PENDING
Edit word
Peer-review 🕵🏽♀📖️️️️
Contributions 👩🏽💻
Resources
Labeled content
EmojisImages
Videos
Storybook paragraphs containing word (93)
"พวก เรา มีความ สุข มาก เลย ละ"
ไปเที่ยวเสียมราฐกันเถอะ
"เขา ดู ไม่ เหมือน พวก เรา เลย นะ"
ใครคือเพื่อนของเรากันนะ
"ไซ มัว กับ คำ ฮัก มา เห็น เข้า จึง ถาม ว่า “พวก เธอ รำ สวย จัง เลย เรา ขอ รำ ด้วย ได้ ไหม”"
มาฟ้อนรำกันเถอะ
"ขวด พลาสติก ใช้ เป็น เรือ ได้ ดี เยี่ยม แต่ แล้ว กลับ มี ปลา ฝูง หนึ่ง มา ล้อม โจ๊ก โจ๊ก ไว้ " นาย จะ ไป ไหน เจ้า กบ " ปลา ตัว ใหญ่ ที่สุด ถาม " ได้ โปรด อย่า กิน ฉัน เลย " โจ๊ก โจ๊ก อ้อนวอน " แม่ ฉัน ป่วย ฉัน จะ ไป หา ยา มา ให้ แม่ " พวก ปลา สงสาร โจ๊ก โจ๊ก จึง ช่วย ดัน เรือ ให้ แล่น ไป ใน ทิศทาง ที่ ถูก ต้อง"
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก มีค วาม สุข ที่ ได้ เดินทาง ร่วม กับ เพื่อน ใหม่ ทั้ง สาม รับ ฟัง ความ คิด ของ โจ๊ก โจ๊ก และ ไม่ เคย หัวเราะ เยาะ เลย แต่ โจ๊ก โจ๊ก ก็ ยัง เป็น ห่วง แม่ อยู่"
กบแสนฉลาด
"โจ๊ก โจ๊ก ไม่ กังวล อีก แล้ว ว่า กบ ตัว อื่น จะ มอง มัน ยังไง เพราะ รู้ ว่า ตัว เอง แตก ต่าง ใน ทาง ที่ ดี โจ๊ก โจ๊ก ช่วยเหลือ คน อื่น และ ประดิษฐ์ สิ่งของเจ๋ง ๆ ได้ "ฉัน ยัง คิด อะไร ใหม่ ๆ ได้ อีก เพียบ เลย พวก เธอ คอย ดู นะ ว่า ฉัน จะ สร้าง อะไร อีก""
กบแสนฉลาด
"“ทำไม เธอ ไม่ ยอม พูด อะไร เลย นะ” ฉัน นึก สงสัย"
พบกันเป็นครั้งแรก
"แต่ นอกจาก นู นู แล้ว ไม่ มี ลูก หมี ผู้หญิง ตัว อื่น เข้า ร่วม เลย นูนูจึง ไม่ แน่ใจ ว่า ตัว เอง ควร ลง แข่ง หรือ ไม่"
ราชินีแห่งจักรยานเสือภูเขา
"โธ่ ใคร อยู่ ข้าง ในเนี่ย บี น่า คิด หวัง ว่า จะ ไม่ ใช่ เทียร่านะ เทียร่าอาบ น้ำ นาน เสมอ เลย น่ะสิ"
แย่เเล้ว!
"กล่อง ดินสอ อยู่ ไหนเนี่ย บน โต๊ะ ไม่ เห็น มี เลย หรือ จะ อยู่ ใต้ เตียง กล่อง ดินสอ ไม่ ได้ อยู่ ใต้ เตียง และ ใน ตู้ ก็ ไม่ มี ด้วย บี น่า หา จน ทั่ว ห้อง แต่ ก็ ยัง ไม่ เจอ"
แย่เเล้ว!
"พวก เรา อยาก ไป เที่ยว ทุก จังหวัด ของ ประเทศ กัมพูชา เลย ละ"
พวกเราอยากไปเที่ยว
"เช้า วัน หนึ่ง พี่ ดา ณี ไม่ สบาย เลย ต้อง หยุด เรียน อยู่ บ้าน"
ผมกลัว
"ผม ไม่ ชอบ ไป โรงเรียน คน เดียว เลย เพราะ เด็ก นักเรียน คน อื่น อาจ จะ รังแก ผม เอา ได้ ถ้า พี่ อยู่ ด้วย พี่ จะ ต้อง ไล่ เด็ก พวก นั้น ไป แน่ แน่"
ผมกลัว
"ไม่ ไม่ ไม่ วัน นี้ ผม จะ ไม่ ไป โรงเรียน ผม จะ รอ พี่ แต่ ผม อยาก ไป โรงเรียน มาก มาก เลย นะ ผม อยาก เรียน คำ ศัพท์ ใหม่ ใหม่ แล้ว ก็ อยาก ไป เจอ คุณ ครู ด้วย"
ผมกลัว
""พี่ หมวก พี่ ไป โรงเรียน กับ ผม ได้มั้ย" พอ ใส่ หมวก แล้ว เหมือน พี่ ดา ณี อยู่ กับ ผม ด้วย เลย แฮะ"
ผมกลัว
"ผม คิดถึง พี่ แต่ ผม ก็ มีค วาม สุข ที่มา โรงเรียน เอง ได้ พรุ่งนี้ ผม จะ มา ให้ ไว กว่า วัน นี้ เลย ละ"
ผมกลัว
"กิ้งก่า น้อย อับอาย มาก เลย ละ"
ผิวสุดพิเศษของกิ้งก่าเปลี่ยนสี
"การ เดินทาง สู่ ยอด เขา เอ เวอเรสต์ไม่ ใช่ เรื่อง ง่าย เลย ต้อง ใช้ เวลา ถึง 40 วัน นิ ชา ต กับ ทีม ต้อง ปีน ขึ้น เขา กลาง อากาศ เย็น จัด และ มี หิมะ ตก ทุก ทุก วัน เธอ ต้อง ต่อสู้ กับ อันตราย มากมาย และ ประสบ อุบัติเหตุ หลาย ครั้ง ตลอด ทาง ครั้ง หนึ่ง เกิด หิมะ ถล่ม ซัด นิ ชา ตอ อก มา จาก ทีม นิ ชา ต เกือบ จะ ไม่ รอดชีวิต แต่ เธอ ยัง คง ไป ต่อ ดวงตา ของ เธอ จับ จ้อง อยู่ ที่ ยอด เขา"
นิชาต มายุมดาร์ หญิงผู้พิชิตยอดเขา
"พวก ดวง ดาว ดู สนุก กัน มาก เลย แต่ ฉัน กลับ ต้อง อยู่ โดดเดี่ยว ดวง เดียว พระ จันทร์ คิด"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดวง ดาว จะ เล่น กับ ฉัน ไหม นะ ฉัน แตก ต่าง จาก พวก เขา มาก เลย เอา เถอะ ลอง ถาม ดูก่อน ละ กัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"ดูเหมือน พวก ดวง ดาว จะ เล่น กัน อยู่ และ ไม่ ได้ สังเกต เห็น ฉัน เลย กลับ ไป ล้าง รอย พวก นี้ ออก ก่อน แล้วกัน"
ดวงจันทร์ขี้อาย
"อัญชัน กับ เพื่อน เพื่อน ใน ชั้น ต่าง มอง หน้า กัน อย่าง ตื่นเต้น พวก เขา ไม่ เคย ทำ วิดีโอ มา ก่อน เลย "หัวข้อ อะไร เห รอ ครับ "นักเรียน คน หนึ่ง ถาม" หัวข้อ คือ คุณ จะ พัฒนา โรงเรียน ของ เรา อย่างไร" ครู สม ศรี ตอบ พร้อม เขียน หัวข้อ ลง บน กระดาน "สร้างสรรค์ ให้ เต็มที่ นะ เลือก ประเด็น ที่ เธอ สนใจ และ ทำให้ เห็น ว่า ทำไม มัน ถึง สำคัญ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"อัญชัน อยาก ให้ ตัว เอง เป็น คน คิด หัวข้อ นั้น ได้ ชบา พูด ต่อ "ตอน แรก ฉัน กังวล นะ เพราะ ไม่ มี กล้อง ถ่ายรูป แต่ แม่ บอก ว่า เรื่อง ที่ จะ นำ เสนอ สำคัญ กว่า อุปกรณ์ ฉัน เลย จะ ใช้ กล้อง มือ ถือ ของ แม่น่ะ" อัญชัน ยัง ไม่ ได้ นึกถึง การ ถ่าย วิดีโอ ด้วย ซ้ำ เธอ ต้อง รีบ คิด หัวข้อ ให้ ได้ แล้ว"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"สัก พัก สงกรานต์ เพื่อน ของ อัญชัน ก็ เดิน มา นั่ง ข้าง ข้าง อัญชัน เลย ถาม ว่า "เธอ ทำ วิดีโอ เรื่อง อะไร เห รอ" "ฉัน อยาก ให้ นักเรียน ทุก คน มี คอมพิวเตอร์ เป็น ของ ตัว เองน่ะ" สงกรานต์ ตอบ อย่าง กระตือรือร้น"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เมื่อ คืน ฉัน กับ พ่อ ช่วย กัน วาง แผน ทำ วิดีโอ ไว้ หมด แล้ว ละ" สงกรานต์ เล่า ต่อ "เรา จด ราย ละเอียด กัน ว่า แต่ละ ตอน จะ ไป ถ่าย ที่ไหน และ ถ่าย อะไร บ้าง ฉัน จะ เริ่ม ทำ วัน นี้ แหละ" ไม่ นะ! อัญชัน ยัง ไม่ คิด เรื่อง ขั้น ตอน การ ถ่าย ทำ เลย เธอ ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เสีย ด้วย ซ้ำ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"บ่าย วัน นั้น ครู สม ศรี สังเกต เห็น ว่า อัญชัน ดู กังวล "หนู ต้อง จัดการ อะไร อีก หลาย อย่าง เลย ค่ะ" อัญชัน พูด "หนู ต้อง วาง แผน ถ่าย ทำ แต่ละ ฉาก ต้อง ยืม มือ ถือ ของ แม่ มา ถ่าย วิดีโอ" "หนู ต้อง ใช้ มือ ถือ นั้น ตัด ต่อ วิดีโอ ด้วย นะ" ครู สม ศรี พูด เสริม "ตัด ต่อ! เรื่อง นี้ หนู ก็ ยัง ไม่ ได้คิด เหมือน กัน แถม หนู ยัง คิด หัวข้อ ไม่ ออก เลย ค่ะ""
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
""เยี่ยม มาก เลย จ้ะ อัญชัน" ครู สม ศรี ชม พร้อม ยิ้ม กว้าง ขณะ ที่ เพื่อน เพื่อน ทั้ง ห้อง ปรบ มือ ให้ อัญชัน ทุก คน เห็น ตรงกัน ว่าเป็น ความ คิด ที่ ยอด เยี่ยม และ พวก เขา ก็ หิว ขึ้น มา แล้ว สิ "ครู ว่า ครู ต้องหา วัน จัด งาน กิน อาหาร กัน แล้ว ละ" ครู สม ศรี พูด พลาง ขยิบ ตา ให้ อัญชัน ยิ้ม เธอ มีค วาม สุข ที่ ทำให้ คน อื่น เห็น คล้อย ไป กับ ความ คิด ของ เธอ ได้ แต่ ตอน นี้ เธอ เริ่ม คิด หัวข้อ ต่อ ไป ที่ จะ ทำ แล้ว ละ"
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!
"กลิ่น หอม เหลือเกิน ข้าวนึ่ง ใหม่ ใหม่ หอม มาก เลย ละ"
ครอบครัวอีกาทำนาปลูกข้าว
"กิน บะหมี่ กึ่ง สำเร็จรูป เปล่า เปล่า ไม่ ดี ต่อ สุขภาพ เท่าไร (เจ้า บะหมี่ แสบ เอาเรื่อง เลย ละ)"
บะหมี่จอมแสบ
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า ตั้งแต่ 1 ถึง 5 เลย นะ เอ้า! 1 2 3 4 5"
มานับเลขกันเถอะ!
"เรา มา ลอง นับ กัน ดู ดี กว่า ตั้งแต่ 6 ถึง 10 เลย นะ เอ้า! 6 7 8 9 10"
มานับเลขกันเถอะ!
"เจ้า นก กระยาง ตอบ ว่า" มี สิ แถว ลำธาร มี ต้น กล้วย เยอะแยะ เลย ฉัน เห็น มัน ประจำ เวลา บิน ผ่าน ไป มา""
ลิงน้อยกับกล้วย
"“แม่ คะ ก๊อก น้ำ จับ หยด น้ำ นั้น ไว้ มัน ก็ เลย ไป ตาม เพื่อน เพื่อน ไม่ ได้!"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"“แม่ ชอบ หนู ที่ มีค วาม อยาก รู้ อยาก เห็น มาก เลย จ้ะ!” คุณ แม่ พูด พร้อม รอย ยิ้ม “เป็น เพราะ แรงดึงดูด ที่ ช่วย ให้ หยด น้ำ หยด ลง มา จ้า”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
"“ได้ สิ จ้ะ” แม่ ตอบ “ลูก สามารถ จะ ไป ถึง ดวง ดาว ได้ เลย จ้ะ!”"
แรงโน้มถ่วงคืออะไรนะ ?
""เล่า มา ทั้งหมด เลย จ้ะ "คุณ ครู ตอบ"
อะชีล่า
"ฉัน มอง ไป ที่ น้อง ชาย รู้สึก ไม่ ชอบ เขา เลย วัน นั้น ฉัน โกรธ และ เศร้า มาก ฉัน จะ รัก เด็ก ผู้ชาย ได้ อย่างไร"
อะชีล่า
"มีค น ยกมือ สี่ คน และ ไอ ร่า เพื่อน ของ ฉัน พูด ว่า" หนู รัก น้อง ชาย ของ หนู เพราะ กอด เขา แล้ว อบอุ่น ที่สุด ใน โลก เลย ค่ะ""
อะชีล่า
"โน อาห์รู้สึก หงุดหงิด เพราะ เขา ไม่ มี สี เลย แม้แต่ สี เดียว!"
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
""เฮ้ เรนเดียร์ ไม่ ได้ พบ กัน นาน เลย นะ! ฉัน มา เพื่อ ขอยืม สี วาด รูป สี ฟ้าน่ะ""
วันนี้ท้องฟ้าเป็นแบบไหนนะ
"ลา ร่า เป็น เด็ก สาว ที่ อาศัย อยู่ ใน หมู่ บ้าน เล็ก เล็ก แห่ง หนึ่ง ซึ่ง ห่าง ไกล จาก เมือง ใหญ่ หมู่ บ้าน แห่ง นี้ มี ผู้คน อาศัย อยู่ กัน มา เป็น ร้อย ร้อย ปี แล้ว โดย ไม่ เคย มี สิ่ง ใด เปลี่ยนแปลง เลย และ คน ส่วน ใหญ่ ก็ มีค วาม สุข กับ การ ใช้ ชีวิต แบบ เดิม นี้ ไป เรื่อย เรื่อย แต่ ลา ร่า เป็น เด็ก ขี้ สงสัย เธอ อยาก รู้ เกี่ยว กับ ทุกสิ่งทุกอย่าง และ วาด ฝัน ไว้ ว่า จะ ออก ไป เรียน รู้ เกี่ยว กับ โลก ภายนอก หมู่ บ้าน ของ เธอ"
เรื่องของลาร่า
"ชาย ท่าทาง แปลก แปลก คน หนึ่ง เดิน เข้า มา หา ลา ร่า ใบหน้า และ ผม ของ เขา เป็น สี ขาว เหมือน แป้งสาลี ส่วน จมูก และ แก้ม ก็ แดง เป็น ลูก ตำลึง ตาขอ ง เขา สี ฟ้า เหมือน ท้อง ฟ้า เลย ชาย คน นั้น ก้ม มอง ดู มะเขือเทศ แล้ว พูด เป็น ภาษา ต่าง ประเทศ ว่า" มะเขือเทศ ราคา เท่า ไหร่จ๊ะ?""
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า ต้อน ฝูง แกะ ไป ยัง ทุ่ง หญ้า และ นั่ง ลง เฝ้า พวก มัน จาก นั้น เธอ ก็ เริ่ม หยิบ หนังสือ ขึ้น มา อ่าน เธอ รู้สึก ดื่มด่ำ กับ เรื่องราว ใน หนังสือ มาก ไม่ นาน เธอ ก็ ลืม เรื่อง เฝ้า แกะ เสีย สนิท เธอ ไม่ ได้ สังเกต เลย ว่า พวก มัน เดิน กระจัดกระจาย ไป คนละ ทิศ ละ ทาง หมด แล้ว"
เรื่องของลาร่า
"ลา ร่า นิ่ง คิด สัก พัก แล้ว เล่า ว่า " แม่ ของ หัว แร ดิชสอง ลูก นี้ ไป เยี่ยม ป้า ที่ ต่าง จังหวัด แล้ว ไม่ กลับ มา อีก เลย ค่ะ พ่อ ของ พวก เขา ก็ แต่งงาน ใหม่ กับ หัว ไช แร ดิชสาว สวย เลย ไม่ค่อย มี เวลา ให้ พวก เขา เลย ตกลง กัน ว่า จะ อยู่ตัว ติด กัน ตลอด ไป ค่ะ " เมื่อ ชาย คน นั้น ฟัง จบ ก็ หัวเราะ ขึ้น แล้ว จึง ซื้อ หัว แร ดิชสอง ลูก ใน ราคา 50 บาท แต่ แล้ว เขา ก็ ยื่น ให้ เธอ เพิ่ม อีก 25 0 บ า ท เป็น ค่า เล่า นิทาน"
เรื่องของลาร่า
"โทรศัพท์ มือ ถือ เครื่อง นี้ จะ เปลี่ยน ชีวิต ของ ลา ร่า ไป เลย ไหม? เธอ จะ สามารถ รู้ ทุก เรื่อง ได้ จริง หรือ เปล่า? อาจ จะ ใช่ หรือ อาจ จะ ไม่ ใช่ แต่ อย่าง น้อย ลา ร่า ก็ได้ เรียน รู้ แล้ว ว่า เธอ จะ ต้อง ทำ งาน อย่างไร เพื่อ ที่ จะ ได้ ใน สิ่ง ที่ เธอ ใฝ่ฝัน"
เรื่องของลาร่า
"สามารถ ยิง ไว รัสจาก จมูก และ คอ ได้ ไกล ถึง 12 ฟุต ใน อากาศ เลย นะ"
สูดน้ำมูก
"1. ผึ้ง ทำ งาน หนัก มาก ช่วง ฤดู หนาว มัน มี ชีวิต อยู่ ได้ ถึง เก้า เดือน ส่วน ใน ช่วง ฤดู ร้อน มัน อยู่ ได้ เพียง สอง เดือน เท่านั้น การ ทำ แต่ งาน โดย ไม่ เล่น เลย ไม่ ได้ ทำให้ มัน รู้สึก เบื่อ"
ทำไมผึ้งถึงส่งเสียงหึ่ง ๆ ขณะบิน?
""ไม่ เลย ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
""ไม่ เลย ฉัน ไม่ เห็น หรอก แต่ ฉัน จะ ช่วย เธอ หา นะ!""
เจ้าเต่าหาบ้าน
"“ฉัน ทำ เงิน ที่ คุณ ยาย ให้ มา ซื้อ ขนมปัง หาย ตอน นี้ พวก เรา เลย ไม่ มี อาหาร ค่ำ ด้วย”"
ฉันจะช่วยเธอ
""ได้ สิ "นก กาเหว่า พูด "แต่ มี เงื่อนไข ข้อ หนึ่ง เจ้า ต้อง มา ที่ นี่ แต่ เช้าตรู่ ทุก วัน ตอน รุ่งเช้า เลย นะ "ก๊าชพยัก หน้า"
อีกาใจกว้าง
""ดี เริ่ม เรียน วัน พรุ่งนี้ เลย "นก กาเหว่า บอก แล้ว บิน จาก ไป"
อีกาใจกว้าง
"เรา เจอ ฉลาม ครีบ ขาว คู่ หนึ่ง พักผ่อน อยู่ ใกล้ ใกล้ ตรง ก้น มัน ไม่ มี พิษสง อะไร มาก นัก เรา เลย ว่าย น้ำ เข้าไป ดู ใกล้ ใกล้"
ดำน้ำ!
"ปลา นก แก้ว มี ฟัน แข็ง แร็งซึ่ง มี รูปร่าง เป็น จะงอย เหมือน ปากนกแก้ว ใช้ สำหรับ ขูด สาหร่าย ออก จาก ปะการัง แข็ง แข็ง ขณะ ที่ บาง สาย พันธุ์ ไม่ มี ปัญหา เลย สัก นิด ใน การ กิน เศษ ปะการัง จาก นั้น มัน จะ ถ่าย เอา ทราย ละเอียด ออก มา ซึ่ง ซัด เข้า มาบ น พื้น ดิน กระทั่ง ปรากฏ เป็น หาด ทราย สี ขาว งดงาม"
ดำน้ำ!
"เด็ก เด็ก ดีใจ โผ กอด ไว ไว แต่ ตั๋ว รถไฟ ยับเยิน ไม่ ไหว อ่าน ไม่ ออก เลย ครู หมี ปลอบ ใจ มี ตั๋ว ใบ ใหม่ เด็ก เด็ก ชวน กัน ไป รอ ครู ที่ ตู้ เสบียง"
โรงเรียนรถไฟ
"“เรา มี ปลา แห้ง มะเขือเทศ และ เนื้อ ด้วย ใช่ ไหม คะ? หนู อยาก จะ กิน เยอะ เยอะ เลย เพราะ เป็น ฝีมือ แม่ ค่ะ!” “ได้ สิ จ๊ะ! หนู ช่วย ไป หยิบ จาน ช้อน และ ส้อม และ เรียก ตา ไต มา ด้วย นะ เรา จะ ได้ กิน ข้าว เช้า พร้อม กันไงจ๊ะ”"
บอดังหุงข้าว
"บอ ดัง วิ่ง ออก ไป ที่ สวน และ ชวน เพื่อน เก็บ เชอ ร์รี่ สี แดง สด ท่าทาง หวาน หอม “จะ เก็บ เร็ว ขึ้น ไหม นะ ถ้า ฉัน ปีน ขึ้น ไป เก็บ” บอ ดัง พูด แล้ว จึง ถอด รองเท้า แตะ ปีน ต้นไม้ “ปีน ขึ้น ไป ให้ ถึง กิ่ง โน้น เลย มี เชอ ร์รี่ อยู่ เยอะ เลย นะ!” เนเน่ตะโกน"
บอดังหุงข้าว
"“เรา ลอง กิน ข้าว ไหม้ กัน ไหม?” โดด ง พูด ติดตลก เมื่อ เห็น ว่า บอ ดัง เสียใจ “ไม่ นะ คะ พ่อ! มัน กิน ไม่ ได้ ค่ะ” บอ ดัง หัวเราะ “อย่า เสียใจ ไป เลย บอ ดัง พรุ่งนี้ หนู จะ ได้ ลอง หุง ข้าว อีก ครั้ง” โดด ง พูด “หนู จะ ทำให้ ดี ค่ะ พ่อ” บอ ดัง ตอบ"
บอดังหุงข้าว
"ไม่ นะ! คิมิมอง อะไร ไม่ เห็น เลย เกิด อะไร ขึ้น?"
เราจับมือกัน
"“ก็ ใช่ น่ะสิ! ไม่ มี ใคร คิด ว่า จะ ไป ที่ นั่น เลย นะ” เรสยิ้ม"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
"“อย่า ร้องไห้ เลย กบ น้อย ความ ล้ม เหลว มัก จะ เกิด ขึ้น เมื่อ เรา เดินทาง ตาม หาความ ฝัน นะ” เร็มดู บอก"
เดินทางตามหาวงกลมสีฟ้า
""ออก มา เถอะ จ้ะ! ฉัน ดู น่า กลัว ขนาด นั้น เลย เห รอ? "นิ ต้าถามและ หัวเราะ เด็กชาย"
ดวงดาวสีเขียว
""ฉัน คิดถึง บ้าน จัง เลย "กรี น ส ตาร์บอก ด้วย ใบหน้า เศร้า สร้อย"
ดวงดาวสีเขียว
""ลา ก่อน นะ นิต้า! เธอ เป็น เด็กหญิง ที่ กล้า หาญ และ ฉลาด มาก เลย ฉัน หวัง ว่า วัน หนึ่ง เธอ จะ มา เยี่ยม ที่ ดาว ของ ฉัน นะ "กรี น ส ตาร์บอก "ฉัน จะ สร้าง ยาน อวกาศ ขึ้น มา แล้ว สัก วัน หนึ่ง ฉัน จะ บิน ไป หา เธอ นะ "นิ ต้าพูด เธอ โบกมือ ลาก รี น สตาร์"
ดวงดาวสีเขียว
"ครั้ง สุดท้าย ที่ พวก เขา มา เมือง นี้ ก็ ไม่ ได้ นั่ง รถ ม้า เลย แต่ ครั้ง นี้ ริ โอ ได้ นั่ง ที่ เบาะ หน้า ของ รถ ม้า กับ คน ขับ ด้วย!"
ริโออยากนั่งรถม้า
""ว้า ว หลาน ฉลาด มาก เลย นะเนี่ย! "คุณ ปู่ บอก"
ริโออยากนั่งรถม้า
"โชตูดู เศร้า ตลอด เลย ขนม ลัด ดู จะ ต้อง ช่วย ให้ เขา นึกถึง เวลา ที่ เรา สนุก กัน ได้ แน่"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ไม่ รู้ มา ก่อน เลย ว่า ขนม ลัด ดู อร่อย ขนาด นี้ "โชตูอุทาน"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
"โชตูมอง ขนม ลัด ดู ครุ่นคิด ครู่ หนึ่ง แล้ว พูด ว่า" บี น่า ก่อน ที่ ฉัน จะ กล้า เล่า ปัญหา ให้ ใคร ฟัง ฉัน กลัว มาก ฉัน นึก ว่า ไม่ มี อะไร ช่วย ฉัน ได้ หรอก แต่ ความ จริง มีค น พร้อม ช่วย เรา อยู่ ทั่ว เลย นะ ถ้า เธอ เลือก ที่ จะ มอง หา""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ช่วง นี้ ฉัน เศร้า มาก มาก เลย วัน ก่อน พี่ สาว ของ ฉัน เดิน กลับ จาก โรงเรียน แล้ว เจอ พวก เด็ก ผู้ชาย พยายาม จะ ขโมย กระเป๋า ไป ตอน นี้ พี่ ไม่ กล้า ไป ไหน เลย ละ แล้ว อา มี ก็ คิด ว่าผู้ หญิง ไม่ จำเป็น ต้อง ไป โรงเรียน "โน มี่ พูด ต่อ"
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""ใช่ บา จี คือ ผู้หญิง ที่ ทั้ง ฉลาด แล้ว ก็ เข้มแข็ง ที่สุด ที่ ฉัน รู้จัก เลย ละ เดี๋ยว ฉัน เรียก เธอ ให้""
ผู้พิทักษ์ความฝัน
""เป็นความ คิด ที่ ดี เลย นะ โนรา"แม่ ตอบ"ไป ลอง ดู กัน เลย ไหม""
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา กับ แม่ ผูก คบเพลิง ไว้ ที่ เสา ไม้ ไผ่ อย่าง แน่นหนา แล้ว หน้า บ้าน ของ โนรา ก็ สว่าง ขึ้น ทันที โนรา มีค วาม สุข มาก เลย ละ"
เด็กหญิงตะเกียง
"โนรา ลอง ใช้ กระป๋อง ดู บ้าง ไม่ ได้ แฮะ กระป๋อง บัง ตะเกียง มิด จน ไม่ มี แสง ออก มา เลย แถม ไฟ ยัง ค่อย ค่อย ดับ ลง ด้วย โนรา มอง รอบ ตัว อีก ครั้ง เพื่อ หา อย่าง อื่น ที่ จะ เอา มา ใช้ได้"
เด็กหญิงตะเกียง
"เด็กชาย กล่าว ว่า " ฉัน ชื่อ แมมโด อยาก จะ เลี้ยง แมว พอดี เลย ฉัน จะ จับ แก ให้ ได้ วัน นี้ แก ไม่ มี ทาง หนี รอด แน่นอน " ว่า แล้ว แมมโด ก็ เหวี่ยง ตาข่าย ใส่ แมว ทั้ง สาม เจ้า เมา อยู่ ใกล้ เด็กชาย ที่สุด จึง โดน ตาข่าย คลุม ไว้ ทั้ง ตัว แย่ แล้ว สิ!"
แมวสามสหาย
""เอา สิ! เป็นความ คิด ที่ ดี มาก เลย "มังคัช ตอบ"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""วัน นี้ เจ๋งสุด เจ๋งสุด ไป เลย พวก เพื่อน เพื่อน ตื่นเต้น ดีใจ กัน ใหญ่ พวก เรา อยาก เป็น ฮีโร่อีก จะ ได้ ทำให้ เด็ก คน อื่น มีค วาม สุข แบบ นี้ อีก เยอะ เยอะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ขอบคุณ นะ ฮีโร่ตัว จริง เสียง จริง พวก นาย สุด ยอด มาก ฉัน ชอบ กิน เค้ก สุด สุด เลย "โบ ล์ด พูด พลาง จับ มือ ทู ลู่"
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
""ขอบคุณ นะ คะ หนู ไม่ เคย เจอ ฮีโร่ตัว เป็น เป็น มา ก่อน เลย หนู ก็ อยาก เป็นฮีโร่ และ อยาก ทำให้ ทุก คน มีค วาม สุข เหมือน กัน ค่ะ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"ทู ลู่ ขยับ เก้าอี้ รถ เข็น ไป มา แล้ว ตอบ ว่า" ฉัน หมุน ตัว สาม ครั้ง ได้ เร็ว สุด สุด เลย ละ""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"อู ยัง ก้าตอบ ว่า" ยินดี มาก มาก เลย จ้ะ ฮีโร่ของ พี่! เด็ก เด็ก มีค วาม สุข กัน มาก ที่ ได้ เจอ พวก เธอ และ พี่ ก็ ภูมิใจ ใน ตัว พวก เธอ มาก ที่ เอา ความ สุข และ ความ หวัง มา ให้ เด็ก เด็ก""
ฮีโร่ตัวจริงเสียงจริง
"บี รู ไม่ ยอม ขยับ เลย อัลมาลอง เร่ง เครื่อง ครั้ง แล้ว ครั้ง เล่า แต่ บี รู ก็ ยัง ไม่ ขยับ " อย่า เพิ่ง เสีย นะ บี รู! ขอร้อง ละ พวก เรา ทำได้ น่า " อัลมาปลอบ"
บรื้น บรื้น!
"บี รู มีค วาม สุข มาก เลย ละ ที่ ได้ ช่วย งานอัลมา"
บรื้น บรื้น!
"“อ้อ ฉัน ปวด ท้อง แล้ว ก็ ปวด หัว หนัก มาก เลย แทบ เดิน ไม่ ไหว แน่ะ” จิ้งหรีด โอดครวญ"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“หยุด เลย นะ เจ้า กบ! นี่ พวก เรา เอง เพื่อน เธอไง!” ตั๊กแตน ตะโกน หยุด เจ้า กบ ไว้ ได้ ทัน เวลา พอดี แล้ว ตั๊กแตน กับ จิ้งหรีด ก็ คลาน ขึ้น ไป บน ใบ บัว ที่ อยู่ ใกล้ ใกล้"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“อ้าว ฉัน ไม่ รู้ เลย ว่าเป็น พวก เธอ " เจ้า กบ บอก " ช่วง นี้ ฉัน มอง ไม่ค่อย เห็น เท่า ไหร่น่ะ แล้ว พวก เธอ มา ทำ อะไร แถว นี้ เห รอ”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"“บางที ฉัน ก็ ควร ไป หา หมอ เหมือน กัน นะ” เจ้า กบ บอก “ตา ฉัน มอง ไม่ ชัด เลย แถม ผิว ก็ มี ผื่น แดง”"
ตั๊กแตนกล้าพูด
"มิลลีกับ นับ ส์ก็ เลย มา ปรึกษา กัน"
บ้านตุ๊กตา
"แต่ ใคร จะ มา ขาย เสื้อ ยืด ให้ หนู ดึกดื่น มืดค่ำ ขนาด นี้ กัน หนู เลย เอา เงิน ที่ ได้ จาก พ่อ สอด ไว้ ใน กระปุก ออมสิน ของ หนู ก่อน"
กระปุกออมสิน
"หนู ตัดสินใจ จะ ใช้ เงิน จาก กระปุก ออมสิน ของ หนู ซื้อ ชุด นักเรียน ใหม่ ให้ กับ เพื่อน คน นี้ ทันที ที่ ถึง บ้าน หนู รีบ ทุบ กระปุก ออมสิน จน แตก แล้ว นับ เงิน ที่ อยู่ ใน นั้น โอ้โห นี่ หนู เก็บ เงิน ได้ มาก กว่า หนึ่ง พัน รูปี เลย เชียว นะ!"
กระปุกออมสิน
"ว้า ว! ยอด เยี่ยม มาก คุณ เต่า ไม่ กลัว เลย ตอน นี้ ถึงคราว ของ ไอ รา แล้ว ไอ รา จะ กล้า หาญ เหมือน คุณ เต่า"
ไอราไม่กลัว
""อย่า กลัว ไป เลย เดี๋ยว ฉัน จะ ช่วย เจ้า เอง "โบ รา พูด"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก
"โบ ราก ลับ ไป ที่ ริม แม่น้ำ ด้วย หวัง ว่า จะ ได้ เจอ โลมา น้อย เพื่อน รัก แต่ เขา ไม่ เจอ โลมา เลย สัก ตัว หลังจาก ที่ พวก เขา รอด จาก แห ของ ชาว ประมง พวก มัน หาย ไป ไหน กัน หมด นะ?"
โบรากับโลมาเพื่อนยาก