editพร อม และ เพื่อน ของ เขา อาศัย อยู่ ที่ หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ พื้น ทั้ง เปียก และ เต็ม ไป🚶 ด้วย โคลน ดวงตา ของ พร อม มัก จะ เป็น ประกาย ด้วย ความ อยาก รู้ อยาก เห็น อยู่ เสมอ

edit“เมื่อ วาน ก็ เฉอะแฉะ วัน📅 นี้ ก็ เปียก ชื้น แล้ว วัน📅 พรุ่งนี้ ก็ คง จะ ชื้น แฉะ เป็น แบบ นี้ วน ไป🚶 เรื่อย เรื่อย” พร อม คิด💭 “ฉัน เกลียด ที่ นี่! ฉัน อยาก จะ อาศัย อยู่ ใน ที่ ที่ สะอาด พื้นที่ กว้างขวาง เหมือนกับ เจ้า วงกลม สี ฟ้า นั่น!”

editทันใด นั้น ก็ มีเสียง ดัง ต๋อม! แล้ว ก้อน ดิน ก็ ร่วง ใส่ หัว ของ พร อม และ เพื่อน ของ เขา

edit“โอ๊ย! โอ้ ไม่ นะ! โอย!” พวก เขา ร้อง โอดโอย “นี่ มัน อะไร กัน?”

editแต่ พร อม กลับ สงสัย มาก กว่า จะ หงุดหงิด “เดี๋ยวก่อน นะ ฉัน ใช้ ก้อน ดิน พวก นี้ เป็น บันได ได้ นี่ นา!” เขา อุทาน “ตอน นี้ ฉัน ก็ สามารถ ขึ้น ไป🚶 ที่ วงกลม สี น้ำเงิน ได้ แล้ว!”

editกบ🐸 ตัว อื่น อื่น หัวเราะ เยาะ พร อม “ฮ่า ฮ่า! นาย จะ ไป🚶 ที่ นั่น ได้ ยัง ไงกัน?” กบ🐸 ตัว หนึ่ง พูด🗣️ ขึ้น

edit“ก็ จริง นะ นาย ไม่ รู้ เห รอ ว่า เรา ไป🚶 จาก บึง นี้ ไม่ ได้?” กบ🐸 ตัว อื่น หัวเราะ และ พวก เขา ก็ กระโดด🐇🐸 จาก ไป🚶

edit“ฉัน เห็น เจ้า วงกลม สี ฟ้า นั่น อย่าง ชัดเจน” พร อม ถอน ใจ❤️ “ทำไม พวก เขา ถึง บอก ว่า ฉัน ไม่ มี ทาง🛣️ ไป🚶 ถึงที่ นั่น ได้ ล่ะ? ฉัน จะ ไป🚶 ที่ วงกลม สี น้ำเงิน”

editด้วย ความ มุ่ง มั่น พร อม ก็ ขึ้น บันได ไป🚶 ที ละ ขั้น

editขณะ ที่ เขา ปีน บันได ขึ้น ไป🚶 ก็ มีเสียง เล็ก เล็ก ร้อง ขึ้น มา “โอ๊ย ฉัน เจ็บ นะ! เท้า นายน่ะ!”

editพร อม มอง👓 ไป🚶 รอบ รอบ เพื่อ หา เจ้าของ เสียง🎵🎶🔊 แต่ เขา ก็ ไม่ เห็น ใคร เลย

edit“มอง👓 ลง มา ข้าง ล่าง สิ!” เสียง🎵🎶🔊 เล็ก เล็ก นั่น ร้อง ออก มา อีก ครั้ง เจ้า หนอน สี ส้ม โดน เท้า ของ พร อม เหยียบ อยู่ พร อม รีบ ยก เท้า ออก ทันที “โอ้ ฉัน ขอโทษ นะ” เขา บอก

edit“ค่อยดีขึ้น หน่อย” เจ้า หนอน พูด🗣️ “สวัสดี! ฉัน ชื่อเรส”

edit“เอ่อ … สวัสดี ฉัน ชื่อ พร อม ฉัน มา จาก หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ อยู่ ข้าง ล่าง นั่นน่ะ”

edit“แล้ว นาย กำลัง⚡ จะ ไป🚶 ที่ไหน ล่ะ?” เรสถาม

edit“ฉัน กำลัง⚡ จะ ไป🚶 ที่ วงกลม สี น้ำเงิน ข้าง บน นั้น”

edit“วงกลม สี น้ำเงิน งั้น เห รอ? ว้า ว มัน เยี่ยม มาก เลย! ฉัน ชอบ👍 สี ของ ท้อง ฟ้า ที่ สวย🌇🦋 งาม💃🦋 มา ตลอด เลย” เรสรำพัน

edit“นาย คิด💭 ว่า ฉัน ยอด เยี่ยม งั้น เห รอ?” พร อม ถาม

edit“ก็ ใช่ น่ะสิ! ไม่ มี ใคร คิด💭 ว่า จะ ไป🚶 ที่ นั่น เลย นะ” เรสยิ้ม

edit“จริง เห รอ? ขอบคุณ นะเรส ไม่ เคย มี ใคร พูด🗣️ แบบ นี้ กับ ฉัน มา ก่อน” พร อม บอก “แต่ นาย รู้ ไหม? จริง จริง แล้ว ฉัน รู้สึก กลัว นิดหน่อย นะ ฉัน จะ สามารถ ขึ้น ไป🚶 บน ฟ้า ได้ ไหม?”

edit“ทำไม จะ ไม่ ได้ ล่ะ พร อม? ฉัน เชื่อ ใน ตัว นาย นะ” เรสบอก “ดวงตา ของ นายก ระ จ่าง เหมือน ท้อง ฟ้า นาย ทำได้! ฉัน จะ คอย ให้ กำลังใจ นาย จาก ตรง นี้ เอง!”

editพร อม จึง ก้าว เดิน🚶 อย่าง กระตือรือร้น ขึ้น ไป🚶 ยัง ท้อง ฟ้า

edit“หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง” พร อม หายใจ ฟืดฟาด ขณะ ที่ เขา ปีน ขึ้น แต่ วงกลม สี น้ำเงิน ก็ ยัง คง อยู่ ไกล ออก ไป🚶

editเพราะ ความ เหนื่อย อ่อน พร อม จึง นั่ง ลง และ เริ่ม ร้องไห้ ใน ตอน นั้น เอง เข้า ก็ได้ ยิน เสียง🎵🎶🔊 จ๋อ มแจ๋มอยู่ ไกล ออก ไป🚶

editเสียง🎵🎶🔊 นั้น ดัง ขึ้น เรื่อย เรื่อย และ มีเสียง พูด🗣️ ขึ้น ว่า “สวัสดี จ้ะ กบ🐸 น้อย ฉัน คือ มา ดามแฟม ทำไม ถึง ร้องไห้ ล่ะ จ๊ะ?”

editพร อม เงย หน้า ขึ้น ก่อน จะ ตอบ ว่า “ผม👩 ชื่อ พร อม ผม👩 อยาก ไป🚶 ที่ วงกลม สี น้ำเงิน แต่ ก็ ไป🚶 ไม่ ถึง เสียที”

edit“โอ้ ฉัน เข้าใจ แล้ว จ้ะ … คง จะ ยาก มาก สินะ จ๊ะ” มา ดาม แฟมกอด พร อม แน่น

edit“ไม่ ต้อง ร้องไห้ นะ พร อม เธอ สามารถ ไป🚶 ที่ นั่น ได้ เธอ จะ ต้อง ไป🚶 ถึง วงกลม นั่น ได้ แน่ จ้ะ”

editทันใด นั้น เอง พร อม ก็ รู้สึก ถึง ความ อบอุ่น วงกลม ที่ เปลี่ยน เป็น สี เหลือง ก็ ส่อง แสง ออก มา

editพร อม พูด🗣️ ว่า “ขอบคุณ ครับ มา ดาม! ผม👩 ไม่ รู้สึก ว่า อยาก จะ ร้องไห้ แล้ว ไม่ เคย มี ใคร กอด ผม👩 แน่น ขนาด นี้ มา ก่อน”

edit“พร อม จ๊ะ ต่อ จาก นี้ ไป🚶 ให้ เธอ จำ ความ รู้สึก อบอุ่น เหมือน ตอน นี้ ไว้ เมื่อ เธอ รู้สึก เหนื่อย นะ”

edit“ขอบคุณ ครับ มา ดามแฟม ลา ก่อน ครับ!”

editพร อม เดิน🚶 ขึ้น บันได ต่อ ไป🚶 ไม่ นาน นัก เขา ก็ สะดุด ขา ตัว เอง ล้ม กลิ้ง ลง มา จน เกือบ ถึง พื้น อีก ครั้ง

edit“โอ้ ไม่ นะ! ฉัน ไป🚶 ได้ ไกล แล้ว แต่ ตอน นี้ วงกลม กลับ ห่าง ไป🚶 กว่า เดิม เสีย อีก”

editใกล้ กัน นั้น มี มด และ หอย ทาก ออก มา เดิน🚶 เล่น เพื่อ ชื่นชม วงกลม “เร็มดู ดู👓 นั่น สิ!” มด บอก “วงกลม สี น้ำเงิน เปลี่ยน เป็น สี ชมพู แล้ว!”

edit“จริง ด้วย! สวย🌇🦋 มาก เลย!” เร็มดู ตอบ “แล้ว นั่น เสียง🎵🎶🔊 อะไรน่ะ?”

edit“เสียง🎵🎶🔊 ฉัน เอง พร อม ฉัน ร้องไห้ เพราะว่า อยาก ไป🚶 ที่ วงกลม บน ท้อง ฟ้า แต่ ฉัน ร่วง ลง มา ตอน ที่ พยายาม จะ ปีน ขึ้น ไป🚶 ตอน นี้ ฉัน ก็ คง จะ ไป🚶 ไม่ ถึง แล้ว”

edit“อย่า ร้องไห้ เลย กบ🐸 น้อย ความ ล้ม เหลว มัก จะ เกิด ขึ้น เมื่อ เรา เดินทาง ตาม หาความ ฝัน นะ” เร็มดู บอก

edit“ความ ฝัน? มัน คือ อะไร เห รอ?” พร อม ถาม

edit“ความ ฝัน ก็ คือ ความ ปรารถนา ที่ ทำให้ ทุก วัน📅 ของ เธอ กลาย เป็น วัน📅 ที่ พิเศษ ถึง แม้ ว่า มัน อาจ จะ ยาก ลำบาก ที่ จะ ทำให้ สำเร็จ เธอ ก็ ต้อง ไม่ ยอม แพ้ นะ” มด บอก

edit“คุณ ครู🏫 ของ เรา สอน🏫 มา” เร็มดู บอก “ความ ฝัน ฉัน คือ การ ได้ เป็น ครู🏫 เหมือนกับ เธอ”

edit“ฉัน คิด💭 ว่า ตอน นี้ เธอ ก็ เป็น ครู🏫 ที่ เยี่ยม มาก แล้ว นะ” พร อม พูด🗣️ พร้อม รอย ยิ้ม “เพราะว่า เธอ เพิ่ง จะ สอน🏫 ฉัน เกี่ยว กับ ความ ฝัน ยังไงล่ะ!”

editดังนั้น พร อม จึง ออก เดิน🚶 ไป🚶 ที่ วงกลม อีก ครั้ง

editก้าว ขึ้น ไป🚶 ที ละ ขั้น วงกลม ก็ ใกล้ เข้า มา เรื่อย เรื่อย จน ใน ที่สุด ดวงตา ของ พร อม ก็ เป็น ประกาย จาก แสง ระยิบระยับ

edit“ใน ที่สุด ฉัน ก็ ทำ สำเร็จ แล้ว! ว้า ว! งั้นว งก ลม สี น้ำเงิน ก็ มีหน้า ตา👀 เป็น แบบ นี้ นี่เอง”

editใน ตอน นั้น เอง พร อม ก็ นึก ขึ้น ได้ …

edit“ตอน นี้ ฉัน เข้าใจ แล้ว ว่า ไม่ ใช่ วงกลม ที่ ติด อยู่ บน ท้อง ฟ้า … แต่ เป็น พวก กบ🐸 ใน หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ต่างหาก ที่ ถูก ขัง อยู่ ที่ ก้น บ่อ น้ำ! ด้วย กำลังใจ ความ รัก และ ความ ตั้งใจ พวก เรา ทุก ตัว ก็ จะ สามารถ มี ชีวิต ที่ อิสระ ภาย ใต้ ท้อง ฟ้า ที่ สดใส กว้าง ไกล!”

editพร อม รู้สึก ได้ ถึง เรี่ยวแรง ที่ ขา ของ เขา “นี่ เป็น เพียง จุด เริ่ม ต้น เท่านั้น!” เขา พูด🗣️ กับ ตัว เอง “ตอน นี้ ฉัน จะ แบ่งปัน ความ รัก และ กำลังใจ ที่ ฉัน เคย ได้ รับ มา แก่ ทุก คน”

editเขา เดิน🚶 ตรง ไป🚶 ข้าง หน้า สู่ อากาศ ที่ สะอาด สดชื่น ด้วย ความ สุข😁 และ ความ หวัง