PENDING
Edit word
Peer-review 🕵🏽♀📖️️️️
Contributions 👩🏽💻
0xa65d...f3e9Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (124)
"วันนี้ ฉัน ออก ไป เที่ยว สวน สัตว์ กับ คุณ โกมา"
เจ้า ตูบ หลง ทาง
"แต่ กระรอก น้อย กลัว ถ้า จะ ต้อง ออก ไป นอก หมู่บ้าน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"ทั้ง สอง จึง เริ่ม ออก เดิน ทาง ไป ด้วย กัน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"มัน รอ และ รอ ให้ ลูก ของ มัน ออก ฟัก ออก มา จาก ไข่"
แม่ไก่กกไข่
"ลูกไก่ หก ตัว ฟัก ออก มา จาก ไข่"
แม่ไก่กกไข่
"“ออก มา เถอะ,” ฉัน บอก เพื่อน ของ ฉัน “เรา จะ เล่น กัน” แต่ เธอ ก็ ไม่ ออก มา"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"เธอ ออก มา จาก กระจก ใน ตอน ที่ ฉัน หลับ! แล้ว เรา ก็ เล่น ด้วย กัน อย่าง สนุก"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"“ฉัน ผสม สี แดง กับ สี เหลือง” ด้วง กว่าง บอก “ได้ ออก มา เป็น สี ส้ม ตอน นี้ ฉัน เป็น สี ส้ม แล้ว”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"โจ๊ก โจ๊ก ออก เดินทาง ไป ยัง ภูเขา ไม่ นาน นัก ก็ มา ถึง แม่น้ำ กว้างใหญ่ โจ๊ก โจ๊ก จะ ข้าม ไป ได้ ยังไงนะ"
กบแสนฉลาด
"ทันใด นั้น เอง มี ขวด พลาสติก ขวด หนึ่ง ลอย ผ่าน มา โจ๊ก โจ๊ก คิด ออก แล้ว " ฉัน จะ ใช้ ขวด นี้ สร้าง เรือ ลอย ข้าม แม่น้ำ ไป""
กบแสนฉลาด
"พวก มัน เอา เปลือก แตง โม ออก มา"
กลโกงเจ้าจิ้งจอก
"แทน ที่ มัน จะ จิก กิน อาหาร ตาม พื้น ดิน แถว นี้ มัน ต้องการ บิน ออก ไป หากิน ที่ อื่น ไกล ๆ บ้าง"
ขนหางของเจ้านกยูง
"มัน ค่อย ๆ ต่อ ขนน ก เหล่า นั้น เข้า กับ หาง ของ มัน เมื่อ กาง ขน หาง ออก เป็น เหมือน พัด มัน ดู สวย งาม ไป ด้วย ขน หลาก สี สรร มี สเน่ห์"
ขนหางของเจ้านกยูง
"เรา พา กัน วิ่ง ออก ไป ข้าง นอก"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“นี่ ตุ๊กตา ของ น้อง นา นี่” ได พูด ผ่าน หน้าต่าง ออก มา"
พบกันเป็นครั้งแรก
"และ แล้ว ลัก กี้ ก็ ยอม พูด ออก มา"
พบกันเป็นครั้งแรก
"โอ๊ะ! ไว้ หลัง เลิก เรียน ค่อย มา เก็บข้าว ของ ที่ กระจัดกระจาย แล้วกัน ตอน นี้ บี น่า ต้องเต รี ยมก ระ เป่า นักเรียน ก่อน เธอ จัดการ อาหาร เช้า แล้ว รีบ วิ่ง ออก จาก ครัว"
แย่เเล้ว!
"ไก่ ใจ ดี ทำตา โต บอก ออก ไป ไก่ ใจ ดี ต่อ ไป ไก่ ไม่ เกเร"
กาใจดี ไก่ใจดำ
"ลูก นก พยายาม ตี ปีก บิน เพื่อ ออก ตาม หา แม่ นก"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"หมี น้อย วาด รูป ปู กระต่าย ก็ วาด รูป ปู จิ้งจอก น้อย ยืน โอนเอน คิด ไม่ ออก ว่า จะ วาด อะไร ดี"
จิ้งจอกน้อย
"หมี น้อย วาด รูป หอย กระต่าย ก็ วาด รูป หอย จิ้งจอก น้อย ยืน โอนเอน คิด ไม่ ออก ว่า จะ วาด อะไร ดี"
จิ้งจอกน้อย
"นิ ชา ต มายุมดาร์ เป็น หญิง สาว ผู้ ร่าเริง และ กระตือรือร้น เธอ อยู่ ไม่ ติด บ้าน และ ชอบ ความ ผาดโผน แม้ จะ มี บาง คน พูด ว่า "เกิด เป็น ผู้หญิง ไม่ ควร ออก มา โดน แดด เยอะ" หรือ "เป็น ผู้หญิง ต้อง สงบเสงี่ยม สิ" แต่ นิ ชา ต ตอบ กลับ ไป ว่า "ผู้หญิง ต้อง ทำได้ ทุก อย่าง ต่างหาก""
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"แล้ว ดวง จันทร์ ก็ หยิบ พู่กัน ออก มา เขียน คำว่า "สวัสดี" ลง บน ตัว แต่ แล้ว กลับ ลบ ออก ก่อน จะ เขียน ใหม่ แล้ว ลบ ออก อีก ครั้ง"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"คราว นี้ ดวง จันทร์ วาด รูป ลง ไป บ้าง แต่ ก็ ลบ ออก อีก จน มี รอย ทั่ว ทั้ง ตัว"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดูเหมือน พวก ดวง ดาว จะ เล่น กัน อยู่ และ ไม่ ได้ สังเกต เห็น ฉัน เลย กลับ ไป ล้าง รอย พวก นี้ ออก ก่อน แล้วกัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
""เมื่อ คืน ฉัน กับ พ่อ ช่วย กัน วาง แผน ทำ วิดีโอ ไว้ หมด แล้ว ละ" สงกรานต์ เล่า ต่อ "เรา จด ราย ละเอียด กัน ว่า แต่ละ ตอน จะ ไป ถ่าย ที่ไหน และ ถ่าย อะไร บ้าง ฉัน จะ เริ่ม ทำ วัน นี้ แหละ" ไม่ นะ! อัญชัน ยัง ไม่ คิด เรื่อง ขั้น ตอน การ ถ่าย ทำ เลย เธอ ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เสีย ด้วย ซ้ำ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"บ่าย วัน นั้น ครู สม ศรี สังเกต เห็น ว่า อัญชัน ดู กังวล "หนู ต้อง จัดการ อะไร อีก หลาย อย่าง เลย ค่ะ" อัญชัน พูด "หนู ต้อง วาง แผน ถ่าย ทำ แต่ละ ฉาก ต้อง ยืม มือ ถือ ของ แม่ มา ถ่าย วิดีโอ" "หนู ต้อง ใช้ มือ ถือ นั้น ตัด ต่อ วิดีโอ ด้วย นะ" ครู สม ศรี พูด เสริม "ตัด ต่อ! เรื่อง นี้ หนู ก็ ยัง ไม่ ได้คิด เหมือน กัน แถม หนู ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เลย ค่ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ระหว่าง ที่ เดิน กลับ บ้าน อัญชัน ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง เลือก หัวข้อ ให้ ได้ เธอ มอง ไป รอบ ตัว เห็น เพื่อน เพื่อน เดิน ผ่าน ไป เห็น คุณ ครู โบกมือ ให้ และ เห็น ควัน ลอย อบอวล จาก เตา ทำ อาหาร อัญชัน คิด ออก ทันที! เธอ รู้ แล้ว ว่า จะ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เย็น วัน นั้น อัญชัน เริ่ม เรียบเรียง ความ คิด ก่อน จะ ขอยืม โทรศัพท์ มือ ถือ ของ แม่ และ ออก ไป สัมภาษณ์ เพื่อนบ้าน หลาย คน"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ต้นไม้ ต้อง มี ผล แล้ว กิ่ง ก้าน พร้อม แล้ว ที่ จะ ออก ผล"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"หลังจาก ที่ ผึ้ง มา ต้นไม้ จึง เริ่ม ออก ผล"
มะม่วงผลใหญ่อันแสนชุ่มฉ่ำ
"นก ขมิ้น พยายาม สงบ ศึก และ แยก นก ทั้ง สอง ออก จาก กัน ระหว่าง การ ต่อสู้ สี เหลือง ของ นก น้อย ผสม เข้า กับ สี แดง ของ นก หัวขวาน ทำให้ นก ขมิ้น กลาย เป็น... สี ส้ม"
นกหลากสี
"เจ้า กบ ปีน ขึ้น ไป บน หิน ก้อน ใหญ่ ยืด แขน ออก ไป จน สุด แต่ ดวง ดาว ก็ อยู่ ไกล สุด เอื้อม ช่าง อยู่ ไกล เสีย เหลือเกิน!"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"พอ เห็น โคก หิน เจ้า กบ ก็ ปีน ขึ้น ไป ยืด แขน ออก ไป แต่ ก็ เอื้อม ไม่ ถึง"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"แล้ว มัน ก็ เหยียด แขน ออก ไป พยายาม จะ จับ ดวง ดาว แต่ ทำ ยัง ไงก็เอื้อม ไม่ ถึง"
พรแห่งดวงดาวของเจ้ากบ
"จาก นั้น ไม่ นาน นก น้อย ขน สี รุ้ง ได้ ฟักตัว ออก จาก ไข่ ประหลาด ใบ นั้น"
นกผู้กล้า
"โฉมงาม โฉบ เด็ก ผู้หญิง ที่นั่ง เก้าอี้ รถ เข็น ออก มา โดย ไม่ รีรอ จาก นั้น ก็ พา เด็กหญิง บิน หนี ขึ้น ไป กลาง อากาศ หลังจาก หนี พ้น ไฟ มา แล้ว โฉมงาม แล เห็น ตา ปรัก กำลัง ถูก ไฟ ล้อม รอบ อยู่"
นกผู้กล้า
"ตา ปรัก ขึ้น ขี่ หลัง โฉมงาม จาก นั้น ก็ บิน หนี ออก มา พร้อม กัน"
นกผู้กล้า
"พำ อัน ลาว เป็น บริษัท ไม่ แสวง กำไร ซึ่ง ตี พิมพ์ หนังสือ เด็ก และ สนับสนุน เรื่อง การ อ่าน แก่ กลุ่ม ผู้ ด้อย โอกาส นัก เขียน ของ พำ อัน ทำ งาน ร่วม กัน เด็ก เด็ก และ ผู้ใหญ่ เพื่อ พัฒนา นิทาน ซึ่ง รวม ถึง เด็ก เด็ก ผู้ พิการ และ เด็ก เด็ก จาก ชนก ลุ่ม น้อย ด้วย พำ อัน ทั้ง พัฒนา ออก แบบ และ สร้างสรรค์ หนังสือ และ สื่อ การ สอน ให้ องค์การสหประชาชาติ (UN) และ องค์การ นอก ภาค รัฐ (NGO) และ ทำ งาน ใกล้ ชิด กับ กระทรวง ศึกษาธิการ และ การ กีฬา รวม ถึง กระทรวง เทคโนโลยี สารสนเทศ วัฒนธรรม และ การ ท่องเที่ยว"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"Pum Anh Lao เป็น องค์กร เพื่อ สังคม ที่ ไม่ แสวง หา ผล กำไร จัด พิมพ์ หนังสือ สำหรับ เด็ก และ ส่งเสริม การ อ่าน ให้ กลุ่ม ผู้ ด้อย โอกาส Pum Anh จัด เวิร์ก ช็อปสำหรับ นัก เขียน ร่วม กับ เด็ก และ ผู้ใหญ่ เพื่อ เขียน เรื่องราว ต่าง ต่าง รวม ถึง เด็ก พิการ และ ชนก ลุ่ม น้อย ทาง ชาติพันธุ์ ด้วย Pum Anh ได้ พัฒนา ออก แบบ และ วาด ภาพ สื่อ การ สอน และ หนังสือ เพื่อ รอง รับ การ อ่าน หลากหลาย รูป แบบ สำหรับ หน่วย งาน ของ สหประชาชาติ และ องค์กร พัฒนา เอกชน โดย ทำ งาน ใกล้ ชิด กับ กระทรวง ศึกษาธิการ และ การ กีฬา กระทรวง สารสนเทศ วัฒนธรรม และ การ ท่องเที่ยว"
ป้าของฉันขายปลา
"ต้น ข้าว ก็ เติบโต และ ออก รวง เหลือง อร่าม เต็ม ทุ่ง นา"
ครอบครัวอีกาทำนาปลูกข้าว
"จาก นั้น ก็ หาบ รวง ข้าว ที่ มัด ไว้ ออก จาก ทุ่ง นา"
ครอบครัวอีกาทำนาปลูกข้าว
"ครอบครัว อีกา ฟาด มัด ข้าว ให้ ข้าวเปลือก หลุด ออก มา เสร็จ แล้ว จึง ตาก ข้าวเปลือก ไว้"
ครอบครัวอีกาทำนาปลูกข้าว
"วัน หนึ่ง ทั้ง สอง ออก ไป เดิน เล่น ด้วย กัน"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย
"Sambhaw Maharjan เพิ่ง สำเร็จ การ ศึกษา ปริญญา ศิลป บัณฑิต สาขา การ ออก แบบ ก รา ฟิก จาก ศูนย์ ศิลปะ และ การ ออก แบบ แห่ง มหาวิทยาลัย กาฐ มา ณฑุ แม้ ว่า งาน ของ เขา ส่วน ใหญ่ จะ เกี่ยวข้อง กับ การ ออก แบบ ก รา ฟิก และ การ์ตูนมังงะ แต่ ใน บาง ครั้ง เขา ก็ ชอบ ขยาย ขอบเขต งาน ออก ไป เพื่อ ท้าทาย ตัว เอง ด้วย เทคนิค และ รูป แบบ ศิลปะ ใหม่ ใหม่ หนังสือ เล่ม นี้ เป็น ผล งาน ชิ้น หนึ่ง ที่ เขา ก้าว ออก จาก ขอบเขต ศิลปะ รูป แบบ เดิม ของ ตัว เอง และ เข้า สู่ การ วาด ภาพประกอบ แบบ มิ นิมอล เพื่อ บอก เล่า วรรณกรรม ผ่าน ภาพ ที่ น่า สนใจ"
ลูกเจี๊ยบน้อยกับลูกเป็ดน้อย
"ส่วน แม่ ลิง ออก ไป หา อาหาร มา ให้ ลิง น้อย กิน"
ลิงน้อยกับกล้วย
"ว่า แล้ว เจ้า ลิง น้อย ก็ ตัดสินใจ ออก ไป หา กล้วย กิน เอง"
ลิงน้อยกับกล้วย
"ลิง น้อย ได้ยิน ดังนั้น ก็ ขอบคุณ เจ้า งู แล้ว ออก ตาม หา ต้น กล้วย ต่อ"
ลิงน้อยกับกล้วย
"ลิง น้อย ได้ยิน ดังนั้น ก็ กล่าว ขอบคุณ เจ้า เสือ แล้ว ออก ตาม หา กล้วย ต่อ"
ลิงน้อยกับกล้วย
"วัน หนึ่ง ฉัน ก็ พูด กับ คุณ แม่ ว่า" ระวัง นะ คะ คุณ แม่ จะ เป็น ยังไงคะ ถ้า น้อง คลอด ออก มา แล้ว น้อง บาดเจ็บ""
อะชีล่า
""ไม่ หรอก จ้ะ มายา น้อง จะ ไม่ คลอด ออก มา แบบ นั้น แม่ จะ ต้อง ไป คลอด น้อง ที่ โรง พยาบาล ที่ มี คุณ หมอ กับ พยาบาล คอย ดูแล ให้ น้อง ปลอดภัย และ แข็งเเรง จ้ะ""
อะชีล่า
"หลังจาก โน อาห์พูด จบ เจ้า เสือ ก็ คำราม ออก มา เบา เบา"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เจ้า กวาง เรนเดียร์ดึง สี วาด รูป ออก มา หลาย สี จาก เลื่อนที่ เต็ม ไป ด้วย ของขวัญ และ ยื่น ให้ โนอาห์"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า เป็น เด็ก สาว ที่ อาศัย อยู่ ใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก แห่ง หนึ่ง ซึ่ง ห่าง ไกล จาก เมือง ใหญ่ หมู่ บ้าน แห่ง นี้ มี ผู้คน อาศัย อยู่ กัน มา เป็น ร้อย ร้อย ปี แล้ว โดย ไม่ เคย มี สิ่ง ใด เปลี่ยนแปลง เลย และ คน ส่วน ใหญ่ ก็ มีค วาม สุข กับ การ ใช้ ชีวิต แบบ เดิม นี้ ไป เรื่อย เรื่อย แต่ ลา ร่า เป็น เด็ก ขี้ สงสัย เธอ อยาก รู้ เกี่ยว กับ ทุกสิ่งทุกอย่าง และ วาด ฝัน ไว้ ว่า จะ ออก ไป เรียน รู้ เกี่ยว กับ โลก ภายนอก หมู่ บ้าน ของ เธอ"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า ยัก ไหล่ เพื่อ แสดง ให้ ชาย คน นั้น เห็น ว่า เธอ ไม่ เข้าใจ ใน สิ่ง ที่ เขา พูด แต่ หลังจาก นั้น เขา ก็ ดึง อุปกรณ์ แปลก แปลก ออก มา จาก กระเป๋า กางเกง เขา ใช้ นิ้ว แตะ บน สิ่ง นั้น แล้ว ก็ พูด ออก มา เป็น ภาษา ที่ ลา ร่า เข้าใจ ได้ ว่า" มะเขือเทศ ราคา เท่า ไหร่""
เรื่องของลาร่า
"3. ผึ้ง จดจำ ใบหน้า ได้ แบบ เดียว กับ มนุษย์ เบื้องต้น ใบหน้า แต่ละ ส่วน จะ ถูก แยก ออก จาก กัน ก่อน จะ นำ มา ผสาน เพื่อ สร้าง เป็น รูป สมบูรณ์ ทั้ง ใบหน้า ใน ภายหลัง จำ ไว้ ว่า อย่า ทำให้ ผึ้ง โกรธ"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"เขา กำลัง มอง หา และ มอง หา เขา เพ่ง มอง ออก ไป ไกล และ เหลือบ มอง ไป ที่ หญ้า"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"แล้ว เจ้า หอย ทาก ก็ ปีน ขึ้น มาบ นก ระ ดอง เต่า เต่า ออก เดิน โดย มี หอย ทาก อยู่ บน หลัง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"เจ้า เต่า ออก เดิน ต่อ ไป โดย มี หอย ทาก นกกระจอก เต่าทอง และ หนู อยู่ บน หลัง ของ เขา"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"อรุณ รุ่ง มา เยือน อีกา ชื่อ ก๊าชตื่น มา ใน รัง ของ ตัว เอง กวาดตา มอง รอบ รอบ แล้ว ก็ รู้สึก เบื่อ หน่าย เธอ กระแอม ไอ และ ร้อง ออก มาส อง สาม ครั้ง น่า - เบื่อ ต่อ มา ไม่ นาน นาง ก็ หูผึ่ง เสียง นก กาเหว่า กำลัง ร้องเพลง แสน หวาน มา จาก ที่ไหน สัก แห่ง ไม่ ไกล"
อีกาใจกว้าง
""ฉัน จะ ต้อง ออก ไป จาก ที่ นี่ ใน ช่วง ฤดู ฝน ให้ ได้ "เธอ พูด กับ ตัว เอง"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
""ฉัน อยาก ผจญ ภัย"ม้อด พูด กับ เต่า น้ำ จืด"ฉัน จะ ต้อง ออก ไป ค้น หา เกี่ยว กับ โลก ใบ นี้""
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
""ระวัง นะ อย่า ออก จาก น้ำ เป็น เวลา นาน เกินไป มิ ฉะนั้น ผิว ของ เจ้า จะ แห้ง หมด "เต่า น้ำ จืด ผู้ ชาญ ฉลาด เตือน"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"แต่ เจ้า คางคก ม้อด ยัง คง อยาก รู้ อยาก เห็น " ฉัน จะ ต้อง ออก ไป ค้น หา ฉัน จะ ต้อง ออก จาก ป่า " คางคก ม้อด พูด"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อดก ระ โดด ออก มา จาก น้ำ"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ฮ็อพ ฮ็อพ เธอ กระโดด ออก ไป จาก แม่น้ำ เธอ สนุก กับ การก ระ โดด ข้าม ก้อน หิน ข้าม หญ้า และ ผ่าน คู น้ำ"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ออก เดินทาง ต่อ ไป แล้ว จึง ได้ พบ กิ้งก่า เป็น ครั้ง แรก เขา อยู่ ถัด จาก แอ่ง น้ำ ขนาด ใหญ่"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ปลา นก แก้ว มี ฟัน แข็ง แร็งซึ่ง มี รูปร่าง เป็น จะงอย เหมือน ปากนกแก้ว ใช้ สำหรับ ขูด สาหร่าย ออก จาก ปะการัง แข็ง แข็ง ขณะ ที่ บาง สาย พันธุ์ ไม่ มี ปัญหา เลย สัก นิด ใน การ กิน เศษ ปะการัง จาก นั้น มัน จะ ถ่าย เอา ทราย ละเอียด ออก มา ซึ่ง ซัด เข้า มาบ น พื้น ดิน กระทั่ง ปรากฏ เป็น หาด ทราย สี ขาว งดงาม"
ดำน้ำ!
"ปลา ฉลาม ครีบ ขาว ผู้ มี ร่างกาย แบบบาง หัว ใหญ่ และ ปลาย สี ขาว บน ครีบ หลัง และ ครีบ หาง ออก ล่า เหยื่อ ตอน กลางคืน และ นอน เกือบ ทั้ง วัน"
ดำน้ำ!
"ไว ไว ซุกซน วิ่ง วน ไป ทั่ว หมา น้อย งับ ตั๋ว พุ่ง ตัว ออก ไป “รีบ ตาม ไป เร็ว” ตื่นเต้น ตกใจ เจ้า หมา อยู่ ไหน หาย ไป ไม่ รู้"
โรงเรียนรถไฟ
"เด็ก เด็ก ดีใจ โผ กอด ไว ไว แต่ ตั๋ว รถไฟ ยับเยิน ไม่ ไหว อ่าน ไม่ ออก เลย ครู หมี ปลอบ ใจ มี ตั๋ว ใบ ใหม่ เด็ก เด็ก ชวน กัน ไป รอ ครู ที่ ตู้ เสบียง"
โรงเรียนรถไฟ
"ไก่ ปิ้ง หอม ฟุ้ง กลิ่น ข้าว หอม กรุ่น เปิด กล่อง ออก มา โอ้โฮ ข้าว ผัด รถไฟ ทุก คน อิ่มหนำ แถม ได้ หม่ำ แป้งจี่ เหน็ดเหนื่อย แต่ ฝัน ดี พรุ่งนี้ พบ กัน ที่ โรงเรียน รถไฟ"
โรงเรียนรถไฟ
"หลังจาก รับประทาน อาหาร เย็น หมู่ บ้าน เริ่ม กลับ มา เงียบ สงบ ยกเว้น มีเสียง จิ้งหรีด ใน ทุ่ง นา มี สิ่ง เดียว ที่ ทำ คือ การ ฟัง วิทยุ เล่น เพลง กา บิ ง ลากิม สิ มาตา และ มา ตุ๊ ด นิ ลา ตอน กลางคืน เมื่อ ความ มืด เริ่ม คืบ คลาน ที เคไม่กล้า ออก ไป เดิน เล่น ข้าง นอก บ้าน เพราะ กลัว ผี"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"บาง วัน ที เครู้สึก เศร้า เพราะ เธอ คิดถึง พ่อ กับ แม่ เวลา นี้ เธอ นั่ง ริม หน้าต่าง และ ร้องไห้ เธอ เกลียด เวลา ที่ พ่อ แม่ จำเป็น ต้อง ออก จาก บ้าน ไป หลังจาก มา เยี่ยม เธอ พอ พ่อ แม่ พูด กล่าว ลา เธอ รู้สึก อยาก ให้ พวก เขา อยู่ ด้วย ไม่ อยาก ให้ จาก เธอ ไป ไหน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หลัง เที่ยง วัน นั้น อิไซ สอน ให้ บอ ดัง เตรียม ข้าว “ใช้ กระป๋อง ตวง ข้าว ใส่ ลง ไป ใน “คา รา รอ” กระป๋อง หนึ่ง ก็ พอ สำหรับ สอง คน ฝัด ข้าว ให้ แกลบ และ กรวด แยก ออก ไป จาก ข้าวสาร” อิไซ สอน บอ ดัง"
บอดังหุงข้าว
"เมื่อ ข้าว เริ่ม สุก อิไซ เปิด ฝา หม้อ เพื่อ ตรวจ ดู “ถ้า น้ำ เริ่ม แห้ง ให้ ลด ไฟ ลง ข้าว จะ ได้ ไม่ ไหม้” อิไซ อธิบาย แล้ว หยิบ ถ่าน บาง ก้อน ออก จาก เตา นำ ไป ใส่ กระป๋อง ไว้ ใช้ ใน ครั้ง หน้า"
บอดังหุงข้าว
"วัน รุ่ง ขึ้น บอ ดัง ได้ รับหน้า ที่ ให้ หุง ข้าว เที่ยง “หนู หุง ข้าว นะ จ๊ะ เรา มี กับข้าว แล้ว ที่ เหลือ จาก มื้อ ก่อน” อิไซ พูด แล้ว จึง ออก ไป เช็ด กระจก ด้าน นอก ปล่อย ให้ บอ ดัง หุง ข้าว ตาม ที่ ได้ เรียน รู้ มา"
บอดังหุงข้าว
"บอ ดัง วิ่ง ออก ไป ที่ สวน และ ชวน เพื่อน เก็บ เชอ ร์รี่ สี แดง สด ท่าทาง หวาน หอม “จะ เก็บ เร็ว ขึ้น ไหม นะ ถ้า ฉัน ปีน ขึ้น ไป เก็บ” บอ ดัง พูด แล้ว จึง ถอด รองเท้า แตะ ปีน ต้นไม้ “ปีน ขึ้น ไป ให้ ถึง กิ่ง โน้น เลย มี เชอ ร์รี่ อยู่ เยอะ เลย นะ!” เนเน่ตะโกน"
บอดังหุงข้าว
"คิมิว่าย น้ำ เก่ง แล้ว ตอน นี้ แม่ บอก ว่า อีก ไม่ นาน คิมิก็ ออก ไป หา อาหาร ได้ เอง แล้ว คิมิมีค วาม สุข มาก ใน ที่สุด เธอ ก็ จะ ได้ ออก ไป หา อาหาร พร้อม กับ เพื่อน เพื่อน เสียที"
เราจับมือกัน
"คิมิดำ น้ำลง ไป เธอ พยายาม ซ่อน ความ เสียใจ เอา ไว้ ไม่ ให้ เพื่อน เพื่อน เห็น “ไป หา อะไร กินกัน เถอะ” เพื่อน เพื่อน พูด “เรา จะ บอก เธอ ว่า ต้อง ทำ ยังไงนะ” คิมิได้ยิน ก็ดี ใจ ที่ เพื่อน คอย ช่วยเหลือ แต่ ก็ แอบ รู้สึก รำคาญ นิดหน่อย เพราะ เธอ ไม่ ชอบ ให้ เพื่อน ออก คำสั่ง"
เราจับมือกัน
"เพื่อน เพื่อน บอก ให้ คิมิคอย ดู ตอน ที่ พวก เขา ออก ล่า หา อาหาร คิมิรู้อยู่ แล้ว แม่ สอน เธอ หมด แล้ว"
เราจับมือกัน
"สาหร่าย พัน ตัว คิมิจน ขยับ ตัว ไม่ ได้ เธอ จะ หลุด รอด ไป ได้ อย่างไร นะ? เธอ ต้องหา อะไร มา ช่วย ดึง เธอ ออก ไป"
เราจับมือกัน
"“มอง ลง มา ข้าง ล่าง สิ!” เสียง เล็ก เล็ก นั่น ร้อง ออก มา อีก ครั้ง เจ้า หนอน สี ส้ม โดน เท้า ของ พร อม เหยียบ อยู่ พร อม รีบ ยก เท้า ออก ทันที “โอ้ ฉัน ขอโทษ นะ” เขา บอก"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“หนึ่ง สอง หนึ่ง สอง” พร อม หายใจ ฟืดฟาด ขณะ ที่ เขา ปีน ขึ้น แต่ วงกลม สี น้ำเงิน ก็ ยัง คง อยู่ ไกล ออก ไป"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"เพราะ ความ เหนื่อย อ่อน พร อม จึง นั่ง ลง และ เริ่ม ร้องไห้ ใน ตอน นั้น เอง เข้า ก็ได้ ยิน เสียง จ๋อ มแจ๋มอยู่ ไกล ออก ไป"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ทันใด นั้น เอง พร อม ก็ รู้สึก ถึง ความ อบอุ่น วงกลม ที่ เปลี่ยน เป็น สี เหลือง ก็ ส่อง แสง ออก มา"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ใกล้ กัน นั้น มี มด และ หอย ทาก ออก มา เดิน เล่น เพื่อ ชื่นชม วงกลม “เร็มดู ดู นั่น สิ!” มด บอก “วงกลม สี น้ำเงิน เปลี่ยน เป็น สี ชมพู แล้ว!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ดังนั้น พร อม จึง ออก เดิน ไป ที่ วงกลม อีก ครั้ง"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"ตี๊ด! ตี๊ด! เสียง มา จาก มือ ของ เด็กชาย ประหลาด เขา ออก มา จาก หลัง ต้นไม้"
ดวงดาวสีเขียว
"ร่างกาย ของ เขา ค่อย ค่อย ปล่อย แสง ออก มา"
ดวงดาวสีเขียว
"เธอ กำลัง คิด เกี่ยว กับ แสง ที่ ออก มา จาก ร่างกาย ของ กรี น สตาร์"
ดวงดาวสีเขียว
""โอ้! ฉัน เข้าใจ แล้ว! ลูก บอล พลังงาน จะ ปล่อย แสง ออก มา ใน เวลา กลางคืน นั่นเอง "นิ ต้าพูด"
ดวงดาวสีเขียว
""ตรง นั้น มี แสง สี เขียว ออก มา จาก โพรง ของ ต้นไม้ ด้วย ล่ะ! "นิ ต้าตะโกน อย่าง ดีใจ"
ดวงดาวสีเขียว
"เจ้า คีรีบูน น้อย จะ ได้ ออก เดินทาง เป็น ครั้ง แรก พวก มัน จะ ต้อง ออก บิน เมื่อ พระ อาทิตย์ ตก ถ้า หลง ฝูง ขึ้น มา จะ เป็น ยังไงนะ"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ถึง เวลา ออก บิน แล้ว เจ้า คีรีบูน น้อย ตาม แม่น ก ไม่ ห่าง แต่ นั่น มัน ตัว อะไรน่ะ"
โบยบินสู่ทิศใต้
"แม่น ก จึง ร้อง เรียก ออก มา"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ดี ลาวา ร์คิด หนัก ว่า เพื่อน เพื่อน น่า จะ ต้องการ อะไร กัน บ้าง บี น่า น่า จะ อยาก ได้ สี เทียน ที่ มี หลาย สี กว่า นี้ เขา คิด พลาง ยิ้ม ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"แต่ ดี ลาวา ร์นึก ไม่ ออก ว่า อะไร จะ ทำให้ โน มี่ สบาย ใจ ขึ้น ได้"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"พวก เขา มา โผล่ ที่ ห้อง ของโชตู และ เห็น มือสี ดำ ยื่น ออก มา จาก เงามืด โชตูตัว สั่น ด้วย ความ กลัว เขา ยกมือ ขึ้น ปิด ตา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เมื่อ เป้ ใบ ใหญ่ ของ โชตูหาย ไป ภาระ หนัก อึ้ง ที่ เขา แบก ไว้ ก็ ถูก ยก ออก ไป ด้วย เขา ยิ้ม อย่าง โล่ง อก เมื่อ ดี ลาวา ร์ยื่น ขนม ลัด ดู ให้ ตาม สัญญา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""แม่ กับ พ่อ ของ ฉัน ชอบ อารมณ์ เสีย และ ทะเลาะ กัน บ่อย บ่อย แล้ว ฉัน ก็ พลอย โดน ดุ ไป ด้วย "บี น่า หน้าซีด เธอ เริ่ม ร้องไห้ ขณะ ที่ เล่า ออก มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"บี น่า มอง โชตูอย่าง ประหลาด ใจ แล้ว ยิ้ม ออก มา ช้า ช้า"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โน มี่ ดีใจ ที่ ได้ เห็น พี่ สาว ยิ้ม ออก ใน ที่สุด"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""นี่ รอ ด้วย สิ! "โนรา ตะโกน แต่ เพื่อน ทั้ง สอง ยัง คง วิ่ง ห่าง ออก ไป เรื่อย เรื่อย"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา รีบ หยิบ ร่ม แล้ว วิ่ง ออก ไป นอก บ้าน อีก ครั้ง เพื่อ ดู ว่า ตะเกียง ปลอดภัย ดี หรือ เปล่า"
เด็กหญิงตะเกียง
"ไม่ ได้ สิ แม่ ต้อง ใช้ กระด้ง เวลา แยก เปลือก ข้าว ออก จาก เมล็ด"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา ลอง ใช้ กระป๋อง ดู บ้าง ไม่ ได้ แฮะ กระป๋อง บัง ตะเกียง มิด จน ไม่ มี แสง ออก มา เลย แถม ไฟ ยัง ค่อย ค่อย ดับ ลง ด้วย โนรา มอง รอบ ตัว อีก ครั้ง เพื่อ หา อย่าง อื่น ที่ จะ เอา มา ใช้ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
"ข่าว เรื่อง ตะเกียง หน้า บ้าน โนรา เริ่ม แพร่ สะพัด ออก ไป แล้ว ผู้คน มากมาย ก็ สนใจ จะ ทำ อย่าง โนรา บ้าง ไม่ นาน นัก ก็ มี เสา ตะเกียง ตั้ง ขึ้น หน้า บ้าน หลาย หลัง ใน หมู่ บ้าน"
เด็กหญิงตะเกียง
"ใน ความ มืด นั้น แมมโด นึก ว่า ตัว เอง เห็น ผี! เด็กชาย กลัว สุดขีด รีบ วิ่ง ออก จาก บ้าน แบบ ไม่ คิด ชีวิต! เจ้ากิว หมา ของ เขา ก็ กลัว หัวหด เช่น กัน"
แมวสามสหาย
"ขณะ ออก จาก โรง พยาบาล เด็กชาย ทั้ง สอง มีค วาม สุข มาก จน ยิ้ม กว้าง พวก เขา ขอบคุณ อู ยัง ก้าที่คอย ช่วยเหลือ ทุก อย่าง"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"หนังสือ เล่ม นี้ เป็น เล่ม ที่ สอง ใน หนังสือ ไตร ภาค ที่ แต่ง ขึ้น ด้วย แนว คิด " เทวดา บน รถ เข็น " หนังสือ ชุด นี้ เล่า เรื่องราว ชีวิต ประจำ วัน ของ ผู้ พิการ หลังจาก เกิด อุบัติเหตุ ทาง รถยนต์ จน บาดเจ็บ ฉัน ก็ เริ่ม ใช้ เก้าอี้ รถ เข็น และ ต้อง พบ เจอ ความ ท้าทาย มากมาย ใน ชีวิต ประจำ วัน จาก ประสบการณ์ นี้ ฉัน ได้ เห็น ทัศนคติ แบบ เลือก ปฏิบัติ ต่อ ผู้ พิการ มากมาย ใน สังคม และ เห็น ว่า ต้อง ทำ อะไร สัก อย่าง เพื่อ เปลี่ยน ทัศนคติ ดัง กล่าว เป้าหมาย ของ หนังสือ เล่ม นี้ คือ ส่งเสริม ให้ ผู้ พิการ ได้ รับ การ ยอม รับ ให้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สังคม มาก ยิ่ง ขึ้น ด้วย การ สื่อสาร ออก ไป ว่า ไม่ ว่า คน คน นั้น จะ มี สภาพ ร่างกาย อย่างไร ก็ มี สิทธิ ขั้น พื้นฐาน ที่ จะ เข้าถึง การ ศึกษา การ เรียน รู้ และ ความ ก้าวหน้า ตั้งแต่ ขวบ ปี แรก แรก ได้ อย่าง เท่าเทียม กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เมื่อ เห็น อัลมามั่นใจ ขนาด นั้น บี รู ก็ ใจเย็น ลง เขา พร้อม ออก เดินทาง แล้ว"
บรื้น บรื้น!
"บ รื้น บ รื้น! บี รู ออก เดินทาง อีก ครั้ง"
บรื้น บรื้น!
"โบต อม คว้า หาง ของ ช้าง กระชาก สุด แรง " ออก มานะ เจ้า ช้าง! กลับ บ้าน แก ไปซะ! " โบต อมตะ โกน"
ช้างในบ้านฉัน
"ทุก คน วิ่ง ออก ไป ดู ว่า เกิด อะไร ขึ้น ปรากฏ ว่า แม่ ของ ซาก อร์ตาม มา เจอ ซาก อร์แล้ว นั่นเอง"
ช้างในบ้านฉัน
"วัน หนึ่ง เพื่อน เพื่อน รู้สึก ไม่ค่อย สบาย จึง ตัดสินใจ อยู่ บ้าน แต่ ตั๊กแตน คิด ว่า ไม่ ใช่ เรื่อง ใหญ่ อะไร จึง ยัง คง ออก ไป เล่น ข้าง นอก อยู่ ดี"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"แต่ วัน รุ่ง ขึ้น เพื่อน เพื่อน ของ ตั๊กแตน ก็ ยัง ไม่ ออก มา ที่ ทุ่ง หญ้า ตั๊กแตน มอง หา จน ทั่ว ก็ ไม่ เจอ จึง ตัดสินใจ บิน กลับ บ้าน ไป ตามลำพัง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"จิ้งหรีด ลื่น ไถล ห่าง ออก ไป กว่า เดิม “ฉัน จับ ไว้ ได้ อีก ไม่ นาน แล้ว ละ” มัน บอก"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"เมื่อ จิ้งหรีด กลับ มา แข็งแรง ดี อีก ครั้ง มัน ก็ เก็บ ขยะ และ ของ เสีย ทั้งหลาย ออก จาก แม่น้ำ ลำ คลอง และ หา วิธี ใหม่ ใหม่ เพื่อ ดูแล พืช โดย ไม่ ต้อง ใช้ สาร เคมี ที่ เป็นอัน ต ราย"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"พ่อ วาง กล่อง ใหญ่ ไว้ ตรง หน้า หนู หนู ตื่นเต้น มาก แต่ พอ เปิด กล่อง นั้น ออก มา เท่านั้น แหละ กลับ เห็น เป็น ตุ๊กตา ม้า ดิน เผา แต่ เอ... ทำไม มี ช่อง ใส่ เหรียญ ด้วย " พ่อ ให้ กระปุก ออมสิน แค่ นั้น เห รอ คะ " หนู พูด ด้วย น้ำเสียง ผิดหวัง"
กระปุกออมสิน
""แล้ว ลูก อยาก ได้ อะไร อย่าง นั้น เห รอ ขุศี"พ่อ ถาม พยายาม จะ ปลอบ ใจ หนู หนู อ้ำอึ้ง ทำท่า จะ ร้องไห้ ออก มา"... เสื้อ ยืด ค่ะ"พ่อ ยื่น เงิน จำนวน หนึ่ง ให้ หนู แล้ว พูด ขึ้น ว่า"ตกลง เอาอย่าง นี้ ก็ แล้วกัน เอา เงิน นี้ ไป ซื้อ เสื้อ ที่ หนู ชอบ นะ จ๊ะ สาว น้อย ของ พ่อ""
กระปุกออมสิน
""แต่ น้อง จะ เอา มัน ออก มายังไงล่ะ เงิน มัน อยู่ ใน กระปุก ออมสิน นี่! "หนู ร้อง ประท้วง แม่ บังเอิญ เปิด ประตู เข้า มา ได้ยิน พอดี แล้ว ก็ อมยิ้ม กลั้ว หัวเราะ"
กระปุกออมสิน
"โลมา น้อย พา โบ รามา ที่ ผิวน้ำ แม่น้ำ มี กลิ่น เหม็น คละคลุ้ง และ เต็ม ไป ด้วย ขยะ " เหม็น เน่า จริง จริง! ออก ไป จาก ที่ นี่ กัน เถอะ " โบ รา พูด"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"ทั้งหมด พยายาม จะ หนี แต่ โบ รา และ ฝูง โลมา กลับ ว่าย มา ติด แห พวก โลมา จน ปัญญา ไม่ รู้ จะ ทำ อย่างไร โบ รา จำ ได้ ว่า มี แก้ว วิเศษ ที่ เขา ได้ จาก ฝูงโล เขา จึง ดึง แก้ว วิเศษ นั้น ออก มา และ เริ่ม ตัด เชือก แห ทันใด นั้น ก็ มี แสง ไฟ ลุก เป็น ประกาย ตัด ร่างแห ขาด ออก จาก กัน"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก