0xc70d...39b3Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (65)
"เห็นมั๊ยล่ะ ก็ บอก แล้ว ฉัน น่ะเจ๋งที่สุด! ฉัน รู้ ทุก อย่าง!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"พวก เธอน่ะ เป็น แค่ สัตว์ ธรรมดา ๆ ฉัน รู้ หรอก"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"ฉัน ปีน ต้นไม้ ได้ ฉัน กระโดด ได้ ฉัน รู้ ทาง ลัด ที่ นี่ ทั้งหมด"
เจ้าแมวสะอาด
"หาง พูด ได้! เธอ รู้ ไหม ว่า สัตว์ และ นก ใช้ หาง ใน การ บอก อะไร เรา บาง อย่าง"
เจ้าแมวสะอาด
"- คน ที่ เป็น นาย พราน หรือ หา อาหาร จาก ป่า จะ มีค วาม รู้ เกี่ยว กับ การ ตาม รอย สัตว์"
ตัวอะไรเพิ่งผ่านไปนะ
"หลังจาก นั้น ไม่ นาน โจ๊ก โจ๊ก ก็ มา เจอ กบ กลุ่ม หนึ่ง " เรือ นาย เท่ จัง" กบ ตัว หนึ่ง ตะโกน บอก " ขอบใจ" โจ๊ก โจ๊ก ตอบ กลับ" พวก เธอ รู้ ไหม ว่า ภูเขา อยู่ ตรง ไหน" " รู้ สิ พวก เรา จะ บอก นาย เอง""
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก ไม่ กังวล อีก แล้ว ว่า กบ ตัว อื่น จะ มอง มัน ยังไง เพราะ รู้ ว่า ตัว เอง แตก ต่าง ใน ทาง ที่ ดี โจ๊ก โจ๊ก ช่วยเหลือ คน อื่น และ ประดิษฐ์ สิ่งของเจ๋ง ๆ ได้ "ฉัน ยัง คิด อะไร ใหม่ ๆ ได้ อีก เพียบ เลย พวก เธอ คอย ดู นะ ว่า ฉัน จะ สร้าง อะไร อีก""
กบแสนฉลาด
""เรา ต้อง สั่งสอน เจ้า จิ้งจอก เจ้าเล่ห์ ให้ รู้ สำนึก" เจ้า ช้างใหญ่ พูด"
กลโกงเจ้าจิ้งจอก
"คุณ แม่! คุณ แม่! มอง ไป ทาง ไหน มี แต่ คน หนู ชัก สับสน ไม่ รู้ จะ เดิน ตรง ไหน"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"“ไม่ รู้ สิ แยง จี” ได ตอบ"
พบกันเป็นครั้งแรก
""ฉัน รู้ แล้ว ฉัน จะ ใช้ใบ ปาล์ม"
พิกกี้ อยากจะบิน
"หนังสือ ภาษา ไทย สำหรับ นัก อ่าน ปฐมวัย। เล็ทส์รีด แอ น ด์เพลย์ ประเทศ ไทย ลิขสิทธิ์ © 2568 โดย มูลนิธิ เอเชีย Let's Read and Play ประเทศ ไทย เป็น โครงการ ริเริ่ม ด้าน การ รู้ หนังสือ ขั้น ต้น ที่ จัด ให้ มี หนังสือ นิทาน ที่ เป็น ตัวแทน ทาง วัฒนธรรม และ กิจกรรม การ อ่าน แบบ เล่น เล่น ให้ กับ ห้อง เรียน ต่าง ต่าง เพื่อ พัฒนา ทักษะ การ อ่าน ของ นักเรียน และ เสริม สร้าง ความ สัมพันธ์ ใน ครอบครัว กับ โรงเรียน เพื่อ ส่งเสริม ความ รัก ใน การ อ่าน ของ เด็ก เด็ก"
ขนมถ้วยอร่อยจัง
"จิ้งจอก รู้ แล้ว ว่า จะ วาด อะไร"
จิ้งจอกน้อย
"กิ้งก่า น้อย มีค วาม สุข มาก ตอน นี้ มัน รู้ แล้ว ว่า ตัว เอง พิเศษ อย่างไร"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"วัน ที่ 19 พฤษภาคม ปี พ. ศ.2555 นิ ชา ต มายุมดาร์ ก็ ไป ถึง ยอด เขา เอเวอเรสต์ และ เป็น สตรี คน แรก ที่ ได้ โบก ธงชาติ บัง กลา เทศ ณ จุด สูง สุด ของ โลก หลังจาก นั้น นิ ชา ต ยัง คง เป็น นัก ผจญ ภัย และ นัก สำรวจ ผู้ สนใจ ใคร่ รู้ เธอ พร้อม เสมอ ที่ จะ เล่า เรื่องราว การ ผจญ ภัย ต่าง ต่าง และ จุด ประกาย ให้ หนุ่ม สาว ตั้งเป้าหมาย ที่ ท้าทาย ให้ ชีวิต"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"ดวง จันทร์ ยิ้มแฉ่ง ตอบ ว่า "ฉัน ก็ ไม่ รู้ เหมือน กัน ว่า ตัว เอง วาด อะไร ลง ไป" ทั้งหมด หัวเราะ ขึ้น พร้อม กัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ระหว่าง ที่ เดิน กลับ บ้าน อัญชัน ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง เลือก หัวข้อ ให้ ได้ เธอ มอง ไป รอบ ตัว เห็น เพื่อน เพื่อน เดิน ผ่าน ไป เห็น คุณ ครู โบกมือ ให้ และ เห็น ควัน ลอย อบอวล จาก เตา ทำ อาหาร อัญชัน คิด ออก ทันที! เธอ รู้ แล้ว ว่า จะ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"“แม่ ชอบ หนู ที่ มีค วาม อยาก รู้ อยาก เห็น มาก เลย จ้ะ!” คุณ แม่ พูด พร้อม รอย ยิ้ม “เป็น เพราะ แรงดึงดูด ที่ ช่วย ให้ หยด น้ำ หยด ลง มา จ้า”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"ฉัน ตื่นเต้น มาก ที่ ฉัน กำลัง จะ มี น้อง แต่ ก็ ไม่ รู้ จะ บอก เพื่อน เพื่อน ยังไง"
อะชีล่า
"คุณ พ่อ ให้ ฉัน นั่ง บน ตัก และ พูด ว่า" รู้ ไหม มายา ถ้า น้อง เป็น ผู้หญิง คง หน้าตา เหมือน หนู แต่ ถ้า น้อง เป็น ผู้ชาย คง หน้าตา เหมือน นิ โก้ ลูกพี่ลูกน้อง ของ หนู จ้ะ""
อะชีล่า
"คุณ แม่ บอก ฉัน ที่ บ้าน ว่า" มายา จ๊ะ เรา ตั้ง ชื่อ น้อง ไว้ สอง ชื่อ นะ ชื่อ ผู้หญิง หนึ่ง ชื่อ และ ชื่อ ผู้ชาย หนึ่ง ชื่อ เรา ยัง ไม่ รู้ ว่า หนู จะ ได้ น้อง ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย จ้ะ" ฉัน จึง ตอบ ว่า" ไม่ ค่ะ คุณ แม่ หนู จะ ต้อง ได้ น้อง ผู้หญิง ค่ะ เรา จะ เล่น ปีน ต้นไม้ เล่น เก็บความ ลับ เล่น แต่งตัว และ ขี่ จักรยาน ด้วย กัน ค่ะ""
อะชีล่า
"ใน มุม มอง ของ เรา เรา เห็น ว่า หนังสือ เด็ก เต็ม ไป ด้วย จินตนาการ ความ รู้ ข้อมูล และ สิ่ง นันทนาการ ที่ ช่วย ให้ เด็ก เด็ก สร้าง นิสัย ใน การ อ่าน เมื่อ เด็ก เด็ก รัก การ อ่าน แล้ว พวก เขา จะ กลาย เป็น นักเรียน ศิลปิน และ นัก เขียน ที่ ดี จาก แนว คิด นี้ Rato Bangala Kitab (RBK) จึง มุ่ง มั่น ที่ จะ มอบ หนังสือ ที่ เขียน เป็น ภาษา เนปาลและ ภาษา อังกฤษ คุณภาพ ดี ให้ แก่ เด็ก เด็ก โดย หวัง ว่า พวก เขา จะ กลาย เป็น คน รัก หนังสือ ไป ตลอด ชีวิต"
อะชีล่า
"ลา ร่า เป็น เด็ก สาว ที่ อาศัย อยู่ ใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก แห่ง หนึ่ง ซึ่ง ห่าง ไกล จาก เมือง ใหญ่ หมู่ บ้าน แห่ง นี้ มี ผู้คน อาศัย อยู่ กัน มา เป็น ร้อย ร้อย ปี แล้ว โดย ไม่ เคย มี สิ่ง ใด เปลี่ยนแปลง เลย และ คน ส่วน ใหญ่ ก็ มีค วาม สุข กับ การ ใช้ ชีวิต แบบ เดิม นี้ ไป เรื่อย เรื่อย แต่ ลา ร่า เป็น เด็ก ขี้ สงสัย เธอ อยาก รู้ เกี่ยว กับ ทุกสิ่งทุกอย่าง และ วาด ฝัน ไว้ ว่า จะ ออก ไป เรียน รู้ เกี่ยว กับ โลก ภายนอก หมู่ บ้าน ของ เธอ"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน บ้าน เมื่อ อ่าน จน ครบ หมด แล้ว เธอ จึง อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน โรงเรียน แล้ว เธอ ก็ อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน ห้องสมุด สาธารณะ ถึง กระนั้น เธอ ก็ ยัง อยาก รู้ เพิ่ม อีก แม้ จะ นำ หนังสือ มา ทั้ง หมู่ บ้าน ก็ ยัง ไม่ เพียงพอ ที่ จะ คลาย ความ สงสัย ที่มา ก ล้น ของ ลา ร่า ได้"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า รู้สึก ตะลึง ที่ ชาย คน นั้น สามารถ เรียน รู้ ที่ จะ พูด ภาษา เดียว กับ เธอ ได้ เพียง แค่ มอง ไป ที่ อุปกรณ์ นั้น เขา อธิบาย ว่า อุปกรณ์ นี้ เรียก ว่า โทรศัพท์ มือ ถือ มัน สามารถ ทำให้ เขา เชื่อม ต่อ กับ ข้อมูล ทุก อย่าง ที่ เขา อยาก รู้ เขา ยื่น หน้า จอ ให้ ลา ร่า ดู ใน นั้น มี ทั้ง พจนานุกรม รูปภาพ และ เรื่องราว ต่าง ต่าง มากมาย"
เรื่องของลาร่า
"โทรศัพท์ มือ ถือ เครื่อง นี้ จะ เปลี่ยน ชีวิต ของ ลา ร่า ไป เลย ไหม? เธอ จะ สามารถ รู้ ทุก เรื่อง ได้ จริง หรือ เปล่า? อาจ จะ ใช่ หรือ อาจ จะ ไม่ ใช่ แต่ อย่าง น้อย ลา ร่า ก็ได้ เรียน รู้ แล้ว ว่า เธอ จะ ต้อง ทำ งาน อย่างไร เพื่อ ที่ จะ ได้ ใน สิ่ง ที่ เธอ ใฝ่ฝัน"
เรื่องของลาร่า
"เพื่อน เพื่อน ก็ จะ ป่วย ไป ด้วย เธอ รู้ ไหม ว่าการ ไอ หรือ จาม ครั้ง เดียว"
สูดน้ำมูก
"คุณ รู้ ไหม?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"ผู้คน ใน อินเดีย จำนวน ไม่ น้อย ใช้ ดา ทุน ซึ่ง เป็น กิ่ง สะเดา หรือ ต้น บาบูล แทน แปรง ที่ ทำ จาก โรงงาน ดา ทุน ช่วย ให้ ฟัน และ เหงือก มี สุขภาพ ดี แต่ คุณ รู้ ไหม ว่า อะไร คือ แปรง ที่ ดี ที่สุด ใน โลก?"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
""เจ้า เรียน รู้ การ เต้น ไม่ ได้ หรอก! "นกยูง ว่า แล้ว บิน หนี ไป"
อีกาใจกว้าง
"แต่ เจ้า คางคก ม้อด ยัง คง อยาก รู้ อยาก เห็น " ฉัน จะ ต้อง ออก ไป ค้น หา ฉัน จะ ต้อง ออก จาก ป่า " คางคก ม้อด พูด"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ รู้ ว่า จะ ไป ไหน เปลว ไฟ เริ่ม แผด เผา หลัง ของ เธอ ทันใด นั้น เจ้า คางคก น้อย ก็ พลัน นัก ถึง แอ่ง น้ำ ที่ เธอ พบ กับ กิ้งก่า เธอ จึง หลับตา แน่น กลั้น หายใจ และ กระโดด สูง มุ่ง ไป ยัง ทิศทาง ของ แอ่ง น้ำ นั้น"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ม้อด ไม่ อยาก ผจญ ภัย อีก ต่อ ไป แล้ว เธอ อยาก จะ กลับ บ้าน แต่ เธอ ไม่ รู้ ทาง กลับ ไป ยัง แม่น้ำ ของ เธอ ใน ป่า"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"วัน รุ่ง ขึ้น บอ ดัง ได้ รับหน้า ที่ ให้ หุง ข้าว เที่ยง “หนู หุง ข้าว นะ จ๊ะ เรา มี กับข้าว แล้ว ที่ เหลือ จาก มื้อ ก่อน” อิไซ พูด แล้ว จึง ออก ไป เช็ด กระจก ด้าน นอก ปล่อย ให้ บอ ดัง หุง ข้าว ตาม ที่ ได้ เรียน รู้ มา"
บอดังหุงข้าว
"คิมิร้องไห้ ฟูมฟาย เธอ ไม่ รู้ จะ ทำ อย่างไร ดี"
เราจับมือกัน
"พร อม และ เพื่อน ของ เขา อาศัย อยู่ ที่ หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ พื้น ทั้ง เปียก และ เต็ม ไป ด้วย โคลน ดวงตา ของ พร อม มัก จะ เป็น ประกาย ด้วย ความ อยาก รู้ อยาก เห็น อยู่ เสมอ"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ก็ จริง นะ นาย ไม่ รู้ เห รอ ว่า เรา ไป จาก บึง นี้ ไม่ ได้?” กบ ตัว อื่น หัวเราะ และ พวก เขา ก็ กระโดด จาก ไป"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“จริง เห รอ? ขอบคุณ นะเรส ไม่ เคย มี ใคร พูด แบบ นี้ กับ ฉัน มา ก่อน” พร อม บอก “แต่ นาย รู้ ไหม? จริง จริง แล้ว ฉัน รู้สึก กลัว นิดหน่อย นะ ฉัน จะ สามารถ ขึ้น ไป บน ฟ้า ได้ ไหม?”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"เธอ รู้ วิธี ทำ เข็มทิศ"
ดวงดาวสีเขียว
"เธอ รู้ ว่า จะ สร้าง หลอด ไฟ ที่ ใช้ พลังงาน แสงอาทิตย์ ได้ อย่างไร"
ดวงดาวสีเขียว
"ดี ลาวา ร์รู้ ว่า เป้ ใบ ใหญ่ พวก นี้ มีค วาม ลับ ซ่อน อยู่ มากมาย และ ยัง รู้ ด้วยว่า ความ ลับ ไม่ จำเป็น ต้อง เป็น เรื่อง สนุก น่า ตื่นเต้น เสมอ ไป วัน นี้ ดี ลาวา ร์กับ เพื่อน เพื่อน มา เล่น กัน ที่ ใต้ ต้น ไทร ใหญ่ ซึ่ง เป็น ที่ ประจำ ที่ เขา กับ เพื่อน เพื่อน มัก มา เล่น ดีด ลูกแก้ว และ ไม้หึ่ง กัน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ดี ลาวา ร์บอก แผนการ ที่ เขา คิด ไว้ ให้ เพื่อน เพื่อน รู้ หลัก หลัก แล้ว ง่าย มาก นั่น คือ เขา จะ เอา ขนม และ ของ ที่ เตรียม มา แลก กับ ของ ใน กระเป๋า ของ เพื่อน ทั้ง สาม บี น่า โชตู และ โน มี่ คิด ทบทวน ดู แล้ว ตัดสินใจ เลือก ของ จาก ใน เป้ มา แลก กับ ของ เหมาะ เหมาะ ที่ ดี ลาวา ร์เตรียม มา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""มัน คือ ฝัน ร้ายน่ะ"เขา บอก"เป็น ฝัน ที่ ฉัน ไม่ อยาก ให้ มี ใคร รู้ หรือ เห็น เท่า ไหร่ แต่ ฉัน ยอม บอก เพราะ พวก นาย คือ เพื่อน""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ไม่ รู้ มา ก่อน เลย ว่า ขนม ลัด ดู อร่อย ขนาด นี้ "โชตูอุทาน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"บา จี ตอบ ว่า" ได้ เลยโชตู ทุก คน มี สิทธิ์ จะ ได้ เรียน รู้ เรื่อง การ ป้องกัน ตัว จ้ะ""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เรา บอก ความ ใน ใจ ให้ ครอบครัว รู้ แบบ ตรง ตรง ได้ หรือ ไม่"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เรา ควร รู้ วิธี ป้องกัน ตัว หรือ ไม่"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เมื่อ โนรา บอก แบบ นั้น เด วอน กับ ซิลฟาจึง ยอม ไป ด้วย แต่ โนรา รู้ ว่า เพื่อน กลัว มาก เพราะ ทุก ครั้ง ที่ มีเสียง บาง อย่าง ดัง ขึ้น ทั้ง สอง คน จะ เขยิบ เข้า ใกล้ โนรา ทันที และ ใน ตอน นั้น เอง..."
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา รู้สึก ได้ ว่า มี ลม พัด ผ่าน หน้าต่าง เข้า มา แต่ น่า แปลก ที่ ไฟ ใน ตะเกียง กลับ ไม่ ดับ โนรา รู้ ตอน นั้น เอง ว่า โถ แก้ว ของ ตะเกียง ช่วย กัน ลม ให้ เปลว ไฟ"
เด็กหญิงตะเกียง
"บิ ลูก ลัวจับใจ " เรา ต้อง รีบ หนี " มัน คิด ก่อน จะ รีบ กระโดด ออกนอกหน้า ต่าง หนี ไป พร้อม กับกาลัว ทั้ง สอง ตัว ครุ่นคิด กัน ทั้ง คืน ว่า เจ้า เมา จะ สบาย ดี ไหม แต่ ไม่ มี ทาง รู้ ได้ เลย"
แมวสามสหาย
"เจ้า เมา เป็น แมว เฉลียวฉลาด มัน รู้ ดี ว่า นี่ คือ แผนการ ของ สหาย ทั้ง สอง เพื่อ ช่วย ให้ มัน เป็น อิสระ มัน รีบ หนี จาก มือ ของ มิ มและ สลัด ชุด ที่ สวม อยู่ ทิ้ง อย่าง รวดเร็ว มิ มพยา ยาม คว้า ตัว เมา แต่ เมา ส่งเสียง เรอ ดัง ลั่น เพื่อ ขัดขวาง เมื่อ ได้ กลิ่น ลม จาก ปาก เจ้า เมา มิ มพลัน สลบ ไป ทันที"
แมวสามสหาย
"หนังสือ เล่ม นี้ เป็น เล่ม ที่ สอง ใน หนังสือ ไตร ภาค ที่ แต่ง ขึ้น ด้วย แนว คิด " เทวดา บน รถ เข็น " หนังสือ ชุด นี้ เล่า เรื่องราว ชีวิต ประจำ วัน ของ ผู้ พิการ หลังจาก เกิด อุบัติเหตุ ทาง รถยนต์ จน บาดเจ็บ ฉัน ก็ เริ่ม ใช้ เก้าอี้ รถ เข็น และ ต้อง พบ เจอ ความ ท้าทาย มากมาย ใน ชีวิต ประจำ วัน จาก ประสบการณ์ นี้ ฉัน ได้ เห็น ทัศนคติ แบบ เลือก ปฏิบัติ ต่อ ผู้ พิการ มากมาย ใน สังคม และ เห็น ว่า ต้อง ทำ อะไร สัก อย่าง เพื่อ เปลี่ยน ทัศนคติ ดัง กล่าว เป้าหมาย ของ หนังสือ เล่ม นี้ คือ ส่งเสริม ให้ ผู้ พิการ ได้ รับ การ ยอม รับ ให้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สังคม มาก ยิ่ง ขึ้น ด้วย การ สื่อสาร ออก ไป ว่า ไม่ ว่า คน คน นั้น จะ มี สภาพ ร่างกาย อย่างไร ก็ มี สิทธิ ขั้น พื้นฐาน ที่ จะ เข้าถึง การ ศึกษา การ เรียน รู้ และ ความ ก้าวหน้า ตั้งแต่ ขวบ ปี แรก แรก ได้ อย่าง เท่าเทียม กัน"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"บี รู มอง มอเตอร์ ไซ ค์คัน อื่น อื่น แล่น ผ่าน ไป มา คน ขับ ล้วน ดู แข็งแกร่ง ทุก คน ขับ ต่อ ไป แม้ ว่า ฝน จะ ตกหนัก ขึ้น บี รู เหลือบ มองอัลมา อัลมาก็ ดู แข็งแกร่ง เช่น กัน บี รู รู้ ว่า เขา กับ อัลมาก็ ทำได้ เหมือน กัน!"
บรื้น บรื้น!
"ถึง เวลา ที่ ซาก อร์ต้อง กลับ เข้า ป่า แล้ว โบต อม เสียใจ ที่ ต้อง บอก ลา ซากอร์ แต่ เธอ รู้ ว่า เพื่อน ของ เธอ จะ มีค วาม สุข ที่ ได้ กลับ บ้าน ไป หา ครอบครัว"
ช้างในบ้านฉัน
"ซาก อร์ก็ เสียใจ ที่ ต้อง จาก ไป เหมือน กัน เพราะ ตอน นี้ โบต อม ใจดี ต่อ มัน แล้ว แต่ แม่ ช้าง บอก ว่า ซาก อร์กลับ มา เยี่ยม โบต อม อีก ได้ เพราะ ตอน นี้ โบต อม รู้ แล้ว ว่าการ เป็น เพื่อน กับ ช้าง ต้อง ทำ อย่างไร"
ช้างในบ้านฉัน
"“อ้าว ฉัน ไม่ รู้ เลย ว่าเป็น พวก เธอ " เจ้า กบ บอก " ช่วง นี้ ฉัน มอง ไม่ค่อย เห็น เท่า ไหร่น่ะ แล้ว พวก เธอ มา ทำ อะไร แถว นี้ เห รอ”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ตั๊กแตน คิด ว่า ตัว มัน รู้ ว่า เกิด อะไร ขึ้น และ ตัดสินใจ ว่า ถึง เวลา ต้อง พูด แล้ว"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"เก เบิลส์ได้ แต่ ถอน หายใจ และ หลุบ ตาล ง เขา สามารถ ทำ หลาย อย่าง ที่ มิลลีกับ นับ ส์ทำ ไม่ ได้ แต่ เขา ไม่ สามารถ บิด ตัว หรือ งอ ตัว ได้ เหมือน เพื่อน เพื่อน เขา จึง ไม่ รู้ ว่า ตัว เอง หน้าตา เป็น อย่างไร"
บ้านตุ๊กตา
""ฉัน คิด ว่า เขา คง เศร้า เพราะ ไม่ รู้ ว่า ตัว เอง หน้าตา เป็น ยังไง "นับ ส์ตั้ง ข้อ สังเกต"
บ้านตุ๊กตา
"หนู แอบ ให้ ช่าง ตัด เสื้อ วัด ตัว หนู แทน เพราะ รู้ ว่า อนาร์กาลี จะ ใส่ ชุด ขนาด เดียวกัน กับ หนู ได้ พอดี"
กระปุกออมสิน
"หนู แอบ ให้ ช่าง ตัด เสื้อ วัด ตัว หนู แทน เพราะ รู้ ว่า อนาร์กาลี จะ ใส่ ชุด ขนาด เดียวกัน กับ หนู ได้ พอดี"
กระปุกออมสิน
"ทั้งหมด พยายาม จะ หนี แต่ โบ รา และ ฝูง โลมา กลับ ว่าย มา ติด แห พวก โลมา จน ปัญญา ไม่ รู้ จะ ทำ อย่างไร โบ รา จำ ได้ ว่า มี แก้ว วิเศษ ที่ เขา ได้ จาก ฝูงโล เขา จึง ดึง แก้ว วิเศษ นั้น ออก มา และ เริ่ม ตัด เชือก แห ทันใด นั้น ก็ มี แสง ไฟ ลุก เป็น ประกาย ตัด ร่างแห ขาด ออก จาก กัน"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"8 นาฬิกา โม โม เรียน รู้ การ อ่าน"
หนึ่งวันของโมโม
"9 นาฬิกา โม โม เรียน รู้ การ นับ เลข"
หนึ่งวันของโมโม
"10 นาฬิกา โม โม เรียน รู้ การ เขียน"
หนึ่งวันของโมโม