0xa65d...f3e9Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (113)
"เธอ เดา ได้ ไหม ว่า ใคร คือ เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ เรา?"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"เธอ จะ มา เป็น เพื่อน ฉัน ไหม?"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"กระรอก น้อย กับ น้อง ตรัง เป็น เพื่อน ซี้ กัน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"สอง เพื่อน ซี้ มี ช่วง เวลา ดี ๆ ด้วย กัน เสมอ"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"ชี น่า เป็น เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ ฉัน ฉัน รอ ชี น่า กลับ มา จาก โรงเรียน"
เจ้าแมวสะอาด
"บาง ครั้ง เพื่อน ๆ ของ ฉัน ชอบ ร้อง เสียง ดัง ตอน กลางคืน ใน ตอน นั้น ฉัน ก็ นอน อย่าง เงียบ ๆ"
เจ้าแมวสะอาด
"ฉัน มี เพื่อน คน หนึ่ง เธอ อาศัย ใน บ้าน ของ ฉัน"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"แต่ ฉัน ไม่ ได้ยิน เสียง เธอ เพื่อน ของ ฉัน อยู่ ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"“ออก มา เถอะ,” ฉัน บอก เพื่อน ของ ฉัน “เรา จะ เล่น กัน” แต่ เธอ ก็ ไม่ ออก มา"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"ใน ตอน เช้า เพื่อน ของ ฉัน ก็ กลับ เข้า ไป ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"หอย ทาก และ ปู เดิน ไป ด้วย กัน พวก มัน เป็น เพื่อน กัน"
ตัวอะไรเพิ่งผ่านไปนะ
"“เพื่อน ๆ เรา ไป สวน ดอกไม้ กัน เถอะ” เจ้า ผีเสื้อ ชวน เพื่อน แมลง"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"“ฉัน อยาก มี สี สัน เหมือน เพื่อน ๆ บ้าง จัง” หนอน ผีเสื้อ เศร้า"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"โจ๊ก โจ๊ก มีค วาม สุข ที่ ได้ เดินทาง ร่วม กับ เพื่อน ใหม่ ทั้ง สาม รับ ฟัง ความ คิด ของ โจ๊ก โจ๊ก และ ไม่ เคย หัวเราะ เยาะ เลย แต่ โจ๊ก โจ๊ก ก็ ยัง เป็น ห่วง แม่ อยู่"
กบแสนฉลาด
"แต่ ก็ ยัง อยาก เป็น เพื่อน กับ ลัก กี้"
พบกันเป็นครั้งแรก
"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้อง สวม ชุด นักเรียน ก่อน แล้ว บี น่า จะ เอา ดินสอ ที่ไหน ใช้ ล่ะ เธอ คิด ว่า เดี๋ยว ค่อย ยืม เพื่อน ที่ โรงเรียน ก็ได้"
แย่เเล้ว!
"บี น่า เข้า มา ใน ห้อง เรียน เดี่ยว ก่อน นะ นี่ ไม่ ใช่ เพื่อน เพื่อน ฉัน นี่!"
แย่เเล้ว!
"เมื่อ เจ้า ตึก หาย โมโห ตัว มัน ก็ เล็ก ลง ลง กลับกลาย เป็น หมา อารมณ์ ดี จืด กับ เจ้า ตึก จึง กลาย เป็น เพื่อน รัก กัน นับ จาก นั้น เป็นต้น มา"
จืดกับเจ้าตึก
"จําปีตามหา เพื่อน จ๋า ไป ไหน คุณ แม่ ปลอบ ใจ นั่นไง! ผีเสื้อ"
เจ้าเขียวไปไหน
"โอ้โฮ เพื่อน ผม อยู่ ที่ นี่ เยอะแยะ เลย"
ผมกลัว
"วัน หนึ่ง เจ้า กิ้งก่า เปลี่ยน สี ตัว น้อย เดิน อยู่ ริม แม่น้ำ มัน เห็น เพื่อน เพื่อน คือ จิ้งเหลน และ แย้ กำลัง อวด ผิว ของ ตัว เอง กัน ไป มา"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"อัญชัน กับ เพื่อน เพื่อน ใน ชั้น ต่าง มอง หน้า กัน อย่าง ตื่นเต้น พวก เขา ไม่ เคย ทำ วิดีโอ มา ก่อน เลย "หัวข้อ อะไร เห รอ ครับ "นักเรียน คน หนึ่ง ถาม" หัวข้อ คือ คุณ จะ พัฒนา โรงเรียน ของ เรา อย่างไร" ครู สม ศรี ตอบ พร้อม เขียน หัวข้อ ลง บน กระดาน "สร้างสรรค์ ให้ เต็มที่ นะ เลือก ประเด็น ที่ เธอ สนใจ และ ทำให้ เห็น ว่า ทำไม มัน ถึง สำคัญ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"อัญชัน ฟัง เพื่อน เพื่อน คุย ถึง หัวข้อ ที่ คิด ขึ้น ได้ มี หลาย หัวข้อ น่า สนใจ แล้ว ตัว เธอ ล่ะ จะ ทำ หัวข้อ ไหน ดี"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""คุณ ครู กับ เพื่อน เพื่อน ค่ะ "อัญชัน ตอบ "นั่นไง" ครู สม ศรี ยิ้ม "แล้ว เรื่อง อะไร ที่ พวก เรา รวม ถึง ตัว เธอ ด้วย น่า จะ สนใจ ล่ะ" "อาจ จะ เป็น เรื่อง การบ้าน น้อย ลง มั้งคะ" อัญชัน พูด ติดตลก"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เย็น วัน นั้น อัญชัน เดิน ไป ใน ละแวก บ้าน พลาง คิด เกี่ยว กับ หัวข้อ วิดีโอ สั้น ของ เธอ อัญชัน มีค วาม สุข เมื่อ ได้ กลิ่น อาหาร มื้อ เย็น ที่ แต่ละ บ้าน กำลัง ทำ อยู่ ใน ที่สุด อัญชัน ก็ แวะ บ้าน เพื่อน ชื่อ ชบา "เธอ จะ ทำ วิดีโอ เกี่ยว กับ อะไร เห รอ" อัญชัน ถาม "ฉัน จะ ทำ เรื่อง โรงเรียน ควร แจก ขนม ให้ พวก เรา กิน ก่อน เข้า เรียน" ชบา ตอบ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"สัก พัก สงกรานต์ เพื่อน ของ อัญชัน ก็ เดิน มา นั่ง ข้าง ข้าง อัญชัน เลย ถาม ว่า "เธอ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร เห รอ" "ฉัน อยาก ให้ นักเรียน ทุก คน มี คอมพิวเตอร์ เป็น ของ ตัว เองน่ะ" สงกรานต์ ตอบ อย่าง กระตือรือร้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ระหว่าง ที่ เดิน กลับ บ้าน อัญชัน ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง เลือก หัวข้อ ให้ ได้ เธอ มอง ไป รอบ ตัว เห็น เพื่อน เพื่อน เดิน ผ่าน ไป เห็น คุณ ครู โบกมือ ให้ และ เห็น ควัน ลอย อบอวล จาก เตา ทำ อาหาร อัญชัน คิด ออก ทันที! เธอ รู้ แล้ว ว่า จะ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วิดีโอ เริ่ม ด้วย การ ฉาย ภาพ เพื่อน เพื่อน ของ อัญชัน คุณ ครู และ เพื่อนบ้าน ตาม ด้วย ภาพ อาหาร อร่อย อร่อย มากมาย "ฉัน จะ พัฒนา โรงเรียน เรา เรื่อง อาหาร การ กิน เพราะ อาหาร สำคัญ ต่อ พวก เรา เรา ควร จัด งาน เลี้ยง กิน อาหาร ร่วม กัน โดย ให้ ทุก คน เตรียม อาหาร จาก บ้าน มา แบ่งปัน กัน""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เยี่ยม มาก เลย จ้ะ อัญชัน" ครู สม ศรี ชม พร้อม ยิ้ม กว้าง ขณะ ที่ เพื่อน เพื่อน ทั้ง ห้อง ปรบ มือ ให้ อัญชัน ทุก คน เห็น ตรงกัน ว่าเป็น ความ คิด ที่ ยอด เยี่ยม และ พวก เขา ก็ หิว ขึ้น มา แล้ว สิ "ครู ว่า ครู ต้องหา วัน จัด งาน กิน อาหาร กัน แล้ว ละ" ครู สม ศรี พูด พลาง ขยิบ ตา ให้ อัญชัน ยิ้ม เธอ มีค วาม สุข ที่ ทำให้ คน อื่น เห็น คล้อย ไป กับ ความ คิด ของ เธอ ได้ แต่ ตอน นี้ เธอ เริ่ม คิด หัวข้อ ต่อ ไป ที่ จะ ทำ แล้ว ละ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เมื่อ กลับ มา ถึง บ้าน ของ คุณ ปู่ ธิดา ก็ เล่า เรื่อง การ ผจญ ภัย กับ เพื่อน ใหม่ ให้ คุณ ปู่ ฟัง อย่าง ไม่ รีรอ"
แสงเล็กๆ
"ดู ผืน ดิน นี่ สิ เพื่อน หญ้า เขียว ขจี เลย"
ผืนดิน
"ดา วา และ ลี พอได้ เป็น เพื่อน กัน"
เรียนรู้เธอกับฉัน
"ดา วา และ พา เซ ได้ เป็น เพื่อน กัน"
เรียนรู้เธอกับฉัน
"ดา วา และ เพื่อน ยกมือ ไหว้ คุณ ครู"
เรียนรู้เธอกับฉัน
"ลูก หมู ตัว ใหญ่ และ แข็งแรง ทุก ครั้ง ที่ เล่น ชัก กะ เย่อ กับ เพื่อน เพื่อน มัน จะ ชนะ เสมอ"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"วัน หนึ่ง เจ้า ลิง อยาก พาย เรือ มัน จึง ชวน เพื่อน เพื่อน มา พาย ด้วย กัน"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"ลูก หมู จ้วง พาย อย่าง รวดเร็ว มัน พาย พาย แล้ว ก็ พาย จน แซง หน้า เรือ เพื่อน เพื่อน ไป ทุก ลำ แล้ว มัน ก็ หัวเราะ เยาะ " เห็น ไหม ฉัน พาย เก่ง กว่า พวก นาย " ลูก หมู อวด เบ่ง"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"จาก นั้น กระต่าย ลิง หนู และ หมา พา กัน พาย เรือก ลับ มา จนถึง ฝั่ง ทั้งหมด ต่าง ช่วย เพื่อน ขึ้น จาก เรือ แต่ ลูก หมู ไม่ อยู่ ตรง นั้น ด้วย"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"เพื่อน เพื่อน ได้ยิน เสียง ลูก หมู ร้องไห้"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"เดี๋ยวนี้ ลูก หมู ยอม เล่น กับ เพื่อน เพื่อน แล้ว มัน ไม่ อวด เบ่ง อีก เลย"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"“แม่ คะ ก๊อก น้ำ จับ หยด น้ำ นั้น ไว้ มัน ก็ เลย ไป ตาม เพื่อน เพื่อน ไม่ ได้!"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"พร้อม กับ หยด น้ำ อัน อื่น เป็น เพราะ อะไร เจ้า หยด น้ำ อัน เล็ก หยด นั้น ถึง หลุด จาก หัวก๊อก ไป รวม กับ เพื่อน เพื่อน มัน ได้?"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"ฉัน ตื่นเต้น มาก ที่ ฉัน กำลัง จะ มี น้อง แต่ ก็ ไม่ รู้ จะ บอก เพื่อน เพื่อน ยังไง"
อะชีล่า
"สุดท้าย แล้ว ฉัน ก็ เล่า ความ ลับ ให้ เพื่อน เพื่อน ที่ โรงเรียน ฟัง ว่า กำลัง จะ มี น้อง สาว พวก เขา ดีใจ มาก และ ถาม ว่า ฉัน ตั้ง ชื่อ ให้ น้อง หรือ ยัง แต่ คุณ ครู ก็ ถาม ว่า" มายา หนู แน่ใจ เห รอ จ้ะ ว่า น้อง จะ เป็น ผู้หญิง""
อะชีล่า
"ฉัน เล่า ให้ เพื่อน เพื่อน ที่ โรงเรียน ฟัง ว่า ฉัน ตั้ง ชื่อ ให้ น้อง สาว แล้ว ว่า อะชีล่า เพื่อน เพื่อน พูด ว่า" อะชีล่า เห รอ ชื่อ เพราะ จัง""
อะชีล่า
"มีค น ยกมือ สี่ คน และ ไอ ร่า เพื่อน ของ ฉัน พูด ว่า" หนู รัก น้อง ชาย ของ หนู เพราะ กอด เขา แล้ว อบอุ่น ที่สุด ใน โลก เลย ค่ะ""
อะชีล่า
""ไม่ เป็นไร เดี๋ยว ไป ขอยืม จาก เพื่อน ก็ได้!""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"โน อาห์ได้พบ กับ เพื่อน ใหม่ อีก 2 - 3 ตัว"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ เพื่อน ยินดี ที่ ได้ รู้จัก นะ เธอ พอ จะ มี สี วาด รูป สี ฟ้า บ้าง ไหม? ฉัน กำลัง จะ วาด รูป ท้อง ฟ้า ที่ สวย งาม ของ วัน นี้น่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน โน อาห์รว บ รวม สี วาด รูป ทุก สี ที่ เขา ได้ รับ มา จาก เพื่อน เพื่อน"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เพื่อน เพื่อน สัตว์ เริ่ม มา รวม กัน ที ละ ตัว ที่ บ้าน ของ โน อาห์เพราะพวก เขา ได้ยิน ว่า ภาพ วาด ที่ สวย งาม ใกล้ จะ เสร็จ แล้ว"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"วัน แรก มี เพื่อน ของ เธอ เพียง สาม คน เท่านั้น ที่ เข้า มา ฟัง ส่วน วัน ที่ สอง และ สาม ก็ มีค น มา ร่วม ฟัง น้อย มาก เหมือน กัน และ แล้ว ใน วัน ที่ สี่..."
เรื่องของลาร่า
"เธอ คิดถึง เพื่อน ทุก ทุก คน"
สูดน้ำมูก
"ดิฟญาอยาก เจอ เพื่อน ทุก คน จน แทบ จะ รอ ไม่ ได้!"
สูดน้ำมูก
"ไข้หวัด สามารถ ติดต่อ ได้ อย่าง รวดเร็ว จาก เธอ สู่ เพื่อน ของ เธอ"
สูดน้ำมูก
"ถ้า เธอ ไป สัมผัส เพื่อน ตอน ที่ เธอ เป็น หวัด หรือ จาม หรือ ไอ ใกล้ ใกล้ พวก เขา"
สูดน้ำมูก
"เพื่อน เพื่อน ก็ จะ ป่วย ไป ด้วย เธอ รู้ ไหม ว่าการ ไอ หรือ จาม ครั้ง เดียว"
สูดน้ำมูก
"มัน เป็น รหัส ที่ ผึ้ง ใช้ เรียก เพื่อน เพื่อน? หรือ เป็น เสียง บ่ง อาการ ตื่นเต้น เมื่อ เจอ น้ำ หวาน?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"1. ผึ้ง ฮันนี่บี เต้นรำ เพื่อ บอก ผึ้ง ตัว อื่น ใน รวง ว่า จะ ไป หา น้ำ หวาน ได้ที่ ไหน ทีนี้ ลอง สื่อ ข้อมูล บาง อย่าง ผ่าน การ เต้น แล้ว ดู สิ ว่า เพื่อน ของ คุณ จะ เข้าใจ สิ่ง ที่ คุณ กำลัง สื่อ ได้ หรือ เปล่า!"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"ระหว่าง ทาง, เขา หยุด เล่น กับ เพื่อน เพื่อน ที่ แม่น้ำ"
ฉันจะช่วยเธอ
"ก๊าชเสียใจ มาก เมื่อ ไห ร่หนอ เธอ ถึง จะ พบ สิ่ง ที่ ตัว เอง ถนัด สัก ที? เมื่อ มอง ลง ไป ข้าง ล่าง จาก รัง ที่ เธอ อยู่ เธอ สังเกต เห็น ข้าว อยู่ กอง หนึ่ง ตรง สนาม หลัง บ้าน เธอ ร้อง เสียง ดัง เชิญ ชวน สมาชิก ใน ครอบครัว และ เพื่อน พ้อง มา กิน เลี้ยง ทุก ตัว กินกัน จน พุง กาง"
อีกาใจกว้าง
"และ แล้ว ก๊าชก็ คิด เรื่อง หนึ่ง ขึ้น มา ได้ ใช่ เธอ ร้องเพลง เต้นรำ หรือ สร้าง รัง สวย สวย ไม่ ได้ แต่ มีน ก ตัว ไหน บ้าง ที่ ชวน เพื่อน นก ตัว อื่น มา ร่วม กินเวลา เจอ อาหาร? นก กาเหว่า ไม่ เคย ชวน ใคร นกยูง ก็ ไม่ นกกระจอก ยิ่ง ไม่ เคย อย่าง แน่นอน มัน แน่ อยู่ แล้ว ไม่ มีน ก ตัว ไหน หรอก นอกจาก อีกา อย่าง เธอ ก๊าชพอใจ นัก ที่ ได้ ค้น พบ เรื่อง นี้"
อีกาใจกว้าง
"ห้อง เรียน ที่ สี่ มี ม้า ตัว ใหญ่ ห้อง เรียน อะไร สูง ใหญ่ เบ้อเริ่ม ก้าว ขึ้น บันได แล้ว ไถล ลื่น เพื่อน เพื่อน คน อื่น ต่าง ชื่น ชอบใจ ปรู๊ดปร๊าด เอี๊ยด อ๊าด เห็น ไว ไว บ้าง ไหม"
โรงเรียนรถไฟ
"ระหว่าง รอ ให้ ข้าวสุก บอ ดัง มอง ผ่าน บานเกล็ด ไป เห็น เนเน่ และ โต โต้ เพื่อน ของ เธอ กำลัง เก็บ ซา รี ซา (เชอ ร์รี่) อยู่ “เนเน่!” บอ ดัง ตะโกน “ฉัน อยาก ได้ เชอ ร์รี่ ด้วย!”"
บอดังหุงข้าว
"บอ ดัง วิ่ง ออก ไป ที่ สวน และ ชวน เพื่อน เก็บ เชอ ร์รี่ สี แดง สด ท่าทาง หวาน หอม “จะ เก็บ เร็ว ขึ้น ไหม นะ ถ้า ฉัน ปีน ขึ้น ไป เก็บ” บอ ดัง พูด แล้ว จึง ถอด รองเท้า แตะ ปีน ต้นไม้ “ปีน ขึ้น ไป ให้ ถึง กิ่ง โน้น เลย มี เชอ ร์รี่ อยู่ เยอะ เลย นะ!” เนเน่ตะโกน"
บอดังหุงข้าว
"คิมิว่าย น้ำ เก่ง แล้ว ตอน นี้ แม่ บอก ว่า อีก ไม่ นาน คิมิก็ ออก ไป หา อาหาร ได้ เอง แล้ว คิมิมีค วาม สุข มาก ใน ที่สุด เธอ ก็ จะ ได้ ออก ไป หา อาหาร พร้อม กับ เพื่อน เพื่อน เสียที"
เราจับมือกัน
"โอ้ เพื่อน ของ คิมินี่เอง"
เราจับมือกัน
"คิมิดำ น้ำลง ไป เธอ พยายาม ซ่อน ความ เสียใจ เอา ไว้ ไม่ ให้ เพื่อน เพื่อน เห็น “ไป หา อะไร กินกัน เถอะ” เพื่อน เพื่อน พูด “เรา จะ บอก เธอ ว่า ต้อง ทำ ยังไงนะ” คิมิได้ยิน ก็ดี ใจ ที่ เพื่อน คอย ช่วยเหลือ แต่ ก็ แอบ รู้สึก รำคาญ นิดหน่อย เพราะ เธอ ไม่ ชอบ ให้ เพื่อน ออก คำสั่ง"
เราจับมือกัน
"เพื่อน เพื่อน บอก ให้ คิมิคอย ดู ตอน ที่ พวก เขา ออก ล่า หา อาหาร คิมิรู้อยู่ แล้ว แม่ สอน เธอ หมด แล้ว"
เราจับมือกัน
"ตอน นี้ เพื่อน เพื่อน บอก ให้ คิมิรอ อยู่ ใน ที่ ปลอดภัย ใกล้ ใกล้ นั้น คิมิก็ ยิ่ง รำคาญ"
เราจับมือกัน
"ของ โปรด ของคิมิ หอย กาบ จริง จริง ด้วย คิมิรีบ ดำ ลง ไป ใกล้ หอย กาบ ก่อน ที่ เพื่อน เพื่อน จะ มา เห็น"
เราจับมือกัน
"คิมิอยาก จะ เก็บ หอย กาบ มา เยอะ เยอะ เธอ จะ เก็บ พวก มัน ไว้ ใน กระเป๋า หน้า ท้อง แล้ว จะ ได้ เอา ไป แบ่ง ให้ เพื่อน เพื่อน ได้"
เราจับมือกัน
"เพื่อน เพื่อน ต้อง คิด ว่า เธอ หาย ไป แน่ แน่"
เราจับมือกัน
"โอ้ เพื่อน ของ คิมินั่นเอง พวก เขา ตาม คิมิลึก ลง มา ด้วย ความ เป็น ห่วง ฉลาม ขาว ว่าย ไป อีก ทาง หนึ่ง แล้ว พวก เขา ปลอดภัย แล้ว"
เราจับมือกัน
"ท้อง คิมิร้อง เสียง ดัง เพื่อน เพื่อน ของ เธอ ก็ หิว มาก เหมือน กัน"
เราจับมือกัน
"คิมิมีค วาม สุข มาก เธอ ไม่ โดดเดี่ยว อีก แล้ว เธอ มี เพื่อน ที่ ดี คอย จับ มือ ช่วยเหลือ กัน พวก เขา จะ คอย ดูแล เธอ"
เราจับมือกัน
"พร อม และ เพื่อน ของ เขา อาศัย อยู่ ที่ หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ พื้น ทั้ง เปียก และ เต็ม ไป ด้วย โคลน ดวงตา ของ พร อม มัก จะ เป็น ประกาย ด้วย ความ อยาก รู้ อยาก เห็น อยู่ เสมอ"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ทันใด นั้น ก็ มีเสียง ดัง ต๋อม! แล้ว ก้อน ดิน ก็ ร่วง ใส่ หัว ของ พร อม และ เพื่อน ของ เขา"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ดี ลาวา ร์มี เพื่อน สาม คน คือ บี น่า โน มี่ และโชตู ดิลาวาร์ชอบ เล่น กับ เพื่อน เพื่อน ทั้ง สาม พวก เขา แต่ละ คน ล้วน แบก เป้ ใบ ใหญ่ และ หนัก ไว้ บน หลัง และ ไม่ ยอม ให้ ใคร ได้ ดู สิ่ง ที่ อยู่ ข้าง ใน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์รู้ ว่า เป้ ใบ ใหญ่ พวก นี้ มีค วาม ลับ ซ่อน อยู่ มากมาย และ ยัง รู้ ด้วยว่า ความ ลับ ไม่ จำเป็น ต้อง เป็น เรื่อง สนุก น่า ตื่นเต้น เสมอ ไป วัน นี้ ดี ลาวา ร์กับ เพื่อน เพื่อน มา เล่น กัน ที่ ใต้ ต้น ไทร ใหญ่ ซึ่ง เป็น ที่ ประจำ ที่ เขา กับ เพื่อน เพื่อน มัก มา เล่น ดีด ลูกแก้ว และ ไม้หึ่ง กัน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์รู้ ว่า มี เรื่อง ไม่ชอบมาพากล และ เพื่อน เพื่อน ต้องการ ความ ช่วยเหลือ แน่ แต่ พวก เขา ก็ ไม่ ยอม บอก ว่า อะไร อยู่ ใน เป้ พวก นั้น"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์คิด หนัก ว่า เพื่อน เพื่อน น่า จะ ต้องการ อะไร กัน บ้าง บี น่า น่า จะ อยาก ได้ สี เทียน ที่ มี หลาย สี กว่า นี้ เขา คิด พลาง ยิ้ม ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์บอก แผนการ ที่ เขา คิด ไว้ ให้ เพื่อน เพื่อน รู้ หลัก หลัก แล้ว ง่าย มาก นั่น คือ เขา จะ เอา ขนม และ ของ ที่ เตรียม มา แลก กับ ของ ใน กระเป๋า ของ เพื่อน ทั้ง สาม บี น่า โชตู และ โน มี่ คิด ทบทวน ดู แล้ว ตัดสินใจ เลือก ของ จาก ใน เป้ มา แลก กับ ของ เหมาะ เหมาะ ที่ ดี ลาวา ร์เตรียม มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""บา จี ผู้ กล้า เห รอ "เพื่อน เพื่อน สงสัย จน อ้า ปาก ค้าง"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โนรา กับ เพื่อน เพื่อน เดิน กลับ บ้าน ด้วย กัน หลังจาก เรียน คัมภีร์ อัลกุรอาน ที่ มัสยิด เสร็จ โนรา ชวน เพื่อน ให้ ใช้ อีก เส้นทาง หนึ่ง"
เด็กหญิงตะเกียง
"เมื่อ โนรา บอก แบบ นั้น เด วอน กับ ซิลฟาจึง ยอม ไป ด้วย แต่ โนรา รู้ ว่า เพื่อน กลัว มาก เพราะ ทุก ครั้ง ที่ มีเสียง บาง อย่าง ดัง ขึ้น ทั้ง สอง คน จะ เขยิบ เข้า ใกล้ โนรา ทันที และ ใน ตอน นั้น เอง..."
เด็กหญิงตะเกียง
""นี่ รอ ด้วย สิ! "โนรา ตะโกน แต่ เพื่อน ทั้ง สอง ยัง คง วิ่ง ห่าง ออก ไป เรื่อย เรื่อย"
เด็กหญิงตะเกียง
"บิ ลูวิ่ง เข้าไป ใน ครัว โดย มี เพื่อน อีก สอง ตัว ตาม หลัง มา มัน เปิด ประตู ตู้ เย็น และ เห็น ไก่ ย่าง เสียบ ไม้ อยู่ ใน นั้น" คว้า กระสอบ มา ซิ" มัน สั่ง" วัน นี้ เรา จะ ขน อาหาร กลับ ไป ให้ หมด""
แมวสามสหาย
"ทู ลู่ ได้ยิน เสียง กริ่ง ประตู ดัง ขึ้น คน ที่มา หา คือ มังคัช เพื่อน ของ เขา นั่นเอง"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ตอน ที่ เด็กชาย ทั้ง สอง แจก สร้อย ข้อ มือ ใกล้ เสร็จ เพื่อน เพื่อน ก็ ขอ สร้อย ข้อ มือ เพิ่ม เพื่อ เก็บ ไว้ ให้ เพื่อน ที่ ไม่ ได้ มา เรียน วัน นี้ ด้วย ซึ่ง ก็ คือ ทู ลู่ กับ มังคัช นั่นเอง ทั้ง สอง เกือบ จะ หลุด หัวเราะ ลั่น แต่ ยัง เก็บ อาการ ไว้ ได้ แล้ว ฝาก สร้อย ข้อ มือ อีก สอง เส้น ไว้ ที่ คุณ ครู"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เพื่อน เพื่อน ต่าง ดีใจ กัน ยกใหญ่ และ ตะโกน เสียง ดัง ว่า" ขอบคุณ นะ ฮีโร่ตัว จริง เสียง จริง!""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""วัน นี้ เจ๋งสุด เจ๋งสุด ไป เลย พวก เพื่อน เพื่อน ตื่นเต้น ดีใจ กัน ใหญ่ พวก เรา อยาก เป็น ฮีโร่อีก จะ ได้ ทำให้ เด็ก คน อื่น มีค วาม สุข แบบ นี้ อีก เยอะ เยอะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ถ้า ต้องการ ให้ กำลังใจ เพื่อน เด็ก เด็ก จะ ทำ อะไร"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"พ่อ เห็น ด้วย "เรา จะ เลี้ยงดู มัน เหมือน เพื่อน ตั้ง ชื่อว่า ซาก อร์แล้วกัน นะ""
ช้างในบ้านฉัน
"ตั้งแต่ นั้น มา ซาก อร์ก็ ไป โรงเรียน ทุก วัน โบต อม และ เพื่อน เพื่อน ของ เธอ ชอบ เล่น กับ ซากอร์"
ช้างในบ้านฉัน
"ถึง เวลา ที่ ซาก อร์ต้อง กลับ เข้า ป่า แล้ว โบต อม เสียใจ ที่ ต้อง บอก ลา ซากอร์ แต่ เธอ รู้ ว่า เพื่อน ของ เธอ จะ มีค วาม สุข ที่ ได้ กลับ บ้าน ไป หา ครอบครัว"
ช้างในบ้านฉัน
"ซาก อร์ก็ เสียใจ ที่ ต้อง จาก ไป เหมือน กัน เพราะ ตอน นี้ โบต อม ใจดี ต่อ มัน แล้ว แต่ แม่ ช้าง บอก ว่า ซาก อร์กลับ มา เยี่ยม โบต อม อีก ได้ เพราะ ตอน นี้ โบต อม รู้ แล้ว ว่าการ เป็น เพื่อน กับ ช้าง ต้อง ทำ อย่างไร"
ช้างในบ้านฉัน
"วัน หนึ่ง เพื่อน เพื่อน รู้สึก ไม่ค่อย สบาย จึง ตัดสินใจ อยู่ บ้าน แต่ ตั๊กแตน คิด ว่า ไม่ ใช่ เรื่อง ใหญ่ อะไร จึง ยัง คง ออก ไป เล่น ข้าง นอก อยู่ ดี"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"แต่ วัน รุ่ง ขึ้น เพื่อน เพื่อน ของ ตั๊กแตน ก็ ยัง ไม่ ออก มา ที่ ทุ่ง หญ้า ตั๊กแตน มอง หา จน ทั่ว ก็ ไม่ เจอ จึง ตัดสินใจ บิน กลับ บ้าน ไป ตามลำพัง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ตั๊กแตน เป็น ห่วง เพื่อน จึง บอก ว่า “เธอ อาจ จะ กิน อะไร ที่ มี พิษ เข้าไป ก็ได้ นะ ไป หา หมอ กัน เถอะ” ว่า แล้ว มัน ก็ พยุง จิ้งหรีด เดิน ไป แต่ เมื่อ ทั้ง คู่ มา ถึง แม่น้ำ จิ้งหรีด ก็ ไม่ มี แรง จะ บิน ข้าม ไป แล้ว ตั้กแตน จึง หา กิ่ง ไม้ มา พาด ทำ สะพาน ให้ แต่ พอ จิ้งหรีด เดิน ข้าม ไป มัน กลับ เสียหลัก ลื่น จน ได้"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ตั๊กแตน จับ กิ่ง ไม้ ไว้ พยายาม จะ ช่วย เพื่อน “จับ ไว้ ก่อน นะ!” มัน ตะโกน"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"แต่ ตั๊กแตน พยายาม ให้ กำลังใจ เพื่อน ให้ เข้มแข็ง ไว้ “อย่า ปล่อยมือ นะ! ใน น้ำ อาจ มี ตัว อะไร กัด เธอ ได้”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“หยุด เลย นะ เจ้า กบ! นี่ พวก เรา เอง เพื่อน เธอไง!” ตั๊กแตน ตะโกน หยุด เจ้า กบ ไว้ ได้ ทัน เวลา พอดี แล้ว ตั๊กแตน กับ จิ้งหรีด ก็ คลาน ขึ้น ไป บน ใบ บัว ที่ อยู่ ใกล้ ใกล้"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"เก เบิลส์ได้ แต่ ถอน หายใจ และ หลุบ ตาล ง เขา สามารถ ทำ หลาย อย่าง ที่ มิลลีกับ นับ ส์ทำ ไม่ ได้ แต่ เขา ไม่ สามารถ บิด ตัว หรือ งอ ตัว ได้ เหมือน เพื่อน เพื่อน เขา จึง ไม่ รู้ ว่า ตัว เอง หน้าตา เป็น อย่างไร"
บ้านตุ๊กตา
"เจ้าบ้าน ตุ๊กตา เก เบิลส์รู้ ดีใจ เป็น ล้นพ้น ที่ ได้ รับ รูป วาด สอง สอง สหาย เพื่อน รัก และ แล้ว ทั้ง สามเกลอ ก็ อยู่ ด้วย กัน อย่าง มีค วาม สุข ตลอด ไป"
บ้านตุ๊กตา
"พ่อ อยาก ให้ พุ นุ ลูก สาว คน โต รู้จัก ประหยัด อดออม พ่อ จึง ให้ เงิน เธอ จำนวน หนึ่ง แล้ว บอก ให้ ไป ซื้อ กระปุก ออมสิน แต่ พุ นุ กลับ เอา ไป ใช้ จ่าย สุรุ่ยสุร่าย ซื้อ ของ ปรนเปรอ ตน เอง แล้ว ยัง มี นิสัย หน้าใหญ่ใจโต ชอบ เลี้ยง เพื่อน อีก ด้วย อย่าง นี้ แล้ว เธอ จะ ออม เงิน ได้ อย่างไร กัน"
กระปุกออมสิน
"ที่ โรงเรียน หนู ได้ เพื่อน ใหม่ เรา นั่ง โต๊ะ เดียวกัน เธอ ชื่อว่า อนาร์กาลี " เธอ ไม่ มี พ่อ ส่วน แม่ ก็ ต้อง ทำ งาน ล้าง จาน ใน ร้าน อาหาร เธอ มา จาก ครอบครัว ยากจน " มี แต่ คน พูด เรื่อง ทำนอง นี้ เกี่ยว กับ อ นา กาลี"
กระปุกออมสิน
"แต่ หนู กลับ รู้สึก ว่า อนาร์กาลี เป็น แค่ เด็ก ผู้หญิง คน หนึ่ง เหมือนกับ หนู และ ใน ที่สุด เรา ก็ได้ เป็น เพื่อน ที่ ดี ต่อ กัน"
กระปุกออมสิน
"หนู ตัดสินใจ จะ ใช้ เงิน จาก กระปุก ออมสิน ของ หนู ซื้อ ชุด นักเรียน ใหม่ ให้ กับ เพื่อน คน นี้ ทันที ที่ ถึง บ้าน หนู รีบ ทุบ กระปุก ออมสิน จน แตก แล้ว นับ เงิน ที่ อยู่ ใน นั้น โอ้โห นี่ หนู เก็บ เงิน ได้ มาก กว่า หนึ่ง พัน รูปี เลย เชียว นะ!"
กระปุกออมสิน
""นี่ คือ อุปกรณ์ ที่ ใช้ เพิ่ม เม็ดเลือด แดง ให้ กับ คุณ เต่า เพื่อให้ คุณ เต่า กลับ มา แข็งแรง อีก ครั้ง แล้ว คุณ เต่า จะ สามารถ กลับ ไป โรงเรียน และ ไป เล่น กับ เพื่อน เพื่อน ได้ อีก ครั้ง จ้ะ""
ไอราไม่กลัว
"แต่ แล้ว วัน หนึ่ง เจ้า ลูก โลมา ไม่ โผล่ มา ให้ เห็น โบ รา ใจเสีย และ รู้สึก เป็น ห่วง เพื่อน รัก ยิ่ง นัก โบ ราก ลับ ไป ที่ ริม น้ำ ทุก วัน หวัง ว่า จะ ได้ เจอ เจ้า ลูก โลมา อีก"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"พวก เขา ว่าย จน มา ถึง บ้าน ของ ฝูง โลมา โลมา ทุก ตัว เข้า ทักทาย เพื่อน รัก ทั้ง สอง โลมา จ่า ฝูง บอก ให้ โบ รา เอา แก้ว วิเศษ ติดตัว ไป ด้วย มัน อาจ จะ ช่วย แก้ ปัญหา ให้ ฝูง โลมา ได้ " แล้ว ปัญหา คือ อะไร เล่า " โบ รา ถาม"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"โบ ราก ลับ ไป ที่ ริม แม่น้ำ ด้วย หวัง ว่า จะ ได้ เจอ โลมา น้อย เพื่อน รัก แต่ เขา ไม่ เจอ โลมา เลย สัก ตัว หลังจาก ที่ พวก เขา รอด จาก แห ของ ชาว ประมง พวก มัน หาย ไป ไหน กัน หมด นะ?"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก