0xa65d...f3e9Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (36)
"เธอ คิด ว่า มัน ร้อง เพลง ได้ ไหม"
ร้องเพลงในสายฝน
"เธอ เดา ได้ ไหม ว่า ใคร คือ เพื่อน ที่ ดี ที่สุด ของ เรา?"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"นู นู ได้ยิน ประกาศ ว่า จะ มี การ จัด งาน แข่ง จักรยาน เสือ ภูเขา สำหรับ ลูก หมี"
ราชินีแห่งจักรยานเสือภูเขา
"หลัง จาก นั้น นู นู ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง ชนะ การ แข่งขัน ให้ ได้"
ราชินีแห่งจักรยานเสือภูเขา
"อยู่ มา วัน หนึ่ง เจ้า วัว ชื่อ กาอูรี่ ได้ ถาม บีม่า ว่า “ทำไม เจ้า ดู โศก เศร้า จัง เลย”"
บีม่า เจ้าลาขี้เซา
"บีม่า ตอบ ว่า “ข้า ตื่น ตอน เช้า ไม่ ไหว และ รามูก็ ตะโกน ต่อว่า ข้า ทุก วัน เจ้า ช่วย ปลุก ข้า ให้ ตื่น ทุก เช้า ได้ ไหม”"
บีม่า เจ้าลาขี้เซา
"ผู้ เล่า : แม่ รู้อยู่ แล้ว ว่า เธอ ไม่ มี เงิน พอ จะ ซื้อ กลอง"
เด็กชายกับกลอง
"ถึง แม้ ลูก ชาย ไม่ รู้ ว่า จะ ทำ อะไร กับ ชิ้น ไม้ นั้น ดี แต่ เขา ยัง ถือ มัน ไว้ อย่าง มีค วาม สุข เมื่อ เขา ออก ไป เล่น เพลง สุข ใจ เพลง หนึ่ง พรั่งพรู มา ที่ ริมฝีปาก ของ เขา และ เขา ก็ ออก เดิน ไป ข้าง หน้า พร้อม ร้อง มัน ออก มา"
เด็กชายกับกลอง
"ผม ว่า ผม โชค ดี นะเนี่ย!"
เด็กชายกับกลอง
"ใกล้ จะ จบ เพลง ก็ มี ชาย แก่ คน หนึ่ง โผล่ ออก มา จาก คณะ ขับร้อง เขา แสดง ท่าทาง ว่า กำลัง พยายาม ก่อ ไฟ ใน เตา ของ เขา ขณะ ที่ เขา ไอ คณะ ขับร้อง ทั้งหมด ก็ ไอ ไป ด้วย ดังนั้น จึง ยิ่ง เพิ่ม ความ รู้สึก ต่อ สภาพ ของ เขา"
เด็กชายกับกลอง
"โอ้! หวัง ว่า จะ มี ชิ้น ไม้ แห้ง สัก อัน"
เด็กชายกับกลอง
"เหมือน ก่อน หน้า นี้ ภรรยา ของ ช่าง ปั้น หม้อ โผล่ ออก มา จาก คณะ ขับร้อง ราวกับ ว่า ใน อ้อม แขน ของ เธอ มี ทารก อยู่ ระหว่าง ที่ แม่ คน นั้น กำลัง พยายาม ทำให้ ทารก สงบ คณะ ขับ - ร้อง ก็ ฮัมเพลง กล่อม เด็ก อย่าง อ่อนโยน เพลง กล่อม เด็ก นี้ อาจ จะ เป็น เพลง เฉพาะ ท้องถิ่น ก็ได้"
เด็กชายกับกลอง
"ภรรยา ของ ช่าง ปั้น หม้อ : หนู น้อย ของ ฉัน หิว น่ะจ้ะ เธอ ไม่ ได้ กิน อะไร เลย มา ตั้งแต่ เช้า แล้ว ฉัน ป้อน อะไร เธอ ไม่ ได้ ใน เมื่อ ใน บ้าน มัน ไม่ มี อะไร เลย จริงๆ ฉัน หวัง ว่า จะ ได้ ขนมปัง มา ป้อน เธอ สัก หน่อย"
เด็กชายกับกลอง
"คณะ ขับร้อง สามารถ ขยับ แขน ของ พวก เขา ไป ด้วย กัน เป็นการ ทำ สัญลักษณ์ การ ไหล ของ แม่น้ำ ได้ ชาย รับจ้าง ซัก ผ้า และ ภรรยา ของ เขา โผล่ ออก มา จาก คณะ ขับร้อง แสดง ท่าทาง ว่า กำลัง ถกเถียง กัน อยู่ การก ระ ทำ ของ พวก เขา ถูก ทำให้ เกิน ความ จริง แต่ ไม่ ได้ยิน เสียง ของ พวก เขา"
เด็กชายกับกลอง
"เด็กชาย : พี่ ดูเหมือน ว่า กำลัง เลือด ไหล นะ ครับ"
เด็กชายกับกลอง
"ผู้ เล่า : เด็กชาย ได้ ถาม ชาย คน นั้น ว่า เขา มา ตก อยู่ ใน สภาวะ น่า เศร้า อย่าง นี้ ได้ อย่างไร"
เด็กชายกับกลอง
"ผู้ เล่า : ขณะ ที่ เขา เดิน ไป ข้าง หน้า กับ ม้า ของ เขา นั้น เอง เขา ได้ พบ กับ กลุ่ม ผู้คน กลุ่ม ใหญ่ กลุ่ม หนึ่ง ที่ แต่ง กาย ด้วย ชุด รื่นเริง พวก เขา ก็ คือ แขก ที่ จะ ไป ร่วม งาน เลี้ยง ฉลอง แต่งงาน อัน ยิ่ง ใหญ่ งาน หนึ่ง กับ เจ้าบ่าว ของ งาน และ นัก ดนตรี พวก เขา ดูเหมือน ว่า พร้อม แล้ว ที่ จะ เข้าไป ใน พิธี แต่งงาน แต่ พวก เขา ทั้งหมด กลับ กำลัง นั่ง อยู่ ใต้ ต้นไม้ ต้น หนึ่ง ด้วย ใบหน้า อม ทุกข์"
เด็กชายกับกลอง
"เด็กชาย หยุด และ ถาม พวก เขา ว่า อะไร ช่าง ทำให้ พวก เขา ดู หดหู่ พ่อ ของ เจ้าบ่าว ตอบ ว่า"
เด็กชายกับกลอง
"แต่ พี่ ติด อยู่ ที่ นี่ เพียง หวัง ว่า จะ ได้ ควบ ม้า ไป"
เด็กชายกับกลอง
"ผู้ เล่า : และ ดังนั้น เด็กชาย ก็ ให้ ความ ช่วยเหลือ เหมือน อย่าง เคย เขา ได้ เสนอ ม้า ของ เขา แก่ เจ้าบ่าว คน นั้น เจ้าบ่าว มีค วาม สุข มาก เขา ถาม เด็กชาย ว่า เขา จะ สามารถ ให้ อะไร แก่ เด็กชาย เป็นการ แลกเปลี่ยน กับ ม้า ของ เด็กชาย ได้"
เด็กชายกับกลอง
"ผู้ เล่า : เจ้าบ่าว ขอร้อง ให้ มือ กลอง ยก กลอง ลูก นั้น ให้ กับ เด็กชาย มือ กลอง รู้ ว่า เขา จะ หาเงิน พอ ซื้อ กลอง ลูก ใหม่ ล่า สุด ให้ ตัว เอง ได้ ง่ายๆ เขามอ บก ลอง ของ เขา อย่าง เต็มใจ"
เด็กชายกับกลอง
"ผู้ เล่า : เด็กชาย รีบ กลับ บ้าน พร้อม กับ ร้องเพลง และ ตี กลอง ลูก ใหม่ ของ เขา ไป ด้วย เขา ไม่ สามารถ รอ ได้ที่ จะ บอก แม่ ของ เขา ว่า แม่ ช่วย ให้ เขา ได้ กลอง มา ได้ อย่างไร"
เด็กชายกับกลอง
"สี่เหลี่ยม ด้าน ล่าง นี้ เสนอ แนะ แบบ ที่ เป็น ไป ได้ สำหรับ การ แสดง ให้ คิด ว่า สี่เหลี่ยม แต่ละ รูป เป็น เหมือน รูปภาพ แสดง ฉาก นั้นๆ สำหรับ การ แสดง บน ยกพื้น ที่ ข้าง หลัง เป็น ผนัง คุณ สามารถ มี อุปกรณ์ ประกอบ ฉาก เครื่อง แต่ง กาย และ เครื่องดนตรี คุณ สามารถ ใช้ พวก มัน ได้ ใน ช่วง ที่ เปลี่ยน ฉาก ข้าง หลัง คณะ ขับร้อง"
เด็กชายกับกลอง
"คน ที่ รับ บท เป็น แม่ สามารถ สวม ผ้า คลุม แบบ อินเดีย ที่ ย้อม สี ซึ่ง เธอ มอบ ให้ กับ เด็กชาย ตอน ที่ เธอ ให้ ชิ้น ไม้ กับ เขา ก็ได้ ตัว ละคร ทั้งหมด สามารถ สวม ผ้า คลุม แบบ อินเดีย ได้ ซึ่ง เด็ก ๆ ก็ จะ แลกเปลี่ยน กับ เด็กชาย ใน เวลา ที่ เหมาะสม ฉาก นี้ ใน ละคร สามารถ จะ เป็น สัญลักษณ์ ของ การ แบ่งปัน และ การ ให้ ได้ ถึง แม้ ว่า นี่ จะ ไม่ ใช่ ฉาก ที่ มีค วาม จำเป็น ใน ละคร ก็ตาม"
เด็กชายกับกลอง
"แล้ว เธอ ก็ จำ ได้ ว่า วัน นี้ มี งาน เทศกาล"
แม่ไก่กกไข่
"แม่ บอก ว่า น้อง แก่นแก้ว เหลือหลาย เหมือน พวก เธอไง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"ชูวส์... อย่า บอก ใคร นะ ว่า ฉัน แอบ อยู่ ตรง นี้ 1 … 2 … 3 จ๊ะเอ๋!"
เจ้าแมวสะอาด
"ช่วย บอก ซันจู ให้ หน่อย นะ ว่า เสือ มา จาก ตระกูล แมว เรา มี กรงเล็บ ที่ แหลม คม"
เจ้าแมวสะอาด
"หาง พูด ได้! เธอ รู้ ไหม ว่า สัตว์ และ นก ใช้ หาง ใน การ บอก อะไร เรา บาง อย่าง"
เจ้าแมวสะอาด
"บ่อย ครั้ง ที่ เรา พูด ว่า “สะอาด เหมือน แมว” เพราะว่า แมว ไม่ ชอบ น้ำ"
เจ้าแมวสะอาด
"มา วัน หนึ่ง โกลูเอ่ย ชวน ว่า “วัน นี้ เรา มา เล่น เกม ใหม่ กัน เถอะ”"
เวลาเล่นสนุก
"“ว้า ว!” โกลูหัวเราะ แล้ว ก็ บอก ว่า “ที นี่ ตาขอ ง ฉัน บ้าง ล่ะ เธอ นั่ง ลง"
เวลาเล่นสนุก
"* นา นี่ แปล ว่า เด็กหญิง ตัว น้อย ใน ภาษา เนปาลี"
พบกันเป็นครั้งแรก
"ไซ มัว กับ คำ ฮัก มา เห็น เข้า จึง ถาม ว่า “พวก เธอ รำ สวย จัง เลย เรา ขอ รำ ด้วย ได้ ไหม”"
มาฟ้อนรำกันเถอะ
"คำ เพ็ง ตอบ ว่า “ได้ สิ! เริ่ม จาก หงาย มือขึ้น แล้ว จีบ นะ""
มาฟ้อนรำกันเถอะ
"คำ เพ็ง ตอบ ว่า “มี สิ นี่ คือ ท่า ตั้ง วง กลาง ทำ ตาม ฉัน นะ”"
มาฟ้อนรำกันเถอะ