0x0b0c...f633
0x8c14...5ee5Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (248)
"วันนี้ ฉัน ออก ไป เที่ยว สวน สัตว์ กับ คุณ โกมา"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"แต่ แล้ว ฉัน ก็ หลง ทาง"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"เย้ ฉัน เจอ คุณ โกมา แล้ว (ผู้ แปล: เชษฐ์ ธิดา ชิน พี ระ เสถียร)"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"มา หา ฉัน เถอะ"
ร้องเพลงในสายฝน
"มา หา ฉัน ถอะ!"
ร้องเพลงในสายฝน
"นก มี สายตา ที่ ดี มาก, ดัง นั้น เมื่อ มี นก คอย มอง ทาง ให้, ฉัน ก็ ปลอดภัย"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"เธอ จะ มา เป็น เพื่อน ฉัน ไหม?"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"สวัสดี ฉัน คือ มด น้อย"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"เธอ เห็น ฉัน ไหม ใน แถว"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"ประตู ปิด ไว้ ฉัน รู้"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"แม่ แกะ ผ่าน มา "นี่ เธอ จะ ไป เที่ยว งาน เทศกาล กับ ฉัน ไหม" มัน ถาม แม่ ไก่"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ หมู เดิน ผ่าน มา "นี่ เธอ จะ ไป เที่ยว งาน เทศกาล กับ ฉัน ไหม" มัน ถาม แม่ ไก่"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ วัว เดิน ผ่าน มา " นี่ เธอ จะ ไป เที่ยว งาน เทศกาล กับ ฉัน ไหม " มัน ถาม แม่ ไก่"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ ไก่ รอ และ รอ " เมื่อ ไห ร่นะฉัน จะ ได้ เห็น ลูกไก่ ตัว น้อย ของ ฉัน " มัน สงสัย"
แม่ไก่กกไข่
"ดู ทาง นี้ เจ้า สัตว์ ทั้งหลาย! ฉัน เป็น มนุษย์ โลก และ รอบรู้ ไป ทุก เรื่อง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"นี่ คือ ลูก ตาขอ ง ฉัน ทำให้ ฉัน เห็น ได้ ทุก อย่าง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"เชอะ! งั้น ดู ที่ จมูก ของ ฉัน สิ ฉัน ใช้ จมูก สูด หายใจ"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"งั้น นี่ ดู ที่ ฟัน ของ ฉัน ฉัน ใช้ กัด และ เคี้ยว ทุก อย่าง เลย"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"งั้น ฟัง ทาง นี้! ฉัน น่ะฟังได้ ไกล โพ้น เพราะ หู ทั้ง สอง ข้าง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"แล้วด้วย เท้า ของ ฉัน ฉัน ทั้ง เดิน ทั้ง วิ่ง และ เต้น ได้ ด้วย"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"ผม ฉัน ถัก เปีย ได้ ด้วย นะ"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"งั้น ดู นี่! มือ ฉัน ทำได้ เยอะแยะ ไป หมด!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"เห็นมั๊ยล่ะ ก็ บอก แล้ว ฉัน น่ะเจ๋งที่สุด! ฉัน รู้ ทุก อย่าง!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"เชอะ … พวก เธอ เคย ได้ยิน เวลา ที่ แม่ ฉัน โมโห รึยัง หรอก?"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"พวก เธอน่ะ เป็น แค่ สัตว์ ธรรมดา ๆ ฉัน รู้ หรอก"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"คง ยัง งั้น ก็ ดู น้อง ชาย ของ ฉัน สิ!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"นี่ คือ บ้าน ของ ฉัน แม่ พ่อ และ ชี น่า ก็ อาศัย อยู่ ที่ นี่"
เจ้าแมวสะอาด
"เก้าอี้ ที่ ดี ที่สุด ใน บ้าน เป็น ของ ฉัน แต่ นั่ง บน ตัก มัน ก็ดี กว่า ไม่ ใช่ หรือ?"
เจ้าแมวสะอาด
"ชี น่า เป็น เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ ฉัน ฉัน รอ ชี น่า กลับ มา จาก โรงเรียน"
เจ้าแมวสะอาด
"ฉัน ทำให้ ตัว ของ ฉัน ให้ สะอาด โดย ไม่ ต้อง ใช้ น้ำ ฉัน ไม่ ต้อง อาบ น้ำ เหมือน อย่าง ท อม มี่"
เจ้าแมวสะอาด
"ชูวส์... อย่า บอก ใคร นะ ว่า ฉัน แอบ อยู่ ตรง นี้ 1 … 2 … 3 จ๊ะเอ๋!"
เจ้าแมวสะอาด
"แม่ ดุ ฉัน เวลา ฉัน เอา ของ อร่อย มา จาก สวน"
เจ้าแมวสะอาด
"ฉัน ปีน ต้นไม้ ได้ ฉัน กระโดด ได้ ฉัน รู้ ทาง ลัด ที่ นี่ ทั้งหมด"
เจ้าแมวสะอาด
"ซันจู อาศัย อยู่ ใกล้ ๆ บ้าน เรา เขา ชอบ แหย่ ฉัน เขา ทำให้ ฉัน โกรธ มาก"
เจ้าแมวสะอาด
"บาง ครั้ง เพื่อน ๆ ของ ฉัน ชอบ ร้อง เสียง ดัง ตอน กลางคืน ใน ตอน นั้น ฉัน ก็ นอน อย่าง เงียบ ๆ"
เจ้าแมวสะอาด
"ครอบครัว ของ ฉัน มี พ่อ และ แม่"
ครอบครัวกลมเกลียว
"มี น้อง สาว และ ตัว ฉัน เอง"
ครอบครัวกลมเกลียว
"พ่อ ของ ฉัน ทำ งาน ใน สวน"
ครอบครัวกลมเกลียว
"แม่ ของ ฉัน ทำ อาหาร ใน ครัว"
ครอบครัวกลมเกลียว
"พี่ ชาย ของ ฉัน เก็บ ขยะ"
ครอบครัวกลมเกลียว
"พี่ สาว ของ ฉัน นึ่ง ข้าว เหนียว"
ครอบครัวกลมเกลียว
"น้อง สาว ของ ฉัน กวาด บ้าน"
ครอบครัวกลมเกลียว
"ส่วน ฉัน ให้ อาหาร หมู"
ครอบครัวกลมเกลียว
"ครอบครัว ของ ฉัน อยู่ ร่วม กัน อย่าง มี ความ สุข"
ครอบครัวกลมเกลียว
"“เธอ นั่ง ลง ฉัน จะ กระโดด บิน มา ลง ที่ หลัง เธอ” โชทูบอก"
เวลาเล่นสนุก
"“ว้า ว!” โกลูหัวเราะ แล้ว ก็ บอก ว่า “ที นี่ ตาขอ ง ฉัน บ้าง ล่ะ เธอ นั่ง ลง"
เวลาเล่นสนุก
"และ ฉัน จะ กระโดด มา ลง หลัง เธอ มั่ง”"
เวลาเล่นสนุก
"“ใช่ แล้ว, ฉัน นี่แหละ”"
เวลาเล่นสนุก
"เวลา ที่ ฉัน มีค วาม สุข เธอ ก็ จะ มีค วาม สุข ด้วย"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"เวลา ที่ ฉัน ร้องไห้ เธอ ร้องไห้ ด้วย"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"แต่ ฉัน ไม่ ได้ยิน เสียง เธอ เพื่อน ของ ฉัน อยู่ ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"“ออก มา เถอะ,” ฉัน บอก เพื่อน ของ ฉัน “เรา จะ เล่น กัน” แต่ เธอ ก็ ไม่ ออก มา"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"ฉัน ไม่ มีค วาม สุข ฉัน จึง เข้า นอน"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"เธอ ออก มา จาก กระจก ใน ตอน ที่ ฉัน หลับ! แล้ว เรา ก็ เล่น ด้วย กัน อย่าง สนุก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"เวลา ที่ ฉัน คุย กับ เธอ เธอ ก็ คุย กับ ฉัน"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"ใน ตอน เช้า เพื่อน ของ ฉัน ก็ กลับ เข้า ไป ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"ถึง เวลา ของ ฉัน ขว้าง ลูก แล้ว นะ. นั่น ไง... เธอ แพ้ แล้ว!!"
วันนี้ฉันเป็น...
"ตึ๊งฉึ่งง งง ง!!!! ไม้ กลอง ของ ฉัน เคลื่อนที่ ไป มา เร็ว มาก เลยหล่ะ แม้ กระทั่ง เธอ เอง อาจ จะ ไม่ สามารถ มอง เห็น มัน ได้ ทัน"
วันนี้ฉันเป็น...
"วัน นี้ ฉัน เป็น มา แล้ว หลาย อย่าง"
วันนี้ฉันเป็น...
"พรุ่งนี้ ฉัน จะ เป็น อะไร บ้าง ดี นะ?"
วันนี้ฉันเป็น...
"“นี่ คือ ท่า จีบ คว่ำ” “ทำ ตาม ฉัน นะ”"
มาฟ้อนรำกันเถอะ
"คำ เพ็ง ตอบ ว่า “มี สิ นี่ คือ ท่า ตั้ง วง กลาง ทำ ตาม ฉัน นะ”"
มาฟ้อนรำกันเถอะ
"“ส่วน ฉัน เป็น สี เหลือง” ผึ้ง น้อย บอก"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"“ฉัน ผสม สี แดง กับ สี เหลือง” ด้วง กว่าง บอก “ได้ ออก มา เป็น สี ส้ม ตอน นี้ ฉัน เป็น สี ส้ม แล้ว”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"“ส่วน ฉัน ผสม สี ฟ้า กับ สี เหลือง” ตั๊กแตน พูด บ้าง “ได้ เป็น สี เขียว ตอน นี้ ฉัน เป็น สี เขียว แล้ว”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"“ฉัน ผสม สี แดง กับ สี ฟ้า” ผีเสื้อ ทำ บ้าง “ออก มา เป็น สี ม่วง ฉัน กลาย เป็น สี ม่วง แล้ว”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"“โอ้โฮ! ฉัน มี ตั้ง เจ็ด สี แน่ะ” หนอน ผีเสื้อ ดีใจ"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"ทันใด นั้น เอง มี ขวด พลาสติก ขวด หนึ่ง ลอย ผ่าน มา โจ๊ก โจ๊ก คิด ออก แล้ว " ฉัน จะ ใช้ ขวด นี้ สร้าง เรือ ลอย ข้าม แม่น้ำ ไป""
กบแสนฉลาด
"ขวด พลาสติก ใช้ เป็น เรือ ได้ ดี เยี่ยม แต่ แล้ว กลับ มี ปลา ฝูง หนึ่ง มา ล้อม โจ๊ก โจ๊ก ไว้ " นาย จะ ไป ไหน เจ้า กบ " ปลา ตัว ใหญ่ ที่สุด ถาม " ได้ โปรด อย่า กิน ฉัน เลย " โจ๊ก โจ๊ก อ้อนวอน " แม่ ฉัน ป่วย ฉัน จะ ไป หา ยา มา ให้ แม่ " พวก ปลา สงสาร โจ๊ก โจ๊ก จึง ช่วย ดัน เรือ ให้ แล่น ไป ใน ทิศทาง ที่ ถูก ต้อง"
กบแสนฉลาด
"ใน ที่สุด โจ๊ก โจ๊ก ก็ ขึ้น มา ถึง บน เขา ตรง จุด ที่ ใบไม้ วิเศษ เติบโต งอกงาม ใบไม้ เหล่า นี้ ใช้ ทำ ยา รักษา แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ได้ " ไชโย ฉัน ทำได้ แล้ว " โจ๊ก โจ๊ก ร้อง ตะโกน อย่าง ดีใจ"
กบแสนฉลาด
"เมื่อ พร้อม จะ กลับ บ้าน โจ๊ก โจ๊ก ก็ มีค วาม คิด ดี ๆ ขึ้น มา " ถุง พลาสติก ที่ ลอย อยู่ พวก นั้น จะ พา ฉัน กลับ บ้าน ได้""
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก หล่น ตุ้บ ลง บน หลัง ช้าง ตัว หนึ่ง เจ้า ช้าง ตกใจ มาก" อะไร อยู่ บน หลัง ฉันน่ะ" " ฉัน เอง ฉัน เป็น กบ ชื่อ โจ๊ก โจ๊ก ฉัน พยายาม หา ทาง กลับ บ้าน อยู่น่ะ จะ ได้ เอา ยา ไป ให้ แม่ ที่ ป่วย เธอ ช่วย ฉัน หน่อย ได้ ไหม""
กบแสนฉลาด
"ช้าง ช่วย โยน สุด แรง ส่ง โจ๊ก โจ๊ก ขึ้น ไป กลาง อากาศ " เย้ ฉัน ไป ละ นะ " โจ๊ก โจ๊ก ร้อง ตะโกน ตอน นั้น เอง เหยี่ยว หิว โซ ตัว หนึ่ง บิน ผ่าน มา เห็น โจ๊ก โจ๊ก เข้า"
กบแสนฉลาด
""จับ ได้ ละ เจ้า กบ" เหยี่ยว บอก "อย่า กิน ฉัน เลย" โจ๊ก โจ๊ก ขอร้อง "ฉัน ต้อง เอา ยา นี้ ไป ให้ แม่ แม่ ฉัน ป่วย หนัก" "ก็ได้ ฉัน จะ ช่วย นาย" เหยี่ยว ยอม ตกลง "ยัง ไงนายก็ผอม เกิน จะ กิน อิ่ม หนึ่ง มื้อ อยู่ ดี" ว่า แล้ว เหยี่ยว ก็ บิน พา โจ๊ก โจ๊ก ไป ส่ง ถึง บ้าน"
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก ไม่ กังวล อีก แล้ว ว่า กบ ตัว อื่น จะ มอง มัน ยังไง เพราะ รู้ ว่า ตัว เอง แตก ต่าง ใน ทาง ที่ ดี โจ๊ก โจ๊ก ช่วยเหลือ คน อื่น และ ประดิษฐ์ สิ่งของเจ๋ง ๆ ได้ "ฉัน ยัง คิด อะไร ใหม่ ๆ ได้ อีก เพียบ เลย พวก เธอ คอย ดู นะ ว่า ฉัน จะ สร้าง อะไร อีก""
กบแสนฉลาด
"ถ้า ฉัน คือ นก แต่ ทำไม ฉัน ถึง บิน ไม่ ได้ ทำไม ฉัน ถึง ไม่ มี ปีก เหมือน นก ตัว อื่น เจ้า นกยูง คิด"
ขนหางของเจ้านกยูง
"“อา ม้า ที่ นี่ ที่ไหน คะ” ฉัน ถาม"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“โอ้โฮ หน้าต่าง พวก นี้ ใหญ่ จัง เลย” ฉัน บอก"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“เจ้า ตุ๊กตา ตัว น้อย แสน น่า รัก เธอ อยู่ ไหน เอ่ย” ฉัน เรียก หา ตุ๊กตา"
พบกันเป็นครั้งแรก
"ฉัน เห็น เด็กหญิง คน หนึ่ง เธอ หลบ อยู่ ข้าง หลัง เจ้าของ บ้าน พลาง มอง มา ที่ ฉัน ฉัน อยาก คุย กับ เธอ จัง"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“เธอ ชอบ กิน อะไร เห รอ” ฉัน ถาม “เธอ ชื่อ อะไร”"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“โอ้! ลัก กี้!” ฉัน กล่าว"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“ทำไม เธอ ไม่ ยอม พูด อะไร เลย นะ” ฉัน นึก สงสัย"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“เย้!” ฉัน ถือ ตุ๊กตา พลาง กระโดด โลดเต้น อย่าง มีค วาม สุข"
พบกันเป็นครั้งแรก
"ลัก กี้ กับ ฉัน กระโดด โลดเต้น ไป ด้วย กัน อย่าง มีค วาม สุข"
พบกันเป็นครั้งแรก
""ตาม ฉัน มา สิ "ผีเสื้อ ชวน"
พิกกี้ อยากจะบิน
""แต่ ฉัน ไม่ มี ปีก ฉัน บิน ไม่ ได้""
พิกกี้ อยากจะบิน
""ฉัน รู้ แล้ว ฉัน จะ ใช้ใบ ปาล์ม"
พิกกี้ อยากจะบิน
""เหมือนว่า ฉัน ยัง บิน ไม่ ได้ นะ""
พิกกี้ อยากจะบิน
""ขอ ฉัน ลอง อีก สัก ครั้ง""
พิกกี้ อยากจะบิน
""ดู สิ ฉัน บิน ได้""
พิกกี้ อยากจะบิน
""โอ้ ไม่ นะ ทำไม ฉัน ร่วง ลง มาหล่ะ ฉัน ไม่ มี ปีก เหมือนกับ เธอ ดังนั้น ฉัน ควร จะ ดีใจ ที่ บิน ไม่ ได้ นะ""
พิกกี้ อยากจะบิน
"บี น่า เข้า มา ใน ห้อง เรียน เดี่ยว ก่อน นะ นี่ ไม่ ใช่ เพื่อน เพื่อน ฉัน นี่!"
แย่เเล้ว!
""คุณ เป็น แม่ ของ ฉัน หรือ เปล่า คะ" ลูก นก ถาม อีกา "กา! กา! ฉัน ไม่ ใช่ แม่ เธอ นะ" อีกา ตอบ"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
""คุณ เป็น แม่ ของ ฉัน ใช่ ไหม คะ" ลูก นก ถาม แม่ ไก่ "กุ๊ก กุ๊ก! ไม่ ใช่ จ้ะ" แม่ ไก่ ตอบ"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
""คุณ เป็น แม่ ของ ฉัน หรือ เปล่า คะ" ลูก นก ถาม เป็ด "ก๊าบ! ก๊าบ! ไม่ ใช่ จ้ะ" เป็ด ตอบ"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"และ แล้ว ทันใด ก็ หัน ไป เจอ เจ้า เขียว ฉัน เผลอ ทําเธอหล่นพื้น"
เจ้าเขียวไปไหน
""ฉัน ไม่ ชอบ ผิว ของ ฉัน มาก มาก เลย"กิ้งก่า บ่น กับ ตัว เอง"ต้อง ทำ ยัง ไงถึง จะ มี ผิว เรียบ ลื่น แบบ สอง ตัว นั้น ได้ นะ""
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"พวก ดวง ดาว ดู สนุก กัน มาก เลย แต่ ฉัน กลับ ต้อง อยู่ โดดเดี่ยว ดวง เดียว พระ จันทร์ คิด"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดวง ดาว จะ เล่น กับ ฉัน ไหม นะ ฉัน แตก ต่าง จาก พวก เขา มาก เลย เอา เถอะ ลอง ถาม ดูก่อน ละ กัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดูเหมือน พวก ดวง ดาว จะ เล่น กัน อยู่ และ ไม่ ได้ สังเกต เห็น ฉัน เลย กลับ ไป ล้าง รอย พวก นี้ ออก ก่อน แล้วกัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดวง จันทร์ ยิ้ม อย่าง เขิน อาย "สวัสดี ฉัน ขอ เล่น ด้วย ได้ ไหม""
ดวงจันทร์ขี้อาย
""ไม่ นะ ฉัน ว่า มัน คือ รูป พวก เรา" ดวง ดาว อีก ดวง บอก "แต่ ฉัน ว่า มัน เหมือน กระต่าย นะ" ดาว ดวง ที่ สาม พูด แทรก "ดวง จันทร์ บอก เรา หน่อย เถอะ นาย วาด รูป อะไร""
ดวงจันทร์ขี้อาย
"นักเรียน เริ่ม ช่วย กัน คิด หัวข้อ ทันที "ฉัน จะ ทำ หัวข้อ ว่า ทำไม เรา ไม่ ควร ใส่ ชุด นักเรียน" นักเรียน คน หนึ่ง พูด ส่วน อีก คน บอก ว่า "ส่วน ฉัน จะ ทำ หัวข้อ ทำไม เรา ควร ต้อง ดื่ม นม ช็อกโกแลต ทุก วัน""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"อัญชัน อยาก ให้ ตัว เอง เป็น คน คิด หัวข้อ นั้น ได้ ชบา พูด ต่อ "ตอน แรก ฉัน กังวล นะ เพราะ ไม่ มี กล้อง ถ่ายรูป แต่ แม่ บอก ว่า เรื่อง ที่ จะ นำ เสนอ สำคัญ กว่า อุปกรณ์ ฉัน เลย จะ ใช้ กล้อง มือ ถือ ของ แม่น่ะ" อัญชัน ยัง ไม่ ได้ นึกถึง การ ถ่าย วิดีโอ ด้วย ซ้ำ เธอ ต้อง รีบ คิด หัวข้อ ให้ ได้ แล้ว"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เมื่อ คืน ฉัน กับ พ่อ ช่วย กัน วาง แผน ทำ วิดีโอ ไว้ หมด แล้ว ละ" สงกรานต์ เล่า ต่อ "เรา จด ราย ละเอียด กัน ว่า แต่ละ ตอน จะ ไป ถ่าย ที่ไหน และ ถ่าย อะไร บ้าง ฉัน จะ เริ่ม ทำ วัน นี้ แหละ" ไม่ นะ! อัญชัน ยัง ไม่ คิด เรื่อง ขั้น ตอน การ ถ่าย ทำ เลย เธอ ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เสีย ด้วย ซ้ำ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เด็กชาย เห็น ว่าว ลอย ไป จึง ปรี่ เข้า มา หา ธิดา "เธอ ทำ อะไร กับ ว่าว ฉันน่ะ ฉัน อยาก ได้ ว่าว คืน" "ฉัน ขอโทษ นะ" ธิดา ตอบ "ฉัน ไม่ ได้ ตั้งใจ" "ฉัน ชื่อ ดารา นะ เธอ จะ ไป ตาม หา ว่าว กับ ฉัน ไหม" เด็กชาย ถาม"
แสงเล็กๆ
""ทำไม เธอ ไม่ ซื้อ ว่าว ตัว ใหม่ ล่ะ" ธิดา ถาม "เพราะว่า ว ตัว นี้ ฉัน กับ คุณ ปู่ ช่วย กัน ทำ น่ะซิ""
แสงเล็กๆ
"มือ ของ ฉัน ควาน สะเปะสะปะ ไป เด็ด มะม่วง"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"แค่ ชิม คำ เดียว ทำเอา ฉัน น้ำลายหก!"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"มะม่วง หมด แล้ว ฉัน กิน มัน เร็ว มาก"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
""คุณ ตา ผู้วิเศษ ช่วย ทำให้ ฉัน สวย งาม ด้วย เถอะ" นก หัวขวาน พูด"
นกหลากสี
""มา นี่ สิ ฉัน จะ ทาสี ให้ เจ้า สวย งาม" คุณ ตา ผู้วิเศษ บอก"
นกหลากสี
""นี่ เป็น ดอกไม้ ที่ ฉัน ชอบ มาก" นก น้อย บอก กับ คุณ ตา ผู้วิเศษ "ท่าน จะ ช่วย ทาสี ฉัน ให้ ฉัน มี สี เหมือน ดอกไม้ นี้ ได้ หรือ เปล่า""
นกหลากสี
"นก น้อย สี เหลือง บิน ไป หาน ก หัวขวาน และ พูด ว่า "นก หัวขวาน ดู สิ ว่า ฉัน สวย งาม แค่ ไหน""
นกหลากสี
""ไม่ ไม่ นะ ฉัน ว่า ฉัน สวย กว่า เธอ" นก หัวขวาน เถียง"
นกหลากสี
""มา นี่ สิ ฉัน จะ ทาสี เขียว ให้ พวก เจ้า" คุณ ตา ผู้วิเศษ เสนอ"
นกหลากสี
"เธอ คิด ว่า "สี ม่วง นี่ เข้า กับ ฉัน ดี จัง""
นกหลากสี
"เจ้า กบ เอา มือ ทาบ อก แล้ว บอก ตัว เอง ว่า "ฉัน ไม่ กลัว สัก หน่อย ฉัน ทำได้ แน่นอน!""
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"แล้ว ฉัน จะ อ่าน ให้ ใคร ฟัง ดี ล่ะ"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"น้อง สาว ของ ฉัน นอน หลับ อยู่"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"แล้ว ฉัน จะ อ่าน ให้ ใคร ฟัง ดี ล่ะ"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"แม่ กับ ยาย ของ ฉัน ก็ ยุ่ง กัน อยู่"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"แล้ว ฉัน จะ อ่าน ให้ ใคร ฟัง ดี ล่ะ"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"พ่อ กับ ตาขอ ง ฉัน ก็ ยุ่ง อยู่ เหมือน กัน"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"แล้ว ฉัน จะ อ่าน ให้ ใคร ฟัง ดี ล่ะ"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
"อ๋อ ฉัน อ่าน ให้ ตัว ฉัน ฟัง ก็ได้ นี่ นา"
ฉันชอบอ่านหนังสือ
""ก็ ฉัน ทั้ง แข็งแรง แถม ยัง เก่ง กว่า พวก นาย ด้วย "มัน อวด เบ่ง"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"ลูก หมู จ้วง พาย อย่าง รวดเร็ว มัน พาย พาย แล้ว ก็ พาย จน แซง หน้า เรือ เพื่อน เพื่อน ไป ทุก ลำ แล้ว มัน ก็ หัวเราะ เยาะ " เห็น ไหม ฉัน พาย เก่ง กว่า พวก นาย " ลูก หมู อวด เบ่ง"
ลูกหมูจอมเบ่ง
""ช่วย ฉัน ด้วย ฉัน เหนื่อย ฉัน พาย กลับ ฝั่ง ไม่ ได้""
ลูกหมูจอมเบ่ง
""ช่วย ด้วย! ฉัน อยาก กลับ บ้าน!""
ลูกหมูจอมเบ่ง
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา หนึ่ง ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สอง ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สาม ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สี่ ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา ห้า ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา หก ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา เจ็ด ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา แปด ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา เก้า ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"ป้า ของ ฉัน ขาย ปลา สิบ ตัว"
ป้าของฉันขายปลา
"“กิน ฉัน สิ” บะหมี่ จอม แสบ พูด"
บะหมี่จอมแสบ
"“กิน ฉัน สิ” บะหมี่ จอม แสบ พูด"
บะหมี่จอมแสบ
"“กิน ฉัน สิ” บะหมี่ จอม แสบ บอก"
บะหมี่จอมแสบ
"“กิน ฉัน เถอะ นะ ฉัน ขอร้อง” บะหมี่ จอม ซน พูด"
บะหมี่จอมแสบ
""ฮือ ฉัน หลง ทาง"ผึ้ง น้อย ร้องไห้"ฉัน หา ทาง กลับ บ้าน ไม่ เจอ"ผึ้ง น้อย บอก"คุณ ช้าง ช่วย ฉัน ที ได้ ไหม""
ผึ้งกับช้าง
""ขอบคุณ ที่ ช่วย ฉัน นะ คุณ ช้าง""
ผึ้งกับช้าง
"เจ้า งู ตอบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน โพรง นี้ ไม่ เคย เห็น ต้น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า เสือ ตอบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน ป่า ใหญ่ ไม่ เคย เห็น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า ปลาต อบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน น้ำ ไม่ เคย เห็น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า นก กระยาง ตอบ ว่า" มี สิ แถว ลำธาร มี ต้น กล้วย เยอะแยะ เลย ฉัน เห็น มัน ประจำ เวลา บิน ผ่าน ไป มา""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เรื่องราว ของ ฉัน มี อยู่ ว่า"
อะชีล่า
"คุณ แม่ อุ้มท้อง น้อง ของ ฉัน ฉัน ดีใจ มาก และ อยาก จะ เล่น ปีน ต้นไม้ เล่น เก็บความ ลับ เล่น แต่งตัว และ ขี่ จักรยาน กับ น้อง เร็ว เร็ว"
อะชีล่า
"ฉัน คอย ดูแล คุณ แม่ ที่ บ้าน เอา น้ำ ให้ ดื่ม ปิด ผ้า ม่าน ปิด ไฟ ห้อง นอน และ บอก คุณ แม่ ว่า ไม่ ต้อง อ่าน นิทาน ให้ ฉัน ฟัง ก่อน นอน เพราะ เห็น คุณ แม่ เหนื่อย"
อะชีล่า
"วัน หนึ่ง ฉัน ก็ พูด กับ คุณ แม่ ว่า" ระวัง นะ คะ คุณ แม่ จะ เป็น ยังไงคะ ถ้า น้อง คลอด ออก มา แล้ว น้อง บาดเจ็บ""
อะชีล่า
"ฉัน ตื่นเต้น มาก ที่ ฉัน กำลัง จะ มี น้อง แต่ ก็ ไม่ รู้ จะ บอก เพื่อน เพื่อน ยังไง"
อะชีล่า
"คุณ พ่อ ให้ ฉัน นั่ง บน ตัก และ พูด ว่า" รู้ ไหม มายา ถ้า น้อง เป็น ผู้หญิง คง หน้าตา เหมือน หนู แต่ ถ้า น้อง เป็น ผู้ชาย คง หน้าตา เหมือน นิ โก้ ลูกพี่ลูกน้อง ของ หนู จ้ะ""
อะชีล่า
"สุดท้าย แล้ว ฉัน ก็ เล่า ความ ลับ ให้ เพื่อน เพื่อน ที่ โรงเรียน ฟัง ว่า กำลัง จะ มี น้อง สาว พวก เขา ดีใจ มาก และ ถาม ว่า ฉัน ตั้ง ชื่อ ให้ น้อง หรือ ยัง แต่ คุณ ครู ก็ ถาม ว่า" มายา หนู แน่ใจ เห รอ จ้ะ ว่า น้อง จะ เป็น ผู้หญิง""
อะชีล่า
"คุณ แม่ บอก ฉัน ที่ บ้าน ว่า" มายา จ๊ะ เรา ตั้ง ชื่อ น้อง ไว้ สอง ชื่อ นะ ชื่อ ผู้หญิง หนึ่ง ชื่อ และ ชื่อ ผู้ชาย หนึ่ง ชื่อ เรา ยัง ไม่ รู้ ว่า หนู จะ ได้ น้อง ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย จ้ะ" ฉัน จึง ตอบ ว่า" ไม่ ค่ะ คุณ แม่ หนู จะ ต้อง ได้ น้อง ผู้หญิง ค่ะ เรา จะ เล่น ปีน ต้นไม้ เล่น เก็บความ ลับ เล่น แต่งตัว และ ขี่ จักรยาน ด้วย กัน ค่ะ""
อะชีล่า
"ฉัน เล่า ให้ เพื่อน เพื่อน ที่ โรงเรียน ฟัง ว่า ฉัน ตั้ง ชื่อ ให้ น้อง สาว แล้ว ว่า อะชีล่า เพื่อน เพื่อน พูด ว่า" อะชีล่า เห รอ ชื่อ เพราะ จัง""
อะชีล่า
"และ แล้ว คุณ แม่ ก็ ไป คลอด น้อง ที่ โรง พยาบาล ฉัน อยาก เห็น หน้า น้อง เร็ว เร็ว แต่ เมื่อ ไป ถึง โรง พยาบาล คุณ พ่อ ดึง ฉัน มาบ อก ว่า" น้อง ไม่ ได้ เป็น ผู้หญิง นะ มายา""
อะชีล่า
"ฉัน มอง ไป ที่ น้อง ชาย รู้สึก ไม่ ชอบ เขา เลย วัน นั้น ฉัน โกรธ และ เศร้า มาก ฉัน จะ รัก เด็ก ผู้ชาย ได้ อย่างไร"
อะชีล่า
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน คุณ พ่อ กอด ฉัน นาน มาก จน ฉัน ผล็อย หลับใน อ้อม แขน ของ คุณ พ่อ"
อะชีล่า
"เช้า วัน รุ่ง ขึ้น ฉัน ตื่น แต่ เช้า และ พูด กับ คุณ พ่อ พลาง สะอื้น ว่า" คุณ พ่อ คะ หนู อยาก ได้ น้อง สาว ชื่อ อะชีล่า เรา จะ เล่น ปีน ต้นไม้ เล่น เก็บความ ลับ เล่น แต่งตัว และ ขี่ จักรยาน ด้วย กัน ค่ะ""
อะชีล่า
"เมื่อ ฉัน ไป โรงเรียน ใน วัน รุ่ง ขึ้น ทุก คน ถาม ถึง น้อง สาว ของ ฉัน ฉัน ร้องไห้ และ บอก พวก เขา ว่า ฉัน ได้ น้อง ชาย ไม่ ใช่ น้อง สาว ฉัน บอก คุณ ครู ว่า ฉัน ไม่ รัก น้อง ชาย เลย"
อะชีล่า
"มีค น ยกมือ สี่ คน และ ไอ ร่า เพื่อน ของ ฉัน พูด ว่า" หนู รัก น้อง ชาย ของ หนู เพราะ กอด เขา แล้ว อบอุ่น ที่สุด ใน โลก เลย ค่ะ""
อะชีล่า
""น้อง ชาย ของ ฉัน ไม่ กอด ฉัน นี่ นา "ฉัน พูด"
อะชีล่า
"คุณ แม่ เดิน เข้า เข้า มา ใน ห้อง อย่าง เงียบ เงียบ มอง ดู เรา สอง พี่น้อง พัก หนึ่ง จาก นั้น ก็ อุ้ม น้อง ชาย วาง ลง บน ตัก ของ ฉัน น้อง ชาย มอง หน้า ฉัน และ ขยับ ริมฝีปาก เขา กำลัง ยิ้ม ให้ ฉัน หรือ เปล่า นะ"
อะชีล่า
"โน อาห์ไป หา สล อธ เป็น ตัว แรก" เฮ้ สล อธ เธอ มี สี วาด รูป สี ฟ้า บ้าง ไหม? ฉัน กำลัง จะ วาด รูป ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้ ล่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ บีเวอร์ ฉัน จะ วาด ภาพ ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้น่ะ ฉัน ขอยืม สี วาด รูป สี ฟ้า หน่อย ได้ ไหม?""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ เพื่อน ยินดี ที่ ได้ รู้จัก นะ เธอ พอ จะ มี สี วาด รูป สี ฟ้า บ้าง ไหม? ฉัน กำลัง จะ วาด รูป ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้น่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ เรนเดียร์ ไม่ ได้ พบ กัน นาน เลย นะ! ฉัน มา เพื่อ ขอยืม สี วาด รูป สี ฟ้าน่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""ไม่ ไม่ ฉัน อยาก ได้ แค่ สี ฟ้า เท่านั้น""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"วัน ถัด มา ลา ร่า นำ เก้าอี้ ตัว หนึ่ง มา ตั้ง ไว้ ที่ กลาง สนาม และ ประกาศ เสียง ดัง ว่า" ฉัน จะ มา เล่า นิทาน ที่ นี่ ทุก วัน หลัง เลิก เรียน ถ้า ใคร อยาก มา ฟัง ละ ก็ คิด ค่า ฟัง แค่ 50 บาท ค่ะ""
เรื่องของลาร่า
""ใช่ แล้ว ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ ฉัน ยัง ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ก็ได้ ถ้า อย่าง นั้น ฉัน จะ กระโดด ขึ้น ไป ด้วย นะ""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ เลย ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เจ้า หนู ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ของ ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ เลย ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""แย่ แล้ว บ้าน ฉัน อยู่ ที่ไหน นี่? "เต่า ถอน หายใจ"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""อ๋อ บ้าน ฉัน อยู่ ที่ นี่เอง!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ว่าไงนะ? ฉัน พูด ว่า " ไม้ สี ฟัน? " ใช่ ไหม? ไม่ ผิด หรอก"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"แล้ว อีก อย่าง ที่ ฉัน พูด คือ อะไร นะ?" ยา สี ฟัน แบบ เป็น ขวด?""
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"“ฉัน เจ็บ ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้ แน่ แน่”"
ฉันจะช่วยเธอ
"“กรุณา ช่วย ฉัน ที”"
ฉันจะช่วยเธอ
"“ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้”"
ฉันจะช่วยเธอ
"แต่ เจ้า คางคก ม้อด ยัง คง อยาก รู้ อยาก เห็น " ฉัน จะ ต้อง ออก ไป ค้น หา ฉัน จะ ต้อง ออก จาก ป่า " คางคก ม้อด พูด"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"เธอ ได้ยิน เสียง เครื่องบิน ม้อด จึง มอง ขึ้น ไป บน ท้อง ฟ้า " อะไร อยู่ บน นั้น นะ? " เธอ ถาม " ฉัน สงสัย ว่า ก้อน เมฆ จะ คุย กัน ไหม นะ " แต่ ก็ ไม่ มี ใคร ตอบ เธอ"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
""สวัสดี ฉัน กำลัง เดินทาง ไป ผจญ ภัย ยัง ดิน แดน ที่ แห้งผาก เธอ จะ บอก อะไร ฉัน ได้ บ้าง ไหม? "ม้อด ถาม"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ช่าง เป็น ประสบการณ์ ที่ เหลือเชื่อ! ฉัน แทบ อดใจ รอ การ ดำ น้ำ ครั้ง หน้า ไม่ ไหว แล้ว!"
ดำน้ำ!
"บอ ดัง วิ่ง ออก ไป ที่ สวน และ ชวน เพื่อน เก็บ เชอ ร์รี่ สี แดง สด ท่าทาง หวาน หอม “จะ เก็บ เร็ว ขึ้น ไหม นะ ถ้า ฉัน ปีน ขึ้น ไป เก็บ” บอ ดัง พูด แล้ว จึง ถอด รองเท้า แตะ ปีน ต้นไม้ “ปีน ขึ้น ไป ให้ ถึง กิ่ง โน้น เลย มี เชอ ร์รี่ อยู่ เยอะ เลย นะ!” เนเน่ตะโกน"
บอดังหุงข้าว
"“อ๊า ปล่อย ฉัน ไป เถอะ นะ! อย่า กิน ฉัน เลย!”"
เราจับมือกัน
"“เมื่อ วาน ก็ เฉอะแฉะ วัน นี้ ก็ เปียก ชื้น แล้ว วัน พรุ่งนี้ ก็ คง จะ ชื้น แฉะ เป็น แบบ นี้ วน ไป เรื่อย เรื่อย” พร อม คิด “ฉัน เกลียด ที่ นี่! ฉัน อยาก จะ อาศัย อยู่ ใน ที่ ที่ สะอาด พื้นที่ กว้างขวาง เหมือนกับ เจ้า วงกลม สี ฟ้า นั่น!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"แต่ พร อม กลับ สงสัย มาก กว่า จะ หงุดหงิด “เดี๋ยวก่อน นะ ฉัน ใช้ ก้อน ดิน พวก นี้ เป็น บันได ได้ นี่ นา!” เขา อุทาน “ตอน นี้ ฉัน ก็ สามารถ ขึ้น ไป ที่ วงกลม สี น้ำเงิน ได้ แล้ว!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ฉัน เห็น เจ้า วงกลม สี ฟ้า นั่น อย่าง ชัดเจน” พร อม ถอน ใจ “ทำไม พวก เขา ถึง บอก ว่า ฉัน ไม่ มี ทาง ไป ถึงที่ นั่น ได้ ล่ะ? ฉัน จะ ไป ที่ วงกลม สี น้ำเงิน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ขณะ ที่ เขา ปีน บันได ขึ้น ไป ก็ มีเสียง เล็ก เล็ก ร้อง ขึ้น มา “โอ๊ย ฉัน เจ็บ นะ! เท้า นายน่ะ!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“มอง ลง มา ข้าง ล่าง สิ!” เสียง เล็ก เล็ก นั่น ร้อง ออก มา อีก ครั้ง เจ้า หนอน สี ส้ม โดน เท้า ของ พร อม เหยียบ อยู่ พร อม รีบ ยก เท้า ออก ทันที “โอ้ ฉัน ขอโทษ นะ” เขา บอก"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ค่อยดีขึ้น หน่อย” เจ้า หนอน พูด “สวัสดี! ฉัน ชื่อเรส”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“เอ่อ … สวัสดี ฉัน ชื่อ พร อม ฉัน มา จาก หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ อยู่ ข้าง ล่าง นั่นน่ะ”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“วงกลม สี น้ำเงิน งั้น เห รอ? ว้า ว มัน เยี่ยม มาก เลย! ฉัน ชอบ สี ของ ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม มา ตลอด เลย” เรสรำพัน"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“นาย คิด ว่า ฉัน ยอด เยี่ยม งั้น เห รอ?” พร อม ถาม"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“จริง เห รอ? ขอบคุณ นะเรส ไม่ เคย มี ใคร พูด แบบ นี้ กับ ฉัน มา ก่อน” พร อม บอก “แต่ นาย รู้ ไหม? จริง จริง แล้ว ฉัน รู้สึก กลัว นิดหน่อย นะ ฉัน จะ สามารถ ขึ้น ไป บน ฟ้า ได้ ไหม?”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ทำไม จะ ไม่ ได้ ล่ะ พร อม? ฉัน เชื่อ ใน ตัว นาย นะ” เรสบอก “ดวงตา ของ นายก ระ จ่าง เหมือน ท้อง ฟ้า นาย ทำได้! ฉัน จะ คอย ให้ กำลังใจ นาย จาก ตรง นี้ เอง!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"เสียง นั้น ดัง ขึ้น เรื่อย เรื่อย และ มีเสียง พูด ขึ้น ว่า “สวัสดี จ้ะ กบ น้อย ฉัน คือ มา ดามแฟม ทำไม ถึง ร้องไห้ ล่ะ จ๊ะ?”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“โอ้ ฉัน เข้าใจ แล้ว จ้ะ … คง จะ ยาก มาก สินะ จ๊ะ” มา ดาม แฟมกอด พร อม แน่น"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“โอ้ ไม่ นะ! ฉัน ไป ได้ ไกล แล้ว แต่ ตอน นี้ วงกลม กลับ ห่าง ไป กว่า เดิม เสีย อีก”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“เสียง ฉัน เอง พร อม ฉัน ร้องไห้ เพราะว่า อยาก ไป ที่ วงกลม บน ท้อง ฟ้า แต่ ฉัน ร่วง ลง มา ตอน ที่ พยายาม จะ ปีน ขึ้น ไป ตอน นี้ ฉัน ก็ คง จะ ไป ไม่ ถึง แล้ว”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“คุณ ครู ของ เรา สอน มา” เร็มดู บอก “ความ ฝัน ฉัน คือ การ ได้ เป็น ครู เหมือนกับ เธอ”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ฉัน คิด ว่า ตอน นี้ เธอ ก็ เป็น ครู ที่ เยี่ยม มาก แล้ว นะ” พร อม พูด พร้อม รอย ยิ้ม “เพราะว่า เธอ เพิ่ง จะ สอน ฉัน เกี่ยว กับ ความ ฝัน ยังไงล่ะ!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ใน ที่สุด ฉัน ก็ ทำ สำเร็จ แล้ว! ว้า ว! งั้นว งก ลม สี น้ำเงิน ก็ มีหน้า ตา เป็น แบบ นี้ นี่เอง”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ตอน นี้ ฉัน เข้าใจ แล้ว ว่า ไม่ ใช่ วงกลม ที่ ติด อยู่ บน ท้อง ฟ้า … แต่ เป็น พวก กบ ใน หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ต่างหาก ที่ ถูก ขัง อยู่ ที่ ก้น บ่อ น้ำ! ด้วย กำลังใจ ความ รัก และ ความ ตั้งใจ พวก เรา ทุก ตัว ก็ จะ สามารถ มี ชีวิต ที่ อิสระ ภาย ใต้ ท้อง ฟ้า ที่ สดใส กว้าง ไกล!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"พร อม รู้สึก ได้ ถึง เรี่ยวแรง ที่ ขา ของ เขา “นี่ เป็น เพียง จุด เริ่ม ต้น เท่านั้น!” เขา พูด กับ ตัว เอง “ตอน นี้ ฉัน จะ แบ่งปัน ความ รัก และ กำลังใจ ที่ ฉัน เคย ได้ รับ มา แก่ ทุก คน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
""ออก มา เถอะ จ้ะ! ฉัน ดู น่า กลัว ขนาด นั้น เลย เห รอ? "นิ ต้าถามและ หัวเราะ เด็กชาย"
ดวงดาวสีเขียว
"ผ่าน ไป ชั่ว ครู่ เขา ก็ ตอบ ว่า" ฉัน กำลัง ซึม ซับ พลังงาน จาก ดวง อาทิตย์""
ดวงดาวสีเขียว
"เด็กชาย จึง บอก กับ เธอ ว่า " ฉัน มา จาก ดาว ดวง อื่น ยาน อวกาศ ของ ฉัน พัง และ ฉัน ก็ ทำ ลูก บอล พลังงาน หาย ไป"
ดวงดาวสีเขียว
"เพราะ ลูก บอล นั่น จะ ช่วย ให้ ฉัน กลับ ดาว ได้""
ดวงดาวสีเขียว
""เธอ ไม่ มีชื่อ งั้น เห รอ? งั้น ถ้า ไม่ มี ฉัน ก็ จะ เรียก เธอ ว่า ' กรี น สตาร์ (ดวง ดาว สี เขียว) '! "นิ ตาบ อก"
ดวงดาวสีเขียว
""มัน เกือบ จะ มืด แล้ว และ พลังงาน ของ ฉัน ก็ ใกล้ จะ หมด เธอ ควร กลับ บ้าน ได้ แล้ว นะ "กรี น ส ตาร์พูด"
ดวงดาวสีเขียว
""โอ้! ฉัน เข้าใจ แล้ว! ลูก บอล พลังงาน จะ ปล่อย แสง ออก มา ใน เวลา กลางคืน นั่นเอง "นิ ต้าพูด"
ดวงดาวสีเขียว
""ลา ก่อน นะ นิต้า! เธอ เป็น เด็กหญิง ที่ กล้า หาญ และ ฉลาด มาก เลย ฉัน หวัง ว่า วัน หนึ่ง เธอ จะ มา เยี่ยม ที่ ดาว ของ ฉัน นะ "กรี น ส ตาร์บอก "ฉัน จะ สร้าง ยาน อวกาศ ขึ้น มา แล้ว สัก วัน หนึ่ง ฉัน จะ บิน ไป หา เธอ นะ "นิ ต้าพูด เธอ โบกมือ ลาก รี น สตาร์"
ดวงดาวสีเขียว
""มัน คือ ฝัน ร้ายน่ะ"เขา บอก"เป็น ฝัน ที่ ฉัน ไม่ อยาก ให้ มี ใคร รู้ หรือ เห็น เท่า ไหร่ แต่ ฉัน ยอม บอก เพราะ พวก นาย คือ เพื่อน""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""แม่ กับ พ่อ ของ ฉัน ชอบ อารมณ์ เสีย และ ทะเลาะ กัน บ่อย บ่อย แล้ว ฉัน ก็ พลอย โดน ดุ ไป ด้วย "บี น่า หน้าซีด เธอ เริ่ม ร้องไห้ ขณะ ที่ เล่า ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โชตูมอง ขนม ลัด ดู ครุ่นคิด ครู่ หนึ่ง แล้ว พูด ว่า" บี น่า ก่อน ที่ ฉัน จะ กล้า เล่า ปัญหา ให้ ใคร ฟัง ฉัน กลัว มาก ฉัน นึก ว่า ไม่ มี อะไร ช่วย ฉัน ได้ หรอก แต่ ความ จริง มีค น พร้อม ช่วย เรา อยู่ ทั่ว เลย นะ ถ้า เธอ เลือก ที่ จะ มอง หา""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ถึง ตา ฉัน แล้ว! "โน มี่ พูด ขึ้น"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ช่วง นี้ ฉัน เศร้า มาก มาก เลย วัน ก่อน พี่ สาว ของ ฉัน เดิน กลับ จาก โรงเรียน แล้ว เจอ พวก เด็ก ผู้ชาย พยายาม จะ ขโมย กระเป๋า ไป ตอน นี้ พี่ ไม่ กล้า ไป ไหน เลย ละ แล้ว อา มี ก็ คิด ว่าผู้ หญิง ไม่ จำเป็น ต้อง ไป โรงเรียน "โน มี่ พูด ต่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ใช่ บา จี คือ ผู้หญิง ที่ ทั้ง ฉลาด แล้ว ก็ เข้มแข็ง ที่สุด ที่ ฉัน รู้จัก เลย ละ เดี๋ยว ฉัน เรียก เธอ ให้""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ผู้หญิง อย่าง เรา ทำได้ ทุก อย่าง ที่ ต้องการ และ ป้องกัน ตัว เอง ได้ ด้วย เดี๋ยว ฉัน จะ ทำให้ ดู นะ "บา จี ผู้ กล้า กล่าว"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ใช้ แล้ว! ฉัน ใช้ ตะเกียง แทน คบเพลิง ได้ นี่ นา! "โนรา พูด ขึ้น"
เด็กหญิงตะเกียง
"เด็กชาย กล่าว ว่า " ฉัน ชื่อ แมมโด อยาก จะ เลี้ยง แมว พอดี เลย ฉัน จะ จับ แก ให้ ได้ วัน นี้ แก ไม่ มี ทาง หนี รอด แน่นอน " ว่า แล้ว แมมโด ก็ เหวี่ยง ตาข่าย ใส่ แมว ทั้ง สาม เจ้า เมา อยู่ ใกล้ เด็กชาย ที่สุด จึง โดน ตาข่าย คลุม ไว้ ทั้ง ตัว แย่ แล้ว สิ!"
แมวสามสหาย
""ชุด ของ ฉัน เป็น สี ฟ้า ละ "มังคัช พูด"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ส่วน ของ ฉัน เป็น สี แดง "ทู ลู่ บอก"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ขอบคุณ นะ ฮีโร่ตัว จริง เสียง จริง พวก นาย สุด ยอด มาก ฉัน ชอบ กิน เค้ก สุด สุด เลย "โบ ล์ด พูด พลาง จับ มือ ทู ลู่"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ทู ลู่ ขยับ เก้าอี้ รถ เข็น ไป มา แล้ว ตอบ ว่า" ฉัน หมุน ตัว สาม ครั้ง ได้ เร็ว สุด สุด เลย ละ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"หนังสือ เล่ม นี้ เป็น เล่ม ที่ สอง ใน หนังสือ ไตร ภาค ที่ แต่ง ขึ้น ด้วย แนว คิด " เทวดา บน รถ เข็น " หนังสือ ชุด นี้ เล่า เรื่องราว ชีวิต ประจำ วัน ของ ผู้ พิการ หลังจาก เกิด อุบัติเหตุ ทาง รถยนต์ จน บาดเจ็บ ฉัน ก็ เริ่ม ใช้ เก้าอี้ รถ เข็น และ ต้อง พบ เจอ ความ ท้าทาย มากมาย ใน ชีวิต ประจำ วัน จาก ประสบการณ์ นี้ ฉัน ได้ เห็น ทัศนคติ แบบ เลือก ปฏิบัติ ต่อ ผู้ พิการ มากมาย ใน สังคม และ เห็น ว่า ต้อง ทำ อะไร สัก อย่าง เพื่อ เปลี่ยน ทัศนคติ ดัง กล่าว เป้าหมาย ของ หนังสือ เล่ม นี้ คือ ส่งเสริม ให้ ผู้ พิการ ได้ รับ การ ยอม รับ ให้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สังคม มาก ยิ่ง ขึ้น ด้วย การ สื่อสาร ออก ไป ว่า ไม่ ว่า คน คน นั้น จะ มี สภาพ ร่างกาย อย่างไร ก็ มี สิทธิ ขั้น พื้นฐาน ที่ จะ เข้าถึง การ ศึกษา การ เรียน รู้ และ ความ ก้าวหน้า ตั้งแต่ ขวบ ปี แรก แรก ได้ อย่าง เท่าเทียม กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"โบต อม แปลก ใจมา ก" ขอบคุณ นะ!" เธอ บอก ซากอร์" แต่ ฉัน กำลัง จะ ไป โรงเรียน สาย แล้ว ละ""
ช้างในบ้านฉัน
"“อ้อ ฉัน ปวด ท้อง แล้ว ก็ ปวด หัว หนัก มาก เลย แทบ เดิน ไม่ ไหว แน่ะ” จิ้งหรีด โอดครวญ"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“ช่วย ด้วย! ฉัน จะ ตก น้ำ แล้ว!” จิ้งหรีด ร้องขอ ความ ช่วยเหลือ"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“อ้าว ฉัน ไม่ รู้ เลย ว่าเป็น พวก เธอ " เจ้า กบ บอก " ช่วง นี้ ฉัน มอง ไม่ค่อย เห็น เท่า ไหร่น่ะ แล้ว พวก เธอ มา ทำ อะไร แถว นี้ เห รอ”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“บางที ฉัน ก็ ควร ไป หา หมอ เหมือน กัน นะ” เจ้า กบ บอก “ตา ฉัน มอง ไม่ ชัด เลย แถม ผิว ก็ มี ผื่น แดง”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“นี่ จิ้งหรีด ฉัน ว่า สาร เคมี ที่ เธอ พ่น ใส่ พืช นั่นน่ะ ไม่ ดี ต่อ อาหาร ที่ เธอ กิน นะ ส่วน ขวด ใส่ สาร เคมี ที่ ทิ้ง ลง แม่น้ำ ก็ ทำให้ ตา กับ ผิวหนัง ของ เจ้า กบ ย่ำแย่”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"วัน หนึ่ง มิลลีบิด ตัว แล้ว บอก นับ ส์ว่า" นี่! เธอ เคย สังเกต ไหม ว่า พวก ตัวเลข กับ เส้น ต่าง ต่าง บน ด้าน ข้าง ตัว ฉัน สอง ด้าน ไม่ เหมือน กัน""
บ้านตุ๊กตา
""ว้า ว! น่า สนใจ มาก!"นับ ส์พูด แล้ว เจ้า ดินสอ ก็ ก้ม มอง ตัว เอง บ้าง"ฉัน คิด ว่า วัน นี้ ฉัน เตี้ย ลง กว่า เมื่อ วาน นะ เธอ คิด ว่า ยังไง""
บ้านตุ๊กตา
""จริง ด้วย!"นับ ส์เห็น ด้วย"แต่ ฉัน ลากเส้น ตรง ไม่ เก่ง เลย""
บ้านตุ๊กตา
""อย่า กลัว ไป เลย เดี๋ยว ฉัน จะ ช่วย เจ้า เอง "โบ รา พูด"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"หลาย วัน ต่อ มา โลมา น้อย ก็ กลับ มา โบ รา ตื่นเต้น มาก แต่ ดูเหมือน ว่า เจ้า ลูก โลมา จะ กระวนกระวาย มัน ว่าย กลับไปกลับมา เหมือน อยาก ให้ โบ รา ลง มา ใน น้ำ " เกิด อะไร ขึ้น เจ้า โลมา ฉัน จะ ช่วย อะไร เจ้า ได้ บ้าง " โบ รา ถาม"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"โบ รา กลืน หิน วิเศษ ลง ไป และ กระโดด ลง น้ำ" ว้า ว ฉัน หายใจ ใน น้ำ ได้ ด้วย""
โบรากับโลมาเพื่อนยาก