PENDING
Edit word
Peer-review 🕵🏽♀📖️️️️
Contributions 👩🏽💻
0xc70d...39b3Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (99)
""เรา กลับ กัน ดี กว่า นะ!""
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"ชี น่า เป็น เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ ฉัน ฉัน รอ ชี น่า กลับ มา จาก โรงเรียน"
เจ้าแมวสะอาด
"ใน ตอน เช้า เพื่อน ของ ฉัน ก็ กลับ เข้า ไป ใน กระจก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"โจ๊ก โจ๊ก รีบ กลับ บ้าน ให้ เร็ว ที่สุด เท่า ที่ จะ ทำได้ มัน วิ่ง เร็ว มาก จน สะดุด ล้ม ลง"
กบแสนฉลาด
""แม่ ครับ ผม หิว แล้ว มื้อ เที่ยง ผม ล่ะ"โจ๊ก โจ๊ก ถาม เมื่อ กลับ ถึง บ้าน แต่ แม่ ของ เขา นอน ซม อยู่ บน เตียง สีหน้า ไม่สู้ ดี "แม่ ไม่ สบาย มาก ลูก รัก แม่ ตกลง ไป ใน ท่อ น้ำ ทิ้ง ระหว่าง หา อาหาร สาร เคมี ทำให้ แม่ เป็น ผื่น แดง แม่ ลุก ไม่ ไหว เลย"แม่ กบ พูด"ผม จะ ขึ้น เขา ไป หา ยา ให้ แม่ เอง ครับ"โจ๊ก โจ๊ก บอก แม่ แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ไอ แล้ว พูด ว่า"อย่า นะ ลูก มัน ไกล และ อันตราย เกินไป""ไม่ ต้อง ห่วง ครับ ผม กล้า หาญ และ ฉลาด ด้วย ผม ทำได้""
กบแสนฉลาด
"ขวด พลาสติก ใช้ เป็น เรือ ได้ ดี เยี่ยม แต่ แล้ว กลับ มี ปลา ฝูง หนึ่ง มา ล้อม โจ๊ก โจ๊ก ไว้ " นาย จะ ไป ไหน เจ้า กบ " ปลา ตัว ใหญ่ ที่สุด ถาม " ได้ โปรด อย่า กิน ฉัน เลย " โจ๊ก โจ๊ก อ้อนวอน " แม่ ฉัน ป่วย ฉัน จะ ไป หา ยา มา ให้ แม่ " พวก ปลา สงสาร โจ๊ก โจ๊ก จึง ช่วย ดัน เรือ ให้ แล่น ไป ใน ทิศทาง ที่ ถูก ต้อง"
กบแสนฉลาด
"ไม่ นาน นัก ภูเขา ก็ ปรากฏ ให้ เห็น ได้ เวลา ที่ กบ ตัว อื่น ต้อง กลับ บ้าน แล้ว โจ๊ก โจ๊ก ต้อง กล้า หาญ และ มุ่ง หน้า ต่อ ไป เพียง ลำพัง"
กบแสนฉลาด
"เมื่อ พร้อม จะ กลับ บ้าน โจ๊ก โจ๊ก ก็ มีค วาม คิด ดี ๆ ขึ้น มา " ถุง พลาสติก ที่ ลอย อยู่ พวก นั้น จะ พา ฉัน กลับ บ้าน ได้""
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก หล่น ตุ้บ ลง บน หลัง ช้าง ตัว หนึ่ง เจ้า ช้าง ตกใจ มาก" อะไร อยู่ บน หลัง ฉันน่ะ" " ฉัน เอง ฉัน เป็น กบ ชื่อ โจ๊ก โจ๊ก ฉัน พยายาม หา ทาง กลับ บ้าน อยู่น่ะ จะ ได้ เอา ยา ไป ให้ แม่ ที่ ป่วย เธอ ช่วย ฉัน หน่อย ได้ ไหม""
กบแสนฉลาด
"ใน ไม่ ช้า แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ก็ ฟื้นตัว "ลูก ไป ถึง ภูเขา และ กลับ มายัง ไงบ้าง" แม่ กบ ถาม โจ๊ก โจ๊ก เล่า เรื่อง การ ผจญ ภัย ครั้ง ใหญ่ ให้ แม่ ฟัง รวม ถึง วิธี นำ ขยะ มา ประดิษฐ์ สิ่ง ใหม่ ๆ อย่าง ชาญ ฉลาด เพื่อ ช่วย ใน การ เดินทาง ด้วย "แม่ ภูมิใจ ใน ตัว ลูก มาก จ้ะ โจ๊ก โจ๊ก" แม่ กบ พูด"
กบแสนฉลาด
"จาก นั้น เติม น้ำ เข้าไป ข้าง ใน และ เย็บ มัน กลับ เข้าไป เหมือน เดิม ด้วย เข็ม และ ด้าย"
กลโกงเจ้าจิ้งจอก
"ซานี ซานี! เดี๋ยว วัน นี้ เรา กลับ บ้าน ไป พัก แล้ว ค่อย มา ดู เสื้อกั๊ก กัน อีก ที ปี หน้าเนอะ"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"ระวัง! มี หลุม อยู่ ตรง นั้น! บี น่า หลบ หลุม ทัน แต่ กลับ เหยียบ ลง แอ่ง โคลนซะนี่ แผละ!"
แย่เเล้ว!
"อะไร กันเนี่ย! บี น่า เพิ่ง นึก ขึ้น ได้ ว่า จริง จริง แล้ว เธอ มี เรียน ตอน บ่าย ตอน นี้ เธอ ต้อง กลับ ไป เก็บข้าว ของ ที่ ทำ รก ไว้ แล้ว ละ"
แย่เเล้ว!
"แม่ บุก สวน ต่อ กอ เตย เขียว หนา เลือก มา ห้า ใบ เตรียม ใส่ ขนม ตัด ฉึบ ตัด ฉับ มะลิ เอื้อม รับ แม่ ส่ง ให้ ปั๊บ เดิน กลับ เข้า ครัว"
ขนมถ้วยอร่อยจัง
"เด็ก คน อื่น อาจ จะ แย่ง เงิน หรือ ขนม ของ ผม ไป ถ้า พี่ ดา ณี อยู่ ด้วย ละ ก็ พี่ จะ ต้อง สั่ง ให้ พวก นั้น คืน ของ ของ ผม กลับ มา หมด เลย"
ผมกลัว
"แล้ว ถ้า พี่ ไม่ ได้ กลับ ไป เรียน ล่ะ หมายความ ว่า ผม จะ ไม่ ได้ ไป โรงเรียน ด้วย เห รอ ผม อยาก ไป นะ แต่ ผม กลัว จัง"
ผมกลัว
"นิ ชา ต มายุมดาร์ เป็น หญิง สาว ผู้ ร่าเริง และ กระตือรือร้น เธอ อยู่ ไม่ ติด บ้าน และ ชอบ ความ ผาดโผน แม้ จะ มี บาง คน พูด ว่า "เกิด เป็น ผู้หญิง ไม่ ควร ออก มา โดน แดด เยอะ" หรือ "เป็น ผู้หญิง ต้อง สงบเสงี่ยม สิ" แต่ นิ ชา ต ตอบ กลับ ไป ว่า "ผู้หญิง ต้อง ทำได้ ทุก อย่าง ต่างหาก""
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"พวก ดวง ดาว ดู สนุก กัน มาก เลย แต่ ฉัน กลับ ต้อง อยู่ โดดเดี่ยว ดวง เดียว พระ จันทร์ คิด"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"แล้ว ดวง จันทร์ ก็ หยิบ พู่กัน ออก มา เขียน คำว่า "สวัสดี" ลง บน ตัว แต่ แล้ว กลับ ลบ ออก ก่อน จะ เขียน ใหม่ แล้ว ลบ ออก อีก ครั้ง"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดูเหมือน พวก ดวง ดาว จะ เล่น กัน อยู่ และ ไม่ ได้ สังเกต เห็น ฉัน เลย กลับ ไป ล้าง รอย พวก นี้ ออก ก่อน แล้วกัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ตอน นั้น เอง ดวง จันทร์ ได้ยิน เสียง ดัง มา จาก ข้าง หลัง "บน ตัว นาย คือ รูป อะไรน่ะ" ดวง จันทร์ หัน กลับ ไป จึง เห็น ว่า เหล่า ดวง ดาว กำลัง จ้อง มอง มา"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ระหว่าง ที่ เดิน กลับ บ้าน อัญชัน ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง เลือก หัวข้อ ให้ ได้ เธอ มอง ไป รอบ ตัว เห็น เพื่อน เพื่อน เดิน ผ่าน ไป เห็น คุณ ครู โบกมือ ให้ และ เห็น ควัน ลอย อบอวล จาก เตา ทำ อาหาร อัญชัน คิด ออก ทันที! เธอ รู้ แล้ว ว่า จะ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เมื่อ กลับ มา ถึง บ้าน ของ คุณ ปู่ ธิดา ก็ เล่า เรื่อง การ ผจญ ภัย กับ เพื่อน ใหม่ ให้ คุณ ปู่ ฟัง อย่าง ไม่ รีรอ"
แสงเล็กๆ
"กาล ครั้ง หนึ่ง นาน มา แล้ว มี ชาย ชรา คน หนึ่ง ชื่อ ตา ปรัก กำลัง นั่ง ตก ปลา อยู่ ริม แม่น้ำ ทันใด นั้น เขา เจอ ไข่ สี รุ้ง สวย สด งดงาม ใบ หนึ่ง บริเวณ ชายฝั่ง ตา ปรัก หยิบ ขึ้น มา ดู แล้ว จึง ตัดสินใจ นำ กลับ บ้าน"
นกผู้กล้า
"หลังจาก ส่ง เด็กหญิง ไป ยัง ที่ ที่ ปลอดภัย โฉมงาม อยู่ ใน สภาพ อิดโรย และ ขน ยัง มี รอย ไฟ ไหม้ อีก ด้วย ชาว บ้าน พยายาม รั้ง โฉมงาม ไม่ ให้ กลับ ไป ที่ หมู่ บ้าน แต่ โฉมงาม ก็ ยัง บิน กลับ ไป เพื่อ ช่วย ตา ปรัก"
นกผู้กล้า
"ถึง กระนั้น ชาว บ้าน ก็ ยัง ดูแล โฉมงาม เป็น อย่าง ดี และ นำ อาหาร มา บำรุง ให้ โฉมงาม กลับ มา แข็งแรง อีก ครั้ง หลังจาก นั้น ไม่ นาน โฉมงาม ก็ ฟื้นตัว กลับ มา แข็งแรง ดัง เดิม"
นกผู้กล้า
"เมื่อ โฉมงาม กลับ มา บิน ได้ อีก ครั้ง ทุก คน ต่าง ส่งเสียง โห่ ร้อง ด้วย ความ ยินดี โฉมงาม ได้ ผ้าพันคอ สี แดง เป็น สิ่ง ตอบแทน ความ ดี ที่ ได้ ทำ ไว้ ใน วัน ที่ เกิด เพลิง ไหม้"
นกผู้กล้า
""ช่วย ฉัน ด้วย ฉัน เหนื่อย ฉัน พาย กลับ ฝั่ง ไม่ ได้""
ลูกหมูจอมเบ่ง
""ช่วย ด้วย! ฉัน อยาก กลับ บ้าน!""
ลูกหมูจอมเบ่ง
"กระต่าย ลิง และ หมา พา กันลง เรือ แล้ว พาย ไป หา ลูก หมู จาก นั้นทั้ง สาม ก็ ช่วย กัน พาย เรือ ลูก หมู กลับ เข้า ฝั่ง ลูก หมู มีค วาม สุข มาก มาก"
ลูกหมูจอมเบ่ง
""ฮือ ฉัน หลง ทาง"ผึ้ง น้อย ร้องไห้"ฉัน หา ทาง กลับ บ้าน ไม่ เจอ"ผึ้ง น้อย บอก"คุณ ช้าง ช่วย ฉัน ที ได้ ไหม""
ผึ้งกับช้าง
"ลิง น้อย เดิน ตรง ไป ยัง ดง ต้น กล้วย แล้ว มัน ก็ เห็น แม่ กำลัง หอบ กล้วย กลับ บ้าน"
ลิงน้อยกับกล้วย
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน คุณ พ่อ กอด ฉัน นาน มาก จน ฉัน ผล็อย หลับใน อ้อม แขน ของ คุณ พ่อ"
อะชีล่า
"ทันใด นั้น อากาศ ก็ กลับ มา เย็น อีก ครั้ง"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน โน อาห์รว บ รวม สี วาด รูป ทุก สี ที่ เขา ได้ รับ มา จาก เพื่อน เพื่อน"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"หลังจาก นั้นทั้ง วัน ลา ร่า ก็ เฝ้า นึกถึง แต่ อุปกรณ์ นั้น และ คิด ว่า จะ ดี สัก แค่ ไหน นะ ถ้า เธอ มี สิ่ง ที่ สามารถ ตอบ คำ ถาม เธอ ได้ ทุก เรื่อง พอ หมด วัน ขณะ ที่ ลา ร่า กำลัง เตรียมตัว กลับ บ้าน กับ คุณ พ่อ เธอ ก็ เห็น ประกาศ โฆษณา วาง อยู่ ใน ลัง เปล่า กล่อง หนึ่ง"
เรื่องของลาร่า
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน ลา ร่า ยื่น ใบปลิว โฆษณา ให้ คุณ พ่อ ดู เธอ ถาม คุณ พ่อ อย่าง กระตือรือร้น ว่า" พ่อ คะ เรา ซื้อ เครื่อง นี้ ได้ ไหม คะ?""
เรื่องของลาร่า
"ตอน เย็น เมื่อ พระ อาทิตย์ ตกดิน พอ คุณ มาร์ตินก ลับ มา เห็น แกะ ของ เขา เหลือ เพียง สอง ตัว เขา ก็ หัวเสีย อย่าง มาก ลา ร่า และ คุณ มาร์ติน ใช้ เวลา ทั้ง คืน เพื่อ ตาม หา แกะ ที่ หาย ไป เมื่อ ต้อน แกะ ทุก ตัว กลับ มา อย่าง ปลอดภัย ได้ แล้ว คุณ มาร์ติน ก็ พูด กับ ลา ร่า ว่า" ลุง ไม่ จ่าย ค่า จ้าง หนู นะ เพราะ หนู ปล่อย ให้ แกะ ของ ลุง หาย ไป" ลา ร่า จึง ตอบ ว่า" หนู ขอโทษ ค่ะ หนู จะ ไป หา งาน ใหม่ ค่ะ""
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า นิ่ง คิด สัก พัก แล้ว เล่า ว่า " แม่ ของ หัว แร ดิชสอง ลูก นี้ ไป เยี่ยม ป้า ที่ ต่าง จังหวัด แล้ว ไม่ กลับ มา อีก เลย ค่ะ พ่อ ของ พวก เขา ก็ แต่งงาน ใหม่ กับ หัว ไช แร ดิชสาว สวย เลย ไม่ค่อย มี เวลา ให้ พวก เขา เลย ตกลง กัน ว่า จะ อยู่ตัว ติด กัน ตลอด ไป ค่ะ " เมื่อ ชาย คน นั้น ฟัง จบ ก็ หัวเราะ ขึ้น แล้ว จึง ซื้อ หัว แร ดิชสอง ลูก ใน ราคา 50 บาท แต่ แล้ว เขา ก็ ยื่น ให้ เธอ เพิ่ม อีก 25 0 บ า ท เป็น ค่า เล่า นิทาน"
เรื่องของลาร่า
"พอ ลา ร่า กลับ ถึง บ้าน เธอ นับ เงิน แต่ ก็ พบ ว่า เธอ เก็บ เงิน ได้ เพียง 2, 50 0 บ า ท พ่อ ของ เธอ จึง พยายาม ให้ กำลังใจ" มัน เป็นความ ผิด ของ หัว แรดิชน่ะ" พ่อ กล่าว พร้อม รอย ยิ้ม" เขา ว่า กัน ว่า หัว แร ดิชขาย ได้ ราคา ถูก ที่สุด ใน บรรดา ผัก ทุก ชนิด แล้ว""
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า ไม่ เคย รู้สึก ตื่นเต้น ขนาด นี้ มา ก่อน จนกระทั่ง วัน ที่ คุณ พ่อ พา เธอ กลับ ไป ที่ ตลาด เพื่อ ซื้อ โทรศัพท์ มือ ถือ"
เรื่องของลาร่า
""อึ๊ยย์! "เต่า ร้อง ด้วย ความ ตื่น กลัว แล้ว เขา หด ตัว กลับ เข้าไป อยู่ ใน กระดอง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ย้อน กลับ ไป เมื่อ ปี ค. ศ. 1870 พวก เขา ใช้ ไม้ สี ฟัน ทำความ สะอาด ฟัน ไม้ สี ฟัน สมัย นั้น เป็น แค่ กิ่ง ไม้ ที่ มี ปลาย เป็น ฝอย เด็ก โชค ดี บาง คน อาจ มี กิ่ง ไม้ ที่ มี ขน หมูป่า ผูก ติด ตรง ปลาย ด้าน หนึ่ง เพื่อ ความ งาม เป็น พิเศษ"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ไม่ กี่ ปี ต่อ มา ลูเซี ยสไป ปา รี ส เพื่อ ร่ำเรียน ศาสตร์ ด้าน ทัน ตก ร รม เขา เห็น ศิลปิน บีบ สี จาก หลอด โลหะ ลง บน พู่กัน ทำไม เรา ไม่ ใช้ หลอด แบบ เดียวกัน ใส่ยา สี ฟัน ล่ะ?! เขา รีบ กลับ บ้าน และ เล่า ความ คิด นี้ ให้ พ่อ ฟัง และ พ่อ ก็ เห็น ว่าความ คิด นี้ เจ๋งไป เลย"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ที่ เหลือ ก็ แค่ เรื่อง ขี้ ป ระ ติ๋วใน การ หา วิธี เอา ยา สี ฟัน จาก ขวด ลง ไป อยู่ ใน หลอด ผ่าน รู เปิด เล็ก เล็ก คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด เปล่า ได้ อย่างไร? คุณ เคย โชค ร้าย แต่ เช้า ไหม เมื่อ บีบ ยา สี ฟัน มาก เกินไป ใน ช่วงสะลึมสะลืม? แล้ว ก็ เห็น ยา สี ฟัน เลอะ ทั่ว อ่าง ล้าง หน้า แล้ว ยัง มี คุณ แม่ ที่ คอย กำชับ ว่า รถ โรงเรียน จะ มา ถึง หน้า ประตู บ้าน ใน อีก ยี่สิบ นาที คุณ คง ไม่ อยาก ให้ แม่ โมโห เมื่อ มา เห็น ความ เลอะเทอะ ที่ คุณ ทำ ไว้ ใช่ ไหม? คุณ จะ เอา ยา สี ฟัน กลับ เข้าไป ใน หลอด ได้ อย่างไร ล่ะ ทีนี้? ถึง ตอน นี้ คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกับ พ่อ ของ เขา ใช้ อะไร ช่วย กรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด? ที่ แคะ หู? ช้อน เล็ก จิ๋ว? ไม้ จิ้ม ฟัน?"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"“ฉัน เจ็บ ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้ แน่ แน่”"
ฉันจะช่วยเธอ
"“ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้”"
ฉันจะช่วยเธอ
"“อย่า กลับ บ้าน จนกว่า เธอ จะ หาเงิน เจอ!”"
ฉันจะช่วยเธอ
"ก๊าชผิดหวัง มาก เธอ บิน กลับ รัง ร้องไห้ น้ำตา นองหน้า ด้วย ความ น้อยเนื้อต่ำใจ"
อีกาใจกว้าง
"ม้อด ไม่ อยาก จะ หัน กลับ ไป เพราะ กลัว จะ พบ กับ กิ้งก่า อีก เธอ จึง หลบ อยู่ ใน พุ่ม ไม้ จะ เห็น ได้ เพียง ดวงตา กลม โต ด้วย ความ กลัว ของ เธอ เท่านั้น ม้อด ถูก ล้อม รอบ ด้วย ไฟ!"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ อยาก ผจญ ภัย อีก ต่อ ไป แล้ว เธอ อยาก จะ กลับ บ้าน แต่ เธอ ไม่ รู้ ทาง กลับ ไป ยัง แม่น้ำ ของ เธอ ใน ป่า"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ดังนั้น เจ้า คางคก น้อย ก็ หา ที่ ที่ เย็น และ มืด ใต้ ก้อน หิน และ สร้าง บ้าน ขึ้น ใหม่ อย่าง เศร้า สร้อย ผิว ที่ ไหม้ ของ เธอ ค่อย ค่อย หาย อย่าง ช้า ช้า แต่ ผิว กลับ แห้ง และ เป็น ตะปุ่มตะป่ำ"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ตอน เรา กลับ ไป ที่ เรือ เรา ตื่นเต้น ที่ ได้ เห็น กระเบน ราหู ' บิน ' ผ่าน น้ำ กับ เหาฉลาม เรโมราสอง ตัว ที่ ตาม มา ติด ติด"
ดำน้ำ!
"หลังจาก รับประทาน อาหาร กลางวัน ที เคช่ว ยโลโลทันที ใน การ ดูแล ลา กี เจ้า ควาย ของ โลโล ที่ เขา ไว้ วางใจ ให้ ไถนา เกือบ ทุก ครั้ง โลโล ขี่ หลัง เจ้า ลา กี ไปทุ่ง นา และ กลับ มา พร้อม ผล ผลิต"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หลังจาก รับประทาน อาหาร เย็น หมู่ บ้าน เริ่ม กลับ มา เงียบ สงบ ยกเว้น มีเสียง จิ้งหรีด ใน ทุ่ง นา มี สิ่ง เดียว ที่ ทำ คือ การ ฟัง วิทยุ เล่น เพลง กา บิ ง ลากิม สิ มาตา และ มา ตุ๊ ด นิ ลา ตอน กลางคืน เมื่อ ความ มืด เริ่ม คืบ คลาน ที เคไม่กล้า ออก ไป เดิน เล่น ข้าง นอก บ้าน เพราะ กลัว ผี"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"ช่วง วัน หยุด ยาว ของ โรงเรียน โลโล จะ พา ที เคเข้าไป ใน เมือง และ ให้ เธอ ใช้ เวลา อยู่ กับ แม่ และ พ่อ ที เคชอบ มาก ที่ ได้ อยู่ กับ พ่อ แม่ แต่ เธอ ไม่ ชอบ บรรยากาศ ใน เมือง หลังจาก นั้น 2 - 3 วัน ที่ อยู่ ใน เมือง บ่อย ครั้ง ที่ เธอ ต้องการ กลับ มา อยู่ ที่ หมู่ บ้าน ซึง เป็น ที่ ที่ สงบ ปลอดภัย"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"พอ บอ ดัง ไป ถึง กิ่ง ที่ มี ลูก เชอ ร์รี่ ดก เธอ ก็ได้ กลิ่น ข้าว ไหม้ เธอ รีบ ปีน ลง จาก ต้นไม้ วิ่ง แจ้น กลับ บ้าน พอ ไป ถึง ครัว อิไซ ก็ ลด ไฟ ลง ให้ แล้ว “บอ ดัง! ข้าว ไหม้ แล้ว ข้าว หม้อ นี้ เรา ต้อง โยน ทิ้ง ไป” อิไซ พูด"
บอดังหุงข้าว
"เธอ ต้อง กลับ ขึ้น ไป ตรง จุด ที่ เธอ ดำ ลง มา แล้ว"
เราจับมือกัน
"แต่ พร อม กลับ สงสัย มาก กว่า จะ หงุดหงิด “เดี๋ยวก่อน นะ ฉัน ใช้ ก้อน ดิน พวก นี้ เป็น บันได ได้ นี่ นา!” เขา อุทาน “ตอน นี้ ฉัน ก็ สามารถ ขึ้น ไป ที่ วงกลม สี น้ำเงิน ได้ แล้ว!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“โอ้ ไม่ นะ! ฉัน ไป ได้ ไกล แล้ว แต่ ตอน นี้ วงกลม กลับ ห่าง ไป กว่า เดิม เสีย อีก”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"เพราะ ลูก บอล นั่น จะ ช่วย ให้ ฉัน กลับ ดาว ได้""
ดวงดาวสีเขียว
""มัน เกือบ จะ มืด แล้ว และ พลังงาน ของ ฉัน ก็ ใกล้ จะ หมด เธอ ควร กลับ บ้าน ได้ แล้ว นะ "กรี น ส ตาร์พูด"
ดวงดาวสีเขียว
"พอ สบาย ใจ ขึ้น เจ้า คีรีบูน น้อย ก็ กลับ ไป เล่น สนุก ต่อ"
โบยบินสู่ทิศใต้
""ช่วง นี้ ฉัน เศร้า มาก มาก เลย วัน ก่อน พี่ สาว ของ ฉัน เดิน กลับ จาก โรงเรียน แล้ว เจอ พวก เด็ก ผู้ชาย พยายาม จะ ขโมย กระเป๋า ไป ตอน นี้ พี่ ไม่ กล้า ไป ไหน เลย ละ แล้ว อา มี ก็ คิด ว่าผู้ หญิง ไม่ จำเป็น ต้อง ไป โรงเรียน "โน มี่ พูด ต่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โนรา กับ เพื่อน เพื่อน เดิน กลับ บ้าน ด้วย กัน หลังจาก เรียน คัมภีร์ อัลกุรอาน ที่ มัสยิด เสร็จ โนรา ชวน เพื่อน ให้ ใช้ อีก เส้นทาง หนึ่ง"
เด็กหญิงตะเกียง
""เรา กลับ ทาง เดิม ของ เรา ไม่ ดี กว่า เห รอ "ซิลฟาถาม"
เด็กหญิงตะเกียง
""แต่ ดูเหมือน ฝน กำลัง จะ ตก นะ เรา ต้อง รีบ กลับ บ้าน ให้ เร็ว ที่สุด""
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา จำเป็น ต้อง เดิน กลับ บ้าน คน เดียว แล้ว สิ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน ที่ โนรา กลับ ไป ถึง บ้าน แม่ ของ เธอ ทำ กับข้าว อยู่ เมื่อ เห็น เปลว ไฟ จาก เตา โนรา ก็ คิด อะไร ดี ดี ขึ้น ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
"เมื่อ ได้ยิน คำ ถาม ของ โนรา แม่ ของ เธอ งุนงง แต่ ก็ พยัก หน้า พร้อม ถาม กลับ ว่า"
เด็กหญิงตะเกียง
""หนู อยาก จุด ไว้หน้า บ้าน ทาง เดิน กลับ บ้าน จะ ได้ สว่าง ค่ะ "โนรา อธิบาย"
เด็กหญิงตะเกียง
"ถึง อย่าง นั้น กลับ มี ลม แรง พัด เปลว ไฟ คบเพลิง ให้ ส่าย ไหว ไป มา และ ยัง มี ฟ้าผ่า อยู่ ไกล ไกล อีก ด้วย"
เด็กหญิงตะเกียง
"ลม ยิ่ง พัด แรง ขึ้น แรง ขึ้น แม่ กับ โนรา จึง รีบ กลับ เข้า บ้าน โนรา กังวล ว่า คบเพลิง จะ เป็น อย่างไร บ้าง นะ ไฟ จะ ดับ หรือ เปล่า"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา รู้สึก ได้ ว่า มี ลม พัด ผ่าน หน้าต่าง เข้า มา แต่ น่า แปลก ที่ ไฟ ใน ตะเกียง กลับ ไม่ ดับ โนรา รู้ ตอน นั้น เอง ว่า โถ แก้ว ของ ตะเกียง ช่วย กัน ลม ให้ เปลว ไฟ"
เด็กหญิงตะเกียง
"บิ ลูวิ่ง เข้าไป ใน ครัว โดย มี เพื่อน อีก สอง ตัว ตาม หลัง มา มัน เปิด ประตู ตู้ เย็น และ เห็น ไก่ ย่าง เสียบ ไม้ อยู่ ใน นั้น" คว้า กระสอบ มา ซิ" มัน สั่ง" วัน นี้ เรา จะ ขน อาหาร กลับ ไป ให้ หมด""
แมวสามสหาย
"เจ้า เมา กับ กาลัวช่วย บิ ลูยัด อาหาร ลง กระสอบ อย่าง รวดเร็ว " เร็ว เข้า ขน อะไร ได้ ก็ ขน ไป " บิ ลูร้อง สั่ง แล้ว ทั้ง สาม ก็ แบก กระสอบ ขึ้น ไหล่ ก่อน จะ จาก มา คืน วัน นั้น พวก มัน กิน อาหาร อย่าง อิ่มหนำ สำราญ ใน บ้าน ของ ตน และ ดีใจ ที่ ได้ กลับ มา อยู่ พร้อมหน้า กัน อีก ครั้ง"
แมวสามสหาย
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน พวก เขา เล่า เรื่อง แสน ตื่นเต้น ใน ห้อง เรียน ให้ อู ยัง ก้าฟัง"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"พอ ถึง เวลา ต้อง กลับ ทั้ง คู่ หัน มา หา เด็ก เด็ก แล้ว พูด ว่า" แล้ว เรา จะ กลับ มา ใหม่ เร็ว เร็ว นี้ นะ แต่ ระหว่าง ที่ รอ ขอ ให้ จำ ไว้ ว่า พวก เธอ ทุก คน เป็น ซูเปอ ร์ฮีโร่ได้เหมือน กัน ด้วย การ มอบ ความ สุข ให้ คน อื่น ทุก วันไงล่ะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เด็ก เด็ก โบกมือ ตอบ" คุณ คือ ฮีโร่ของ พวก เรา พวก เรา รอ ให้ กลับ มา อยู่ นะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"มอเตอร์ ไซ ค์คัน นั้น เปิด ไฟ เลี้ยว ซ้าย แต่ กลับ เลี้ยว ขวา เสีย นี่ เฮ้อ ยัง ดี ที่ บี รู มี สติ ไม่ อย่าง นั้น ได้ เกิด อุบัติเหตุ แน่ เลย"
บรื้น บรื้น!
"โบต อม คว้า หาง ของ ช้าง กระชาก สุด แรง " ออก มานะ เจ้า ช้าง! กลับ บ้าน แก ไปซะ! " โบต อมตะ โกน"
ช้างในบ้านฉัน
"แต่ พ่อ กับ แม่ ของ โบต อม กลับ วิ่ง มาบ อก ให้ เธอ หยุด ดึง"
ช้างในบ้านฉัน
"ซาก อร์ตาม ติด โบต อม ไป ทุก ที่ ช่าง เกะกะ น่า รำคาญ จริง จริง โบต อม ได้ แต่ สงสัย ว่า เมื่อ ไร มัน จะ กลับ บ้าน ใน ป่า ไป เสียที"
ช้างในบ้านฉัน
"ถึง เวลา ที่ ซาก อร์ต้อง กลับ เข้า ป่า แล้ว โบต อม เสียใจ ที่ ต้อง บอก ลา ซากอร์ แต่ เธอ รู้ ว่า เพื่อน ของ เธอ จะ มีค วาม สุข ที่ ได้ กลับ บ้าน ไป หา ครอบครัว"
ช้างในบ้านฉัน
"แต่ วัน รุ่ง ขึ้น เพื่อน เพื่อน ของ ตั๊กแตน ก็ ยัง ไม่ ออก มา ที่ ทุ่ง หญ้า ตั๊กแตน มอง หา จน ทั่ว ก็ ไม่ เจอ จึง ตัดสินใจ บิน กลับ บ้าน ไป ตามลำพัง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน ตั๊กแตน พบ จิ้งหรีด กำลัง พ่น สาร เคมี ใส่ พืช ที่ ปลูก ไว้ เป็น อาหาร มี ขวด สาร เคมี เปล่า ลอย อยู่ ใน แม่น้ำ ใกล้ ใกล้"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ตั๊กแตน เป็น ห่วง เพื่อน จึง บอก ว่า “เธอ อาจ จะ กิน อะไร ที่ มี พิษ เข้าไป ก็ได้ นะ ไป หา หมอ กัน เถอะ” ว่า แล้ว มัน ก็ พยุง จิ้งหรีด เดิน ไป แต่ เมื่อ ทั้ง คู่ มา ถึง แม่น้ำ จิ้งหรีด ก็ ไม่ มี แรง จะ บิน ข้าม ไป แล้ว ตั้กแตน จึง หา กิ่ง ไม้ มา พาด ทำ สะพาน ให้ แต่ พอ จิ้งหรีด เดิน ข้าม ไป มัน กลับ เสียหลัก ลื่น จน ได้"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"เมื่อ จิ้งหรีด กลับ มา แข็งแรง ดี อีก ครั้ง มัน ก็ เก็บ ขยะ และ ของ เสีย ทั้งหลาย ออก จาก แม่น้ำ ลำ คลอง และ หา วิธี ใหม่ ใหม่ เพื่อ ดูแล พืช โดย ไม่ ต้อง ใช้ สาร เคมี ที่ เป็นอัน ต ราย"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"มิลลีกับ นับ ส์ปิ๊ง ไอเดียใหม่ ทั้ง สอง กระโดด หาย ไป และ กลับ มา พร้อม กับ กระจก ทรง กลม บาน เล็ก เล็ก"
บ้านตุ๊กตา
"พ่อ วาง กล่อง ใหญ่ ไว้ ตรง หน้า หนู หนู ตื่นเต้น มาก แต่ พอ เปิด กล่อง นั้น ออก มา เท่านั้น แหละ กลับ เห็น เป็น ตุ๊กตา ม้า ดิน เผา แต่ เอ... ทำไม มี ช่อง ใส่ เหรียญ ด้วย " พ่อ ให้ กระปุก ออมสิน แค่ นั้น เห รอ คะ " หนู พูด ด้วย น้ำเสียง ผิดหวัง"
กระปุกออมสิน
"พ่อ อยาก ให้ พุ นุ ลูก สาว คน โต รู้จัก ประหยัด อดออม พ่อ จึง ให้ เงิน เธอ จำนวน หนึ่ง แล้ว บอก ให้ ไป ซื้อ กระปุก ออมสิน แต่ พุ นุ กลับ เอา ไป ใช้ จ่าย สุรุ่ยสุร่าย ซื้อ ของ ปรนเปรอ ตน เอง แล้ว ยัง มี นิสัย หน้าใหญ่ใจโต ชอบ เลี้ยง เพื่อน อีก ด้วย อย่าง นี้ แล้ว เธอ จะ ออม เงิน ได้ อย่างไร กัน"
กระปุกออมสิน
"แต่ หนู กลับ รู้สึก ว่า อนาร์กาลี เป็น แค่ เด็ก ผู้หญิง คน หนึ่ง เหมือนกับ หนู และ ใน ที่สุด เรา ก็ได้ เป็น เพื่อน ที่ ดี ต่อ กัน"
กระปุกออมสิน
""ชุด นักเรียน ของ เธอ ก็ ยัง ตัด ไม่ เสร็จ เห รอ "หนู ถาม อนาร์กาลี แต่ เธอ กลับ ตอบ คำ ถาม ด้วย ความ เงียบ ปรากฏ ว่า ว่า บ้าน ของ เธอ ไม่ มี เงิน จะ ซื้อ ชุด นักเรียน ให้"
กระปุกออมสิน
""นี่ คือ อุปกรณ์ ที่ ใช้ เพิ่ม เม็ดเลือด แดง ให้ กับ คุณ เต่า เพื่อให้ คุณ เต่า กลับ มา แข็งแรง อีก ครั้ง แล้ว คุณ เต่า จะ สามารถ กลับ ไป โรงเรียน และ ไป เล่น กับ เพื่อน เพื่อน ได้ อีก ครั้ง จ้ะ""
ไอราไม่กลัว
"ตอน นี้ ทุก อย่าง เสร็จ เรียบร้อย แล้ว เดือน หน้า ไอ รา จะ กลับ มา เปลี่ยน ถ่าย เลือด อีก ครั้ง"
ไอราไม่กลัว
"หลาย วัน ต่อ มา โลมา น้อย ก็ กลับ มา โบ รา ตื่นเต้น มาก แต่ ดูเหมือน ว่า เจ้า ลูก โลมา จะ กระวนกระวาย มัน ว่าย กลับไปกลับมา เหมือน อยาก ให้ โบ รา ลง มา ใน น้ำ " เกิด อะไร ขึ้น เจ้า โลมา ฉัน จะ ช่วย อะไร เจ้า ได้ บ้าง " โบ รา ถาม"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"ทั้งหมด พยายาม จะ หนี แต่ โบ รา และ ฝูง โลมา กลับ ว่าย มา ติด แห พวก โลมา จน ปัญญา ไม่ รู้ จะ ทำ อย่างไร โบ รา จำ ได้ ว่า มี แก้ว วิเศษ ที่ เขา ได้ จาก ฝูงโล เขา จึง ดึง แก้ว วิเศษ นั้น ออก มา และ เริ่ม ตัด เชือก แห ทันใด นั้น ก็ มี แสง ไฟ ลุก เป็น ประกาย ตัด ร่างแห ขาด ออก จาก กัน"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"ใน ที่สุด วัน หนึ่ง โบ รา ก็ เห็น เจ้า โลมา น้อย อีก ครั้ง ฝูง โลมา กลับ มา ที่ แม่น้ำ พวก มัน ดำ ผุด ดำ ว่าย ใน แม่น้ำ ที่ ใส สะอาด เพื่อ เป็นการ ขอบคุณ"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก