PENDING
Edit word
Peer-review 🕵🏽♀📖️️️️
Contributions 👩🏽💻
Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (66)
"“เธอ นั่ง ลง ฉัน จะ กระโดด บิน มา ลง ที่ หลัง เธอ” โชทูบอก"
เวลาเล่นสนุก
"ช้าง ช่วย โยน สุด แรง ส่ง โจ๊ก โจ๊ก ขึ้น ไป กลาง อากาศ " เย้ ฉัน ไป ละ นะ " โจ๊ก โจ๊ก ร้อง ตะโกน ตอน นั้น เอง เหยี่ยว หิว โซ ตัว หนึ่ง บิน ผ่าน มา เห็น โจ๊ก โจ๊ก เข้า"
กบแสนฉลาด
""จับ ได้ ละ เจ้า กบ" เหยี่ยว บอก "อย่า กิน ฉัน เลย" โจ๊ก โจ๊ก ขอร้อง "ฉัน ต้อง เอา ยา นี้ ไป ให้ แม่ แม่ ฉัน ป่วย หนัก" "ก็ได้ ฉัน จะ ช่วย นาย" เหยี่ยว ยอม ตกลง "ยัง ไงนายก็ผอม เกิน จะ กิน อิ่ม หนึ่ง มื้อ อยู่ ดี" ว่า แล้ว เหยี่ยว ก็ บิน พา โจ๊ก โจ๊ก ไป ส่ง ถึง บ้าน"
กบแสนฉลาด
"ไม่ ว่า ตัว เล็ก หรือ ใหญ่ พวก มัน บิน ได้ เหมือน กัน"
ผีเสื้อกับนกเงือก
"แทน ที่ มัน จะ จิก กิน อาหาร ตาม พื้น ดิน แถว นี้ มัน ต้องการ บิน ออก ไป หากิน ที่ อื่น ไกล ๆ บ้าง"
ขนหางของเจ้านกยูง
"ถ้า ฉัน คือ นก แต่ ทำไม ฉัน ถึง บิน ไม่ ได้ ทำไม ฉัน ถึง ไม่ มี ปีก เหมือน นก ตัว อื่น เจ้า นกยูง คิด"
ขนหางของเจ้านกยูง
"เจ้า นกยูง มีค วาม สุข ที่สุด มัน เป็น นก ที่ มี ขน สวย ที่สุด ใน ป่า และ มัน ไม่ ป รา ถ นา ที่ จะ บิน อีก แล้ว พวก นก อื่น ก็ ไม่ เยาะ เย้ย หรือ ล้อเลียน มัน อีก ต่าง ก็ พา กัน ชื่นชม ใน ความ สวย งาม ของ มัน"
ขนหางของเจ้านกยูง
""ฉัน อยาก จะ บิน เหมือน ผีเสื้อ จัง เลย""
พิกกี้ อยากจะบิน
""แต่ ฉัน ไม่ มี ปีก ฉัน บิน ไม่ ได้""
พิกกี้ อยากจะบิน
""กระ พ รือ ปีก แรง แรง เพื่อ บิน สิ "ผีเสื้อ บอก"
พิกกี้ อยากจะบิน
""เหมือนว่า ฉัน ยัง บิน ไม่ ได้ นะ""
พิกกี้ อยากจะบิน
""ดู สิ ฉัน บิน ได้""
พิกกี้ อยากจะบิน
""โอ้ ไม่ นะ ทำไม ฉัน ร่วง ลง มาหล่ะ ฉัน ไม่ มี ปีก เหมือนกับ เธอ ดังนั้น ฉัน ควร จะ ดีใจ ที่ บิน ไม่ ได้ นะ""
พิกกี้ อยากจะบิน
"กา ใจ ดี บิน ถลา มา หา ไก่ กะ จะ เล่น กับ ไก่ สนุก ดี ไก่ ใจ ดำ หัน มา ดู พอดี วิ่ง พรวดพราด ไป ไล่ ตี กา สี ดำ ไก่ วิ่ง ไล่ กา วิ่ง หนี"
กาใจดี ไก่ใจดำ
"ไก่ ร้อง “ช่วย ด้วย ช่วย ด้วย เจ้า กา” กา บิน มา ช่วย ไก่ ทันท่วงที"
กาใจดี ไก่ใจดำ
"ลูก นก พยายาม ตี ปีก บิน เพื่อ ออก ตาม หา แม่ นก"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"ไม่ นะ! ลูก นก ยัง บิน ไม่ เป็น"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"แม่น ก บิน มา หา ทันที ที่ ได้ยิน เสียง ร้องขอ ง ลูก นก"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"สอง แม่ ลูก จึง กระพือปีก บิน สู่ ท้อง ฟ้า อย่าง มีค วาม สุข ฮูเร่!"
แม่จ๋า แม่อยู่ไหน
"ธิดา พยายาม ทำให้ ว่าว บิน ขึ้น เธอ โยน ว่าว ไป ใน อากาศ่ให้ สูง เท่า ที่ จะ ทำได้ เธอ ดึง เชือก แล้ว เดิน ถอยหลัง แต่ว่า ว ก็ ไม่ ขึ้น"
แสงเล็กๆ
"นก น้อย สี เหลือง บิน ไป หาน ก หัวขวาน และ พูด ว่า "นก หัวขวาน ดู สิ ว่า ฉัน สวย งาม แค่ ไหน""
นกหลากสี
"นก กระเต็น ไป หาน ก หัวขวาน ระหว่าง ที่ กำลัง คุย กัน นก พิราบ ก็ บิน มา ชน"
นกหลากสี
"เมื่อ ถึง ฤดู แล้ง อากาศ ร้อน ขึ้น มาก กว่า ปรกติ จึง เกิด เปลว ไฟ โหม กระหน่ำ บ้านเรือน พอ เห็น ควัน โฉมงาม ก็ บิน พุ่ง ฝ่า ไฟ เข้าไป ช่วย"
นกผู้กล้า
"ชาว บ้าน หลาย คน พยายาม ข้าม แม่น้ำ หนี ขณะ เดียวกัน บาง คน ก็ คอย อยู่ ข้าง หลัง เพื่อ กัน ไม่ ให้ ไฟ ลาม เข้า มา โฉมงาม บิน รอบ หมู่ บ้าน มอง หา ตา ปรัก แต่ ก็ ไม่ พบ"
นกผู้กล้า
"ขณะ ที่ กำลัง บิน หา ตา ปรัก อยู่ นั้น โฉมงาม สังเกต เห็น เด็ก กลุ่ม หนึ่ง ติด อยู่ ท่ามกลาง ควัน และ เปลว ไฟ เด็ก เด็ก กำลัง ต้องการ ความ ช่วยเหลือ!"
นกผู้กล้า
"โฉมงาม โฉบ เด็ก ผู้หญิง ที่นั่ง เก้าอี้ รถ เข็น ออก มา โดย ไม่ รีรอ จาก นั้น ก็ พา เด็กหญิง บิน หนี ขึ้น ไป กลาง อากาศ หลังจาก หนี พ้น ไฟ มา แล้ว โฉมงาม แล เห็น ตา ปรัก กำลัง ถูก ไฟ ล้อม รอบ อยู่"
นกผู้กล้า
"หลังจาก ส่ง เด็กหญิง ไป ยัง ที่ ที่ ปลอดภัย โฉมงาม อยู่ ใน สภาพ อิดโรย และ ขน ยัง มี รอย ไฟ ไหม้ อีก ด้วย ชาว บ้าน พยายาม รั้ง โฉมงาม ไม่ ให้ กลับ ไป ที่ หมู่ บ้าน แต่ โฉมงาม ก็ ยัง บิน กลับ ไป เพื่อ ช่วย ตา ปรัก"
นกผู้กล้า
"ขณะ ที่ กำลัง บิน ฝ่า ไฟ โดย ยอม ให้หา ง อัน งดงาม นั้น ไหม้ ไป บ้าง เจ้า นก น้อย ก็ เจอ ตา ปรัก จึง ลง ไป หมอบ อยู่ ข้าง ข้าง"
นกผู้กล้า
"ตา ปรัก ขึ้น ขี่ หลัง โฉมงาม จาก นั้น ก็ บิน หนี ออก มา พร้อม กัน"
นกผู้กล้า
"เมื่อ โฉมงาม กลับ มา บิน ได้ อีก ครั้ง ทุก คน ต่าง ส่งเสียง โห่ ร้อง ด้วย ความ ยินดี โฉมงาม ได้ ผ้าพันคอ สี แดง เป็น สิ่ง ตอบแทน ความ ดี ที่ ได้ ทำ ไว้ ใน วัน ที่ เกิด เพลิง ไหม้"
นกผู้กล้า
"เจ้า นก กระยาง ตอบ ว่า" มี สิ แถว ลำธาร มี ต้น กล้วย เยอะแยะ เลย ฉัน เห็น มัน ประจำ เวลา บิน ผ่าน ไป มา""
ลิงน้อยกับกล้วย
"หึ่ง หึ่ง... เฮ้ การ ส่งเสียง หึ่ง หึ่ง เวลา ผึ้ง บิน นี่ มัน หมาย ถึง อะไร กัน?"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"ผึ้ง โดย เฉพาะ อย่าง ยิ่ง ผึ้ง บัมเบิลบี จะ ส่งเสียง หึ่ง หึ่ง ขณะ บิน เสียง จะ เกิด ขึ้น จาก การ ตีปีก ขึ้น ลง ยิ่ง ปีก เล็ก เท่า ไหร่ ก็ ยิ่ง ต้อง ตีปีก ให้ เร็ว ยึ่ง ขึ้น เพื่อ พยุง ตัว ใน การ บิน ยิ่ง ตีปีก เร็ว เท่า ไหร่ เสียง หึ่ง หึ่ง ก็ ยิ่ง ดัง มาก ขึ้น"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"ผึ้ง ยัง บิน เสียง หึ่ง หึ่ง เพื่อ ทำ สิ่ง ที่ เกิด ประโยชน์ มาก มัน นำ เกสร จาก ดอกไม้ ดอก หนึ่ง ไป ยัง อีก ดอก หนึ่ง ไม่ ต่าง จาก บุรุษ ไปรษณีย์ ส่ง จดหมาย"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"จาก นั้น เมื่อ ผึ้ง ตัว เดียวกัน นี้ บิน หึ่ง หึ่ง เข้า ใกล้ ดอกไม้ และ เต้น อย่าง คึกคัก การ สั่น นี้ จะ ทำให้ เกสร ร่วง ลง บน ดอกไม้ ดอก อื่น อื่น จาก นั้น ผึ้ง ก็ บิน ไป ยัง ดอกไม้ ดอก อื่น อื่น โดย มัน จะ ทิ้ง เกสร ไว้ แล้ว ก็ ไป เลือก ดอกไม้ ดอก ใหม่ กระบวน นี้ ก็ ดำเนิน ต่อ ไป"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
"นกกระจอก กระพือปีก และ บิน ผ่าน ไป"
เจ้าเต่าหาบ้าน
"“ฉัน เจ็บ ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้ แน่ แน่”"
ฉันจะช่วยเธอ
"“ฉัน บิน กลับ ไป หา ลูก ลูก ของ ฉัน ไม่ ได้”"
ฉันจะช่วยเธอ
""ดี เริ่ม เรียน วัน พรุ่งนี้ เลย "นก กาเหว่า บอก แล้ว บิน จาก ไป"
อีกาใจกว้าง
"ก๊าชชอบ นอน เป็น ชีวิต จิตใจ และ ไม่ เคย ตื่น ก่อน พระ อาทิตย์ ขึ้น แต่ รุ่งเช้า วัน พรุ่งนี้ เธอ ต้อง เริ่ม เรียน ร้องเพลง เป็น ครั้ง แรก! เธอ ไข นาฬิกา และ ตั้ง เวลา ปลุก ก่อน เข้า นอน เมื่อ นาฬิกา ดัง ขึ้น ก๊าชกระโจน จาก เตียง ขยี้ ตา ไล่ ความ ง่วง แล้ว บิน ลนลาน ไป เรียน ร้องเพลง"
อีกาใจกว้าง
"ผ่าน ไป ไม่ นาน นก กาเหว่า ก็ หมด ความ อดทน " เจ้า ทำ ไม่ ได้ หรอก " นก กาเหว่า ว่า " เจ้า ต้องหา ครู ใหม่ แล้ว ละ " แล้ว บิน จาก ไป"
อีกาใจกว้าง
"ก๊าชผิดหวัง มาก เธอ บิน กลับ รัง ร้องไห้ น้ำตา นองหน้า ด้วย ความ น้อยเนื้อต่ำใจ"
อีกาใจกว้าง
"จาก รัง ของก๊าช เธอ เห็น นกยูง ที่ กำลัง รำ แฟนหาง อัน สวย สด ก่อน จะ เต้นรำ เธอ อยาก เต้น เสีย เหลือเกิน ‘ บางที นกยูง อาจ ช่วย ได้ ' เธอ รำพึง กับ ตัว เอง จาก นั้น ก็ บิน หาน ก ยูง"
อีกาใจกว้าง
""เจ้า เรียน รู้ การ เต้น ไม่ ได้ หรอก! "นกยูง ว่า แล้ว บิน หนี ไป"
อีกาใจกว้าง
"ตอน เรา กลับ ไป ที่ เรือ เรา ตื่นเต้น ที่ ได้ เห็น กระเบน ราหู ' บิน ' ผ่าน น้ำ กับ เหาฉลาม เรโมราสอง ตัว ที่ ตาม มา ติด ติด"
ดำน้ำ!
""ลา ก่อน นะ นิต้า! เธอ เป็น เด็กหญิง ที่ กล้า หาญ และ ฉลาด มาก เลย ฉัน หวัง ว่า วัน หนึ่ง เธอ จะ มา เยี่ยม ที่ ดาว ของ ฉัน นะ "กรี น ส ตาร์บอก "ฉัน จะ สร้าง ยาน อวกาศ ขึ้น มา แล้ว สัก วัน หนึ่ง ฉัน จะ บิน ไป หา เธอ นะ "นิ ต้าพูด เธอ โบกมือ ลาก รี น สตาร์"
ดวงดาวสีเขียว
"บ รื๋อ... ถึง ฤดู ใบไม้ ร่วง แล้ว ลม หนาว พัด แรง เหลือเกิน! ถึง เวลา ที่ ฝูง นก คีรีบูน จะ ต้อง บิน หนี ไป ยัง ทิศ ใต้ ที่ อุ่น สบาย แล้ว"
โบยบินสู่ทิศใต้
"เจ้า คีรีบูน น้อย จะ ได้ ออก เดินทาง เป็น ครั้ง แรก พวก มัน จะ ต้อง ออก บิน เมื่อ พระ อาทิตย์ ตก ถ้า หลง ฝูง ขึ้น มา จะ เป็น ยังไงนะ"
โบยบินสู่ทิศใต้
"แม่น กบ อก ว่า ไม่ ต้อง กลัว เพราะ ถ้า บิน ตาม แม่ ก็ จะ ไม่ หลง ฝูง และ ยัง สอน ให้ ร้องเพลง ช่วย จำ ทิศทาง ด้วย"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ถึง เวลา ออก บิน แล้ว เจ้า คีรีบูน น้อย ตาม แม่น ก ไม่ ห่าง แต่ นั่น มัน ตัว อะไรน่ะ"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ฝูง นก บิน ต่อ ไป ตาม เส้นทาง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"บิน หนอ บิน บิน ไป ทาง ทิศ ใต้"
โบยบินสู่ทิศใต้
"บิน หนอ บิน บิน ไป สู่ ฟาก ฟ้า"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ถ้า บิน ช้า ฟ้า มืด ไร้ แสง ส่อง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"เห็น หาง หมี ก็ บิน หนี ลี้ จาก มา"
โบยบินสู่ทิศใต้
"เจ้า คีรีบูน น้อย ต้องหา เจ้า หมี น้อย บน ฟ้า แล้ว ถ้า ปลาย หาง หมี อยู่ ทาง ไหน ก็ บิน ไป อีก ทาง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ทีนี้ ปลาย หาง หมี อยู่ ทาง ไหน ก็ แค่ ต้อง บิน ไป อีก ทาง เท่านั้น เอง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ฝูง นก คีรีบูน สี ฟ้า บิน ต่อ ไป ตาม เส้นทาง พลาง ร้องเพลง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"บิน หนอ บิน บิน ไป ทาง ทิศ ใต้"
โบยบินสู่ทิศใต้
"บิน หนอ บิน บิน ไป สู่ ฟาก ฟ้า"
โบยบินสู่ทิศใต้
"ถ้า บิน ช้า ฟ้า มืด ไร้ แสง ส่อง"
โบยบินสู่ทิศใต้
"เห็น หาง หมี ก็ บิน หนี ลี้ จาก มา"
โบยบินสู่ทิศใต้
"แล้ว เป้ ใบ ใหญ่ ของ บี น่า ก็ หาย ไป จาก นั้น บี น่า ใช้ สี เทียน ที่ ดิลาวาร์ให้ มา วาด ผีเสื้อ ที่ สวย ที่สุด พวก มัน บิน ไป มาร อบ อบ ตัว เธอ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"แต่ วัน รุ่ง ขึ้น เพื่อน เพื่อน ของ ตั๊กแตน ก็ ยัง ไม่ ออก มา ที่ ทุ่ง หญ้า ตั๊กแตน มอง หา จน ทั่ว ก็ ไม่ เจอ จึง ตัดสินใจ บิน กลับ บ้าน ไป ตามลำพัง"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ตั๊กแตน คิด ว่า จะ หยุด ทักทาย เจ้า จิ้งหรีด สัก หน่อย แต่ ยัง โกรธ ที่ จิ้งหรีด ไม่ มา เล่น ด้วย กัน มัน จึง บิน ต่อ ไป"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ตั๊กแตน เป็น ห่วง เพื่อน จึง บอก ว่า “เธอ อาจ จะ กิน อะไร ที่ มี พิษ เข้าไป ก็ได้ นะ ไป หา หมอ กัน เถอะ” ว่า แล้ว มัน ก็ พยุง จิ้งหรีด เดิน ไป แต่ เมื่อ ทั้ง คู่ มา ถึง แม่น้ำ จิ้งหรีด ก็ ไม่ มี แรง จะ บิน ข้าม ไป แล้ว ตั้กแตน จึง หา กิ่ง ไม้ มา พาด ทำ สะพาน ให้ แต่ พอ จิ้งหรีด เดิน ข้าม ไป มัน กลับ เสียหลัก ลื่น จน ได้"
ตั๊กแตนกล้าพูด