0xc70d...39b3Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (123)
"ฉัน ตัว เตี้ย ที่สุด ใน บ้าน เลย"
ใครตัวสูง ใครตัวเตี้ย
"นี่ คือ บ้าน ของ ฉัน แม่ พ่อ และ ชี น่า ก็ อาศัย อยู่ ที่ นี่"
เจ้าแมวสะอาด
"เก้าอี้ ที่ ดี ที่สุด ใน บ้าน เป็น ของ ฉัน แต่ นั่ง บน ตัก มัน ก็ดี กว่า ไม่ ใช่ หรือ?"
เจ้าแมวสะอาด
"ซันจู อาศัย อยู่ ใกล้ ๆ บ้าน เรา เขา ชอบ แหย่ ฉัน เขา ทำให้ ฉัน โกรธ มาก"
เจ้าแมวสะอาด
"ฉัน มี เพื่อน คน หนึ่ง เธอ อาศัย ใน บ้าน ของ ฉัน"
เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
"โจ๊ก โจ๊ก รีบ กลับ บ้าน ให้ เร็ว ที่สุด เท่า ที่ จะ ทำได้ มัน วิ่ง เร็ว มาก จน สะดุด ล้ม ลง"
กบแสนฉลาด
""แม่ ครับ ผม หิว แล้ว มื้อ เที่ยง ผม ล่ะ"โจ๊ก โจ๊ก ถาม เมื่อ กลับ ถึง บ้าน แต่ แม่ ของ เขา นอน ซม อยู่ บน เตียง สีหน้า ไม่สู้ ดี "แม่ ไม่ สบาย มาก ลูก รัก แม่ ตกลง ไป ใน ท่อ น้ำ ทิ้ง ระหว่าง หา อาหาร สาร เคมี ทำให้ แม่ เป็น ผื่น แดง แม่ ลุก ไม่ ไหว เลย"แม่ กบ พูด"ผม จะ ขึ้น เขา ไป หา ยา ให้ แม่ เอง ครับ"โจ๊ก โจ๊ก บอก แม่ แม่ ของ โจ๊ก โจ๊ก ไอ แล้ว พูด ว่า"อย่า นะ ลูก มัน ไกล และ อันตราย เกินไป""ไม่ ต้อง ห่วง ครับ ผม กล้า หาญ และ ฉลาด ด้วย ผม ทำได้""
กบแสนฉลาด
"ไม่ นาน นัก ภูเขา ก็ ปรากฏ ให้ เห็น ได้ เวลา ที่ กบ ตัว อื่น ต้อง กลับ บ้าน แล้ว โจ๊ก โจ๊ก ต้อง กล้า หาญ และ มุ่ง หน้า ต่อ ไป เพียง ลำพัง"
กบแสนฉลาด
"เมื่อ พร้อม จะ กลับ บ้าน โจ๊ก โจ๊ก ก็ มีค วาม คิด ดี ๆ ขึ้น มา " ถุง พลาสติก ที่ ลอย อยู่ พวก นั้น จะ พา ฉัน กลับ บ้าน ได้""
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก หล่น ตุ้บ ลง บน หลัง ช้าง ตัว หนึ่ง เจ้า ช้าง ตกใจ มาก" อะไร อยู่ บน หลัง ฉันน่ะ" " ฉัน เอง ฉัน เป็น กบ ชื่อ โจ๊ก โจ๊ก ฉัน พยายาม หา ทาง กลับ บ้าน อยู่น่ะ จะ ได้ เอา ยา ไป ให้ แม่ ที่ ป่วย เธอ ช่วย ฉัน หน่อย ได้ ไหม""
กบแสนฉลาด
"ซานี ซานี! เดี๋ยว วัน นี้ เรา กลับ บ้าน ไป พัก แล้ว ค่อย มา ดู เสื้อกั๊ก กัน อีก ที ปี หน้าเนอะ"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"ฉัน เห็น เด็กหญิง คน หนึ่ง เธอ หลบ อยู่ ข้าง หลัง เจ้าของ บ้าน พลาง มอง มา ที่ ฉัน ฉัน อยาก คุย กับ เธอ จัง"
พบกันเป็นครั้งแรก
"“เธอ ขี้ อายน่ะ” เจ้าของ บ้าน บอก “เธอ ชื่อ ลัก กี้ จ้ะ”"
พบกันเป็นครั้งแรก
"ใน หมู่ บ้าน หนึ่ง มี เด็กชาย ชื่อว่า จืด จืด เป็น เด็ก ที่ ใจดี มี น้ำใจ ร่าเริง ชอบ กระโดด โลดเต้น ไป ใน ท้อง ทุ่ง"
จืดกับเจ้าตึก
"จืด เห็น “เจ้า ตึก” หมา ตัว ใหญ่ อย่าง กับ ตึก ไล่ ชาว บ้าน ที่ รังแก มัน และ ตัว มัน ก็ ขยาย ใหญ่ ขึ้น ทุกที ทุกที ด้วย ความ โมโห"
จืดกับเจ้าตึก
"จืด ผู้ กล้า หาญ ไม่ รอ ช้า วิ่ง เข้า มา พร้อม ตาข่าย แอบ ดัก รอ เจ้า ตึก ที่ กำลัง ไล่ ชาว บ้าน เมื่อ เจ้า ตึก วิ่ง มา ใกล้ จืด โยน กิ่ง ไม้ ลง มา เจ้า ตึก หยุด ชะงัก จืด รีบ โยน ตาข่าย ตาม ลง มา ติด ติด"
จืดกับเจ้าตึก
"จืด เริ่ม ปลอบ ใจ เจ้า ตึก บอก ว่า ไม่ มี ใคร รังแก อีก ต่อ ไป เจ้า ตึก เริ่ม ผ่อนคลาย ชาว บ้าน เริ่ม สบาย ใจ ขึ้น"
จืดกับเจ้าตึก
"วัน นี้ ตา พา จอบ กับ จืด มา เที่ยว บ้าน ชายทะเล ข้าง นอก ฝน ตกหนัก มาก ทุก คน จึง อยู่ แต่ ใน บ้าน"
แสงปริศนา
"นิ ชา ต มายุมดาร์ เป็น หญิง สาว ผู้ ร่าเริง และ กระตือรือร้น เธอ อยู่ ไม่ ติด บ้าน และ ชอบ ความ ผาดโผน แม้ จะ มี บาง คน พูด ว่า "เกิด เป็น ผู้หญิง ไม่ ควร ออก มา โดน แดด เยอะ" หรือ "เป็น ผู้หญิง ต้อง สงบเสงี่ยม สิ" แต่ นิ ชา ต ตอบ กลับ ไป ว่า "ผู้หญิง ต้อง ทำได้ ทุก อย่าง ต่างหาก""
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"เย็น วัน นั้น อัญชัน เดิน ไป ใน ละแวก บ้าน พลาง คิด เกี่ยว กับ หัวข้อ วิดีโอ สั้น ของ เธอ อัญชัน มีค วาม สุข เมื่อ ได้ กลิ่น อาหาร มื้อ เย็น ที่ แต่ละ บ้าน กำลัง ทำ อยู่ ใน ที่สุด อัญชัน ก็ แวะ บ้าน เพื่อน ชื่อ ชบา "เธอ จะ ทำ วิดีโอ เกี่ยว กับ อะไร เห รอ" อัญชัน ถาม "ฉัน จะ ทำ เรื่อง โรงเรียน ควร แจก ขนม ให้ พวก เรา กิน ก่อน เข้า เรียน" ชบา ตอบ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"ระหว่าง ที่ เดิน กลับ บ้าน อัญชัน ตั้งใจ ว่า จะ ต้อง เลือก หัวข้อ ให้ ได้ เธอ มอง ไป รอบ ตัว เห็น เพื่อน เพื่อน เดิน ผ่าน ไป เห็น คุณ ครู โบกมือ ให้ และ เห็น ควัน ลอย อบอวล จาก เตา ทำ อาหาร อัญชัน คิด ออก ทันที! เธอ รู้ แล้ว ว่า จะ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วิดีโอ เริ่ม ด้วย การ ฉาย ภาพ เพื่อน เพื่อน ของ อัญชัน คุณ ครู และ เพื่อนบ้าน ตาม ด้วย ภาพ อาหาร อร่อย อร่อย มากมาย "ฉัน จะ พัฒนา โรงเรียน เรา เรื่อง อาหาร การ กิน เพราะ อาหาร สำคัญ ต่อ พวก เรา เรา ควร จัด งาน เลี้ยง กิน อาหาร ร่วม กัน โดย ให้ ทุก คน เตรียม อาหาร จาก บ้าน มา แบ่งปัน กัน""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"เมื่อ กลับ มา ถึง บ้าน ของ คุณ ปู่ ธิดา ก็ เล่า เรื่อง การ ผจญ ภัย กับ เพื่อน ใหม่ ให้ คุณ ปู่ ฟัง อย่าง ไม่ รีรอ"
แสงเล็กๆ
"สงสัย ว่า จะ ทำ อย่างไร กับ เรื่องราว ที่ ไม่ มี คำ พูด หรือ ไม่? เรื่องราว ที่ ไร้ คำ พูด นั้น ยอด เยี่ยม เพราะ มัน มีค วาม เป็น ไป ได้ที่ ไม่ มี ที่ สิ้นสุด นี้ เป็น แนว คิด ส่วน หนึ่ง สำหรับ การ มี ส่วน ร่วม กับ เด็ก เด็ก โดย ใช้ เรื่องราว ที่ เป็น ภาพ : - สำรวจ เรื่องราว อย่าง สบาย สบาย ดึง ความ สนใจ ไป ที่ ราย ละเอียด - การ แสดงออก ของ ตัว ละคร ฉาก สี ฯลฯ แนว คิด คือ ให้ เด็ก แต่ละ คน สร้าง เรื่องราว ของ ตน เอง หาก กำลัง โชว์ นิทาน ให้ เด็ก เด็ก แบบ เป็น กลุ่ม คุณ อาจ ขอ ให้ พวก เขา แต่ละ คน ให้ ภาพประกอบ หนึ่ง หรือ สอง ประโยค สำหรับ แต่ละ ภาพ สนุก ไป กับ การ สำรวจ ภาพประกอบ แต่ละ ภาพ และ สร้าง เรื่องราว ตาม ที่ คุณ ดำเนิน ไป - ใช้ ธีมที่ สำรวจ ใน เรื่อง เพื่อ เริ่ม การ สนทนา ตัวอย่าง เช่น ใน เรื่อง นี้ คุณ สามารถ ถาม เด็ก เด็ก ว่า พวก เขา ทำ อะไร ใน วัน เกิด หรือ แม้แต่ ช่วย งาน ที่ บ้าน อย่างไร - กระตุ้น ให้ เด็ก สร้าง เรื่องราว ที่ แตก ต่าง กัน 2 - 3 เรื่อง โดย ใช้ ภาพ ชุด เดียวกัน สิ่ง นี้ จะ ช่วย ผลัก ดัน จินตนาการ ของ พวก เขา"
งานเลี้ยงวันเกิด
"ชาว บ้าน ต่าง เอ็นดู เจ้า นก สี รุ้ง ตัว นี้ แถม ยัง ตั้ง ชื่อ ให้ ว่า "โฉมงาม" เจ้า นก น้อย ก็ ชอบ พวก ชาว บ้าน เช่น กัน นก ตัว นี้ มัก ช่วย หา ฟืน ให้ ชาว บ้าน และ คอย เล่น กับ เด็ก เด็ก"
นกผู้กล้า
"ชาว บ้าน หลาย คน พยายาม ข้าม แม่น้ำ หนี ขณะ เดียวกัน บาง คน ก็ คอย อยู่ ข้าง หลัง เพื่อ กัน ไม่ ให้ ไฟ ลาม เข้า มา โฉมงาม บิน รอบ หมู่ บ้าน มอง หา ตา ปรัก แต่ ก็ ไม่ พบ"
นกผู้กล้า
"หลังจาก ส่ง เด็กหญิง ไป ยัง ที่ ที่ ปลอดภัย โฉมงาม อยู่ ใน สภาพ อิดโรย และ ขน ยัง มี รอย ไฟ ไหม้ อีก ด้วย ชาว บ้าน พยายาม รั้ง โฉมงาม ไม่ ให้ กลับ ไป ที่ หมู่ บ้าน แต่ โฉมงาม ก็ ยัง บิน กลับ ไป เพื่อ ช่วย ตา ปรัก"
นกผู้กล้า
"หลังจาก ที่ ถึงที่ หมาย โดย สวัสดิภาพ แล้ว ชาว บ้าน ช่วย กันสาด น้ำ ใส่ ปีก ของ โฉมงาม แม้ เจ้า นก น้อย ไม่ มี อาการ บาดเจ็บ แต่ ควัน และ เปลว ไฟ ได้ ทำลาย สี สัน สวย งาม ของ ขนน ก นั้น ไป สิ้น"
นกผู้กล้า
"ถึง กระนั้น ชาว บ้าน ก็ ยัง ดูแล โฉมงาม เป็น อย่าง ดี และ นำ อาหาร มา บำรุง ให้ โฉมงาม กลับ มา แข็งแรง อีก ครั้ง หลังจาก นั้น ไม่ นาน โฉมงาม ก็ ฟื้นตัว กลับ มา แข็งแรง ดัง เดิม"
นกผู้กล้า
""ฮือ ฉัน หลง ทาง" ผึ้ง น้อย ร้องไห้ "ฉัน หา ทาง กลับ บ้าน ไม่ เจอ" ผึ้ง น้อย บอก "คุณ ช้าง ช่วย ฉัน ที ได้ ไหม""
ผึ้งกับช้าง
""รัง นี้ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย" คุณ ช้าง ถาม"
ผึ้งกับช้าง
""เหว อ! ไม่ ใช่ ใช่" ผึ้ง น้อย ร้อง บอก "นี่ คือ บ้าน ของ นก ต่างหาก""
ผึ้งกับช้าง
""แล้ว ถ้ำ นี้ ล่ะ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย" คุณ ช้าง ถาม"
ผึ้งกับช้าง
""เหว อ! ไม่ ใช่ ใช่ นี่ คือ บ้าน ของค้าง คาว ต่างหาก" ผึ้ง น้อย บอก"
ผึ้งกับช้าง
""แล้ว รวง นี้ ล่ะ ใช่ บ้าน ของ เธอ หรือ เปล่า ผึ้ง น้อย" คุณ ช้าง ถาม อีก"
ผึ้งกับช้าง
""อ๊ะ ใช่ เลย!" ผึ้ง น้อย ตอบ อย่าง ดีใจ "นี่แหละ บ้าน ของ ฉัน""
ผึ้งกับช้าง
"ฉัน คอย ดูแล คุณ แม่ ที่ บ้าน เอา น้ำ ให้ ดื่ม ปิด ผ้า ม่าน ปิด ไฟ ห้อง นอน และ บอก คุณ แม่ ว่า ไม่ ต้อง อ่าน นิทาน ให้ ฉัน ฟัง ก่อน นอน เพราะ เห็น คุณ แม่ เหนื่อย"
อะชีล่า
"คุณ แม่ บอก ฉัน ที่ บ้าน ว่า" มายา จ๊ะ เรา ตั้ง ชื่อ น้อง ไว้ สอง ชื่อ นะ ชื่อ ผู้หญิง หนึ่ง ชื่อ และ ชื่อ ผู้ชาย หนึ่ง ชื่อ เรา ยัง ไม่ รู้ ว่า หนู จะ ได้ น้อง ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย จ้ะ" ฉัน จึง ตอบ ว่า" ไม่ ค่ะ คุณ แม่ หนู จะ ต้อง ได้ น้อง ผู้หญิง ค่ะ เรา จะ เล่น ปีน ต้นไม้ เล่น เก็บความ ลับ เล่น แต่งตัว และ ขี่ จักรยาน ด้วย กัน ค่ะ""
อะชีล่า
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน คุณ พ่อ กอด ฉัน นาน มาก จน ฉัน ผล็อย หลับใน อ้อม แขน ของ คุณ พ่อ"
อะชีล่า
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน โน อาห์รว บ รวม สี วาด รูป ทุก สี ที่ เขา ได้ รับ มา จาก เพื่อน เพื่อน"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"เพื่อน เพื่อน สัตว์ เริ่ม มา รวม กัน ที ละ ตัว ที่ บ้าน ของ โน อาห์เพราะพวก เขา ได้ยิน ว่า ภาพ วาด ที่ สวย งาม ใกล้ จะ เสร็จ แล้ว"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า เป็น เด็ก สาว ที่ อาศัย อยู่ ใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก แห่ง หนึ่ง ซึ่ง ห่าง ไกล จาก เมือง ใหญ่ หมู่ บ้าน แห่ง นี้ มี ผู้คน อาศัย อยู่ กัน มา เป็น ร้อย ร้อย ปี แล้ว โดย ไม่ เคย มี สิ่ง ใด เปลี่ยนแปลง เลย และ คน ส่วน ใหญ่ ก็ มีค วาม สุข กับ การ ใช้ ชีวิต แบบ เดิม นี้ ไป เรื่อย เรื่อย แต่ ลา ร่า เป็น เด็ก ขี้ สงสัย เธอ อยาก รู้ เกี่ยว กับ ทุกสิ่งทุกอย่าง และ วาด ฝัน ไว้ ว่า จะ ออก ไป เรียน รู้ เกี่ยว กับ โลก ภายนอก หมู่ บ้าน ของ เธอ"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน บ้าน เมื่อ อ่าน จน ครบ หมด แล้ว เธอ จึง อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน โรงเรียน แล้ว เธอ ก็ อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน ห้องสมุด สาธารณะ ถึง กระนั้น เธอ ก็ ยัง อยาก รู้ เพิ่ม อีก แม้ จะ นำ หนังสือ มา ทั้ง หมู่ บ้าน ก็ ยัง ไม่ เพียงพอ ที่ จะ คลาย ความ สงสัย ที่มา ก ล้น ของ ลา ร่า ได้"
เรื่องของลาร่า
"หลังจาก นั้นทั้ง วัน ลา ร่า ก็ เฝ้า นึกถึง แต่ อุปกรณ์ นั้น และ คิด ว่า จะ ดี สัก แค่ ไหน นะ ถ้า เธอ มี สิ่ง ที่ สามารถ ตอบ คำ ถาม เธอ ได้ ทุก เรื่อง พอ หมด วัน ขณะ ที่ ลา ร่า กำลัง เตรียมตัว กลับ บ้าน กับ คุณ พ่อ เธอ ก็ เห็น ประกาศ โฆษณา วาง อยู่ ใน ลัง เปล่า กล่อง หนึ่ง"
เรื่องของลาร่า
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน ลา ร่า ยื่น ใบปลิว โฆษณา ให้ คุณ พ่อ ดู เธอ ถาม คุณ พ่อ อย่าง กระตือรือร้น ว่า" พ่อ คะ เรา ซื้อ เครื่อง นี้ ได้ ไหม คะ?""
เรื่องของลาร่า
""ไม่ ได้ หรอก ลูก เรา ต้อง ใช้ เงิน เก็บ ที่ มี ทั้งหมด ตอน นี้ จ่าย ค่า ซ่อม หลังคา บ้าน "แต่ ถึง อย่าง นั้น ลา ร่า ก็ ยัง มุ่ง มั่น ตั้งใจ ที่ จะ หา วิธี ซื้อ มา ให้ ได้"
เรื่องของลาร่า
"พอ ลา ร่า กลับ ถึง บ้าน เธอ นับ เงิน แต่ ก็ พบ ว่า เธอ เก็บ เงิน ได้ เพียง 2, 50 0 บ า ท พ่อ ของ เธอ จึง พยายาม ให้ กำลังใจ" มัน เป็นความ ผิด ของ หัว แรดิชน่ะ" พ่อ กล่าว พร้อม รอย ยิ้ม" เขา ว่า กัน ว่า หัว แร ดิชขาย ได้ ราคา ถูก ที่สุด ใน บรรดา ผัก ทุก ชนิด แล้ว""
เรื่องของลาร่า
"... มีค น มา ร่วม ฟัง นิทาน ของ เธอ เยอะ มาก ราวกับ ว่า มา กัน ทั้ง หมู่ บ้าน พอ ครบ สัปดาห์ ลา ร่า ก็ สามารถ เก็บ เงิน ได้ เพียงพอ ที่ จะ ซื้อ โทรศัพท์ มือ ถือ แล้ว"
เรื่องของลาร่า
""ใช่ แล้ว ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เรา กำลัง มอง หา บ้าน ของ เจ้า เต่า อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ พวก เรา กำลัง มอง หา บ้าน ของ เจ้า เต่า อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ใช่ เจ้า หนู ฉัน กำลัง มอง หา บ้าน ของ ฉัน อยู่ เธอ เห็น บ้าง ไหม?""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""แย่ แล้ว บ้าน ฉัน อยู่ ที่ไหน นี่? "เต่า ถอน หายใจ"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""แย่ แล้ว บ้าน เจ้า เต่า อยู่ ที่ไหน นะ "หอย ทาก นกกระจอก เต่าทอง และ หนู ถาม"
เจ้าเต่าหาบ้าน
""อ๋อ บ้าน ฉัน อยู่ ที่ นี่เอง!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""อ๋อ บ้าน เจ้า เต่า อยู่ ที่ นี่เอง!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"ไม่ กี่ ปี ต่อ มา ลูเซี ยสไป ปา รี ส เพื่อ ร่ำเรียน ศาสตร์ ด้าน ทัน ตก ร รม เขา เห็น ศิลปิน บีบ สี จาก หลอด โลหะ ลง บน พู่กัน ทำไม เรา ไม่ ใช้ หลอด แบบ เดียวกัน ใส่ยา สี ฟัน ล่ะ?! เขา รีบ กลับ บ้าน และ เล่า ความ คิด นี้ ให้ พ่อ ฟัง และ พ่อ ก็ เห็น ว่าความ คิด นี้ เจ๋งไป เลย"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ที่ เหลือ ก็ แค่ เรื่อง ขี้ ป ระ ติ๋วใน การ หา วิธี เอา ยา สี ฟัน จาก ขวด ลง ไป อยู่ ใน หลอด ผ่าน รู เปิด เล็ก เล็ก คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด เปล่า ได้ อย่างไร? คุณ เคย โชค ร้าย แต่ เช้า ไหม เมื่อ บีบ ยา สี ฟัน มาก เกินไป ใน ช่วงสะลึมสะลืม? แล้ว ก็ เห็น ยา สี ฟัน เลอะ ทั่ว อ่าง ล้าง หน้า แล้ว ยัง มี คุณ แม่ ที่ คอย กำชับ ว่า รถ โรงเรียน จะ มา ถึง หน้า ประตู บ้าน ใน อีก ยี่สิบ นาที คุณ คง ไม่ อยาก ให้ แม่ โมโห เมื่อ มา เห็น ความ เลอะเทอะ ที่ คุณ ทำ ไว้ ใช่ ไหม? คุณ จะ เอา ยา สี ฟัน กลับ เข้าไป ใน หลอด ได้ อย่างไร ล่ะ ทีนี้? ถึง ตอน นี้ คุณ คิด ว่า ลูเซี ยสกับ พ่อ ของ เขา ใช้ อะไร ช่วย กรอก ยา สี ฟัน เข้าไป ใน หลอด? ที่ แคะ หู? ช้อน เล็ก จิ๋ว? ไม้ จิ้ม ฟัน?"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"“อย่า กลับ บ้าน จนกว่า เธอ จะ หาเงิน เจอ!”"
ฉันจะช่วยเธอ
"ก๊าชเสียใจ มาก เมื่อ ไห ร่หนอ เธอ ถึง จะ พบ สิ่ง ที่ ตัว เอง ถนัด สัก ที? เมื่อ มอง ลง ไป ข้าง ล่าง จาก รัง ที่ เธอ อยู่ เธอ สังเกต เห็น ข้าว อยู่ กอง หนึ่ง ตรง สนาม หลัง บ้าน เธอ ร้อง เสียง ดัง เชิญ ชวน สมาชิก ใน ครอบครัว และ เพื่อน พ้อง มา กิน เลี้ยง ทุก ตัว กินกัน จน พุง กาง"
อีกาใจกว้าง
"ม้อด ไม่ อยาก ผจญ ภัย อีก ต่อ ไป แล้ว เธอ อยาก จะ กลับ บ้าน แต่ เธอ ไม่ รู้ ทาง กลับ ไป ยัง แม่น้ำ ของ เธอ ใน ป่า"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ดังนั้น เจ้า คางคก น้อย ก็ หา ที่ ที่ เย็น และ มืด ใต้ ก้อน หิน และ สร้าง บ้าน ขึ้น ใหม่ อย่าง เศร้า สร้อย ผิว ที่ ไหม้ ของ เธอ ค่อย ค่อย หาย อย่าง ช้า ช้า แต่ ผิว กลับ แห้ง และ เป็น ตะปุ่มตะป่ำ"
คางคกน้อยที่ชื่อม้อด
"ปลา การ์ตูน เหล่า นี้ ปก ปักษ์ บ้าน ของ ดอกไม้ทะเล อย่าง ระแวดระวัง จนแล้วจนรอด มัน ยอม ให้ ผม เก็บ ภาพ ได้ นิดหน่อย"
ดำน้ำ!
"หมึก ยักษ์ ปะการัง ซ่อน ตัว ด้วย การ เปลี่ยน สี และ สภาพ ผิวหนัง ของ มัน พวก มัน สร้าง บ้าน ใน รู ซึ่ง อยู่ ใน แนว หินโสโครก หรือ ฝัง ตัว ใน ทราย"
ดำน้ำ!
"ขึ้น เรือ ไม่ รอ ช้า เรือ จ้าง แล่น ฉิว ลม ปลิว ปะทะ หน้า ลัดเลาะ หมู่ บ้าน ผ้าขาวม้า เห็น ภูผา ดู บู้บี้ ยิน เสียง ดนตรีตะหลุ่มตุ่มโป๊ะ บ่าย แล้ว ก็ ยัง ร้อน ชะมัด เหม่อ มอง นก เงือก นก เต้น สี และ อีกา สมเสร็จ พึมพำ นึก ฝัน ไป ว่า ถ้า ได้ แช่ น้ำ กับ หมู่ ปลา ต้อง ชื่น ใจ เป็น ที่สุด"
ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ
"จ๋อมแจ๋ม จ๋อมแจ๋ม อ๊ะ นั่น ปู ขุด รู เอ๊ะ นั่น บ้าน คุณ ปูเสฉวน ว้า ว มี ดาว ทะเล เล็ก เล็ก คุณ หอย วิ บ วับ อยู่ บน พื้น ทราย ด้วย ทะเล แบบ นี้ ก็ สนุก ดี เหมือน กัน แฮะ"
ทำไมมันร้อนอย่างนี้นะ
"กุก กุก กัก กัก ไว ไว ใช่ ไหม ไม่ ใช่ ไม่ ใช่ นั่น ไก่ กุ๊ก กุ๊ก ก๊อ ง แก๊ง กรุ๊ง กริ๊ง ห้อง เรียน แก้ว ใส ไว ไว ใช่ ไหม ไม่ ใช่ ไม่ ใช่ นั่น เจ้า แมว เหมียว ขลุกขลัก ข ลัก ขลุก บ้าน หัวมัน หมุน กลม กลิ้ง เหมือน โอ่ง ตุ่ม เห็น เงา ตะคุ่ม ไว ไว ใช่ ไหม"
โรงเรียนรถไฟ
"ที เคอาศัยอยู่ ใน ความ ดูแล ของ โลโล กับ โลลาใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก ที่อิริก้า ซึ่ง พ่อ แม่ ของ เธอ ต้อง ไป อยู่ ไกล บ้าน เพราะ พวก เขา ต้อง ทำ งาน เป็น เวลา นาน ใน ตัวเมือง"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"พวก เขา มี บ้าน สวย งาม ในอิริก้า พวก เขา อาศัย อยู่ บน ภูเขา ที่ ล้อม รอบ ด้วย ธรรมชาติ มี ต้นไม้ สระ น้ำ ปลา ไร่ ข้าวโพด ที่ กว้างขวาง และ มี ผลไม้ ผัก ต่าง ต่าง ที่ อุดม สมบูรณ์ มากมาย ให้ เก็บเกี่ยว"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"คุณ ต้อง เดินทาง เป็น ไมล์ เพื่อ จะ ไป ที่ หมู่ บ้าน ของ ทีเค ถนน จะ ลื่น ขุรข ระ และ มัน น่า เบื่อ หน่าย ถนน จะ เดิน ลำบาก มาก ถ้า มี น้ำ ท่วม ซึ่ง น้ำ ก็ มา จาก ทาง น้ำ ล้น และ คน จำนวน มาก ก็ ไม่ สามารถ ข้าม ไป ได้ ที เคโชคดี ที่ บาง ครั้ง มีค น ใจดี ให้ เธอ นั่ง ข้าม ผ่าน เข้า เมือง ไป ฟรี ตอน ลง เขา ต้อง ไป อย่าง ช้า ช้า แต่ ที เคชอบ สนุก ดี"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หมู่ บ้าน ที่ ห่าง ไกล นี้ ชื่อ ลูโย คุณ จำเป็น ต้อง ผ่าน สระ น้ำ แห่ง หนึ่ง ก่อน ไป ถึง บ้าน คุณ ตา คุณ ยาย ของ ทีเค ที่ บ้าน มี ปลา นิล ทอด อยู่ ใน ตระ ก ร้า แขวน บน หลังคา รอ ทีเคอยู่ ทุก เช้า ที เคกับ แมว ของ เธอ จะ ไป ทักทาย ให้ อาหาร ปลา ใน สระ น้ำ การ มอง เห็น ปลา ว่าย น้ำ สร้าง ความ สนุกสนาน รื่นเริง ให้ กับ พวก เขา เป็น เวลา นาน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หลังจาก รับประทาน อาหาร เย็น หมู่ บ้าน เริ่ม กลับ มา เงียบ สงบ ยกเว้น มีเสียง จิ้งหรีด ใน ทุ่ง นา มี สิ่ง เดียว ที่ ทำ คือ การ ฟัง วิทยุ เล่น เพลง กา บิ ง ลากิม สิ มาตา และ มา ตุ๊ ด นิ ลา ตอน กลางคืน เมื่อ ความ มืด เริ่ม คืบ คลาน ที เคไม่กล้า ออก ไป เดิน เล่น ข้าง นอก บ้าน เพราะ กลัว ผี"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"บาง วัน ที เครู้สึก เศร้า เพราะ เธอ คิดถึง พ่อ กับ แม่ เวลา นี้ เธอ นั่ง ริม หน้าต่าง และ ร้องไห้ เธอ เกลียด เวลา ที่ พ่อ แม่ จำเป็น ต้อง ออก จาก บ้าน ไป หลังจาก มา เยี่ยม เธอ พอ พ่อ แม่ พูด กล่าว ลา เธอ รู้สึก อยาก ให้ พวก เขา อยู่ ด้วย ไม่ อยาก ให้ จาก เธอ ไป ไหน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"ช่วง วัน หยุด ยาว ของ โรงเรียน โลโล จะ พา ที เคเข้าไป ใน เมือง และ ให้ เธอ ใช้ เวลา อยู่ กับ แม่ และ พ่อ ที เคชอบ มาก ที่ ได้ อยู่ กับ พ่อ แม่ แต่ เธอ ไม่ ชอบ บรรยากาศ ใน เมือง หลังจาก นั้น 2 - 3 วัน ที่ อยู่ ใน เมือง บ่อย ครั้ง ที่ เธอ ต้องการ กลับ มา อยู่ ที่ หมู่ บ้าน ซึง เป็น ที่ ที่ สงบ ปลอดภัย"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"ที่ หมู่ บ้าน ที เคอาจ จะ ไม่ มี ของเล่น หรือ เทคโนโลยี มากมาย นัก แต่ ที เคมี สิ่ง อื่น เช่น ธรรมชาติ ที่ โล่ง และ ความ รัก จาก คุณ ตา คุณ ยาย"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"“บอ ดัง หนู ต้อง หัด หุง ข้าว นะ ถ้า แม่ หรือ พ่อ ไม่ อยู่ บ้าน หนู จะ ได้ มี ข้าว กิน” โดด ง พ่อ ของ เธอ พูด “หนู จะ หัด หุง ข้าว ค่ะ!” บอ ดัง ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"พอ บอ ดัง ไป ถึง กิ่ง ที่ มี ลูก เชอ ร์รี่ ดก เธอ ก็ได้ กลิ่น ข้าว ไหม้ เธอ รีบ ปีน ลง จาก ต้นไม้ วิ่ง แจ้น กลับ บ้าน พอ ไป ถึง ครัว อิไซ ก็ ลด ไฟ ลง ให้ แล้ว “บอ ดัง! ข้าว ไหม้ แล้ว ข้าว หม้อ นี้ เรา ต้อง โยน ทิ้ง ไป” อิไซ พูด"
บอดังหุงข้าว
"เมื่อ โดด งก ลับ บ้าน มา หลังจาก ไป ทำ งาน ที่ ไร่ เขา อธิบาย ให้ บอ ดัง ฟัง อย่าง ใจเย็น “เมื่อ หนู ทำ อาหาร หนู ต้อง ระวัง ตลอด เวลา ข้าว หนึ่ง เมล็ด มี ค่า มาก เรา ไม่ อยาก ให้ มัน เสีย เปล่า ไป แม้แต่ เมล็ด เดียว” “คุณ พ่อ พูด ถูก แล้ว ค่ะ หนู จะ ระวัง ให้ มาก ใน ครั้ง ต่อ ไป และ ทุก ครั้ง ที่ หนู หุง ข้าว ค่ะ” บอ ดัง ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"พร อม และ เพื่อน ของ เขา อาศัย อยู่ ที่ หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ พื้น ทั้ง เปียก และ เต็ม ไป ด้วย โคลน ดวงตา ของ พร อม มัก จะ เป็น ประกาย ด้วย ความ อยาก รู้ อยาก เห็น อยู่ เสมอ"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“เอ่อ … สวัสดี ฉัน ชื่อ พร อม ฉัน มา จาก หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ที่ อยู่ ข้าง ล่าง นั่นน่ะ”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ตอน นี้ ฉัน เข้าใจ แล้ว ว่า ไม่ ใช่ วงกลม ที่ ติด อยู่ บน ท้อง ฟ้า … แต่ เป็น พวก กบ ใน หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ต่างหาก ที่ ถูก ขัง อยู่ ที่ ก้น บ่อ น้ำ! ด้วย กำลังใจ ความ รัก และ ความ ตั้งใจ พวก เรา ทุก ตัว ก็ จะ สามารถ มี ชีวิต ที่ อิสระ ภาย ใต้ ท้อง ฟ้า ที่ สดใส กว้าง ไกล!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"วัน หนึ่ง ก็ มีเสียง ดัง มา จาก ภูเขา ที่ อยู่ ด้าน หลัง บ้าน ของ เธอ"
ดวงดาวสีเขียว
""ฉัน คิดถึง บ้าน จัง เลย "กรี น ส ตาร์บอก ด้วย ใบหน้า เศร้า สร้อย"
ดวงดาวสีเขียว
""มัน เกือบ จะ มืด แล้ว และ พลังงาน ของ ฉัน ก็ ใกล้ จะ หมด เธอ ควร กลับ บ้าน ได้ แล้ว นะ "กรี น ส ตาร์พูด"
ดวงดาวสีเขียว
"กาล ครั้ง หนึ่ง ใน ดิน แดน อัน ไกล โพ้น มี เด็กชาย คน หนึ่ง นาม ดี ลาวาร์ อาศัย อยู่ ใน บ้าน หลัง น้อย ริม ลำธาร ชุมชน ที่ ดี ลาวา ร์อาศัย อยู่ นั้น มีชื่อ ว่า ย่าน ฝัน หวาน เต็ม ไป ด้วย บ้าน หลัง เล็ก และ ถนน สาย ย่อม ที่ เด็ก เด็ก มัก ไป วิ่ง เล่น ส่วน พ่อ ค้า ก็ ขาย ผัก ผลไม้ เครื่อง ใช้สอย และ ขนม หวาน บ้าน ใน ย่าน นี้ ปลูก ติด ชิด กัน มาก จน แสงอาทิตย์ ส่อง ลง มา ได้ ยาก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โนรา กับ เพื่อน เพื่อน เดิน กลับ บ้าน ด้วย กัน หลังจาก เรียน คัมภีร์ อัลกุรอาน ที่ มัสยิด เสร็จ โนรา ชวน เพื่อน ให้ ใช้ อีก เส้นทาง หนึ่ง"
เด็กหญิงตะเกียง
""แล้ว ให้ เดิน ผ่าน บ้าน ผี สิง นั่น น่ะหรอ "เด วอน โอดครวญ"
เด็กหญิงตะเกียง
""แต่ ดูเหมือน ฝน กำลัง จะ ตก นะ เรา ต้อง รีบ กลับ บ้าน ให้ เร็ว ที่สุด""
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา จำเป็น ต้อง เดิน กลับ บ้าน คน เดียว แล้ว สิ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ถ้า หมู่ บ้าน ของ พวก เขา มี ไฟฟ้า จะ ดี แค่ ไหน นะ แล้ว ยัง มี วิธี อื่น อีก ไหม ที่ จะ ทำให้ ทาง เดิน มี แสงสว่าง ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน ที่ โนรา กลับ ไป ถึง บ้าน แม่ ของ เธอ ทำ กับข้าว อยู่ เมื่อ เห็น เปลว ไฟ จาก เตา โนรา ก็ คิด อะไร ดี ดี ขึ้น ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
""แล้ว โนรา จะ จุด คบเพลิง ใน บ้าน ไป ทำไม ล่ะ ลูก""
เด็กหญิงตะเกียง
""หนู อยาก จุด ไว้หน้า บ้าน ทาง เดิน กลับ บ้าน จะ ได้ สว่าง ค่ะ "โนรา อธิบาย"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา กับ แม่ ผูก คบเพลิง ไว้ ที่ เสา ไม้ ไผ่ อย่าง แน่นหนา แล้ว หน้า บ้าน ของ โนรา ก็ สว่าง ขึ้น ทันที โนรา มีค วาม สุข มาก เลย ละ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ลม ยิ่ง พัด แรง ขึ้น แรง ขึ้น แม่ กับ โนรา จึง รีบ กลับ เข้า บ้าน โนรา กังวล ว่า คบเพลิง จะ เป็น อย่างไร บ้าง นะ ไฟ จะ ดับ หรือ เปล่า"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา รีบ หยิบ ร่ม แล้ว วิ่ง ออก ไป นอก บ้าน อีก ครั้ง เพื่อ ดู ว่า ตะเกียง ปลอดภัย ดี หรือ เปล่า"
เด็กหญิงตะเกียง
""ใช่ เรา มา ทำให้ หมู่ บ้าน สว่างไสว กัน เถอะ "โนรา เสนอ"
เด็กหญิงตะเกียง
"ข่าว เรื่อง ตะเกียง หน้า บ้าน โนรา เริ่ม แพร่ สะพัด ออก ไป แล้ว ผู้คน มากมาย ก็ สนใจ จะ ทำ อย่าง โนรา บ้าง ไม่ นาน นัก ก็ มี เสา ตะเกียง ตั้ง ขึ้น หน้า บ้าน หลาย หลัง ใน หมู่ บ้าน"
เด็กหญิงตะเกียง
"ตอน นี้ ถนน ใน หมู่ บ้าน ของ โนรา ไม่ มืด เท่า ที่ เคย แล้ว แม้ ว่า จะ ไม่ มี ไฟฟ้า แต่ ตะเกียง มากมาย ก็ ส่อง แสง ให้ ทาง เดิน และ ทำให้ ค่ำคืน สว่าง มาก กว่า เดิม"
เด็กหญิงตะเกียง
"อยู่ มา วัน หนึ่ง มีค รอบ ครัว ใหม่ ย้าย เข้า มา อยู่ บ้าน ใน พื้นที่ แก๊ง แมว สาม สหาย พวก แมว พา กัน ตื่นเต้น ดีใจ มีค น เพิ่ม ก็ เท่ากับ มี อาหาร เยอะ ขึ้น น่ะสิ! พวก มัน ไป ที่ บ้าน หลัง นั้น และ มอง หา ห้อง ครัว เพราะ แน่ใจ ว่า ต้อง มี อาหาร มากมาย ที่ นั่น"
แมวสามสหาย
"ใน ที่สุด บิ ลูก็คิด แผน ช่วย เจ้า เมา ได้ สำเร็จ วัน รุ่ง ขึ้น บิ ลูกับ กาลัวกลับ ไป ที่ บ้าน หลัง นั้น พร้อม แผน บุก จู่โจม แต่ ทั้ง สอง ก็ ต้อง แปลก ใจ กับ สิ่ง ที่ เห็น"
แมวสามสหาย
"ใน ความ มืด นั้น แมมโด นึก ว่า ตัว เอง เห็น ผี! เด็กชาย กลัว สุดขีด รีบ วิ่ง ออก จาก บ้าน แบบ ไม่ คิด ชีวิต! เจ้ากิว หมา ของ เขา ก็ กลัว หัวหด เช่น กัน"
แมวสามสหาย
"เจ้า เมา กับ กาลัวช่วย บิ ลูยัด อาหาร ลง กระสอบ อย่าง รวดเร็ว " เร็ว เข้า ขน อะไร ได้ ก็ ขน ไป " บิ ลูร้อง สั่ง แล้ว ทั้ง สาม ก็ แบก กระสอบ ขึ้น ไหล่ ก่อน จะ จาก มา คืน วัน นั้น พวก มัน กิน อาหาร อย่าง อิ่มหนำ สำราญ ใน บ้าน ของ ตน และ ดีใจ ที่ ได้ กลับ มา อยู่ พร้อมหน้า กัน อีก ครั้ง"
แมวสามสหาย
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน พวก เขา เล่า เรื่อง แสน ตื่นเต้น ใน ห้อง เรียน ให้ อู ยัง ก้าฟัง"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""เย้ มี ขนม ส่ง มา ให้ พวก เรา ด้วย! "เด็ก เด็ก ที่ บ้าน เด็ก กำพร้า ไชโย โห่ ร้อง ด้วย ความ ดีใจ"
บรื้น บรื้น!
"ช้างน้อย วิ่ง ตรง เข้าไป ใน บ้าน ของ โบต อม แล้ว เริ่ม กิน ข้าวของ ต่าง ต่าง"
ช้างในบ้านฉัน
"โบต อม คว้า หาง ของ ช้าง กระชาก สุด แรง "ออก มานะ เจ้า ช้าง! กลับ บ้าน แก ไปซะ!" โบต อมตะ โกน"
ช้างในบ้านฉัน
"ซาก อร์ตาม ติด โบต อม ไป ทุก ที่ ช่าง เกะกะ น่า รำคาญ จริง จริง โบต อม ได้ แต่ สงสัย ว่า เมื่อ ไร มัน จะ กลับ บ้าน ใน ป่า ไป เสียที"
ช้างในบ้านฉัน
"ถึง เวลา ที่ ซาก อร์ต้อง กลับ เข้า ป่า แล้ว โบต อม เสียใจ ที่ ต้อง บอก ลา ซากอร์ แต่ เธอ รู้ ว่า เพื่อน ของ เธอ จะ มีค วาม สุข ที่ ได้ กลับ บ้าน ไป หา ครอบครัว"
ช้างในบ้านฉัน
"วัน หนึ่ง เพื่อน เพื่อน รู้สึก ไม่ค่อย สบาย จึง ตัดสินใจ อยู่ บ้าน แต่ ตั๊กแตน คิด ว่า ไม่ ใช่ เรื่อง ใหญ่ อะไร จึง ยัง คง ออก ไป เล่น ข้าง นอก อยู่ ดี"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"แต่ วัน รุ่ง ขึ้น เพื่อน เพื่อน ของ ตั๊กแตน ก็ ยัง ไม่ ออก มา ที่ ทุ่ง หญ้า ตั๊กแตน มอง หา จน ทั่ว ก็ ไม่ เจอ จึง ตัดสินใจ บิน กลับ บ้าน ไป ตามลำพัง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ระหว่าง ทาง กลับ บ้าน ตั๊กแตน พบ จิ้งหรีด กำลัง พ่น สาร เคมี ใส่ พืช ที่ ปลูก ไว้ เป็น อาหาร มี ขวด สาร เคมี เปล่า ลอย อยู่ ใน แม่น้ำ ใกล้ ใกล้"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"กาล ครั้ง หนึ่ง นาน มา แล้ว สหาย ทั้ง สาม อัน ได้แก่ บ้าน ตุ๊กตา ชื่อ เกเบิลส์ ไม้บรรทัด ชื่อมิลลี และ ดินสอ ชื่อ นับส์ อยู่ ด้วย กัน อย่าง มีค วาม สุข ใน ห้อง นอน ของ เด็ก ผู้หญิง คน หนึ่ง"
บ้านตุ๊กตา
""เกเบิลส์"ทั้ง สอง ถาม บ้าน ตุ๊กตา"เธอ คิด ว่า ยังไง""
บ้านตุ๊กตา
""ดู สิ เกเบิลส์!"ทั้ง สอง พูด"ดู บ้าน หลัง นี้ สิ มี หลังคา รูป สามเหลี่ยม กำแพง รูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า ประตู รูป สี่เหลี่ยมผืนผ้า กับ หน้าต่าง รูป สี่เหลี่ยมจัตุรัส นี่ คือ เธอไง!""
บ้านตุ๊กตา
"ไม่ นาน นัก หลังจาก นั้น หน้าที่ การ งาน ของ พ่อ ทำให้ เรา ต้อง ย้าย บ้าน ไป เมือง ดัง บ้าน เกิด ของ พ่อ"
กระปุกออมสิน
"ถึง เทศกาลมาฆี บรรยากาศ ของ หมู่ บ้าน ก็ เต็ม ไป ด้วย ความ รื่นเริง ทุก คน ที่ บ้าน รวม ถึง คุณ ปู่ ต่าง ก็ ชอบ การ เต้น บน เวที ของ หนู มาก พวก ท่าน ให้ เงิน รูปี เป็น รางวัล มากมาย หนู เก็บ เงิน ทั้งหมด ที่ ได้ รวม ทั้ง เหรียญ เล็กน้อย ทั้งหลาย ไป หยอด กระปุก ออมสิน ให้ หมด เมื่อ เทศกาล รื่นเริง สิ้นสุด ลง หนู ก็ เข้า โรงเรียน ที่ ใหม่ ซึ่ง อยู่ ใกล้ บ้าน"
กระปุกออมสิน
""ชุด นักเรียน ของ เธอ ก็ ยัง ตัด ไม่ เสร็จ เห รอ "หนู ถาม อนาร์กาลี แต่ เธอ กลับ ตอบ คำ ถาม ด้วย ความ เงียบ ปรากฏ ว่า ว่า บ้าน ของ เธอ ไม่ มี เงิน จะ ซื้อ ชุด นักเรียน ให้"
กระปุกออมสิน
"หนู ตัดสินใจ จะ ใช้ เงิน จาก กระปุก ออมสิน ของ หนู ซื้อ ชุด นักเรียน ใหม่ ให้ กับ เพื่อน คน นี้ ทันที ที่ ถึง บ้าน หนู รีบ ทุบ กระปุก ออมสิน จน แตก แล้ว นับ เงิน ที่ อยู่ ใน นั้น โอ้โห นี่ หนู เก็บ เงิน ได้ มาก กว่า หนึ่ง พัน รูปี เลย เชียว นะ!"
กระปุกออมสิน
"พวก เขา ว่าย จน มา ถึง บ้าน ของ ฝูง โลมา โลมา ทุก ตัว เข้า ทักทาย เพื่อน รัก ทั้ง สอง โลมา จ่า ฝูง บอก ให้ โบ รา เอา แก้ว วิเศษ ติดตัว ไป ด้วย มัน อาจ จะ ช่วย แก้ ปัญหา ให้ ฝูง โลมา ได้ " แล้ว ปัญหา คือ อะไร เล่า " โบ รา ถาม"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"มา รู้ตัว อีก ที โบ รา ก็ ยืน อยู่ ริม ฝั่ง แม่น้ำ เหลือบ ไป เห็น กับ ชาว บ้าน กลุ่มหนึ่ง ที่ กำลัง จับตา มอง แสง ไฟ จาก แม่น้ำ ด้วย พลัง วิเศษ ของ แสง ไฟ นั้น พวก เขา ก็ เข้าใจ ทันที ว่า เกิด อะไร ขึ้น กับ แม่น้ำ ที่ เคย สวย งาม ถึง เวลา แล้ว ที่ ทุก คน ต้อง ลุก ขึ้น มา เปลี่ยนแปลง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"ชาว บ้าน ทั้งหมด ช่วย กัน เก็บ ขยะ พวก เขา หยุด ทิ้ง น้ำมัน และ สาร เคมี ลง ใน แม่น้ำ"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"เดี๋ยวนี้ ชาว บ้าน ทุก คน ต่าง พา กัน มา ช่วย ทำให้ แม่น้ำ ใส สะอาด และ คอย ดูแล ฝูง โลมา ผู้คน จาก ทั่ว โลก ต่าง ก็ หลั่งไหล มา เพื่อ ชม ความ งดงาม ของ สถาน ที่ แห่ง นี้ ทั้งหมด นี้ เป็น เพราะ ความ กล้า หาญ ของ โบ รา และ การ ผจญ ภัย ใน น้ำ ลึก ที่ บ้าน ของ ฝูง โลมา นั่นเอง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก