PENDING
Edit word
Peer-review 🕵🏽♀📖️️️️
Contributions 👩🏽💻
0xc70d...39b3Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (86)
"และ ทุก ตัว มี ความ สุข เวลา ได้ เต้น"
สัตว์ป่าเต้นรำ
"ทั้ง คู่ เล่น ด้วย กัน ทุก วัน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"มัน ร้อง เสียง หลง ทุก ครั้ง ที่ เธอ ข้าม ก้อน หิน แต่ละ ก้อน"
กระรอกน้อยไปโรงเรียน
"บีม่า ตอบ ว่า “ข้า ตื่น ตอน เช้า ไม่ ไหว และ รามูก็ ตะโกน ต่อว่า ข้า ทุก วัน เจ้า ช่วย ปลุก ข้า ให้ ตื่น ทุก เช้า ได้ ไหม”"
บีม่า เจ้าลาขี้เซา
"ดู ทาง นี้ เจ้า สัตว์ ทั้งหลาย! ฉัน เป็น มนุษย์ โลก และ รอบรู้ ไป ทุก เรื่อง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"นี่ คือ ลูก ตาขอ ง ฉัน ทำให้ ฉัน เห็น ได้ ทุก อย่าง"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"งั้น นี่ ดู ที่ ฟัน ของ ฉัน ฉัน ใช้ กัด และ เคี้ยว ทุก อย่าง เลย"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"เห็นมั๊ยล่ะ ก็ บอก แล้ว ฉัน น่ะเจ๋งที่สุด! ฉัน รู้ ทุก อย่าง!"
เราต่างก็เป็นสัตว์โลก
"“เย้! พวก เรา สี สวย ทุก ตัว เลย”"
เหล่าแมลงมีสีสันต่าง ๆ ได้อย่างไรนะ
"คุณ แม่! คุณ แม่! หนู เห็น เขา ร้อง รำ และ ทำ เพลง ทุก คน เต้น กัน ครื้นเครง ดู น่า สนุก จัง เลย"
งานเทศกาลเสื้อกั๊ก
"นับ จาก นั้น ทุก คน ต่าง ก็ ยกย่อง ให้ นู นู เป็น ราชินี แห่ง จักรยาน เสือ ภูเขา"
ราชินีแห่งจักรยานเสือภูเขา
"วัน นี้ ตา พา จอบ กับ จืด มา เที่ยว บ้าน ชายทะเล ข้าง นอก ฝน ตกหนัก มาก ทุก คน จึง อยู่ แต่ ใน บ้าน"
แสงปริศนา
"พวก เรา อยาก ไป เที่ยว ทุก จังหวัด ของ ประเทศ กัมพูชา เลย ละ"
พวกเราอยากไปเที่ยว
"นิ ชา ต มายุมดาร์ เป็น หญิง สาว ผู้ ร่าเริง และ กระตือรือร้น เธอ อยู่ ไม่ ติด บ้าน และ ชอบ ความ ผาดโผน แม้ จะ มี บาง คน พูด ว่า "เกิด เป็น ผู้หญิง ไม่ ควร ออก มา โดน แดด เยอะ" หรือ "เป็น ผู้หญิง ต้อง สงบเสงี่ยม สิ" แต่ นิ ชา ต ตอบ กลับ ไป ว่า "ผู้หญิง ต้อง ทำได้ ทุก อย่าง ต่างหาก""
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"การ เดินทาง สู่ ยอด เขา เอ เวอเรสต์ไม่ ใช่ เรื่อง ง่าย เลย ต้อง ใช้ เวลา ถึง 40 วัน นิ ชา ต กับ ทีม ต้อง ปีน ขึ้น เขา กลาง อากาศ เย็น จัด และ มี หิมะ ตก ทุก ทุก วัน เธอ ต้อง ต่อสู้ กับ อันตราย มากมาย และ ประสบ อุบัติเหตุ หลาย ครั้ง ตลอด ทาง ครั้ง หนึ่ง เกิด หิมะ ถล่ม ซัด นิ ชา ตอ อก มา จาก ทีม นิ ชา ต เกือบ จะ ไม่ รอดชีวิต แต่ เธอ ยัง คง ไป ต่อ ดวงตา ของ เธอ จับ จ้อง อยู่ ที่ ยอด เขา"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"เมื่อ มา ถึง โรงเรียน และ นั่ง ประจำ ที่ แล้ว อัญชัน หด เท้า ซ่อน ไว้ ใต้ เก้าอี้ จะ ได้ ไม่ มี ใคร เห็น ถุง เท้า หูกระต่าย ใน ตอน นั้น เอง ครู สม ศรี ก็ ปรบ มือ "ทุก คน นั่ง ให้ เรียบร้อย จ้ะ เดี๋ยว ครู จะ อธิบาย เกี่ยว กับ รายงาน ชิ้น ใหม่ นะ" อัญชัน นั่ง ตัว ตรง ตั้งใจ ฟัง อัญชัน ชอบ คิด หัวข้อ รายงาน ชิ้น ใหม่ ชอบ หา ข้อมูล และ ที่ ชอบ ที่สุด คือ เขียน รายงาน "สัปดาห์ นี้ เรา จะ ทำ รายงาน ที่ ต่าง ไป จาก เดิม นะ" ครู สม ศรี พูด ต่อ "เรา จะ ทำ วิดีโอ สั้น สั้น แทน การ เขียน รายงาน พวก เธอ ทุก คน จะ ได้ ฝึก เป็น ผู้ ผลิต สื่อ จ้ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"นักเรียน เริ่ม ช่วย กัน คิด หัวข้อ ทันที "ฉัน จะ ทำ หัวข้อ ว่า ทำไม เรา ไม่ ควร ใส่ ชุด นักเรียน" นักเรียน คน หนึ่ง พูด ส่วน อีก คน บอก ว่า "ส่วน ฉัน จะ ทำ หัวข้อ ทำไม เรา ควร ต้อง ดื่ม นม ช็อกโกแลต ทุก วัน""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วัน รุ่ง ขึ้น อัญชัน ยัง กังวล เรื่อง หัวข้อ ที่ จะ ใช้ ทำ วิดีโอ สั้น ใน สนาม หญ้า ของ โรงเรียน มี เหล่า นักเรียน และ คุณ ครู เล่น หมากรุก หัวเราะ และ วิ่ง ไป มา อยู่ ด้วย กัน ก่อน ชั่วโมง เรียน จะ เริ่ม อัญชัน นั่ง มอง และ นึกถึง คน สำคัญ ทุก คน ที่ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ โรงเรียน"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"สัก พัก สงกรานต์ เพื่อน ของ อัญชัน ก็ เดิน มา นั่ง ข้าง ข้าง อัญชัน เลย ถาม ว่า "เธอ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร เห รอ" "ฉัน อยาก ให้ นักเรียน ทุก คน มี คอมพิวเตอร์ เป็น ของ ตัว เองน่ะ" สงกรานต์ ตอบ อย่าง กระตือรือร้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"วิดีโอ เริ่ม ด้วย การ ฉาย ภาพ เพื่อน เพื่อน ของ อัญชัน คุณ ครู และ เพื่อนบ้าน ตาม ด้วย ภาพ อาหาร อร่อย อร่อย มากมาย "ฉัน จะ พัฒนา โรงเรียน เรา เรื่อง อาหาร การ กิน เพราะ อาหาร สำคัญ ต่อ พวก เรา เรา ควร จัด งาน เลี้ยง กิน อาหาร ร่วม กัน โดย ให้ ทุก คน เตรียม อาหาร จาก บ้าน มา แบ่งปัน กัน""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เยี่ยม มาก เลย จ้ะ อัญชัน" ครู สม ศรี ชม พร้อม ยิ้ม กว้าง ขณะ ที่ เพื่อน เพื่อน ทั้ง ห้อง ปรบ มือ ให้ อัญชัน ทุก คน เห็น ตรงกัน ว่าเป็น ความ คิด ที่ ยอด เยี่ยม และ พวก เขา ก็ หิว ขึ้น มา แล้ว สิ "ครู ว่า ครู ต้องหา วัน จัด งาน กิน อาหาร กัน แล้ว ละ" ครู สม ศรี พูด พลาง ขยิบ ตา ให้ อัญชัน ยิ้ม เธอ มีค วาม สุข ที่ ทำให้ คน อื่น เห็น คล้อย ไป กับ ความ คิด ของ เธอ ได้ แต่ ตอน นี้ เธอ เริ่ม คิด หัวข้อ ต่อ ไป ที่ จะ ทำ แล้ว ละ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"กาล ครั้ง หนึ่ง นก ทุก ตัว เป็น สี ขาว"
นกหลากสี
"เมื่อ โฉมงาม กลับ มา บิน ได้ อีก ครั้ง ทุก คน ต่าง ส่งเสียง โห่ ร้อง ด้วย ความ ยินดี โฉมงาม ได้ ผ้าพันคอ สี แดง เป็น สิ่ง ตอบแทน ความ ดี ที่ ได้ ทำ ไว้ ใน วัน ที่ เกิด เพลิง ไหม้"
นกผู้กล้า
"ลูก หมู ตัว ใหญ่ และ แข็งแรง ทุก ครั้ง ที่ เล่น ชัก กะ เย่อ กับ เพื่อน เพื่อน มัน จะ ชนะ เสมอ"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"ลูก หมู จ้วง พาย อย่าง รวดเร็ว มัน พาย พาย แล้ว ก็ พาย จน แซง หน้า เรือ เพื่อน เพื่อน ไป ทุก ลำ แล้ว มัน ก็ หัวเราะ เยาะ " เห็น ไหม ฉัน พาย เก่ง กว่า พวก นาย " ลูก หมู อวด เบ่ง"
ลูกหมูจอมเบ่ง
"แล้ว สัตว์ ทุก ตัว ก็ วิ่ง เร็ว ฉิว ไป ด้วย กัน เพื่อ หนี เจ้า สิงโต"
วิ่ง เร็ว วิ่ง！
"“แรง โน้ม ถ่วง คือ แรง ชนิด หนึ่ง ที่ ดึงดูด ทุก สิ่ง ไป ยัง ศูนย์ กลาง ของ โลก นั่น ก็ คือ เหตุผล ที่ ทำไม เรา จึง เดิน บน พื้น ดิน ได้ แทนที่จะ ลอย ขึ้น ไป”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"“วัตถุ ทุก อย่าง ใน จักรวาล ถูก ดึง ให้ เข้า อยู่ ด้วย กัน ด้วย แรง โน้ม ถ่วง จ้ะ”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"เมื่อ ฉัน ไป โรงเรียน ใน วัน รุ่ง ขึ้น ทุก คน ถาม ถึง น้อง สาว ของ ฉัน ฉัน ร้องไห้ และ บอก พวก เขา ว่า ฉัน ได้ น้อง ชาย ไม่ ใช่ น้อง สาว ฉัน บอก คุณ ครู ว่า ฉัน ไม่ รัก น้อง ชาย เลย"
อะชีล่า
"จาก นั้น คุณ ครู ก็ ถาม ทุก คนใน ห้อง ว่า" เด็ก ผู้ชาย คน ไหน ที่ มี น้อง สาว บ้าง จ๊ะ" เด็กชาย สาม คน ยกมือ คุณ ครู จึง ถาม ต่อว่า" แล้ว รัก น้อง สาว กัน ไหม จ๊ะ""
อะชีล่า
"จาก นั้น คุณ ครู ก็ ถาม ทุก คนใน ห้อง ว่า" เด็ก ผู้หญิง คน ไหน ที่ มี น้อง ชาย บ้าง ค่ะ""
อะชีล่า
"เมื่อ กลับ ถึง บ้าน โน อาห์รว บ รวม สี วาด รูป ทุก สี ที่ เขา ได้ รับ มา จาก เพื่อน เพื่อน"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน บ้าน เมื่อ อ่าน จน ครบ หมด แล้ว เธอ จึง อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน โรงเรียน แล้ว เธอ ก็ อ่าน หนังสือ ทุก เล่ม ที่ อยู่ ใน ห้องสมุด สาธารณะ ถึง กระนั้น เธอ ก็ ยัง อยาก รู้ เพิ่ม อีก แม้ จะ นำ หนังสือ มา ทั้ง หมู่ บ้าน ก็ ยัง ไม่ เพียงพอ ที่ จะ คลาย ความ สงสัย ที่มา ก ล้น ของ ลา ร่า ได้"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า รู้สึก ตะลึง ที่ ชาย คน นั้น สามารถ เรียน รู้ ที่ จะ พูด ภาษา เดียว กับ เธอ ได้ เพียง แค่ มอง ไป ที่ อุปกรณ์ นั้น เขา อธิบาย ว่า อุปกรณ์ นี้ เรียก ว่า โทรศัพท์ มือ ถือ มัน สามารถ ทำให้ เขา เชื่อม ต่อ กับ ข้อมูล ทุก อย่าง ที่ เขา อยาก รู้ เขา ยื่น หน้า จอ ให้ ลา ร่า ดู ใน นั้น มี ทั้ง พจนานุกรม รูปภาพ และ เรื่องราว ต่าง ต่าง มากมาย"
เรื่องของลาร่า
"หลังจาก นั้นทั้ง วัน ลา ร่า ก็ เฝ้า นึกถึง แต่ อุปกรณ์ นั้น และ คิด ว่า จะ ดี สัก แค่ ไหน นะ ถ้า เธอ มี สิ่ง ที่ สามารถ ตอบ คำ ถาม เธอ ได้ ทุก เรื่อง พอ หมด วัน ขณะ ที่ ลา ร่า กำลัง เตรียมตัว กลับ บ้าน กับ คุณ พ่อ เธอ ก็ เห็น ประกาศ โฆษณา วาง อยู่ ใน ลัง เปล่า กล่อง หนึ่ง"
เรื่องของลาร่า
"ตอน เย็น เมื่อ พระ อาทิตย์ ตกดิน พอ คุณ มาร์ตินก ลับ มา เห็น แกะ ของ เขา เหลือ เพียง สอง ตัว เขา ก็ หัวเสีย อย่าง มาก ลา ร่า และ คุณ มาร์ติน ใช้ เวลา ทั้ง คืน เพื่อ ตาม หา แกะ ที่ หาย ไป เมื่อ ต้อน แกะ ทุก ตัว กลับ มา อย่าง ปลอดภัย ได้ แล้ว คุณ มาร์ติน ก็ พูด กับ ลา ร่า ว่า" ลุง ไม่ จ่าย ค่า จ้าง หนู นะ เพราะ หนู ปล่อย ให้ แกะ ของ ลุง หาย ไป" ลา ร่า จึง ตอบ ว่า" หนู ขอโทษ ค่ะ หนู จะ ไป หา งาน ใหม่ ค่ะ""
เรื่องของลาร่า
"พอ ลา ร่า กลับ ถึง บ้าน เธอ นับ เงิน แต่ ก็ พบ ว่า เธอ เก็บ เงิน ได้ เพียง 2, 50 0 บ า ท พ่อ ของ เธอ จึง พยายาม ให้ กำลังใจ" มัน เป็นความ ผิด ของ หัว แรดิชน่ะ" พ่อ กล่าว พร้อม รอย ยิ้ม" เขา ว่า กัน ว่า หัว แร ดิชขาย ได้ ราคา ถูก ที่สุด ใน บรรดา ผัก ทุก ชนิด แล้ว""
เรื่องของลาร่า
"วัน ถัด มา ลา ร่า นำ เก้าอี้ ตัว หนึ่ง มา ตั้ง ไว้ ที่ กลาง สนาม และ ประกาศ เสียง ดัง ว่า" ฉัน จะ มา เล่า นิทาน ที่ นี่ ทุก วัน หลัง เลิก เรียน ถ้า ใคร อยาก มา ฟัง ละ ก็ คิด ค่า ฟัง แค่ 50 บาท ค่ะ""
เรื่องของลาร่า
"โทรศัพท์ มือ ถือ เครื่อง นี้ จะ เปลี่ยน ชีวิต ของ ลา ร่า ไป เลย ไหม? เธอ จะ สามารถ รู้ ทุก เรื่อง ได้ จริง หรือ เปล่า? อาจ จะ ใช่ หรือ อาจ จะ ไม่ ใช่ แต่ อย่าง น้อย ลา ร่า ก็ได้ เรียน รู้ แล้ว ว่า เธอ จะ ต้อง ทำ งาน อย่างไร เพื่อ ที่ จะ ได้ ใน สิ่ง ที่ เธอ ใฝ่ฝัน"
เรื่องของลาร่า
"ฟืด ฟืด" ขอ แสดง ความ ยินดี ด้วย ทุก คน!""
สูดน้ำมูก
"เธอ คิดถึง เพื่อน ทุก ทุก คน"
สูดน้ำมูก
"ดิฟญาอยาก เจอ เพื่อน ทุก คน จน แทบ จะ รอ ไม่ ได้!"
สูดน้ำมูก
"โอ้ ไม่ นะ! ทุก คน มี น้ำมูก! ฟืด ฟืด"
สูดน้ำมูก
"เด็ก ตาพร่า มัว ทุก คน เริ่ม ต้น วัน ใหม่ โดย การ จุ่ม ไม้ สี ฟัน ลง ใน ขวด พอ ร์ซ เลน บรรจุ ยา สี ฟัน"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
"ที่จริง เป็น ขวด พอ ร์ซ เลน ใบ เดียวกัน ที่ แหละ ที่ สมาชิก ทุก คนใน ครอบครัว จุ่ม ไม้ สี ฟัน ลง ไป รวม ถึง พี่ สาว ยาย ผู้ มี ฟัน เหลือง และ ดำ ซึ่ง ไม้ สี ฟัน ไป กัน ได้ ดี กับ ฟัน ของ เธอ"
ยาสีฟันเข้าไปในหลอดได้อย่างไร
""ได้ สิ "นก กาเหว่า พูด "แต่ มี เงื่อนไข ข้อ หนึ่ง เจ้า ต้อง มา ที่ นี่ แต่ เช้าตรู่ ทุก วัน ตอน รุ่งเช้า เลย นะ "ก๊าชพยัก หน้า"
อีกาใจกว้าง
"ก๊าชเสียใจ มาก เมื่อ ไห ร่หนอ เธอ ถึง จะ พบ สิ่ง ที่ ตัว เอง ถนัด สัก ที? เมื่อ มอง ลง ไป ข้าง ล่าง จาก รัง ที่ เธอ อยู่ เธอ สังเกต เห็น ข้าว อยู่ กอง หนึ่ง ตรง สนาม หลัง บ้าน เธอ ร้อง เสียง ดัง เชิญ ชวน สมาชิก ใน ครอบครัว และ เพื่อน พ้อง มา กิน เลี้ยง ทุก ตัว กินกัน จน พุง กาง"
อีกาใจกว้าง
"ไก่ ปิ้ง หอม ฟุ้ง กลิ่น ข้าว หอม กรุ่น เปิด กล่อง ออก มา โอ้โฮ ข้าว ผัด รถไฟ ทุก คน อิ่มหนำ แถม ได้ หม่ำ แป้งจี่ เหน็ดเหนื่อย แต่ ฝัน ดี พรุ่งนี้ พบ กัน ที่ โรงเรียน รถไฟ"
โรงเรียนรถไฟ
"หมู่ บ้าน ที่ ห่าง ไกล นี้ ชื่อ ลูโย คุณ จำเป็น ต้อง ผ่าน สระ น้ำ แห่ง หนึ่ง ก่อน ไป ถึง บ้าน คุณ ตา คุณ ยาย ของ ทีเค ที่ บ้าน มี ปลา นิล ทอด อยู่ ใน ตระ ก ร้า แขวน บน หลังคา รอ ทีเคอยู่ ทุก เช้า ที เคกับ แมว ของ เธอ จะ ไป ทักทาย ให้ อาหาร ปลา ใน สระ น้ำ การ มอง เห็น ปลา ว่าย น้ำ สร้าง ความ สนุกสนาน รื่นเริง ให้ กับ พวก เขา เป็น เวลา นาน"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"หลังจาก รับประทาน อาหาร กลางวัน ที เคช่ว ยโลโลทันที ใน การ ดูแล ลา กี เจ้า ควาย ของ โลโล ที่ เขา ไว้ วางใจ ให้ ไถนา เกือบ ทุก ครั้ง โลโล ขี่ หลัง เจ้า ลา กี ไปทุ่ง นา และ กลับ มา พร้อม ผล ผลิต"
หมู่บ้านกับเมืองใหญ่
"“แม่ คะ! เรา ลืม ใส่ ใบ เตย” บอ ดัง พูด “จริง ด้วย! ไว้ ใส่ ครั้ง หน้า แล้วกัน เรา ไม่ ต้อง ใส่ ใบ เตย ทุก ครั้ง เรา ก็ หุง ข้าว ได้ จ้ะ” อิไซ อธิบาย"
บอดังหุงข้าว
"เมื่อ โดด งก ลับ บ้าน มา หลังจาก ไป ทำ งาน ที่ ไร่ เขา อธิบาย ให้ บอ ดัง ฟัง อย่าง ใจเย็น “เมื่อ หนู ทำ อาหาร หนู ต้อง ระวัง ตลอด เวลา ข้าว หนึ่ง เมล็ด มี ค่า มาก เรา ไม่ อยาก ให้ มัน เสีย เปล่า ไป แม้แต่ เมล็ด เดียว” “คุณ พ่อ พูด ถูก แล้ว ค่ะ หนู จะ ระวัง ให้ มาก ใน ครั้ง ต่อ ไป และ ทุก ครั้ง ที่ หนู หุง ข้าว ค่ะ” บอ ดัง ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"“ความ ฝัน ก็ คือ ความ ปรารถนา ที่ ทำให้ ทุก วัน ของ เธอ กลาย เป็น วัน ที่ พิเศษ ถึง แม้ ว่า มัน อาจ จะ ยาก ลำบาก ที่ จะ ทำให้ สำเร็จ เธอ ก็ ต้อง ไม่ ยอม แพ้ นะ” มด บอก"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“ตอน นี้ ฉัน เข้าใจ แล้ว ว่า ไม่ ใช่ วงกลม ที่ ติด อยู่ บน ท้อง ฟ้า … แต่ เป็น พวก กบ ใน หมู่ บ้าน บึง เฉอะแฉะ ต่างหาก ที่ ถูก ขัง อยู่ ที่ ก้น บ่อ น้ำ! ด้วย กำลังใจ ความ รัก และ ความ ตั้งใจ พวก เรา ทุก ตัว ก็ จะ สามารถ มี ชีวิต ที่ อิสระ ภาย ใต้ ท้อง ฟ้า ที่ สดใส กว้าง ไกล!”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"พร อม รู้สึก ได้ ถึง เรี่ยวแรง ที่ ขา ของ เขา “นี่ เป็น เพียง จุด เริ่ม ต้น เท่านั้น!” เขา พูด กับ ตัว เอง “ตอน นี้ ฉัน จะ แบ่งปัน ความ รัก และ กำลังใจ ที่ ฉัน เคย ได้ รับ มา แก่ ทุก คน”"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"เพราะ ริ โอ ตอบ คำ ถาม ของ คุณ ปู่ ได้ ถูก ต้อง ทุก ข้อ เขา จึง ได้ กิน ขนม ที่ เขา ชอบ นมควาย หมัก ราด ด้วย ซอส น้ำตาล ทราย แดง และ ผลไม้ หลาย ชนิด โปะ ด้วย นำ้แข็ง ไส"
ริโออยากนั่งรถม้า
"ดี ลาวา ร์เป็น หนุ่ม น้อยใจ เพชร ผู้ พร้อม จะ ช่วยเหลือ ทุก ทุก คนใน ยาม ที่ เกิด ปัญหา"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"ทุก คน ต่าง จ้อง มอง ลูกแก้ว ลูก นั้น อย่าง ตั้งใจ ทว่า รู้ตัว อีก ที ทุก คน ก็ ถูก ฝัน ร้าย ดูด เข้าไป เสีย แล้ว"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ขอบคุณ นะ ลูก ที่ เตือน พ่อ กับ แม่ ว่า เรา ทุก คน ล้วน สำคัญ พ่อ กับ แม่ น่า จะ ไม่ ลืม ว่า สิ่ง ที่ เรา ทำ อยู่ มัน กระทบ ลูก "พ่อ บอก"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ผู้หญิง อย่าง เรา ทำได้ ทุก อย่าง ที่ ต้องการ และ ป้องกัน ตัว เอง ได้ ด้วย เดี๋ยว ฉัน จะ ทำให้ ดู นะ "บา จี ผู้ กล้า กล่าว"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"บา จี ตอบ ว่า" ได้ เลยโชตู ทุก คน มี สิทธิ์ จะ ได้ เรียน รู้ เรื่อง การ ป้องกัน ตัว จ้ะ""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"แล้ว ดี ลาวาร์ บี น่า โชตู และ โน มี่ ก็ ตั้ง กลุ่ม ขึ้น มา ชื่อว่า ผู้ พิทักษ์ ความ ฝัน ซึ่ง พร้อม จะ ช่วยเหลือ ดูแล ทุก คนใน ชุมชน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"เมื่อ โนรา บอก แบบ นั้น เด วอน กับ ซิลฟาจึง ยอม ไป ด้วย แต่ โนรา รู้ ว่า เพื่อน กลัว มาก เพราะ ทุก ครั้ง ที่ มีเสียง บาง อย่าง ดัง ขึ้น ทั้ง สอง คน จะ เขยิบ เข้า ใกล้ โนรา ทันที และ ใน ตอน นั้น เอง..."
เด็กหญิงตะเกียง
"... คบเพลิง ของ โนรา ก็ หล่น ลง บน พื้น และ ดับ สนิท ทุก คน ต่าง ตระหนก ตกใจ"
เด็กหญิงตะเกียง
""นี่ มังคัช เรา มา เป็น ฮีโร่ตัว จริง มา ทำให้ ทุก คน มีค วาม สุข กัน เถอะ "ทู ลู่ เสนอ"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""สร้อย ข้อ มือ สวย สวย ต้อง ทำให้ ทุก คน ยิ้ม ได้ แน่ "มังคัช เสนอ"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ทั้ง สอง ทักทาย ทุก คนใน ด้วย น้ำเสียง แบบ ซูเปอร์ฮีโร่"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""สวัสดี พวก เรา คือ ฮีโร่ตัว จริง เสียง จริง เรา มา ที่ นี่ เพื่อ มอบ ความ สุข ให้ ทุก คน""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"เด็กชาย ทั้ง สอง ดีใจ มาก ที่ ทำให้ ทุก คน มีค วาม สุข"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ขอบคุณ นะ คะ หนู ไม่ เคย เจอ ฮีโร่ตัว เป็น เป็น มา ก่อน เลย หนู ก็ อยาก เป็นฮีโร่ และ อยาก ทำให้ ทุก คน มีค วาม สุข เหมือน กัน ค่ะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"พอ ถึง เวลา ต้อง กลับ ทั้ง คู่ หัน มา หา เด็ก เด็ก แล้ว พูด ว่า" แล้ว เรา จะ กลับ มา ใหม่ เร็ว เร็ว นี้ นะ แต่ ระหว่าง ที่ รอ ขอ ให้ จำ ไว้ ว่า พวก เธอ ทุก คน เป็น ซูเปอ ร์ฮีโร่ได้เหมือน กัน ด้วย การ มอบ ความ สุข ให้ คน อื่น ทุก วันไงล่ะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ขณะ ออก จาก โรง พยาบาล เด็กชาย ทั้ง สอง มีค วาม สุข มาก จน ยิ้ม กว้าง พวก เขา ขอบคุณ อู ยัง ก้าที่คอย ช่วยเหลือ ทุก อย่าง"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""สวัสดี ครับ ทุก คัน เป็น ยัง ไงกัน บ้าง "บี รู ทักทาย รถ คัน อื่น อื่น อย่าง สุภาพ"
บรื้น บรื้น!
"ถ้า ทุก คน ทำตา มก ฎ จราจร บี รู คง ไป ส่ง ผู้โดยสาร ได้ เร็ว กว่า นี้"
บรื้น บรื้น!
"บี รู มอง มอเตอร์ ไซ ค์คัน อื่น อื่น แล่น ผ่าน ไป มา คน ขับ ล้วน ดู แข็งแกร่ง ทุก คน ขับ ต่อ ไป แม้ ว่า ฝน จะ ตกหนัก ขึ้น บี รู เหลือบ มองอัลมา อัลมาก็ ดู แข็งแกร่ง เช่น กัน บี รู รู้ ว่า เขา กับ อัลมาก็ ทำได้ เหมือน กัน!"
บรื้น บรื้น!
"ซาก อร์ตาม ติด โบต อม ไป ทุก ที่ ช่าง เกะกะ น่า รำคาญ จริง จริง โบต อม ได้ แต่ สงสัย ว่า เมื่อ ไร มัน จะ กลับ บ้าน ใน ป่า ไป เสียที"
ช้างในบ้านฉัน
"ตั้งแต่ นั้น มา ซาก อร์ก็ ไป โรงเรียน ทุก วัน โบต อม และ เพื่อน เพื่อน ของ เธอ ชอบ เล่น กับ ซากอร์"
ช้างในบ้านฉัน
"ตั๊กแตน กบ และ จิ้งหรีด ชอบ วิ่ง และ เล่น สนุก ด้วย กัน ทุก วัน ใน ทุ่ง หญ้า สี เขียว"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“ไม่ เป็นไร นะ จิ้งหรีด” กบ พูด พร้อม รอย ยิ้ม “เดี๋ยว เรา มา แก้ไข กัน แต่ อันดับ แรก ต้อง ไป หา หมอ ก่อน จะ ได้ หาย ป่วย กัน ทุก ตัว”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"ถึง เทศกาลมาฆี บรรยากาศ ของ หมู่ บ้าน ก็ เต็ม ไป ด้วย ความ รื่นเริง ทุก คน ที่ บ้าน รวม ถึง คุณ ปู่ ต่าง ก็ ชอบ การ เต้น บน เวที ของ หนู มาก พวก ท่าน ให้ เงิน รูปี เป็น รางวัล มากมาย หนู เก็บ เงิน ทั้งหมด ที่ ได้ รวม ทั้ง เหรียญ เล็กน้อย ทั้งหลาย ไป หยอด กระปุก ออมสิน ให้ หมด เมื่อ เทศกาล รื่นเริง สิ้นสุด ลง หนู ก็ เข้า โรงเรียน ที่ ใหม่ ซึ่ง อยู่ ใกล้ บ้าน"
กระปุกออมสิน
"ตอน นี้ ทุก อย่าง เสร็จ เรียบร้อย แล้ว เดือน หน้า ไอ รา จะ กลับ มา เปลี่ยน ถ่าย เลือด อีก ครั้ง"
ไอราไม่กลัว
"หลังจาก ที่ ช่วย ลูก โลมา แล้ว โบ รา ก็ แวะ เวียน มา ให้ อาหาร และ คอย ดูแล มัน อยู่ ทุก วัน เขา รัก ลูก โลมา เหมือน เพื่อน"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"แต่ แล้ว วัน หนึ่ง เจ้า ลูก โลมา ไม่ โผล่ มา ให้ เห็น โบ รา ใจเสีย และ รู้สึก เป็น ห่วง เพื่อน รัก ยิ่ง นัก โบ ราก ลับ ไป ที่ ริม น้ำ ทุก วัน หวัง ว่า จะ ได้ เจอ เจ้า ลูก โลมา อีก"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"พวก เขา ว่าย จน มา ถึง บ้าน ของ ฝูง โลมา โลมา ทุก ตัว เข้า ทักทาย เพื่อน รัก ทั้ง สอง โลมา จ่า ฝูง บอก ให้ โบ รา เอา แก้ว วิเศษ ติดตัว ไป ด้วย มัน อาจ จะ ช่วย แก้ ปัญหา ให้ ฝูง โลมา ได้ " แล้ว ปัญหา คือ อะไร เล่า " โบ รา ถาม"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"มา รู้ตัว อีก ที โบ รา ก็ ยืน อยู่ ริม ฝั่ง แม่น้ำ เหลือบ ไป เห็น กับ ชาว บ้าน กลุ่มหนึ่ง ที่ กำลัง จับตา มอง แสง ไฟ จาก แม่น้ำ ด้วย พลัง วิเศษ ของ แสง ไฟ นั้น พวก เขา ก็ เข้าใจ ทันที ว่า เกิด อะไร ขึ้น กับ แม่น้ำ ที่ เคย สวย งาม ถึง เวลา แล้ว ที่ ทุก คน ต้อง ลุก ขึ้น มา เปลี่ยนแปลง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"เดี๋ยวนี้ ชาว บ้าน ทุก คน ต่าง พา กัน มา ช่วย ทำให้ แม่น้ำ ใส สะอาด และ คอย ดูแล ฝูง โลมา ผู้คน จาก ทั่ว โลก ต่าง ก็ หลั่งไหล มา เพื่อ ชม ความ งดงาม ของ สถาน ที่ แห่ง นี้ ทั้งหมด นี้ เป็น เพราะ ความ กล้า หาญ ของ โบ รา และ การ ผจญ ภัย ใน น้ำ ลึก ที่ บ้าน ของ ฝูง โลมา นั่นเอง"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก