PENDING
Edit word
Peer-review 🕵🏽♀📖️️️️
Contributions 👩🏽💻
0xc70d...39b3Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (137)
"เธอ เคย เห็น ไดโนเสาร์ ไหม"
ร้องเพลงในสายฝน
"พอ เจ้า กระรอก น้อย เห็น ว่าที่ จริง แล้ว สัตว์ ร้าย เหล่า นั้น เป็น แค่ ก้อน หิน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"เธอ เห็น ฉัน ไหม ใน แถว"
นิทานคำกลอน มดจอมขยัน
"เย็น วัน ต่อ มา บีม่า เห็น อีกา ชื่อ คารู ส่ง เสียง ร้อง อย่าง มี ความ สุข"
บีม่า เจ้าลาขี้เซา
"แม่ ไก่ รอ และ รอ "เมื่อ ไห ร่นะฉัน จะ ได้ เห็น ลูกไก่ ตัว น้อย ของ ฉัน" มัน สงสัย"
แม่ไก่กกไข่
"นี่ คือ ลูก ตาขอ ง ฉัน ทำให้ ฉัน เห็น ได้ ทุก อย่าง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"แล้ว ไงเหรอ พวก เรา ก็ มี ตา เหมือน กัน แถม ยัง มอง เห็น ใน เวลา กลางคืน ได้ ด้วย!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"จะ อวด ฟัน? ฮ่า ฮ่า! นี่ เห็น ฟัน ของ พวก เรา รึยัง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"เธอ เคย เห็น เล็บ ที่ แหลม คม ของ พวก เรา รึยัง ล่ะ?"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"วัน หนึ่ง ปลา พันธุ์ ใหม่ ลักษณะ แปลก ๆ เหล่า นี้ อาจ ว่าย น้ำ ไป ยัง ที่ ไกล ๆ และ ลึก พวก มัน จะ ทำให้ เรา เห็น ถึง ความ ลับ ของ ทะเล"
ปลาใช่ไหม
"เปิด พลัน เห็น แสง"
นิทานคำกลอน มดน้อยในตู้จดหมาย
"มัน เห็น จดหมาย"
นิทานคำกลอน มดน้อยในตู้จดหมาย
"มัน เห็น ข้อความ"
นิทานคำกลอน มดน้อยในตู้จดหมาย
"ตึ๊งฉึ่งง งง ง!!!! ไม้ กลอง ของ ฉัน เคลื่อนที่ ไป มา เร็ว มาก เลยหล่ะ แม้ กระทั่ง เธอ เอง อาจ จะ ไม่ สามารถ มอง เห็น มัน ได้ ทัน"
วันนี้ฉันเป็น...
"ไซ มัว กับ คำ ฮัก มา เห็น เข้า จึง ถาม ว่า “พวก เธอ รำ สวย จัง เลย เรา ขอ รำ ด้วย ได้ ไหม”"
มาฟ้อนรำกันเถอะ
"- สมาชิก ของ เผ่า ที่ เรียก ว่า อิรูลัสสามารถ บอก ชื่อ ของ งู เพียง แค่ เห็น รอย ที่ มัน เลื้อย บน พื้น"
ตัวอะไรเพิ่งผ่านไปนะ
"ไม่ นาน นัก ภูเขา ก็ ปรากฏ ให้ เห็น ได้ เวลา ที่ กบ ตัว อื่น ต้อง กลับ บ้าน แล้ว โจ๊ก โจ๊ก ต้อง กล้า หาญ และ มุ่ง หน้า ต่อ ไป เพียง ลำพัง"
กบแสนฉลาด
"ช้าง ช่วย โยน สุด แรง ส่ง โจ๊ก โจ๊ก ขึ้น ไป กลาง อากาศ " เย้ ฉัน ไป ละ นะ " โจ๊ก โจ๊ก ร้อง ตะโกน ตอน นั้น เอง เหยี่ยว หิว โซ ตัว หนึ่ง บิน ผ่าน มา เห็น โจ๊ก โจ๊ก เข้า"
กบแสนฉลาด
"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู เห็น เขา ร้อง รำ และ ทำ เพลง ทุก คน เต้น กัน ครื้นเครง ดู น่า สนุก จัง เลย"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู เห็น ล้อ ใหญ่ เบ้อเร่อ ขน ฟาง และ ซุง บานเบอะ ไว้ ข้าง บน ล้อ นั้น"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู เห็น เกวียน เคลื่อน ไป ทั้ง สูง และ ใหญ่ อย่าง กับ ตึก สาม ชั้น"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู เห็น เสื้อกั๊ก ขึ้นชื่อ ที่ คน เล่าลือ ดู สั้น กว่า เสื้อ ใคร ใคร"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"ฉัน เห็น เด็กหญิง คน หนึ่ง เธอ หลบ อยู่ ข้าง หลัง เจ้าของ บ้าน พลาง มอง มา ที่ ฉัน ฉัน อยาก คุย กับ เธอ จัง"
พบกันเป็นครั้งแรก
"กล่อง ดินสอ อยู่ ไหนเนี่ย บน โต๊ะ ไม่ เห็น มี เลย หรือ จะ อยู่ ใต้ เตียง กล่อง ดินสอ ไม่ ได้ อยู่ ใต้ เตียง และ ใน ตู้ ก็ ไม่ มี ด้วย บี น่า หา จน ทั่ว ห้อง แต่ ก็ ยัง ไม่ เจอ"
แย่เเล้ว!
"จืด เห็น “เจ้า ตึก” หมา ตัว ใหญ่ อย่าง กับ ตึก ไล่ ชาว บ้าน ที่ รังแก มัน และ ตัว มัน ก็ ขยาย ใหญ่ ขึ้น ทุกที ทุกที ด้วย ความ โมโห"
จืดกับเจ้าตึก
"เช้า แล้ว จืด จอบ และ ตา ได้ หมึก สด สด เพิ่ง ขึ้น จาก เรือ “สัตว์ ประหลาด สี เขียว คือ แสง ไฟ จาก เรือ นั่นเอง” จืด พูด จอบ หัวเราะ “แสง เขียว เขียว ที่ เรา เห็น จาก เรือ เมื่อ คืน ไม่ เห็น น่า กลัว เลย” “สงสัย เรา จะ ดู ที วี กัน มาก เกินไป นะ จืด” จอบ บอก น้อง “ใช่ เห็น เรือ จับ หมึก ยัง นึก ว่าเป็น สัตว์ ประหลาด” จืด หัวเราะ"
แสงปริศนา
"วัน หนึ่ง เจ้า กิ้งก่า เปลี่ยน สี ตัว น้อย เดิน อยู่ ริม แม่น้ำ มัน เห็น เพื่อน เพื่อน คือ จิ้งเหลน และ แย้ กำลัง อวด ผิว ของ ตัว เอง กัน ไป มา"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"จิ้งเหลน กับ แย้ม อง มา ที่ เจ้า กิ้งก่า เปลี่ยน สี พวก มัน ย่น จมูก ใส่ เมื่อ เห็น ผิว ของ กิ้งก่า"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"เขา หัน มอง ไป ทาง ขวา เห็น พวก ดวง ดาว เล่น สนุก กัน อยู่"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"พอ หัน มอง ไป ทาง ซ้าย ก็ เห็น พวก ดวง ดาว จับกลุ่ม คุย เล่น กัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดูเหมือน พวก ดวง ดาว จะ เล่น กัน อยู่ และ ไม่ ได้ สังเกต เห็น ฉัน เลย กลับ ไป ล้าง รอย พวก นี้ ออก ก่อน แล้วกัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ตอน นั้น เอง ดวง จันทร์ ได้ยิน เสียง ดัง มา จาก ข้าง หลัง "บน ตัว นาย คือ รูป อะไรน่ะ" ดวง จันทร์ หัน กลับ ไป จึง เห็น ว่า เหล่า ดวง ดาว กำลัง จ้อง มอง มา"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"เช้า วัน หนึ่ง อัญชัน เลือก ไม่ ได้ ว่า จะ สวม ถุง เท้า คู่ ไหน ดี จึง หลับตา สุ่ม หยิบ มา หนึ่ง คู่ ปรากฏ ว่าเป็น ถุง เท้า รูป หูกระต่าย ของ พี่เลี้ยง "น่า อาย จัง" อัญชัน คิด "หวัง ว่า จะ ไม่ มี ใคร สังเกต เห็น นะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เมื่อ มา ถึง โรงเรียน และ นั่ง ประจำ ที่ แล้ว อัญชัน หด เท้า ซ่อน ไว้ ใต้ เก้าอี้ จะ ได้ ไม่ มี ใคร เห็น ถุง เท้า หูกระต่าย ใน ตอน นั้น เอง ครู สม ศรี ก็ ปรบ มือ "ทุก คน นั่ง ให้ เรียบร้อย จ้ะ เดี๋ยว ครู จะ อธิบาย เกี่ยว กับ รายงาน ชิ้น ใหม่ นะ" อัญชัน นั่ง ตัว ตรง ตั้งใจ ฟัง อัญชัน ชอบ คิด หัวข้อ รายงาน ชิ้น ใหม่ ชอบ หา ข้อมูล และ ที่ ชอบ ที่สุด คือ เขียน รายงาน "สัปดาห์ นี้ เรา จะ ทำ รายงาน ที่ ต่าง ไป จาก เดิม นะ" ครู สม ศรี พูด ต่อ "เรา จะ ทำ วิดีโอ สั้น สั้น แทน การ เขียน รายงาน พวก เธอ ทุก คน จะ ได้ ฝึก เป็น ผู้ ผลิต สื่อ จ้ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"อัญชัน กับ เพื่อน เพื่อน ใน ชั้น ต่าง มอง หน้า กัน อย่าง ตื่นเต้น พวก เขา ไม่ เคย ทำ วิดีโอ มา ก่อน เลย "หัวข้อ อะไร เห รอ ครับ "นักเรียน คน หนึ่ง ถาม" หัวข้อ คือ คุณ จะ พัฒนา โรงเรียน ของ เรา อย่างไร" ครู สม ศรี ตอบ พร้อม เขียน หัวข้อ ลง บน กระดาน "สร้างสรรค์ ให้ เต็มที่ นะ เลือก ประเด็น ที่ เธอ สนใจ และ ทำให้ เห็น ว่า ทำไม มัน ถึง สำคัญ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ครู สม ศรี ยิ้ม และ เห็น ด้วย เพราะ เมื่อ การบ้าน น้อย ลง ก็ อาจ หมาย ถึง เธอ ได้ แก้ งาน น้อย ลง เช่น กัน แต่ อัญชัน อยาก ทำ หัวข้อ ที่ ตัว เอง สนใจ มาก กว่า นี้ ครู สม ศรี จึง เตือน ว่า การ เป็น ผู้ ผลิต สื่อ ที่ ดี ก็ เหมือน การ เป็น ผู้ เขียน รายงาน ที่ ดี อัญชัน ต้องหา ประเด็น หลัก และ ราย ละเอียด อื่น อื่น มาส นับ ส นุ น ประเด็น นั้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"บ่าย วัน นั้น ครู สม ศรี สังเกต เห็น ว่า อัญชัน ดู กังวล "หนู ต้อง จัดการ อะไร อีก หลาย อย่าง เลย ค่ะ" อัญชัน พูด "หนู ต้อง วาง แผน ถ่าย ทำ แต่ละ ฉาก ต้อง ยืม มือ ถือ ของ แม่ มา ถ่าย วิดีโอ" "หนู ต้อง ใช้ มือ ถือ นั้น ตัด ต่อ วิดีโอ ด้วย นะ" ครู สม ศรี พูด เสริม "ตัด ต่อ! เรื่อง นี้ หนู ก็ ยัง ไม่ ได้คิด เหมือน กัน แถม หนู ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เลย ค่ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ระหว่าง ที่ เดิน กลับ บ้าน อัญชัน ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง เลือก หัวข้อ ให้ ได้ เธอ มอง ไป รอบ ตัว เห็น เพื่อน เพื่อน เดิน ผ่าน ไป เห็น คุณ ครู โบกมือ ให้ และ เห็น ควัน ลอย อบอวล จาก เตา ทำ อาหาร อัญชัน คิด ออก ทันที! เธอ รู้ แล้ว ว่า จะ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วิดีโอ ของ อัญชัน ทำให้ เห็น ว่า การ เชิญ ครู นักเรียน และ คนใน ละแวก มา กิน ข้าว ด้วย กัน จะ ช่วย ทำให้ ชุมชน เข้มแข็ง และ มีค วาม สุข สนุกสนาน มาก ขึ้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เยี่ยม มาก เลย จ้ะ อัญชัน" ครู สม ศรี ชม พร้อม ยิ้ม กว้าง ขณะ ที่ เพื่อน เพื่อน ทั้ง ห้อง ปรบ มือ ให้ อัญชัน ทุก คน เห็น ตรงกัน ว่าเป็น ความ คิด ที่ ยอด เยี่ยม และ พวก เขา ก็ หิว ขึ้น มา แล้ว สิ "ครู ว่า ครู ต้องหา วัน จัด งาน กิน อาหาร กัน แล้ว ละ" ครู สม ศรี พูด พลาง ขยิบ ตา ให้ อัญชัน ยิ้ม เธอ มีค วาม สุข ที่ ทำให้ คน อื่น เห็น คล้อย ไป กับ ความ คิด ของ เธอ ได้ แต่ ตอน นี้ เธอ เริ่ม คิด หัวข้อ ต่อ ไป ที่ จะ ทำ แล้ว ละ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ธิดา รู้สึก ทึ่ง ที่ เห็น เด็ก เด็ก ชัก ว่าว ขึ้น ไป ได้ สูง มาก เด็กชาย คน หนึ่ง เดิน มา หา และ ถาม ว่า เธอ อยาก เล่น ว่าว ด้วย ไหม เธอ รู้สึก ประหม่า จึง ได้ แต่ ส่าย หน้า"
แสงเล็กๆ
"เด็กชาย เห็น ว่าว ลอย ไป จึง ปรี่ เข้า มา หา ธิดา "เธอ ทำ อะไร กับ ว่าว ฉันน่ะ ฉัน อยาก ได้ ว่าว คืน" "ฉัน ขอโทษ นะ" ธิดา ตอบ "ฉัน ไม่ ได้ ตั้งใจ" "ฉัน ชื่อ ดารา นะ เธอ จะ ไป ตาม หา ว่าว กับ ฉัน ไหม" เด็กชาย ถาม"
แสงเล็กๆ
"ธิดา เห็น ว่า พระ อาทิตย์ กำลัง จะ ตก "มืด แบบ นี้ เรา จะ หา ว่าว ยังไง ที่ นี่ ไม่ มี แสงสว่าง เหมือน ใน เมือง" "เรา อาจ ไม่ มี ไฟ เหมือน ใน เมือง แต่ ที่ นี่ ก็ มี ไฟ แบบ อื่น นะ" ดารา ตอบ"
แสงเล็กๆ
"พอ ฟ้า มืด ธิดา เห็น แสง เล็ก เล็ก กระ พริบ อยู่ รอบ รอบ ตัว เธอ "แสง อะไรน่ะ สวย จริง" เธอ ถาม ดารา "หิ่งห้อยไงล่ะ เป็น แสงสว่าง ของ ที่ นี่" ดารา บอก"
แสงเล็กๆ
"แผ่ กิ่ง ก้าน ให้ เห็น อย่าง เด่น ชัด"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"ตอน นี้ ตัว นก หัวขวาน กลาย เป็น สี แดง เมื่อ นก น้อย ตัว เล็ก เล็ก ตัว หนึ่ง มอง เห็น นก หัวขวาน เธอ จึง อยาก มี สี สวย งาม บ้าง"
นกหลากสี
"พอ เห็น โคก หิน เจ้า กบ ก็ ปีน ขึ้น ไป ยืด แขน ออก ไป แต่ ก็ เอื้อม ไม่ ถึง"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"เจ้า กบ มอง เห็น ต้น มะพร้าว สูง ชะลูด ต้น หนึ่ง อยู่ ใกล้ ใกล้ เจ้า กบ จึง คิด ว่า ฮ้า... ใช่ แล้ว... คราว นี้ ต้อง เอื้อม จับ ดวง ดาว ได้ แน่ แน่"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"แล้ว เจ้า กบ ก็ มอง เห็น บ่อ น้ำ ใน นั้น มีด วง ดาว ส่อง แสง เป็น ประกาย ระยิบระยับ"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"น่อช่าวา เห็น ดา ดา ถือ เคียว กำลัง จะ เกี่ยวข้าว"
เก็บเกี่ยวแสนสนุก
"น่อช่าวา เห็น ดู ดู วาง มัด ข้าว น่อช่าวา ก็ วาง มัด ข้าว"
เก็บเกี่ยวแสนสนุก
"น่อช่าวา เห็น ซี ซี ตี ข้าว น่อช่าวา ก็ ตี ข้าว"
เก็บเกี่ยวแสนสนุก
"น่อช่าวา เห็น เซ เซ แบก ข้าว น่อช่าวา ก็ แบก ข้าว"
เก็บเกี่ยวแสนสนุก
"ระหว่าง ทาง เจอ กระรอก เห็น กระรอก กิน กะหล่ำ ปลี"
กะหล่ำปลีหายไปไหน
"ระหว่าง ทาง เจอ กระต่าย เห็น กระต่าย กิน กะหล่ำ ปลี"
กะหล่ำปลีหายไปไหน
"ระหว่าง ทาง เจอ หนู เห็น หนู กิน กะหล่ำ ปลี"
กะหล่ำปลีหายไปไหน
"ระหว่าง ทาง เจอ หมู่ ป่า เห็น หมู่ ป่า กิน กะหล่ำ ปลี"
กะหล่ำปลีหายไปไหน
"ระหว่าง ทาง เจอ กวาง เห็น กวาง กิน กะหล่ำ ปลี"
กะหล่ำปลีหายไปไหน
"เมื่อ ถึง ฤดู แล้ง อากาศ ร้อน ขึ้น มาก กว่า ปรกติ จึง เกิด เปลว ไฟ โหม กระหน่ำ บ้านเรือน พอ เห็น ควัน โฉมงาม ก็ บิน พุ่ง ฝ่า ไฟ เข้าไป ช่วย"
นกผู้กล้า
"ขณะ ที่ กำลัง บิน หา ตา ปรัก อยู่ นั้น โฉมงาม สังเกต เห็น เด็ก กลุ่ม หนึ่ง ติด อยู่ ท่ามกลาง ควัน และ เปลว ไฟ เด็ก เด็ก กำลัง ต้องการ ความ ช่วยเหลือ!"
นกผู้กล้า
"โฉมงาม โฉบ เด็ก ผู้หญิง ที่นั่ง เก้าอี้ รถ เข็น ออก มา โดย ไม่ รีรอ จาก นั้น ก็ พา เด็กหญิง บิน หนี ขึ้น ไป กลาง อากาศ หลังจาก หนี พ้น ไฟ มา แล้ว โฉมงาม แล เห็น ตา ปรัก กำลัง ถูก ไฟ ล้อม รอบ อยู่"
นกผู้กล้า
"เจ วา เห็น แม่ ทำ กับข้าว"
คุณแม่ในดวงใจ
"ลูก หมู จ้วง พาย อย่าง รวดเร็ว มัน พาย พาย แล้ว ก็ พาย จน แซง หน้า เรือ เพื่อน เพื่อน ไป ทุก ลำ แล้ว มัน ก็ หัวเราะ เยาะ " เห็น ไหม ฉัน พาย เก่ง กว่า พวก นาย " ลูก หมู อวด เบ่ง"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"จาก นั้นทั้ง สอง มอง เห็น ลำธาร สาย เล็ก"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย
"เจ้า งู ตอบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน โพรง นี้ ไม่ เคย เห็น ต้น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า เสือ ตอบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน ป่า ใหญ่ ไม่ เคย เห็น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า ปลาต อบ ว่า" ไม่ มี หรอก ฉัน อาศัย อยู่ ใน น้ำ ไม่ เคย เห็น กล้วย เลย""
ลิงน้อยกับกล้วย
"เจ้า นก กระยาง ตอบ ว่า" มี สิ แถว ลำธาร มี ต้น กล้วย เยอะแยะ เลย ฉัน เห็น มัน ประจำ เวลา บิน ผ่าน ไป มา""
ลิงน้อยกับกล้วย
"ลิง น้อย เดิน ตรง ไป ยัง ดง ต้น กล้วย แล้ว มัน ก็ เห็น แม่ กำลัง หอบ กล้วย กลับ บ้าน"
ลิงน้อยกับกล้วย
"เฮเล เห็น มี บาง สิ่ง แปลก ประหลาด"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"“แม่ ชอบ หนู ที่ มีค วาม อยาก รู้ อยาก เห็น มาก เลย จ้ะ!” คุณ แม่ พูด พร้อม รอย ยิ้ม “เป็น เพราะ แรงดึงดูด ที่ ช่วย ให้ หยด น้ำ หยด ลง มา จ้า”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"ฉัน คอย ดูแล คุณ แม่ ที่ บ้าน เอา น้ำ ให้ ดื่ม ปิด ผ้า ม่าน ปิด ไฟ ห้อง นอน และ บอก คุณ แม่ ว่า ไม่ ต้อง อ่าน นิทาน ให้ ฉัน ฟัง ก่อน นอน เพราะ เห็น คุณ แม่ เหนื่อย"
อะชีล่า
"และ แล้ว คุณ แม่ ก็ ไป คลอด น้อง ที่ โรง พยาบาล ฉัน อยาก เห็น หน้า น้อง เร็ว เร็ว แต่ เมื่อ ไป ถึง โรง พยาบาล คุณ พ่อ ดึง ฉัน มาบ อก ว่า" น้อง ไม่ ได้ เป็น ผู้หญิง นะ มายา""
อะชีล่า
"ใน มุม มอง ของ เรา เรา เห็น ว่า หนังสือ เด็ก เต็ม ไป ด้วย จินตนาการ ความ รู้ ข้อมูล และ สิ่ง นันทนาการ ที่ ช่วย ให้ เด็ก เด็ก สร้าง นิสัย ใน การ อ่าน เมื่อ เด็ก เด็ก รัก การ อ่าน แล้ว พวก เขา จะ กลาย เป็น นักเรียน ศิลปิน และ นัก เขียน ที่ ดี จาก แนว คิด นี้ Rato Bangala Kitab (RBK) จึง มุ่ง มั่น ที่ จะ มอบ หนังสือ ที่ เขียน เป็น ภาษา เนปาลและ ภาษา อังกฤษ คุณภาพ ดี ให้ แก่ เด็ก เด็ก โดย หวัง ว่า พวก เขา จะ กลาย เป็น คน รัก หนังสือ ไป ตลอด ชีวิต"
อะชีล่า
"เขามอ ง เห็น ท้อง ฟ้า ของ แอ น ตาร์กติกา มัน เป็น สี ฟ้า สดใส ราวกับ เป็น ภาพ วาด"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ดวงตา ของ โน อาห์เบิ กก ว้าง ท้อง ฟ้า ที่ เขา ได้ เห็น วัน นี้ ป ราก ฎ อยู่ บน กระดาน ผ้าใบ ของ เขา"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า ยัก ไหล่ เพื่อ แสดง ให้ ชาย คน นั้น เห็น ว่า เธอ ไม่ เข้าใจ ใน สิ่ง ที่ เขา พูด แต่ หลังจาก นั้น เขา ก็ ดึง อุปกรณ์ แปลก แปลก ออก มา จาก กระเป๋า กางเกง เขา ใช้ นิ้ว แตะ บน สิ่ง นั้น แล้ว ก็ พูด ออก มา เป็น ภาษา ที่ ลา ร่า เข้าใจ ได้ ว่า" มะเขือเทศ ราคา เท่า ไหร่""
เรื่องของลาร่า
"หลังจาก นั้นทั้ง วัน ลา ร่า ก็ เฝ้า นึกถึง แต่ อุปกรณ์ นั้น และ คิด ว่า จะ ดี สัก แค่ ไหน นะ ถ้า เธอ มี สิ่ง ที่ สามารถ ตอบ คำ ถาม เธอ ได้ ทุก เรื่อง พอ หมด วัน ขณะ ที่ ลา ร่า กำลัง เตรียมตัว กลับ บ้าน กับ คุณ พ่อ เธอ ก็ เห็น ประกาศ โฆษณา วาง อยู่ ใน ลัง เปล่า กล่อง หนึ่ง"
เรื่องของลาร่า
"ตอน เย็น เมื่อ พระ อาทิตย์ ตกดิน พอ คุณ มาร์ตินก ลับ มา เห็น แกะ ของ เขา เหลือ เพียง สอง ตัว เขา ก็ หัวเสีย อย่าง มาก ลา ร่า และ คุณ มาร์ติน ใช้ เวลา ทั้ง คืน เพื่อ ตาม หา แกะ ที่ หาย ไป เมื่อ ต้อน แกะ ทุก ตัว กลับ มา อย่าง ปลอดภัย ได้ แล้ว คุณ มาร์ติน ก็ พูด กับ ลา ร่า ว่า" ลุง ไม่ จ่าย ค่า จ้าง หนู นะ เพราะ หนู ปล่อย ให้ แกะ ของ ลุง หาย ไป" ลา ร่า จึง ตอบ ว่า" หนู ขอโทษ ค่ะ หนู จะ ไป หา งาน ใหม่ ค่ะ""
เรื่องของลาร่า
""ใช่ แล้ว ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เรา กำลัง มอง หา บ้าน ของ เจ้า เต่า อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ ฉัน ยัง ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ พวก เรา กำลัง มอง หา บ้าน ของ เจ้า เต่า อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ เลย ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เจ้า หนู ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ของ ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ เลย ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ไม่ กี่ ปี ต่อ มา ลูเซี ยสไป ปา รี ส เพื่อ ร่ำเรียน ศาสตร์ ด้าน ทัน ตก ร รม เขา เห็น ศิลปิน บีบ สี จาก หลอด โลหะ ลง บน พู่กัน ทำไม เรา ไม่ ใช้ หลอด แบบ เดียวกัน ใส่ยา สี ฟัน ล่ะ?! เขา รีบ กลับ บ้าน และ เล่า ความ คิด นี้ ให้ พ่อ ฟัง และ พ่อ ก็ เห็น ว่าความ คิด นี้ เจ๋งไป เลย"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ที่ เหลือ ก็ แค่ เรื่อง ขี้ ป ระ ติ๋วใน การ หา วิธี เอา ยา สี ฟัน จาก ขวด ลง ไป อยู่ ใน หลอด ผ่าน รู เปิด เล็ก เล็ก คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด เปล่า ได้ อย่างไร? คุณ เคย โชค ร้าย แต่ เช้า ไหม เมื่อ บีบ ยา สี ฟัน มาก เกินไป ใน ช่วงสะลึมสะลืม? แล้ว ก็ เห็น ยา สี ฟัน เลอะ ทั่ว อ่าง ล้าง หน้า แล้ว ยัง มี คุณ แม่ ที่ คอย กำชับ ว่า รถ โรงเรียน จะ มา ถึง หน้า ประตู บ้าน ใน อีก ยี่สิบ นาที คุณ คง ไม่ อยาก ให้ แม่ โมโห เมื่อ มา เห็น ความ เลอะเทอะ ที่ คุณ ทำ ไว้ ใช่ ไหม? คุณ จะ เอา ยา สี ฟัน กลับ เข้าไป ใน หลอด ได้ อย่างไร ล่ะ ทีนี้? ถึง ตอน นี้ คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกับ พ่อ ของ เขา ใช้ อะไร ช่วย กรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด? ที่ แคะ หู? ช้อน เล็ก จิ๋ว? ไม้ จิ้ม ฟัน?"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ตา อัน แหลม คม ของ แม่น กก ระ สา ได้ มอง ไป เห็น เหรียญ ที่ ส่อง ประกาย ใน น้ำ"
ฉันจะช่วยเธอ
"จาก รัง ของก๊าช เธอ เห็น นกยูง ที่ กำลัง รำ แฟนหาง อัน สวย สด ก่อน จะ เต้นรำ เธอ อยาก เต้น เสีย เหลือเกิน ‘ บางที นกยูง อาจ ช่วย ได้ ' เธอ รำพึง กับ ตัว เอง จาก นั้น ก็ บิน หาน ก ยูง"
อีกาใจกว้าง
"ก๊าชเสียใจ มาก เมื่อ ไห ร่หนอ เธอ ถึง จะ พบ สิ่ง ที่ ตัว เอง ถนัด สัก ที? เมื่อ มอง ลง ไป ข้าง ล่าง จาก รัง ที่ เธอ อยู่ เธอ สังเกต เห็น ข้าว อยู่ กอง หนึ่ง ตรง สนาม หลัง บ้าน เธอ ร้อง เสียง ดัง เชิญ ชวน สมาชิก ใน ครอบครัว และ เพื่อน พ้อง มา กิน เลี้ยง ทุก ตัว กินกัน จน พุง กาง"
อีกาใจกว้าง
"เธอ ภูมิใจ ที่ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ ครอบครัว ที่ มี จิตใจ กว้างขวาง อีกา ตัว อื่น อื่น เห็น ก๊าชมีค วาม สุข กับ ตัว เอง เป็น ที่สุด"
อีกาใจกว้าง
"แต่ เจ้า คางคก ม้อด ยัง คง อยาก รู้ อยาก เห็น " ฉัน จะ ต้อง ออก ไป ค้น หา ฉัน จะ ต้อง ออก จาก ป่า " คางคก ม้อด พูด"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ อยาก จะ หัน กลับ ไป เพราะ กลัว จะ พบ กับ กิ้งก่า อีก เธอ จึง หลบ อยู่ ใน พุ่ม ไม้ จะ เห็น ได้ เพียง ดวงตา กลม โต ด้วย ความ กลัว ของ เธอ เท่านั้น ม้อด ถูก ล้อม รอบ ด้วย ไฟ!"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"เรา เห็น กระทั่ง ปลา เก๋า แดง จุด ฟ้า และ ปลาหมึก ยักษ์ ปะการัง เล่น ซ่อนหา"
ดำน้ำ!
"ตอน เรา กลับ ไป ที่ เรือ เรา ตื่นเต้น ที่ ได้ เห็น กระเบน ราหู ' บิน ' ผ่าน น้ำ กับ เหาฉลาม เรโมราสอง ตัว ที่ ตาม มา ติด ติด"
ดำน้ำ!
"กระทั่ง เมื่อ เรา ปลงใจ แล้ว ว่าการ ดำ น้ำ คง จบ ลง แค่ นี้ เรา ยัง ได้ เห็น พะยูน กิน หญ้า ทะเล ด้วย"
ดำน้ำ!
"ขึ้น เรือ ไม่ รอ ช้า เรือ จ้าง แล่น ฉิว ลม ปลิว ปะทะ หน้า ลัดเลาะ หมู่ บ้าน ผ้าขาวม้า เห็น ภูผา ดู บู้บี้ ยิน เสียง ดนตรีตะหลุ่มตุ่มโป๊ะ บ่าย แล้ว ก็ ยัง ร้อน ชะมัด เหม่อ มอง นก เงือก นก เต้น สี และ อีกา สมเสร็จ พึมพำ นึก ฝัน ไป ว่า ถ้า ได้ แช่ น้ำ กับ หมู่ ปลา ต้อง ชื่น ใจ เป็น ที่สุด"
ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ
"กุก กุก กัก กัก ไว ไว ใช่ ไหม ไม่ ใช่ ไม่ ใช่ นั่น ไก่ กุ๊ก กุ๊ก ก๊อ ง แก๊ง กรุ๊ง กริ๊ง ห้อง เรียน แก้ว ใส ไว ไว ใช่ ไหม ไม่ ใช่ ไม่ ใช่ นั่น เจ้า แมว เหมียว ขลุกขลัก ข ลัก ขลุก บ้าน หัวมัน หมุน กลม กลิ้ง เหมือน โอ่ง ตุ่ม เห็น เงา ตะคุ่ม ไว ไว ใช่ ไหม"
โรงเรียนรถไฟ
"ห้อง เรียน ที่ สี่ มี ม้า ตัว ใหญ่ ห้อง เรียน อะไร สูง ใหญ่ เบ้อเริ่ม ก้าว ขึ้น บันได แล้ว ไถล ลื่น เพื่อน เพื่อน คน อื่น ต่าง ชื่น ชอบใจ ปรู๊ดปร๊าด เอี๊ยด อ๊าด เห็น ไว ไว บ้าง ไหม"
โรงเรียนรถไฟ
"หมู่ บ้าน ที่ ห่าง ไกล นี้ ชื่อ ลูโย คุณ จำเป็น ต้อง ผ่าน สระ น้ำ แห่ง หนึ่ง ก่อน ไป ถึง บ้าน คุณ ตา คุณ ยาย ของ ทีเค ที่ บ้าน มี ปลา นิล ทอด อยู่ ใน ตระ ก ร้า แขวน บน หลังคา รอ ทีเคอยู่ ทุก เช้า ที เคกับ แมว ของ เธอ จะ ไป ทักทาย ให้ อาหาร ปลา ใน สระ น้ำ การ มอง เห็น ปลา ว่าย น้ำ สร้าง ความ สนุกสนาน รื่นเริง ให้ กับ พวก เขา เป็น เวลา นาน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"ระหว่าง รอ ให้ ข้าวสุก บอ ดัง มอง ผ่าน บานเกล็ด ไป เห็น เนเน่ และ โต โต้ เพื่อน ของ เธอ กำลัง เก็บ ซา รี ซา (เชอ ร์รี่) อยู่ “เนเน่!” บอ ดัง ตะโกน “ฉัน อยาก ได้ เชอ ร์รี่ ด้วย!”"
บอดังหุงข้าว
"“เรา ลอง กิน ข้าว ไหม้ กัน ไหม?” โดด ง พูด ติดตลก เมื่อ เห็น ว่า บอ ดัง เสียใจ “ไม่ นะ คะ พ่อ! มัน กิน ไม่ ได้ ค่ะ” บอ ดัง หัวเราะ “อย่า เสียใจ ไป เลย บอ ดัง พรุ่งนี้ หนู จะ ได้ ลอง หุง ข้าว อีก ครั้ง” โดด ง พูด “หนู จะ ทำให้ ดี ค่ะ พ่อ” บอ ดัง ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"คิมิดำ น้ำลง ไป เธอ พยายาม ซ่อน ความ เสียใจ เอา ไว้ ไม่ ให้ เพื่อน เพื่อน เห็น “ไป หา อะไร กินกัน เถอะ” เพื่อน เพื่อน พูด “เรา จะ บอก เธอ ว่า ต้อง ทำ ยังไงนะ” คิมิได้ยิน ก็ดี ใจ ที่ เพื่อน คอย ช่วยเหลือ แต่ ก็ แอบ รู้สึก รำคาญ นิดหน่อย เพราะ เธอ ไม่ ชอบ ให้ เพื่อน ออก คำสั่ง"
เราจับมือกัน
"โอ้! นั่น ของ โปรด ที่ แม่ ชอบ หา มา ให้ เรา นี่ นา คิมิดำ น้ำลง ไป ลึก อีก เพื่อ ที่ จะ เห็น ได้ ชัดเจน มาก ขึ้น"
เราจับมือกัน
"ไม่ นะ! คิมิมอง อะไร ไม่ เห็น เลย เกิด อะไร ขึ้น?"
เราจับมือกัน
"พร อม และ เพื่อน ของ เขา อาศัย อยู่ ที่ หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ พื้น ทั้ง เปียก และ เต็ม ไป ด้วย โคลน ดวงตา ของ พร อม มัก จะ เป็น ประกาย ด้วย ความ อยาก รู้ อยาก เห็น อยู่ เสมอ"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ฉัน เห็น เจ้า วงกลม สี ฟ้า นั่น อย่าง ชัดเจน” พร อม ถอน ใจ “ทำไม พวก เขา ถึง บอก ว่า ฉัน ไม่ มี ทาง ไป ถึงที่ นั่น ได้ ล่ะ? ฉัน จะ ไป ที่ วงกลม สี น้ำเงิน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"พร อม มอง ไป รอบ รอบ เพื่อ หา เจ้าของ เสียง แต่ เขา ก็ ไม่ เห็น ใคร เลย"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ตรง นั้น เอง ที่ เธอ เห็น เด็ก ผู้ชาย ประหลาด"
ดวงดาวสีเขียว
"เจ้า คีรีบูน น้อย หา เจ้า หมี น้อย ไม่ เจอ บน ฟ้า มี แต่ แสง ไฟ มอง อะไร ไม่ เห็น เลย"
โบยบินสู่ทิศใต้
"บี น่า นั่ง หัวร่อ แต่ ดี ลาวา ร์สังเกต เห็น รอย ช้ำ บน แขน ของ เธอ ซึ่ง ดู แล้ว ไม่ ชวน ให้ ขำ โชตูมี รอย คล้ำ รอบ ดวงตา เศร้า สร้อย เขา ดู ตัว หด เล็ก เมื่อ อยู่ ใต้ น้ำหนัก ของ กระเป๋า ใบ โต ส่วน โน มี่ กำลัง นั่ง เหม่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""มัน คือ ฝัน ร้ายน่ะ"เขา บอก"เป็น ฝัน ที่ ฉัน ไม่ อยาก ให้ มี ใคร รู้ หรือ เห็น เท่า ไหร่ แต่ ฉัน ยอม บอก เพราะ พวก นาย คือ เพื่อน""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"พวก เขา มา โผล่ ที่ ห้อง ของโชตู และ เห็น มือสี ดำ ยื่น ออก มา จาก เงามืด โชตูตัว สั่น ด้วย ความ กลัว เขา ยกมือ ขึ้น ปิด ตา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"หลังจาก นั้น ไม่ นาน ดิลาวาร์ โชตู และ โน มี่ ก็ มา แอบ มอง อยู่ ตรง มุม หนึ่ง พวก เขา เห็น บา จี ผู้ กล้า นั่ง อยู่ กับ บี น่า และ พี่ สาว ของ โน มี่ ใน ห้อง พร้อม กับ ผู้หญิง คน อื่น อื่น"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โน มี่ ดีใจ ที่ ได้ เห็น พี่ สาว ยิ้ม ออก ใน ที่สุด"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ตอน ที่ โนรา กลับ ไป ถึง บ้าน แม่ ของ เธอ ทำ กับข้าว อยู่ เมื่อ เห็น เปลว ไฟ จาก เตา โนรา ก็ คิด อะไร ดี ดี ขึ้น ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
"ทว่า จู่ จู่ ไฟ ใน ครัว ก็ สว่าง ขึ้น แย่ ละ พวก มัน จะ ถูก จับ แล้ว! เมื่อ เห็น แสง ไฟ กาลัวรีบ วิ่ง หา ที่ ซ่อน ทันใด ไม่ นาน นัก เด็ก ผู้ชาย ตัว สูง ก็ เดิน เข้า มา ใน ครัว"
แมวสามสหาย
"ใน ความ มืด นั้น แมมโด นึก ว่า ตัว เอง เห็น ผี! เด็กชาย กลัว สุดขีด รีบ วิ่ง ออก จาก บ้าน แบบ ไม่ คิด ชีวิต! เจ้ากิว หมา ของ เขา ก็ กลัว หัวหด เช่น กัน"
แมวสามสหาย
"บิ ลูวิ่ง เข้าไป ใน ครัว โดย มี เพื่อน อีก สอง ตัว ตาม หลัง มา มัน เปิด ประตู ตู้ เย็น และ เห็น ไก่ ย่าง เสียบ ไม้ อยู่ ใน นั้น" คว้า กระสอบ มา ซิ" มัน สั่ง" วัน นี้ เรา จะ ขน อาหาร กลับ ไป ให้ หมด""
แมวสามสหาย
"มังคัช เห็น เด็ก ผู้หญิง ตัว น้อย นั่ง เงียบ อยู่ คน เดียว ที่ โถง ทาง เดิน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ทั้ง คู่ สังเกต เห็น ว่า ใน ห้อง เด็ก เล่น ก็ มี เด็ก กลุ่ม เล็ก เล็ก เล่น กัน อยู่ จึง เอา ของขวัญ เข้าไป ให้ เช่น กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"หนังสือ เล่ม นี้ เป็น เล่ม ที่ สอง ใน หนังสือ ไตร ภาค ที่ แต่ง ขึ้น ด้วย แนว คิด " เทวดา บน รถ เข็น " หนังสือ ชุด นี้ เล่า เรื่องราว ชีวิต ประจำ วัน ของ ผู้ พิการ หลังจาก เกิด อุบัติเหตุ ทาง รถยนต์ จน บาดเจ็บ ฉัน ก็ เริ่ม ใช้ เก้าอี้ รถ เข็น และ ต้อง พบ เจอ ความ ท้าทาย มากมาย ใน ชีวิต ประจำ วัน จาก ประสบการณ์ นี้ ฉัน ได้ เห็น ทัศนคติ แบบ เลือก ปฏิบัติ ต่อ ผู้ พิการ มากมาย ใน สังคม และ เห็น ว่า ต้อง ทำ อะไร สัก อย่าง เพื่อ เปลี่ยน ทัศนคติ ดัง กล่าว เป้าหมาย ของ หนังสือ เล่ม นี้ คือ ส่งเสริม ให้ ผู้ พิการ ได้ รับ การ ยอม รับ ให้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สังคม มาก ยิ่ง ขึ้น ด้วย การ สื่อสาร ออก ไป ว่า ไม่ ว่า คน คน นั้น จะ มี สภาพ ร่างกาย อย่างไร ก็ มี สิทธิ ขั้น พื้นฐาน ที่ จะ เข้าถึง การ ศึกษา การ เรียน รู้ และ ความ ก้าวหน้า ตั้งแต่ ขวบ ปี แรก แรก ได้ อย่าง เท่าเทียม กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เมื่อ เห็น อัลมามั่นใจ ขนาด นั้น บี รู ก็ ใจเย็น ลง เขา พร้อม ออก เดินทาง แล้ว"
บรื้น บรื้น!
"แต่ พอ เห็น ว่า อัลมายัง คง สงบ นิ่ง บี รู ก็ แล่น ต่อ ไป อย่าง มั่นใจ"
บรื้น บรื้น!
"พ่อ เห็น ด้วย "เรา จะ เลี้ยงดู มัน เหมือน เพื่อน ตั้ง ชื่อว่า ซาก อร์แล้วกัน นะ""
ช้างในบ้านฉัน
"“อ้าว ฉัน ไม่ รู้ เลย ว่าเป็น พวก เธอ " เจ้า กบ บอก " ช่วง นี้ ฉัน มอง ไม่ค่อย เห็น เท่า ไหร่น่ะ แล้ว พวก เธอ มา ทำ อะไร แถว นี้ เห รอ”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"มิลลีกับ นับ ส์พา กัน กระโดด โลดเต้น ไป หา เก เบิลส์เพื่อ จะ บอก ว่า เขา หน้าตา เป็น ยังไง นับ ส์บอก ว่า หลังคา ของ เก เบิลส์เป็น รูป สามเหลี่ยม นั่น หมายความ ว่า มี สาม ด้าน มิลลีบอก ว่า กำแพง ของ เขา เป็น รูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า กับ สี่เหลี่ยมจัตุรัส แต่ เก เบิลส์ก็ ยัง ไม่ เห็น อยู่ ดี ว่า เขา หน้าตา เป็น ยังไง เขา ยัง รู้สึก เศร้า เหมือน เดิม"
บ้านตุ๊กตา
""ดู นี่!"พวก เขา พูด"ตอน นี้ เธอ เห็น ตัว เอง แล้ว หรือ ยัง""
บ้านตุ๊กตา
"แต่ กระจก บาน นั้น เล็ก เกินไป เก เบิลส์ก็ ยัง ไม่ เห็น หน้าตา ของ ตัว เอง อยู่ ดี"
บ้านตุ๊กตา
"พ่อ วาง กล่อง ใหญ่ ไว้ ตรง หน้า หนู หนู ตื่นเต้น มาก แต่ พอ เปิด กล่อง นั้น ออก มา เท่านั้น แหละ กลับ เห็น เป็น ตุ๊กตา ม้า ดิน เผา แต่ เอ... ทำไม มี ช่อง ใส่ เหรียญ ด้วย " พ่อ ให้ กระปุก ออมสิน แค่ นั้น เห รอ คะ " หนู พูด ด้วย น้ำเสียง ผิดหวัง"
กระปุกออมสิน
"เช้า วัน หนึ่ง โบ รา สังเกต เห็น ลูก โลมา ตัว หนึ่ง ติด แห มัน ดิ้น ไป ดิ้น มา ไม่ หลุด เสียที"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"แต่ แล้ว วัน หนึ่ง เจ้า ลูก โลมา ไม่ โผล่ มา ให้ เห็น โบ รา ใจเสีย และ รู้สึก เป็น ห่วง เพื่อน รัก ยิ่ง นัก โบ ราก ลับ ไป ที่ ริม น้ำ ทุก วัน หวัง ว่า จะ ได้ เจอ เจ้า ลูก โลมา อีก"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"ไม่ทัน ที่ ทั้ง สอง จะ จาก ไป ก็ พลัน เห็น ฝูง โลมา ว่าย ตรง ดิ่ง มา หา พวก เขา เรือ ประมง สอง ลำ กำลัง พุ่ง ตรง มา ทาง นี้!"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"มา รู้ตัว อีก ที โบ รา ก็ ยืน อยู่ ริม ฝั่ง แม่น้ำ เหลือบ ไป เห็น กับ ชาว บ้าน กลุ่มหนึ่ง ที่ กำลัง จับตา มอง แสง ไฟ จาก แม่น้ำ ด้วย พลัง วิเศษ ของ แสง ไฟ นั้น พวก เขา ก็ เข้าใจ ทันที ว่า เกิด อะไร ขึ้น กับ แม่น้ำ ที่ เคย สวย งาม ถึง เวลา แล้ว ที่ ทุก คน ต้อง ลุก ขึ้น มา เปลี่ยนแปลง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"ใน ที่สุด วัน หนึ่ง โบ รา ก็ เห็น เจ้า โลมา น้อย อีก ครั้ง ฝูง โลมา กลับ มา ที่ แม่น้ำ พวก มัน ดำ ผุด ดำ ว่าย ใน แม่น้ำ ที่ ใส สะอาด เพื่อ เป็นการ ขอบคุณ"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก