกงาม ใบไม้ เหล่า นี้ ใช้ ทำ ยา รักษา แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ได้ " ไชโย ฉัน ทำได้ แล้ว " โจ๊ก โจ๊ก ร้อง ตะโกน อย่าง ดีใจ"
กบแสนฉลาด
""จับ ได้ ละ เจ้า กบ" เหยี่ยว บอก "อย่า กิน ฉัน เลย" โจ๊ก โจ๊ก ขอร้อง "ฉัน ต้อง เอา ยา นี้ ไป ให้ แม่ แม่ ฉัน ป่วย หนัก" "ก็ได้ ฉัน จะ ช่วย นาย" เหยี่ยว ยอม ตกลง "ยัง ไงนายก็ผอม เกิน จะ กิน อิ่ม หนึ่ง มื้อ อยู่ ดี" ว่า แล้ว เหยี่ยว ก็ บิน พา โจ๊ก โจ๊ก ไป ส่ง ถึง บ้าน"
กบแสนฉลาด
"แทน ที่ มัน จะ จิก กิน อาหาร ตาม พื้น ดิน แถว นี้ มัน ต้องการ บิน ออก ไป หากิน ที่ อื่น ไกล ๆ บ้าง"
ขนหางของเจ้านกยูง
"วัน นี้ วัน หยุด น่า สนุก นัก! ไป เถอะ ไป กัน ไป ที่ เทศกาล เสื้อกั๊ก!"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"ซานี ซานี! เดี๋ยว วัน นี้ เรา กลับ บ้าน ไป พัก แล้ว ค่อย มา ดู เสื้อกั๊ก กัน อีก ที ปี หน้าเนอะ"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"“โอ้โฮ หน้าต่าง พวก นี้ ใหญ่ จัง เลย” ฉัน บอก"
พบกันเป็นครั้งแรก
"แย่ แล้ว! บี น่า ตื่น สาย อีก ตาม เคย แต่ ที่ เลว ร้าย คือ วัน นี้ เธอ มี สอบ น่ะสิ บี น่า ต้อง ไป อาบ น้ำ แล้ว"
แย่เเล้ว!
"นั่นไง ผ้าเช็ดตัว ของ บี น่า ฟิ้ว … ฟิ้ว! บี น่า คว้า ได้ แล้ว! โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ปกติ บี น่า ไม่ ทำ ของ รก รุงรัง แบบ นี้ หรอก นะ แต่ วัน นี้ เธอ รีบ"
แย่เเล้ว!
"โอ้โฮ แถว ยาว เหยียด เลย! สถาน เลี้ยง เด็ก กำพร้า แห่ง นี้ มี ห้องน้ำ แค่ สาม ห้อง ถ้า บี น่า ไม่ อยาก ต่อ แถว เธอ ต้อง ตื่น เช้า กว่า นี้"
แย่เเล้ว!
"ทันที เมื่อ อาบ น้ำ เสร็จ บี น่า ก็ ล้ม ตุ้บ! โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ เธอ ต้อง ไป กิน ข้าว เช้า แล้ว"
แย่เเล้ว!
"บี น่า ทำ เม นูไข่เก่ง และ ตอน นี้ เธอ ต้อง พลิก ไข่ ที่ อยู่ ใน กระทะ"
แย่เเล้ว!
"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้องเต รี ยมก ระ เป่า นักเรียน ก่อน เธอ จัดการ อาหาร เช้า แล้ว รีบ วิ่ง ออก จาก ครัว"
แย่เเล้ว!
"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้อง สวม ชุด นักเรียน ก่อน แล้ว บี น่า จะ เอา ดินสอ ที่ไหน ใช้ ล่ะ เธอ คิด ว่า เดี๋ยว ค่อย ยืม เพื่อน ที่ โรงเรียน ก็ได้"
แย่เเล้ว!
"อะไร กันเนี่ย! บี น่า เพิ่ง นึก ขึ้น ได้ ว่า จริง จริง แล้ว เธอ มี เรียน ตอน บ่าย ตอน นี้ เธอ ต้อง กลับ ไป เก็บข้าว ของ ที่ ทำ รก ไว้ แล้ว ละ"
แย่เเล้ว!
"จืด ดึง ของ ที่ ติด บน พื้น ขึ้น มา “อา … ขวด นี้ ประหลาด จัง”"
จืดกับเจ้าตึก
"บ้าน ของ มะลิ อยู่ ติด กับ สวน วัน นี้ แม่ ชวน ทำ ขนม กินกัน ใต้ ต้น มะพร้าว ไม้ยาว กระทุ้ง ตุ๊ ง ตุ๊ ง ตุ้บตั้บ โดด จับ ไล่ เก็บ"
ขนมถ้วยอร่อยจัง
"คราว นี้ กิน ได้ ขนม ถ้วย... ขนม ไทย"
ขนมถ้วยอร่อยจัง
"วัน นี้ ตา พา จอบ กับ จืด มา เที่ยว บ้าน ชายทะเล ข้าง นอก ฝน ตกหนัก มาก ทุก คน จึง อยู่ แต่ ใน บ้าน"
แสงปริศนา
"“คืน นี้ ฝน ตกหนัก แล้ว แสง สี เขียว นั่น ล่อ ให้ หมึก นึก ว่าเป็น อาหารน่ะ ลูก”"
แสงปริศนา
"ผม ชื่อ ดารา ส่วน ผู้หญิง คน นี้ คือ ดา ณี พี่ สาว ที่ แสน ดี ของ ผม"
ผมกลัว
"ไม่ ไม่ ไม่ วัน นี้ ผม จะ ไม่ ไป โรงเรียน ผม จะ รอ พี่ แต่ ผม อยาก ไป โรงเรียน มาก มาก เลย นะ ผม อยาก เรียน คำ ศัพท์ ใหม่ ใหม่ แล้ว ก็ อยาก ไป เจอ คุณ ครู ด้วย"
ผมกลัว
"ผม คิดถึง พี่ แต่ ผม ก็ มีค วาม สุข ที่มา โรงเรียน เอง ได้ พรุ่งนี้ ผม จะ มา ให้ ไว กว่า วัน นี้ เลย ละ"
ผมกลัว
"กิ้งก่า น้อย มีค วาม สุข มาก ตอน นี้ มัน รู้ แล้ว ว่า ตัว เอง พิเศษ อย่างไร"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"คราว นี้ ดวง จันทร์ วาด รูป ลง ไป บ้าง แต่ ก็ ลบ ออก อีก จน มี รอย ทั่ว ทั้ง ตัว"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดูเหมือน พวก ดวง ดาว จะ เล่น กัน อยู่ และ ไม่ ได้ สังเกต เห็น ฉัน เลย กลับ ไป ล้าง รอย พวก นี้ ออก ก่อน แล้วกัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
""เอา แบบ นี้ ไหม พวก เรา ดวง ดาว จะ รวม กลุ่ม กัน เป็น รูป ต่าง ต่าง แล้ว ให้ นาย ทาย ว่า คือ รูป อะไร" ดาว ดวง หนึ่ง เสนอ"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"เมื่อ มา ถึง โรงเรียน และ นั่ง ประจำ ที่ แล้ว อัญชัน หด เท้า ซ่อน ไว้ ใต้ เก้าอี้ จะ ได้ ไม่ มี ใคร เห็น ถุง เท้า หูกระต่าย ใน ตอน นั้น เอง ครู สม ศรี ก็ ปรบ มือ "ทุก คน นั่ง ให้ เรียบร้อย จ้ะ เดี๋ยว ครู จะ อธิบาย เกี่ยว กับ รายงาน ชิ้น ใหม่ นะ" อัญชัน นั่ง ตัว ตรง ตั้งใจ ฟัง อัญชัน ชอบ คิด หัวข้อ รายงาน ชิ้น ใหม่ ชอบ หา ข้อมูล และ ที่ ชอบ ที่สุด คือ เขียน รายงาน "สัปดาห์ นี้ เรา จะ ทำ รายงาน ที่ ต่าง ไป จาก เดิม นะ" ครู สม ศรี พูด ต่อ "เรา จะ ทำ วิดีโอ สั้น สั้น แทน การ เขียน รายงาน พวก เธอ ทุก คน จะ ได้ ฝึก เป็น ผู้ ผลิต สื่อ จ้ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ครู สม ศรี ยิ้ม และ เห็น ด้วย เพราะ เมื่อ การบ้าน น้อย ลง ก็ อาจ หมาย ถึง เธอ ได้ แก้ งาน น้อย ลง เช่น กัน แต่ อัญชัน อยาก ทำ หัวข้อ ที่ ตัว เอง สนใจ มาก กว่า นี้ ครู สม ศรี จึง เตือน ว่า การ เป็น ผู้ ผลิต สื่อ ที่ ดี ก็ เหมือน การ เป็น ผู้ เขียน รายงาน ที่ ดี อัญชัน ต้องหา ประเด็น หลัก และ ราย ละเอียด อื่น อื่น มาส นับ ส นุ น ประเด็น นั้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เมื่อ คืน ฉัน กับ พ่อ ช่วย กัน วาง แผน ทำ วิดีโอ ไว้ หมด แล้ว ละ" สงกรานต์ เล่า ต่อ "เรา จด ราย ละเอียด กัน ว่า แต่ละ ตอน จะ ไป ถ่าย ที่ไหน และ ถ่าย อะไร บ้าง ฉัน จะ เริ่ม ทำ วัน นี้ แหละ" ไม่ นะ! อัญชัน ยัง ไม่ คิด เรื่อง ขั้น ตอน การ ถ่าย ทำ เลย เธอ ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เสีย ด้วย ซ้ำ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"บ่าย วัน นั้น ครู สม ศรี สังเกต เห็น ว่า อัญชัน ดู กังวล "หนู ต้อง จัดการ อะไร อีก หลาย อย่าง เลย ค่ะ" อัญชัน พูด "หนู ต้อง วาง แผน ถ่าย ทำ แต่ละ ฉาก ต้อง ยืม มือ ถือ ของ แม่ มา ถ่าย วิดีโอ" "หนู ต้อง ใช้ มือ ถือ นั้น ตัด ต่อ วิดีโอ ด้วย นะ" ครู สม ศรี พูด เสริม "ตัด ต่อ! เรื่อง นี้ หนู ก็ ยัง ไม่ ได้คิด เหมือน กัน แถม หนู ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เลย ค่ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เยี่ยม มาก เลย จ้ะ อัญชัน" ครู สม ศรี ชม พร้อม ยิ้ม กว้าง ขณะ ที่ เพื่อน เพื่อน ทั้ง ห้อง ปรบ มือ ให้ อัญชัน ทุก คน เห็น ตรงกัน ว่าเป็น ความ คิด ที่ ยอด เยี่ยม และ พวก เขา ก็ หิว ขึ้น มา แล้ว สิ "ครู ว่า ครู ต้องหา วัน จัด งาน กิน อาหาร กัน แล้ว ละ" ครู สม ศรี พูด พลาง ขยิบ ตา ให้ อัญชัน ยิ้ม เธอ มีค วาม สุข ที่ ทำให้ คน อื่น เห็น คล้อย ไป กับ ความ คิด ของ เธอ ได้ แต่ ตอน นี้ เธอ เริ่ม คิด หัวข้อ ต่อ ไป ที่ จะ ทำ แล้ว ละ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""ทำไม เธอ ไม่ ซื้อ ว่าว ตัว ใหม่ ล่ะ" ธิดา ถาม "เพราะว่า ว ตัว นี้ ฉัน กับ คุณ ปู่ ช่วย กัน ทำ น่ะซิ""
แสงเล็กๆ
"ธิดา เห็น ว่า พระ อาทิตย์ กำลัง จะ ตก "มืด แบบ นี้ เรา จะ หา ว่าว ยังไง ที่ นี่ ไม่ มี แสงสว่าง เหมือน ใน เมือง" "เรา อาจ ไม่ มี ไฟ เหมือน ใน เมือง แต่ ที่ นี่ ก็ มี ไฟ แบบ อื่น นะ" ดารา ตอบ"
แสงเล็กๆ
"ตอน นี้ กลาย เป็นต้น ไม้ ใหญ่ ใบไม้ ดก เขียว ขจี"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"ตอน นี้ ตัว นก หัวขวาน กลาย เป็น สี แดง เมื่อ นก น้อย ตัว เล็ก เล็ก ตัว หนึ่ง มอง เห็น นก หัวขวาน เธอ จึง อยาก มี สี สวย งาม บ้าง"
นกหลากสี
""นี่ เป็น ดอกไม้ ที่ ฉัน ชอบ มาก" นก น้อย บอก กับ คุณ ตา ผู้วิเศษ "ท่าน จะ ช่วย ทาสี ฉัน ให้ ฉัน มี สี เหมือน ดอกไม้ นี้ ได้ หรือ เปล่า""
นกหลากสี
"พวก นก แก้ว สี เขียว พา กัน อวด สี ของ ตัว เอง กับ นก กระเต็น "นก แก้ว พวก เธอ ได้ สี สวย งาม อย่าง นี้ มา จาก ไหน เห รอ""
นกหลากสี
"เจ้า กบ มอง เห็น ต้น มะพร้าว สูง ชะลูด ต้น หนึ่ง อยู่ ใกล้ ใกล้ เจ้า กบ จึง คิด ว่า ฮ้า... ใช่ แล้ว... คราว นี้ ต้อง เอื้อม จับ ดวง ดาว ได้ แน่ แน่"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"เรื่องราว ที่ ไร้ คำ พูด นั้น ยอด เยี่ยม เพราะ มีค วาม เป็น ไป ได้ที่ ไม่ มี ที่ สิ้นสุด นี้ เป็น แนว คิด บาง ส่วน สำหรับ การ มี ส่วน ร่วม กับ เด็ก เด็ก โดย ใช้ เรื่องราว ที่ เป็น ภาพ :"
ออกไปทำสวน
"- ใช้ ธีมที่ สำรวจ ใน เรื่อง เพื่อ เริ่ม การ สนทนา ตัวอย่าง เช่น ใน เรื่อง นี้ คุณ สามารถ พูด คุย กับ พวก เขา เกี่ยว กับ การ ทำ สวน หรือ แม้แต่ เกี่ยว กับ สภาพ อากาศ แบบ ต่าง ต่าง (แดด จัด พายุ ฝน ฯลฯ)"
ออกไปทำสวน
"- กระตุ้น ให้ เด็ก สร้าง เรื่องราว ที่ แตก ต่าง กัน 2 - 3 เรื่อง โดย ใช้ ภาพ ชุด เดียวกัน สิ่ง นี้ จะ ช่วย ผลัก ดัน จินตนาการ ของ พวก เขา โดย เฉพาะ ใน เรื่อง เช่น นี้ ที่ มี องค์ประกอบ ของ จินตนาการ"
ออกไปทำสวน
"วัน นี้ น่อช่าวา ดีใจ จะ ไป เกี่ยวข้อง ที่ ไร่ ของ พ่อ แม่"
เก็บเกี่ยวแสนสนุก
"สงสัย ว่า จะ ทำ อย่างไร กับ เรื่องราว ที่ ไม่ มี คำ พูด หรือ ไม่? เรื่องราว ที่ ไร้ คำ พูด นั้น ยอด เยี่ยม เพราะ มัน มีค วาม เป็น ไป ได้ที่ ไม่ มี ที่ สิ้นสุด นี้ เป็น แนว คิด ส่วน หนึ่ง สำหรับ การ มี ส่วน ร่วม กับ เด็ก เด็ก โดย ใช้ เรื่องราว ที่ เป็น ภาพ : - สำรวจ เรื่องราว อย่าง สบาย สบาย ดึง ความ สนใจ ไป ที่ ราย ละเอียด - การ แสดงออก ของ ตัว ละคร ฉาก สี ฯลฯ แนว คิด คือ ให้ เด็ก แต่ละ คน สร้าง เรื่องราว ของ ตน เอง หาก กำลัง โชว์ นิทาน ให้ เด็ก เด็ก แบบ เป็น กลุ่ม คุณ อาจ ขอ ให้ พวก เขา แต่ละ คน ให้ ภาพประกอบ หนึ่ง หรือ สอง ประโยค สำหรับ แต่ละ ภาพ สนุก ไป กับ การ สำรวจ ภาพประกอบ แต่ละ ภาพ และ สร้าง เรื่องราว ตาม ที่ คุณ ดำเนิน ไป - ใช้ ธีมที่ สำรวจ ใน เรื่อง เพื่อ เริ่ม การ สนทนา ตัวอย่าง เช่น ใน เรื่อง นี้ คุณ สามารถ ถาม เด็ก เด็ก ว่า พวก เขา ทำ อะไร ใน วัน เกิด หรือ แม้แต่ ช่วย งาน ที่ บ้าน อย่างไร - กระตุ้น ให้ เด็ก สร้าง เรื่องราว ที่ แตก ต่าง กัน 2 - 3 เรื่อง โดย ใช้ ภาพ ชุด เดียวกัน สิ่ง นี้ จะ ช่วย ผลัก ดัน จินตนาการ ของ พวก เขา"
งานเลี้ยงวันเกิด
"ชาว บ้าน ต่าง เอ็นดู เจ้า นก สี รุ้ง ตัว นี้ แถม ยัง ตั้ง ชื่อ ให้ ว่า "โฉมงาม" เจ้า นก น้อย ก็ ชอบ พวก ชาว บ้าน เช่น กัน นก ตัว นี้ มัก ช่วย หา ฟืน ให้ ชาว บ้าน และ คอย เล่น กับ เด็ก เด็ก"
นกผู้กล้า
"ยิ่ง ไป กว่า นั้น เจ้า นก น้อย ยัง ได้ชื่อ ใหม่ ตอน นี้ ใคร ใคร ก็ เรียก เขา ว่า "กล้า หาญ"!"
นกผู้กล้า
"แต่ เธอ ใส่ ผัก เนื้อ สัตว์ หรือ ไข่ เพิ่ม ลง ไป ได้ นะ สิ่ง เหล่า นี้ ดี ต่อ ร่างกาย มาก เลย"
บะหมี่จอมแสบ
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า เอ้า! 1 2 3 4 5 พัดลม ตัว นี้ มี ใบพัด กี่ ใบ เอ่ย"
มานับเลขกันเถอะ!
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า เอ้า! 1 2 3 4 5 รถ คัน นี้ มี กี่ ล้อ เอ่ย"
มานับเลขกันเถอะ!
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า เอ้า! 1 2 3 4 5 ดาว ดวง นี้ มี กี่ แฉก เอ่ย"
มานับเลขกันเถอะ!
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า เอ้า! 6 7 8 9 10 ไก่ฟ้า ตัว นี้ มี กี่ สี เอ่ย"
มานับเลขกันเถอะ!
""รัง นี้ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย" คุณ ช้าง ถาม"
ผึ้งกับช้าง
""แล้ว ถ้ำ นี้ ล่ะ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย" คุณ ช้าง ถาม"
ผึ้งกับช้าง
""แล้ว รวง นี้ ล่ะ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย" คุณ ช้าง ถาม อีก"
ผึ้งกับช้าง
"Sambhaw Maharjan เพิ่ง สำเร็จ การ ศึกษา ปริญญา ศิลป บัณฑิต สาขา การ ออก แบบ ก รา ฟิก จาก ศูนย์ ศิลปะ และ การ ออก แบบ แห่ง มหาวิทยาลัย กาฐ มา ณฑุ แม้ ว่า งาน ของ เขา ส่วน ใหญ่ จะ เกี่ยวข้อง กับ การ ออก แบบ ก รา ฟิก และ การ์ตูนมังงะ แต่ ใน บาง ครั้ง เขา ก็ ชอบ ขยาย ขอบเขต งาน ออก ไป เพื่อ ท้าทาย ตัว เอง ด้วย เทคนิค และ รูป แบบ ศิลปะ ใหม่ ใหม่ หนังสือ เล่ม นี้ เป็น ผล งาน ชิ้น หนึ่ง ที่ เขา ก้าว ออก จาก ขอบเขต ศิลปะ รูป แบบ เดิม ของ ตัว เอง และ เข้า สู่ การ วาด ภาพประกอบ แบบ มิ นิมอล เพื่อ บอก เล่า วรรณกรรม ผ่าน ภาพ ที่ น่า สนใจ"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย
"ลิง น้อย ไป เจอ งู ตัว หนึ่ง จึง ถาม ว่า" นี่ เจ้า งู แถว นี้ มี ต้น กล้วย ไหม""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า งู ตอบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน โพรง นี้ ไม่ เคย เห็น ต้น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
""นี่ เจ้า เสือ แถว นี้ มี กล้วย บ้าง ไหม""
ลิงน้อยกับกล้วย
"ลิง น้อย ห้อยโหน เถาวัลย์ ต่อ ไป จน มา เจอ เจ้า ปลา จึง ถาม ว่า" นี่ เจ้า ปลา แถว นี้ มี กล้วย บ้าง ไหม""
ลิงน้อยกับกล้วย
"ตอน นี้ ลิง น้อย เริ่ม จะ ทน หิว ไม่ ไหว แล้ว สิ"
ลิงน้อยกับกล้วย
"ลิง น้อย ยัง คง ตาม หา ต่อ ไป จน เจอ เจ้า นก กระยาง จึง ถาม ว่า" นี่ เจ้า นก กระยาง แถว นี้ มี กล้วย บ้าง ไหม""
ลิงน้อยกับกล้วย
"“ว้า ว มัน น่า ตื่นเต้น มาก ค่ะ แม่ ตอน นี้ หนู มี คำ ถาม อีก อย่าง” เฮ เลพูด"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"แต่ ไอ ร่า บอก ว่า" เขา จะ กอด เธอ แน่ มายา แต่ ต้อง รอ ให้ น้อง ชาย เธอ โตก ว่า นี้ ก่อน จ้ะ""
อะชีล่า
"เป้าหมาย ของ การ จัด พิมพ์ หนังสือ ครั้ง นี้ คือ การ ผลิต เนื้อหา หนังสือ ให้ สอด คลอง กับ อายุ ของ เด็ก แม้ ว่า ใน ช่วง สอง ทศวรรษ ที่ ผ่าน มา จะ มีค วาม คืบ หน้าเป็น อย่าง มาก แต่ เรา ก็ เชื่อ ว่า เรา ยัง คง มี ศักยภาพ มาก พอ ใน การ ผลิต หนังสือ เด็ก ที่ มี คุณภาพ ต่อ ไป"
อะชีล่า
"ใน มุม มอง ของ เรา เรา เห็น ว่า หนังสือ เด็ก เต็ม ไป ด้วย จินตนาการ ความ รู้ ข้อมูล และ สิ่ง นันทนาการ ที่ ช่วย ให้ เด็ก เด็ก สร้าง นิสัย ใน การ อ่าน เมื่อ เด็ก เด็ก รัก การ อ่าน แล้ว พวก เขา จะ กลาย เป็น นักเรียน ศิลปิน และ นัก เขียน ที่ ดี จาก แนว คิด นี้ Rato Bangala Kitab (RBK) จึง มุ่ง มั่น ที่ จะ มอบ หนังสือ ที่ เขียน เป็น ภาษา เนปาลและ ภาษา อังกฤษ คุณภาพ ดี ให้ แก่ เด็ก เด็ก โดย หวัง ว่า พวก เขา จะ กลาย เป็น คน รัก หนังสือ ไป ตลอด ชีวิต"
อะชีล่า
"โน อาห์ไป หา สล อธ เป็น ตัว แรก "เฮ้ สล อธ เธอ มี สี วาด รูป สี ฟ้า บ้าง ไหม? ฉัน กำลัง จะ วาด รูป ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้ ล่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เจ้า สล อธ ส่าย หัว "มอง งง ปายยที่ ท้อง ฟ้าาวัน นี้ สส สิ" ท้อง ฟ้า ใน ตอน ที่ ฝน ตก ของ ป่า มี สี เทา อม ม่วง จริง จริง"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"หลังจาก โนอาห์ถาม เจ้า บี เวอร์ก็ ตอบ ว่า "อืมม ลอง มอง ไป ที่ ท้อง ฟ้า วัน นี้ สิ!""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""ฉัน ควร ใช้ สี นี้ เป็น สี แรก ไหม นะ?""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ดวงตา ของ โน อาห์เบิ กก ว้าง ท้อง ฟ้า ที่ เขา ได้ เห็น วัน นี้ ป ราก ฎ อยู่ บน กระดาน ผ้าใบ ของ เขา"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า เป็น เด็ก สาว ที่ อาศัย อยู่ ใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก แห่ง หนึ่ง ซึ่ง ห่าง ไกล จาก เมือง ใหญ่ หมู่ บ้าน แห่ง นี้ มี ผู้คน อาศัย อยู่ กัน มา เป็น ร้อย ร้อย ปี แล้ว โดย ไม่ เคย มี สิ่ง ใด เปลี่ยนแปลง เลย และ คน ส่วน ใหญ่ ก็ มีค วาม สุข กับ การ ใช้ ชีวิต แบบ เดิม นี้ ไป เรื่อย เรื่อย แต่ ลา ร่า เป็น เด็ก ขี้ สงสัย เธอ อยาก รู้ เกี่ยว กับ ทุกสิ่งทุกอย่าง และ วาด ฝัน ไว้ ว่า จะ ออก ไป เรียน รู้ เกี่ยว กับ โลก ภายนอก หมู่ บ้าน ของ เธอ"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า รู้สึก ตะลึง ที่ ชาย คน นั้น สามารถ เรียน รู้ ที่ จะ พูด ภาษา เดียว กับ เธอ ได้ เพียง แค่ มอง ไป ที่ อุปกรณ์ นั้น เขา อธิบาย ว่า อุปกรณ์ นี้ เรียก ว่า โทรศัพท์ มือ ถือ มัน สามารถ ทำให้ เขา เชื่อม ต่อ กับ ข้อมูล ทุก อย่าง ที่ เขา อยาก รู้ เขา ยื่น หน้า จอ ให้ ลา ร่า ดู ใน นั้น มี ทั้ง พจนานุกรม รูปภาพ และ เรื่องราว ต่าง ต่าง มากมาย"
เรื่องของลาร่า
"ใน ประกาศ โฆษณา ใบ นั้น มี รูป โทรศัพท์ มือ ถือ แบบ เดียว กับ ที่ ชาย คน นั้น มี เธอ อ่าน ข้อความ บน ประกาศ นั้น" โทรศัพท์ มือ ถือ ราคา พิเศษ เพียง ห้า พัน บาท ถึง สิ้น เดือน นี้ เท่านั้น""
เรื่องของลาร่า
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน ลา ร่า ยื่น ใบปลิว โฆษณา ให้ คุณ พ่อ ดู เธอ ถาม คุณ พ่อ อย่าง กระตือรือร้น ว่า" พ่อ คะ เรา ซื้อ เครื่อง นี้ ได้ ไหม คะ?""
เรื่องของลาร่า
""ไม่ ได้ หรอก ลูก เรา ต้อง ใช้ เงิน เก็บ ที่ มี ทั้งหมด ตอน นี้ จ่าย ค่า ซ่อม หลังคา บ้าน "แต่ ถึง อย่าง นั้น ลา ร่า ก็ ยัง มุ่ง มั่น ตั้งใจ ที่ จะ หา วิธี ซื้อ มา ให้ ได้"
เรื่องของลาร่า
"พอ หมด วัน ใน กล่อง ของ ลา ร่า ก็ เหลือ เพียง หัว แร ดิชที่ ติด กัน สอง ลูก เท่านั้น ที่ ยัง ขาย ไม่ ได้ ชาย คน หนึ่ง เดิน ผ่าน มา ก็ หยุด แล้ว ถาม ว่า ทำไม หัว แร ดิชสอง ลูก นี้ ถึง ติด กัน"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า นิ่ง คิด สัก พัก แล้ว เล่า ว่า " แม่ ของ หัว แร ดิชสอง ลูก นี้ ไป เยี่ยม ป้า ที่ ต่าง จังหวัด แล้ว ไม่ กลับ มา อีก เลย ค่ะ พ่อ ของ พวก เขา ก็ แต่งงาน ใหม่ กับ หัว ไช แร ดิชสาว สวย เลย ไม่ค่อย มี เวลา ให้ พวก เขา เลย ตกลง กัน ว่า จะ อยู่ตัว ติด กัน ตลอด ไป ค่ะ " เมื่อ ชาย คน นั้น ฟัง จบ ก็ หัวเราะ ขึ้น แล้ว จึง ซื้อ หัว แร ดิชสอง ลูก ใน ราคา 50 บาท แต่ แล้ว เขา ก็ ยื่น ให้ เธอ เพิ่ม อีก 25 0 บ า ท เป็น ค่า เล่า นิทาน"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า ไม่ เคย รู้สึก ตื่นเต้น ขนาด นี้ มา ก่อน จนกระทั่ง วัน ที่ คุณ พ่อ พา เธอ กลับ ไป ที่ ตลาด เพื่อ ซื้อ โทรศัพท์ มือ ถือ"
เรื่องของลาร่า
"โทรศัพท์ มือ ถือ เครื่อง นี้ จะ เปลี่ยน ชีวิต ของ ลา ร่า ไป เลย ไหม? เธอ จะ สามารถ รู้ ทุก เรื่อง ได้ จริง หรือ เปล่า? อาจ จะ ใช่ หรือ อาจ จะ ไม่ ใช่ แต่ อย่าง น้อย ลา ร่า ก็ได้ เรียน รู้ แล้ว ว่า เธอ จะ ต้อง ทำ งาน อย่างไร เพื่อ ที่ จะ ได้ ใน สิ่ง ที่ เธอ ใฝ่ฝัน"
เรื่องของลาร่า
"ฟืด ฟืด อา - โอ้! อะไร กัน นี้ ดูเหมือน รัสทามจะมี น้ำมูกซะแล้ว …"
สูดน้ำมูก
"และ อยู่ ตาม สิ่ง ต่าง ต่าง ที่ เรา ไป สัมผัส เมื่อ ไว รัสพวก นี้ เข้า มา ทาง จมูก และ คอ มัน จะ ทำ เธอ ให้ เจ็บ คอ"
สูดน้ำมูก
"ต่อ ไป นี้ คือ วิธี ที่ จะ หลีก เลี่ยง การ เป็น หวัด"
สูดน้ำมูก
"ละออง เกสร เล็ก เล็ก เหล่า นี้ ติด ขา ผึ้ง ไป ได้ อย่างไร?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"จาก นั้น เมื่อ ผึ้ง ตัว เดียวกัน นี้ บิน หึ่ง หึ่ง เข้า ใกล้ ดอกไม้ และ เต้น อย่าง คึกคัก การ สั่น นี้ จะ ทำให้ เกสร ร่วง ลง บน ดอกไม้ ดอก อื่น อื่น จาก นั้น ผึ้ง ก็ บิน ไป ยัง ดอกไม้ ดอก อื่น อื่น โดย มัน จะ ทิ้ง เกสร ไว้ แล้ว ก็ ไป เลือก ดอกไม้ ดอก ใหม่ กระบวน นี้ ก็ ดำเนิน ต่อ ไป"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"คุณ ได้ยิน เสียง ลม หายใจ ของ ตัว เอง ไหม? ปกติ จะ ไม่ ได้ยิน แต่ คุณ สามารถ ได้ยิน เสียง ผึ้ง หายใจ นั่น ก็ เพราะ เสียง หึ่ง หึ่ง ของ ผึ้ง เป็น เสียง ลม หายใจ ของ ผึ้ง ด้วย ผึ้ง มี ลำ ตัว ที่ เล็ก และ มี ลักษณะ เป็น ปล้อง ดังนั้น เมื่อ มัน หายใจ อากาศ จะ ไป จับ อยู่ ตรง ส่วน ที่ มี ลักษณะ คล้าย รถไฟ เหาะ ผ่าน ส่วน นูน ที่ อยู่ ภายใน เหล่า นั้นทั้ง หมด และ สร้าง เสียง หึ่ง หึ่ง ฟัง ดู น่า ตื่นเต้น ไม่ ใช่ เล่น ใช่ ไหม? ผึ้ง จอม ขยัน เหล่า นี้ ไม่ ได้ น่า ทึ่ง หรอก หรือ?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"2. เรื่อง แปลก ของ ผึ้ง ก็ คือ เมื่อ พวก มัน ทำ งาน ของ ผึ้ง ที่ อายุ น้อย กว่า สมอง ของ มัน จะ หยุด กระบวนการ ชรา มัน จะ เริ่ม ทำ งาน เหมือน สมอง ของ ผึ้ง ที่ อายุ น้อย กว่า ตอน นี้ คุณ อยาก เป็น ผึ้ง ขึ้น มา บ้าง แล้ว ใช่ ไหม?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"ไม่ กี่ ปี ต่อ มา ลูเซี ยสไป ปา รี ส เพื่อ ร่ำเรียน ศาสตร์ ด้าน ทัน ตก ร รม เขา เห็น ศิลปิน บีบ สี จาก หลอด โลหะ ลง บน พู่กัน ทำไม เรา ไม่ ใช้ หลอด แบบ เดียวกัน ใส่ยา สี ฟัน ล่ะ?! เขา รีบ กลับ บ้าน และ เล่า ความ คิด นี้ ให้ พ่อ ฟัง และ พ่อ ก็ เห็น ว่าความ คิด นี้ เจ๋งไป เลย"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ที่ เหลือ ก็ แค่ เรื่อง ขี้ ป ระ ติ๋วใน การ หา วิธี เอา ยา สี ฟัน จาก ขวด ลง ไป อยู่ ใน หลอด ผ่าน รู เปิด เล็ก เล็ก คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด เปล่า ได้ อย่างไร? คุณ เคย โชค ร้าย แต่ เช้า ไหม เมื่อ บีบ ยา สี ฟัน มาก เกินไป ใน ช่วงสะลึมสะลืม? แล้ว ก็ เห็น ยา สี ฟัน เลอะ ทั่ว อ่าง ล้าง หน้า แล้ว ยัง มี คุณ แม่ ที่ คอย กำชับ ว่า รถ โรงเรียน จะ มา ถึง หน้า ประตู บ้าน ใน อีก ยี่สิบ นาที คุณ คง ไม่ อยาก ให้ แม่ โมโห เมื่อ มา เห็น ความ เลอะเทอะ ที่ คุณ ทำ ไว้ ใช่ ไหม? คุณ จะ เอา ยา สี ฟัน กลับ เข้าไป ใน หลอด ได้ อย่างไร ล่ะ ทีนี้? ถึง ตอน นี้ คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกับ พ่อ ของ เขา ใช้ อะไร ช่วย กรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด? ที่ แคะ หู? ช้อน เล็ก จิ๋ว? ไม้ จิ้ม ฟัน?"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"จาก หัว ฉีด ด้าน ล่าง ภาชนะ ใบ ที่ ว่า นี้ เนื้อ ยา สี ฟัน จะ ถูก บรรจุ เข้าไป ใน แต่ละ หลอด ระหว่าง เคลื่อน ไป ตาม สายพาน ลำเลียง แต่ละ หลอด จะ ไม่ บรรจุ เนื้อ ยา สี ฟัน จน เต็ม แต่ จะ เว้น ไว้ ประมาณ ครึ่ง นิ้ว เพื่อให้ ปิด ได้"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ตอน นี้ หลอด พร้อม จะ บีบ แล้ว!"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"“ฉัน ทำ เงิน ที่ คุณ ยาย ให้ มา ซื้อ ขนมปัง หาย ตอน นี้ พวก เรา เลย ไม่ มี อาหาร ค่ำ ด้วย”"
ฉันจะช่วยเธอ
"ก๊าชเพลิน ไป กับ เพลง นั้น สัก พัก ก่อน จะ หัวเสีย ขึ้น มา ไม่ ยุติธรรม เลย! เธอ เป็น ผู้ กก ไข่ ที่ นก กาเหว่า ฟัก ตอน นี้ เจ้า นก ตัว น้อย ร้องเพลง ไพเราะ กว่า เธอ มาก โข! แต่ เธอ ก็ บอก ตัว เอง ว่า ไม่ ควร อิจฉา ควร เรียน ร้องเพลง จาก นก กาเหว่า จะ ดี กว่า"
อีกาใจกว้าง
""เอา ล่ะ ทีนี้ ขอ ฟัง เจ้า ร้องเพลง นี้ หน่อย"นก กาเหว่า ร้อง"กา - เห ว่า กา - เห ว่า...""
อีกาใจกว้าง
""อะไร นะ ก๊าช? เร็ว เร็ว นี้ แก จะ แต่งงาน หรือ? "พวก เขา แซ ว จน ก๊าชหน้า แดง"
อีกาใจกว้าง
"คราว นี้ เธอ โชค ดี เธอ กระโดด ลง ใน แอ่ง น้ำ และ น้ำ ได้ ช่วย ดับ เปลว ไฟ ที่ เผา ผิว ของ เธอ แต่ ความ เสียหาย ก็ได้ เกิด ขึ้น แล้ว เมื่อ ม้อด ขึ้น มา จาก แอ่ง น้ำ ผิว บน หลัง ของ เธอ เต็ม ไป ด้วย แผล พุพอง"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"รอบ รอบ ปะการัง โต๊ะ ขนาด ใหญ่ นี้ ช่าง มี สิ่ง มี ชีวิต มากมาย ให้ ชม มี ปลา สร้อยนกเขา ลาย ขวาง ปลา นก แก้ว ปลา ค้างคาว และ แม้ กระทั่ง ทาก ทะเล ลาย เพริศแพร้ว"
ดำน้ำ!
"ปลา การ์ตูน เหล่า นี้ ปก ปักษ์ บ้าน ของ ดอกไม้ทะเล อย่าง ระแวดระวัง จนแล้วจนรอด มัน ยอม ให้ ผม เก็บ ภาพ ได้ นิดหน่อย"
ดำน้ำ!
"ปลา จิ้มฟันจระเข้ นั้น ยอด เยี่ยม ใน การ พราง ตัว เช่น กัน คุณ จะ หา ปลา จิ้มฟันจระเข้ ปิศาจ ใน ภาพ นี้ เจอ ไหม?"
ดำน้ำ!
"เรา ติดตาม เต่า กระ ตัว นี้ มา ได้ สัก พัก แล้ว ตอน มัน มอง ไป รอบ รอบ แนว หินโสโครก เพื่อ หา ฟองน้ำ ทะเล อร่อย อร่อย มา เป็น อาหาร เที่ยง"
ดำน้ำ!
"กระทั่ง เมื่อ เรา ปลงใจ แล้ว ว่าการ ดำ น้ำ คง จบ ลง แค่ นี้ เรา ยัง ได้ เห็น พะยูน กิน หญ้า ทะเล ด้วย"
ดำน้ำ!
"ปลาก ระ เบน ราหู เป็น ปลา ขนาด ใหญ่ มีค รีบ คล้าย ปีก ติด ข้าง ลำ ตัว ครีบ ขนาด ใหญ่ นี้ ช่วย ให้ มัน แหวก ว่าย ใน น้ำ ได้ อย่าง สง่า งาม บาง ตัว นั้น ระยะ จาก ปลาย ครีบ ด้าน หนึ่ง ไป อีก ด้าน หนึ่ง อาจ ยาว ได้ ถึง 23 ฟุต!"
ดำน้ำ!
"เดิน ไป อ่าน แผนที่ ดี กว่า ใกล้ ใกล้ นี้ มี น้ำพุ ร้อน ว้า … น่า จะ อุ่น ไป หน่อย ตรง นั้น มี น้ำตก ว้า … เดิน ไกล ไป หน่อย ตรง นั้น ล่ะ มี ทะเล ฟ้า ใส ว้า... ไม่ ไหว ไม่ ไหว ทะเล ฟ้า ใส อยู่ ตั้ง ไกล แสน ไกล ปี๊น … ปี๊น เรือ เมล์ จอด เทียบ กบ ภูเขา เรียก ไป ว่าย น้ำ ทะเล ด้วย กัน ไหม"
ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ
"จ๋อมแจ๋ม จ๋อมแจ๋ม อ๊ะ นั่น ปู ขุด รู เอ๊ะ นั่น บ้าน คุณ ปูเสฉวน ว้า ว มี ดาว ทะเล เล็ก เล็ก คุณ หอย วิ บ วับ อยู่ บน พื้น ทราย ด้วย ทะเล แบบ นี้ ก็ สนุก ดี เหมือน กัน แฮะ"
ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ
"ค่อย ค่อย ตาม เสียง สำเนียง นี้ คุ้น ครู หมี ช่วย อุ้ม ช่าง แสน อบอุ่น เดิน ดุ่ม มา แต่ ไกล"
โรงเรียนรถไฟ
"หมู่ บ้าน ที่ ห่าง ไกล นี้ ชื่อ ลูโย คุณ จำเป็น ต้อง ผ่าน สระ น้ำ แห่ง หนึ่ง ก่อน ไป ถึง บ้าน คุณ ตา คุณ ยาย ของ ทีเค ที่ บ้าน มี ปลา นิล ทอด อยู่ ใน ตระ ก ร้า แขวน บน หลังคา รอ ทีเคอยู่ ทุก เช้า ที เคกับ แมว ของ เธอ จะ ไป ทักทาย ให้ อาหาร ปลา ใน สระ น้ำ การ มอง เห็น ปลา ว่าย น้ำ สร้าง ความ สนุกสนาน รื่นเริง ให้ กับ พวก เขา เป็น เวลา นาน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"บาง วัน ที เครู้สึก เศร้า เพราะ เธอ คิดถึง พ่อ กับ แม่ เวลา นี้ เธอ นั่ง ริม หน้าต่าง และ ร้องไห้ เธอ เกลียด เวลา ที่ พ่อ แม่ จำเป็น ต้อง ออก จาก บ้าน ไป หลังจาก มา เยี่ยม เธอ พอ พ่อ แม่ พูด กล่าว ลา เธอ รู้สึก อยาก ให้ พวก เขา อยู่ ด้วย ไม่ อยาก ให้ จาก เธอ ไป ไหน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"พอ บอ ดัง ไป ถึง กิ่ง ที่ มี ลูก เชอ ร์รี่ ดก เธอ ก็ได้ กลิ่น ข้าว ไหม้ เธอ รีบ ปีน ลง จาก ต้นไม้ วิ่ง แจ้น กลับ บ้าน พอ ไป ถึง ครัว อิไซ ก็ ลด ไฟ ลง ให้ แล้ว “บอ ดัง! ข้าว ไหม้ แล้ว ข้าว หม้อ นี้ เรา ต้อง โยน ทิ้ง ไป” อิไซ พูด"
บอดังหุงข้าว
"คิมิว่าย น้ำ เก่ง แล้ว ตอน นี้ แม่ บอก ว่า อีก ไม่ นาน คิมิก็ ออก ไป หา อาหาร ได้ เอง แล้ว คิมิมีค วาม สุข มาก ใน ที่สุด เธอ ก็ จะ ได้ ออก ไป หา อาหาร พร้อม กับ เพื่อน เพื่อน เสียที"
เราจับมือกัน
"โชค ดี ที่ ตอน นี้ ปลอดภัย แล้ว"
เราจับมือกัน
"ตอน นี้ เพื่อน เพื่อน บอก ให้ คิมิรอ อยู่ ใน ที่ ปลอดภัย ใกล้ ใกล้ นั้น คิมิก็ ยิ่ง รำคาญ"
เราจับมือกัน
"นี่ คือ ฉลาม ขาว ที่ แม่ เคย เตือน เธอ ใช่ ไหม นะ? ฉลาม ตัว นี้ ต้อง มา ไล่ ล่า คิมิแน่ คิมิแน่ คิมิกลัว มาก"
เราจับมือกัน
"“เมื่อ วาน ก็ เฉอะแฉะ วัน นี้ ก็ เปียก ชื้น แล้ว วัน พรุ่งนี้ ก็ คง จะ ชื้น แฉะ เป็น แบบ นี้ วน ไป เรื่อย เรื่อย” พร อม คิด “ฉัน เกลียด ที่ นี่! ฉัน อยาก จะ อาศัย อยู่ ใน ที่ ที่ สะอาด พื้นที่ กว้างขวาง เหมือนกับ เจ้า วงกลม สี ฟ้า นั่น!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"แต่ พร อม กลับ สงสัย มาก กว่า จะ หงุดหงิด “เดี๋ยวก่อน นะ ฉัน ใช้ ก้อน ดิน พวก นี้ เป็น บันได ได้ นี่ นา!” เขา อุทาน “ตอน นี้ ฉัน ก็ สามารถ ขึ้น ไป ที่ วงกลม สี น้ำเงิน ได้ แล้ว!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ก็ จริง นะ นาย ไม่ รู้ เห รอ ว่า เรา ไป จาก บึง นี้ ไม่ ได้?” กบ ตัว อื่น หัวเราะ และ พวก เขา ก็ กระโดด จาก ไป"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“จริง เห รอ? ขอบคุณ นะเรส ไม่ เคย มี ใคร พูด แบบ นี้ กับ ฉัน มา ก่อน” พร อม บอก “แต่ นาย รู้ ไหม? จริง จริง แล้ว ฉัน รู้สึก กลัว นิดหน่อย นะ ฉัน จะ สามารถ ขึ้น ไป บน ฟ้า ได้ ไหม?”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ทำไม จะ ไม่ ได้ ล่ะ พร อม? ฉัน เชื่อ ใน ตัว นาย นะ” เรสบอก “ดวงตา ของ นายก ระ จ่าง เหมือน ท้อง ฟ้า นาย ทำได้! ฉัน จะ คอย ให้ กำลังใจ นาย จาก ตรง นี้ เอง!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"พร อม พูด ว่า “ขอบคุณ ครับ มา ดาม! ผม ไม่ รู้สึก ว่า อยาก จะ ร้องไห้ แล้ว ไม่ เคย มี ใคร กอด ผม แน่น ขนาด นี้ มา ก่อน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“พร อม จ๊ะ ต่อ จาก นี้ ไป ให้ เธอ จำ ความ รู้สึก อบอุ่น เหมือน ตอน นี้ ไว้ เมื่อ เธอ รู้สึก เหนื่อย นะ”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“โอ้ ไม่ นะ! ฉัน ไป ได้ ไกล แล้ว แต่ ตอน นี้ วงกลม กลับ ห่าง ไป กว่า เดิม เสีย อีก”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“เสียง ฉัน เอง พร อม ฉัน ร้องไห้ เพราะว่า อยาก ไป ที่ วงกลม บน ท้อง ฟ้า แต่ ฉัน ร่วง ลง มา ตอน ที่ พยายาม จะ ปีน ขึ้น ไป ตอน นี้ ฉัน ก็ คง จะ ไป ไม่ ถึง แล้ว”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ฉัน คิด ว่า ตอน นี้ เธอ ก็ เป็น ครู ที่ เยี่ยม มาก แล้ว นะ” พร อม พูด พร้อม รอย ยิ้ม “เพราะว่า เธอ เพิ่ง จะ สอน ฉัน เกี่ยว กับ ความ ฝัน ยังไงล่ะ!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ใน ที่สุด ฉัน ก็ ทำ สำเร็จ แล้ว! ว้า ว! งั้นว งก ลม สี น้ำเงิน ก็ มีหน้า ตา เป็น แบบ นี้ นี่เอง”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ตอน นี้ ฉัน เข้าใจ แล้ว ว่า ไม่ ใช่ วงกลม ที่ ติด อยู่ บน ท้อง ฟ้า … แต่ เป็น พวก กบ ใน หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ต่างหาก ที่ ถูก ขัง อยู่ ที่ ก้น บ่อ น้ำ! ด้วย กำลังใจ ความ รัก และ ความ ตั้งใจ พวก เรา ทุก ตัว ก็ จะ สามารถ มี ชีวิต ที่ อิสระ ภาย ใต้ ท้อง ฟ้า ที่ สดใส กว้าง ไกล!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"พร อม รู้สึก ได้ ถึง เรี่ยวแรง ที่ ขา ของ เขา “นี่ เป็น เพียง จุด เริ่ม ต้น เท่านั้น!” เขา พูด กับ ตัว เอง “ตอน นี้ ฉัน จะ แบ่งปัน ความ รัก และ กำลังใจ ที่ ฉัน เคย ได้ รับ มา แก่ ทุก คน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"โห ผลไม้ พวก นี้ น่า กิน จัง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"เจ้า คีรีบูน น้อย กระพือปีก เต็ม แรง แบบ นี้ ต้อง ตาม ฝูง ทัน แน่ แน่"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ตอน นี้ พวก เขา มา ถึง บูกิต ติง กี แล้ว และ ริ โอ ก็ แทบ จะ รอ ไม่ ไหว!"
ริโออยากนั่งรถม้า
"ครั้ง สุดท้าย ที่ พวก เขา มา เมือง นี้ ก็ ไม่ ได้ นั่ง รถ ม้า เลย แต่ ครั้ง นี้ ริ โอ ได้ นั่ง ที่ เบาะ หน้า ของ รถ ม้า กับ คน ขับ ด้วย!"
ริโออยากนั่งรถม้า
"ธาร น้ำ นี้ ไหล มา จาก ภูเขา ซิ ง กา ลัง""
ริโออยากนั่งรถม้า
"คุณ ปู่ หัวเราะ "งั้น ลอง ฟัง ข้อ นี้ นะ"
ริโออยากนั่งรถม้า
""คราว นี้ ตา หลาน ถาม ปู่ บ้าง แล้ว ล่ะ!" คุณ ปู่ บอก ริ โอ"
ริโออยากนั่งรถม้า
"การ มา เที่ยว ใน เมือง ครั้ง นี้ ทั้ง สนุก และ อร่อย เลย!"
ริโออยากนั่งรถม้า
"กาล ครั้ง หนึ่ง ใน ดิน แดน อัน ไกล โพ้น มี เด็กชาย คน หนึ่ง นาม ดี ลาวาร์ อาศัย อยู่ ใน บ้าน หลัง น้อย ริม ลำธาร ชุมชน ที่ ดี ลาวา ร์อาศัย อยู่ นั้น มีชื่อ ว่า ย่าน ฝัน หวาน เต็ม ไป ด้วย บ้าน หลัง เล็ก และ ถนน สาย ย่อม ที่ เด็ก เด็ก มัก ไป วิ่ง เล่น ส่วน พ่อ ค้า ก็ ขาย ผัก ผลไม้ เครื่อง ใช้สอย และ ขนม หวาน บ้าน ใน ย่าน นี้ ปลูก ติด ชิด กัน มาก จน แสงอาทิตย์ ส่อง ลง มา ได้ ยาก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์รู้ ว่า เป้ ใบ ใหญ่ พวก นี้ มีค วาม ลับ ซ่อน อยู่ มากมาย และ ยัง รู้ ด้วยว่า ความ ลับ ไม่ จำเป็น ต้อง เป็น เรื่อง สนุก น่า ตื่นเต้น เสมอ ไป วัน นี้ ดี ลาวา ร์กับ เพื่อน เพื่อน มา เล่น กัน ที่ ใต้ ต้น ไทร ใหญ่ ซึ่ง เป็น ที่ ประจำ ที่ เขา กับ เพื่อน เพื่อน มัก มา เล่น ดีด ลูกแก้ว และ ไม้หึ่ง กัน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์คิด หนัก ว่า เพื่อน เพื่อน น่า จะ ต้องการ อะไร กัน บ้าง บี น่า น่า จะ อยาก ได้ สี เทียน ที่ มี หลาย สี กว่า นี้ เขา คิด พลาง ยิ้ม ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ไม่ รู้ มา ก่อน เลย ว่า ขนม ลัด ดู อร่อย ขนาด นี้ "โชตูอุทาน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ช่วง นี้ ฉัน เศร้า มาก มาก เลย วัน ก่อน พี่ สาว ของ ฉัน เดิน กลับ จาก โรงเรียน แล้ว เจอ พวก เด็ก ผู้ชาย พยายาม จะ ขโมย กระเป๋า ไป ตอน นี้ พี่ ไม่ กล้า ไป ไหน เลย ละ แล้ว อา มี ก็ คิด ว่าผู้ หญิง ไม่ จำเป็น ต้อง ไป โรงเรียน "โน มี่ พูด ต่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เป้ ใบ นี้ เป็น ของ _ _ _ _ _"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"นั่นไง! มี ฝา หม้อ เก่า อยู่ อัน หนึ่ง มัน มี รู และ รอย บาก เล็ก เล็ก โนรา มั่นใจ ว่า เธอ ใช้ ฝา หม้อ เก่า อัน นี้ ได้ แค่ จะ ต้อง ซ่อมแซม สัก เล็กน้อย"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน นี้ ฝา หม้อ พร้อม ใช้ งาน แล้ว"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน นี้ ถนน ใน หมู่ บ้าน ของ โนรา ไม่ มืด เท่า ที่ เคย แล้ว แม้ ว่า จะ ไม่ มี ไฟฟ้า แต่ ตะเกียง มากมาย ก็ ส่อง แสง ให้ ทาง เดิน และ ทำให้ ค่ำคืน สว่าง มาก กว่า เดิม"
เด็กหญิงตะเกียง
"เด็กชาย กล่าว ว่า " ฉัน ชื่อ แมมโด อยาก จะ เลี้ยง แมว พอดี เลย ฉัน จะ จับ แก ให้ ได้ วัน นี้ แก ไม่ มี ทาง หนี รอด แน่นอน " ว่า แล้ว แมมโด ก็ เหวี่ยง ตาข่าย ใส่ แมว ทั้ง สาม เจ้า เมา อยู่ ใกล้ เด็กชาย ที่สุด จึง โดน ตาข่าย คลุม ไว้ ทั้ง ตัว แย่ แล้ว สิ!"
แมวสามสหาย
"บิ ลูวิ่ง เข้าไป ใน ครัว โดย มี เพื่อน อีก สอง ตัว ตาม หลัง มา มัน เปิด ประตู ตู้ เย็น และ เห็น ไก่ ย่าง เสียบ ไม้ อยู่ ใน นั้น" คว้า กระสอบ มา ซิ" มัน สั่ง" วัน นี้ เรา จะ ขน อาหาร กลับ ไป ให้ หมด""
แมวสามสหาย
"จุด - ใน ที่ นี้ คือ ผง หรือ สติ๊ก เก อร์สี ที่ แต้ม ไว้ ตรง กลาง หน้าผาก เพื่อ ความ สวย งาม หรือ แต้ม ด้วย เหตุผล เกี่ยว กับ วัฒนธรรม หรือ ศาสนา"
แมวสามสหาย
"ตอน ที่ เด็กชาย ทั้ง สอง แจก สร้อย ข้อ มือ ใกล้ เสร็จ เพื่อน เพื่อน ก็ ขอ สร้อย ข้อ มือ เพิ่ม เพื่อ เก็บ ไว้ ให้ เพื่อน ที่ ไม่ ได้ มา เรียน วัน นี้ ด้วย ซึ่ง ก็ คือ ทู ลู่ กับ มังคัช นั่นเอง ทั้ง สอง เกือบ จะ หลุด หัวเราะ ลั่น แต่ ยัง เก็บ อาการ ไว้ ได้ แล้ว ฝาก สร้อย ข้อ มือ อีก สอง เส้น ไว้ ที่ คุณ ครู"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""วัน นี้ เจ๋งสุด เจ๋งสุด ไป เลย พวก เพื่อน เพื่อน ตื่นเต้น ดีใจ กัน ใหญ่ พวก เรา อยาก เป็น ฮีโร่อีก จะ ได้ ทำให้ เด็ก คน อื่น มีค วาม สุข แบบ นี้ อีก เยอะ เยอะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"พอ ถึง เวลา ต้อง กลับ ทั้ง คู่ หัน มา หา เด็ก เด็ก แล้ว พูด ว่า" แล้ว เรา จะ กลับ มา ใหม่ เร็ว เร็ว นี้ นะ แต่ ระหว่าง ที่ รอ ขอ ให้ จำ ไว้ ว่า พวก เธอ ทุก คน เป็น ซูเปอ ร์ฮีโร่ได้เหมือน กัน ด้วย การ มอบ ความ สุข ให้ คน อื่น ทุก วันไงล่ะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เด็ก เด็ก คิด ว่า ตัว ละคร ใด ใน เรื่อง นี้ คือฮีโร่"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"หนังสือ เล่ม นี้ เป็น เล่ม ที่ สอง ใน หนังสือ ไตร ภาค ที่ แต่ง ขึ้น ด้วย แนว คิด " เทวดา บน รถ เข็น " หนังสือ ชุด นี้ เล่า เรื่องราว ชีวิต ประจำ วัน ของ ผู้ พิการ หลังจาก เกิด อุบัติเหตุ ทาง รถยนต์ จน บาดเจ็บ ฉัน ก็ เริ่ม ใช้ เก้าอี้ รถ เข็น และ ต้อง พบ เจอ ความ ท้าทาย มากมาย ใน ชีวิต ประจำ วัน จาก ประสบการณ์ นี้ ฉัน ได้ เห็น ทัศนคติ แบบ เลือก ปฏิบัติ ต่อ ผู้ พิการ มากมาย ใน สังคม และ เห็น ว่า ต้อง ทำ อะไร สัก อย่าง เพื่อ เปลี่ยน ทัศนคติ ดัง กล่าว เป้าหมาย ของ หนังสือ เล่ม นี้ คือ ส่งเสริม ให้ ผู้ พิการ ได้ รับ การ ยอม รับ ให้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สังคม มาก ยิ่ง ขึ้น ด้วย การ สื่อสาร ออก ไป ว่า ไม่ ว่า คน คน นั้น จะ มี สภาพ ร่างกาย อย่างไร ก็ มี สิทธิ ขั้น พื้นฐาน ที่ จะ เข้าถึง การ ศึกษา การ เรียน รู้ และ ความ ก้าวหน้า ตั้งแต่ ขวบ ปี แรก แรก ได้ อย่าง เท่าเทียม กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"วัน นี้ เป็น วัน แรก ที่ บี รู กับ อัลมารับ งาน มอเตอร์ ไซ ค์รับจ้าง ทาง ออ นไลน์ บี รู กังวล ทีเดียว ละ เขา จะ ทำได้ ไหม นะ"
บรื้น บรื้น!
"งาน แรก ของ บี รู คือ ไป ส่ง หญิง ชรา คน หนึ่ง คุณ ยาย คน นี้ ต้องการ ไป งาน ศพ ญาติ ที่ เพิ่ง เสีย ชีวิต บี รู เร่ง เครื่อง อย่าง นุ่มนวล แล้ว แล่น ไป ด้วย ความ ระมัดระวัง บ รื้น บ รื้น!"
บรื้น บรื้น!
"คราว นี้ ลูกค้า ของ บี รู กับ อัลมาคือ คุณ แม่ ตั้ง ครรภ์ เอาละ บี รู ต้อง ระมัดระวัง เป็น พิเศษ ไม่ ให้ รถ กระเด้ง กระดอน เยอะ นัก"
บรื้น บรื้น!
"บี รู จำ ได้ ว่า แถว นี้ มี ทาง ลัด แต่ อยู่ ตรง ไหน กัน นะ อ๊ะ ตรง นั้นไง!"
บรื้น บรื้น!
"ติ๊ง ติ๊ง! โทรศัพท์ อัลมาดัง ขึ้น งาน ต่อ ไป บี รู กับ อัลมาต้อง ไป ส่ง ขนม สาม สี่ กล่อง มี ขนม เลอ ปัตกับ ขนม อม บุ ซ อม บุ ซ บี รู มั่นใจ มาก ว่า อัลมาจะ ส่ง ขนม พวก นี้ ได้ ปลอดภัย"
บรื้น บรื้น!
""แบบ นี้ กล่อง ขนม ไม่ ขยับ แน่""
บรื้น บรื้น!
"ตอน นี้ ขนม ทั้งหมด ปลอดภัย แล้ว แต่ บี รู ยัง กังวล เล็กน้อย ถ้า อัลมาไม่ สบาย เพราะ ตาก ฝน ล่ะ บี รู ไม่ อยาก ให้ อัลมาป่วย เลย"
บรื้น บรื้น!
"บ รื้น บ รื้น! เครื่องยนต์ ของ บี รู ติด แล้ว ไป ส่ง ขนม พวก นี้ กัน เถอะ"
บรื้น บรื้น!
"บี รู กับ อัลมาทำ งาน ของ วัน นี้ เสร็จ หมด แล้ว"
บรื้น บรื้น!
"ซาก อร์ก็ เสียใจ ที่ ต้อง จาก ไป เหมือน กัน เพราะ ตอน นี้ โบต อม ใจดี ต่อ มัน แล้ว แต่ แม่ ช้าง บอก ว่า ซาก อร์กลับ มา เยี่ยม โบต อม อีก ได้ เพราะ ตอน นี้ โบต อม รู้ แล้ว ว่าการ เป็น เพื่อน กับ ช้าง ต้อง ทำ อย่างไร"
ช้างในบ้านฉัน
"“อ้าว ฉัน ไม่ รู้ เลย ว่าเป็น พวก เธอ " เจ้า กบ บอก " ช่วง นี้ ฉัน มอง ไม่ค่อย เห็น เท่า ไหร่น่ะ แล้ว พวก เธอ มา ทำ อะไร แถว นี้ เห รอ”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
""ว้า ว! น่า สนใจ มาก!"นับ ส์พูด แล้ว เจ้า ดินสอ ก็ ก้ม มอง ตัว เอง บ้าง"ฉัน คิด ว่า วัน นี้ ฉัน เตี้ย ลง กว่า เมื่อ วาน นะ เธอ คิด ว่า ยังไง""
บ้านตุ๊กตา
""อย่าง นี้ นี่เอง!"มิลลีพูด"พวก เรา ช่วย ได้ สบาย มาก!""
บ้านตุ๊กตา
""ดู นี่!"พวก เขา พูด"ตอน นี้ เธอ เห็น ตัว เอง แล้ว หรือ ยัง""
บ้านตุ๊กตา
""ดู สิ เกเบิลส์!"ทั้ง สอง พูด"ดู บ้าน หลัง นี้ สิ มี หลังคา รูป สามเหลี่ยม กำแพง รูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า ประตู รูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า กับ หน้าต่าง รูป สี่เหลี่ยมจัตุรัส นี่ คือ เธอไง!""
บ้านตุ๊กตา
""จริง เห รอ"เขา ถาม"ฉัน หน้าตา แบบ นี้ เห รอ""
บ้านตุ๊กตา
"หนู ชื่อ ขุศี กุมารี วัน นี้ เป็น วัน เกิด ของ หนู"
กระปุกออมสิน
""แล้ว ลูก อยาก ได้ อะไร อย่าง นั้น เห รอ ขุศี"พ่อ ถาม พยายาม จะ ปลอบ ใจ หนู หนู อ้ำอึ้ง ทำท่า จะ ร้องไห้ ออก มา"... เสื้อ ยืด ค่ะ"พ่อ ยื่น เงิน จำนวน หนึ่ง ให้ หนู แล้ว พูด ขึ้น ว่า"ตกลง เอาอย่าง นี้ ก็ แล้วกัน เอา เงิน นี้ ไป ซื้อ เสื้อ ที่ หนู ชอบ นะ จ๊ะ สาว น้อย ของ พ่อ""
กระปุกออมสิน
"แต่ ใคร จะ มา ขาย เสื้อ ยืด ให้ หนู ดึกดื่น มืดค่ำ ขนาด นี้ กัน หนู เลย เอา เงิน ที่ ได้ จาก พ่อ สอด ไว้ ใน กระปุก ออมสิน ของ หนู ก่อน"
กระปุกออมสิน
"หนู เริ่ม เอา เหรียญ เงิน เล็ก เล็ก น้อย น้อย มา หยอด เจ้า กระปุก ออมสิน ม้า นี้ ไม่ ว่า จะ ได้ เหรียญ จาก ที่ไหน ก็ตาม และ นี่ กลาย เป็น วิธี เก็บ เงิน ให้ ห่าง จาก มือ พี่ พุ นุ ที่ ได้ ผล ที่สุด"
กระปุกออมสิน
"พ่อ ประทับใจ ใน ตัว หนู มาก" เก่ง มาก สาว น้อย! ลูก เริ่ม รู้จัก ใช้ เจ้า กระปุก ออมสิน นี้ ให้ เป็น ประโยชน์ ต่อ ไป นี้ ไม่ ว่า ลูก จะ หยอด เท่า ไหร่ พ่อ จะ หยอด เพิ่ม ด้วย จำนวน เดียวกัน""
กระปุกออมสิน
"พ่อ อยาก ให้ พุ นุ ลูก สาว คน โต รู้จัก ประหยัด อดออม พ่อ จึง ให้ เงิน เธอ จำนวน หนึ่ง แล้ว บอก ให้ ไป ซื้อ กระปุก ออมสิน แต่ พุ นุ กลับ เอา ไป ใช้ จ่าย สุรุ่ยสุร่าย ซื้อ ของ ปรนเปรอ ตน เอง แล้ว ยัง มี นิสัย หน้าใหญ่ใจโต ชอบ เลี้ยง เพื่อน อีก ด้วย อย่าง นี้ แล้ว เธอ จะ ออม เงิน ได้ อย่างไร กัน"
กระปุกออมสิน
"ที่ โรงเรียน หนู ได้ เพื่อน ใหม่ เรา นั่ง โต๊ะ เดียวกัน เธอ ชื่อว่า อนาร์กาลี " เธอ ไม่ มี พ่อ ส่วน แม่ ก็ ต้อง ทำ งาน ล้าง จาน ใน ร้าน อาหาร เธอ มา จาก ครอบครัว ยากจน " มี แต่ คน พูด เรื่อง ทำนอง นี้ เกี่ยว กับ อ นา กาลี"
กระปุกออมสิน
"หนู ตัดสินใจ จะ ใช้ เงิน จาก กระปุก ออมสิน ของ หนู ซื้อ ชุด นักเรียน ใหม่ ให้ กับ เพื่อน คน นี้ ทันที ที่ ถึง บ้าน หนู รีบ ทุบ กระปุก ออมสิน จน แตก แล้ว นับ เงิน ที่ อยู่ ใน นั้น โอ้โห นี่ หนู เก็บ เงิน ได้ มาก กว่า หนึ่ง พัน รูปี เลย เชียว นะ!"
กระปุกออมสิน
""สวัสดี จ้า ไอ รา! วัน นี้ เป็น อย่างไร บ้าง จ๊ะ? ""แล้ว คุณ เต่า ล่ะ สบาย ดี ไหม? ""พร้อม หรือ ยัง จ๊ะ? "มีค น หลาย คน ที่ ไอ รา ไม่ คุ้นเคย เข้า มา ทักทาย"
ไอราไม่กลัว
""วัน นี้ คุณ เต่า ไม่ อยาก ฉีดยา ค่ะ "ไอ ราต อบ"
ไอราไม่กลัว
"คุณ หมอบ อก ว่า เม็ดเลือด แดง ของ คุณ เต่า ลด ลง เรื่อย เรื่อย เรา จำเป็น ต้อง ให้ เม็ดเลือด แดง กับ คุณ เต่า กระบวนการ นี้ เรียก ว่าการ เปลี่ยน ถ่าย เลือด หาก ไม่ มี การ เปลี่ยน ถ่าย เลือด คุณ เต่า จะ อ่อนแอ และ ป่วย"
ไอราไม่กลัว
"ว้า ว! ยอด เยี่ยม มาก คุณ เต่า ไม่ กลัว เลย ตอน นี้ ถึงคราว ของ ไอ รา แล้ว ไอ รา จะ กล้า หาญ เหมือน คุณ เต่า"
ไอราไม่กลัว
"ตอน นี้ ทุก อย่าง เสร็จ เรียบร้อย แล้ว เดือน หน้า ไอ รา จะ กลับ มา เปลี่ยน ถ่าย เลือด อีก ครั้ง"
ไอราไม่กลัว
"แต่ ตอน นี้ ถึง เวลา พิซซ่า แล้ว!"
ไอราไม่กลัว
"ปัจจุบัน มี เด็ก หลาย คน เป็น โรค ธาลัส ซี เมีย หรือ ที่ เรียก ว่า โรค โลหิต จาง ซึ่ง เป็น โรค ที่ สามารถ ถ่ายทอด ทาง พันธุ กรรม จาก พ่อ แม่ และ ปู่ ยา ตา ยาย สู่ ลูก หลาน ได้ เด็ก ที่ เป็น โรค ธาลัส ซี เมีย จะ มี เม็ดเลือด แดง ปกติ น้อย กว่า คน อื่น เม็ดเลือด แดง นี้ ทำ หน้าที่ นำ ออกซิเจน และ สาร อาหาร ไป เลี้ยง ส่วน ต่าง ต่าง ของ ร่างกาย เด็ก ที่ เป็น โรค ธาลัส ซี เมีย จึง ต้อง ได้ รับ การ เปลี่ยน ถ่าย เลือด เป็น ประจำ นอกจาก นี้ ก็ ควร บริโภค ธัญพืช เช่น ข้าว สาลี ข้าว โอ้ ต ข้าวโพด ถั่วเหลือง นม ไข่ และ อาหาร ที่ มี วิตามิน อี เพื่อให้ สุขภาพ ร่างกาย แข็งแรง"
ไอราไม่กลัว
"เดี๋ยวนี้ ชาว บ้าน ทุก คน ต่าง พา กัน มา ช่วย ทำให้ แม่น้ำ ใส สะอาด และ คอย ดูแล ฝูง โลมา ผู้คน จาก ทั่ว โลก ต่าง ก็ หลั่งไหล มา เพื่อ ชม ความ งดงาม ของ สถาน ที่ แห่ง นี้ ทั้งหมด นี้ เป็น เพราะ ความ กล้า หาญ ของ โบ รา และ การ ผจญ ภัย ใน น้ำ ลึก ที่ บ้าน ของ ฝูง โลมา นั่นเอง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก